Anderzijds is de devotie tot Onze Lieve Vrouw is in stilte solied maar zit in in het omsloten innerlijk van een sterk defensief van de patrimoniale traditie.

 

2) Curiosa rond de ommegang

3) Kunstwerken als inspiratie voor de affiches

4) Filmpje processie 1954

5) Dé oorkonde met de pauselijke toelating voor de ommegang

In de Sint Janskerk plannen we dit jaar i.s.m. het processiecomité een tentoonstelling...

Attention please! Niet zomaar een tentoonstelling.

We stoppen, we mazen de tijd. We sluiten hierbij aan bij DE trend in het erfgoed-parcours. Het is de bedoeling immaterieel erfgoed te verzamelen. Er staan interviewers voor U klaar.

We honoreren hierbij de collegae - vertellers - die op een andere locatie optreden. Hoe sluiten we bij hen aan.

Terug in de lijn van de forensische publieke trend - IEDEREEN beroemd, IEDEREEN Antwerpnaar, bij ons IEDEREEN verteller.

Kom en vertel je verhaal. Er zijn op die dag drie interviewer klaar om jouw verhaal te vertellen over de processie van toen. De affiches die daar ten toon worden gesteld kunnen je helpen.

Illustratie van 1778 (C. Barbier)

In antwoord op de suggestie van de Vlaams-Brusselse organisatie plannen we ook voor die dag een publicatie.

Zo was het in 2008

 

Het wordt binnenkort Lente.

Inderdaad de vasten is begonnen. As en kruis. En de aloude spreuk gedenk o mens....

Van stof en as zijn! Wat zouden we. Met al onze technische verheven mogelijkheden. Website en databank, ongenaakbare server ... Wie is ongenaakbaar? En TOCH wat vertegenwoordigen wij MAAR. De oude bijbelse wijsheid een korrel zand op het kosmisch geheel van 10 tot de 16de melkwegen......

Wie denken we wel dat we zijn. Dat is deze nacht ook duidelijk geworden. Dat schreven we 14/02. De server is gevioleerd. Er is onderbrekeking voor herstel! Onze ICT is druk aan de vakantie-uren opsoupperen...Gedenk hem in je vastengebeden. De Grote Intellectuele Ontwerper weze onze hulp!  

O.K. neem dat maar met een korreltje zout! Engelen komen we op dit ondermaanse niet tegen .... Maar vrijwilligers, geïncarneerde godsgeschenken daar we hebben we toch een exemplaar van (Sorry voor het prozaïsche woordgebruik) in onze vrijwilligerskring.

Wie herinnert zich nog de grote grondwerken om de digitale snelweg mogelijk te maken...

DIt om de geïnteresseerde duidelijk te maken dat we (weer) op onze geupgraded WEBSITE kunnen. 

Die onze database gebruikt die weet dat we al enkele dagen off line zijn.
 

Even een mailtje op onze contactlink. We kijken wat we er kunnen aan doen....

Er zijn droge historici met of zonder academische pretentie. De ene verzamelt en probeert toppen te scheren zoals de vriend van onze vriend die meer dan dertig duizend penningen (medailles) heeft. De andere is super tevreden met de verscheidenheid van godvruchtige spullen van alle  gelovige en bij-gelovige genres. Wij proberen bij deze inzamel-bedrijvigheid het immaterieel verhaal te inventariseren en/of te registreren.

De gedrevenheid van al die mensen varieert van simpele vrij-willigheid naar brandende overtuiging. Enkele hoogst bewogen individuen hopen op een herleven in triomf van bedevaarten, processies, relieken en mirakels. 

Zo heeft Onzen Heer van allen, zeer verschillend, zijn getal.

Onze secretaris die gooide onlangs de stok in het hoenderhok door een lans te breken voor een fenomeen dat ook bij de nog levende devotie praktijken hoort nl. de Vrienden van Lourdes. Hij kaartte er probleem aan van het vergrijzingsprobleem in relatie met de devotie-beleving.

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130125_00446279

We hadden ook de locatie speciaal verwarmd.

En dat bleek nu niet aan alle kanten een goed idee te zijn.

Was het de warmte van het onthaal?

Was het de warmte van de liefde voor het erfgoed?

Was er teveel enthousiasme?

Het bleek dat de sneeuw boven het dak van onze data verwerkende cel was gaan dooien.

En water is in Poperinge een hot (= warmer dan warm) item.

In aller ijl moesten reservoirs bij worden gehaald.

Goed dat onze dappere Krombekenaar spijts het gure weer het fietspad op durfde om boeken te komen registreren.

Zo waren we er op tijd bij.

Het was toch even slikken. Inderdaad de locatie is al altijd een van de meest kille ervaringen in onze decenium geschiedenis. Maar de dag van gisteren verwarmt  onze hoop.

In de marge is ons de vraag van de uittredende schepen als uitnodiging tot studie blijvend bijgebleven. Waarom worden engelen vaak bij het water aan een bron of een beek uitgebeeld?

Voor de engelbewaarder is er de direct verwijzing naar het gevaar voor het kind. In het water kan je verdrinken. Dat zal wel de eenvoudigste beeldvorming zijn.

Maar water heeft ook een bijbelse connotatie. Water = bron, Jezus is het levend water en aan de rivier de Jabok worstelde Jakob met God,  Gen 32:22, daar haalde hij zijn naam. Daarbij sloeg Mozes water uit de rots. Paulus noemt dat water Christus. In Water, in Christus, worden we gedoopt. Voor de Jood is water = Tora = leven = richting gevende leer, licht voor onze voeten, maar ook dauw des hemels.

Ook in de heiligenverhalen wordt water, een bron vaker, met bovennatuurlijke kracht geladen: Lourdes, Gistel, enz.

In het boek Openbaringen brengen de engelen vuur en zwavel, de engel Michaël, verpersoonlijkt Gods toorn. Engelen brengen dus niet alleen regen en water, maar ze kennen wel de bron: een God die genadig is en uit het water redt. Engelen zijn transparant. Ze weten ook ook dat die de-wet- ten-leven, de Tora, de bron niet volgt moet gestraft worden met het zwaard, zwavel en vuur.

We hebben een nieuwe engelbewaarder.

Ze zal ons vrijwaren. We geraken niet in de sloot....

En ze wijst ons wellicht DE bron!

      

Graag gedaan! Uiteraard.

We krijgen deze dagen heel wat aardige kaartjes en pps met de zoetste en huiselijkste wensen rond de KERST. We verheugden ons in een deugddoende samenkomst met gidsenom de achtergrond van de feesten te doorgronden. Immaterieel erfgoed is in. Hadden we een leger aan personeel dan zouden we ook nog deze inventarisatie kunnen aanpakken.

Bij het overschouwen van de werkzaamheden 2012 kunnen we ons verheugen in een behoorlijke activiteit achter het podium. En we verhopen voor het nieuwe jaar een definitieve en zekere planning in verband met het voortbestaan van ons depot onder de vleugels van de pronvinciale depotwerking. Dat zou voor ons daadwerkelijke realisatie zijn van de droom in de streek een patrimonium aan devotionalia te verankeren.

We wensen vurig dat dit niet enkel een zoete en huiselijke jingle bell wens zou zijn. 

Het laatste van het jaar en het beste.

We hebben inderdaad de beste wijn bewaard voor onze laatste studieuitstap.

Nog nooit zagen we zoveel gipsen beelden van verschillende heiligen bij elkaar. Op zich is dat misschien niet uniek, maar we werden getrakteerd met een bevlogen begeleiding. Het is op de foto aan de geïnteresseerde opwaartse blikken te zien. We werden door de bezieling van de overvolle kennis van de suppoost hemelwaarts getrokken...

Telkens treft het ons hoe boekdelen instructie uitgaat van die gipsen beelden. We geven het voorbeeld van hoe Dominicus met de hond en de fakkel  het bidsnoer krijgt van Onze Lieve Vrouw...

En toch mochten we met de voeten op de grond gastvrij aanzitten voor de wafel en de koffie.

We zijn het onze gastheer en -vrouw schuldig.

Als je van je leven Poperinge aandoet je kunt geen betere keikoppenroute doen dan met de karre van Rik en Marleen ROSSEEL-D'HONDT. Rik en Marleen, we hebben bijgeleerd en we bewonderen jullie smaak en leergierigheid.

We mochten zeer geïnteresseerde en geleerde mensen bij de club betrekken.

In dank voor hun aanbreng en blij met de interesse voor ons project.

En met speciale dank voor het geduld met de "-dt" fouten!

Volgende dinsdag krijg je zeker een fotoreportage.

 

 

Doorwinterde erfgoedzorgers. We konden er toetsen hoe sterk we het ideaal benaderen. Onze handschoenen zitten ook opgeborgen...  we vallen niet zo sterk onder de toon.  We hebben wel geen 12 km. opslagruimte. Maar met de geplande provinciale opslagruimte in het verschiet.. wie weet?

Voor een 14.000 boeken heb je toch al enkele meters nodig.... 

We beseffen goed dat het bij hen over kms gaat.

Het meest deugddoende aan het bezoek was dat we konden bestatigen dat onze affiches echt goed worden bewaard. Ze zijn wel nog niet digitaal toegankelijk op PROBAT. Hier hebben we een primeur. 75% van onze voorwerpen (niet onze prentjes, sorry voor de pretentie) staan digitaal bereikbaar online.

Onze klusjesman, Wilfried, hoorde het ook nog eens van de deskundigen, leve zetmeel-lijm. Nee, Wilfried geen secondelijn. 

De secretaris en de penningmeester moesten forfait geven. Ziek! Inderdaad de koude dagen en niet meer van de jongste... ! Zo gaat dat.

Maar geen geklaag we hadden alle volmachten en hebben de studiereis met alles erop er eraan in eigen beheer en met de nodige faciliteiten volbracht. 

Op een van de foto's zie je hoe Wilfried in de trance van de mystiek mede door de serafijnse omgeving en de sober doch zeer sprekende kleinnoden is gecharmeerd en opgetild. Ook de Poperingse devotionele eyeopener ontbrak niet: Onzen Heeres Boompje (niet te verwarren met onzesancteboetiek).

 

Daarover later. Voor de liefhebbers 5 en 12 december in onze locatie: Tromelaarstraat 15, 8970 Poperinge (13u30 tot einde sessie)

Aangezien we groot bezoek hebben: Big Manitou KADOC komt in onze magazijnen snuffelen moeten we opruimen en er zijn nogal wat boeken te inventariseren zoals je zag..... Gelukkig hebben we onze Eric die koude trotseert om te helpen boeken "boeken".

We gaan in de Provincie even binnenglippen in het Tolhuis en het archief. Even zien hoe onze affiches het daar stellen. Te Poperinge willen we en hart onder de riem steken van een verzamelaar van beelden.... Wat goed is moet toegejuicht worden.

Ondertussen zetten we al onze technische kennis in om de groot formaat zuurvrije dozen deskundig in mekaar te plooien om onze processie-affiches oordeelkundig te conserveren,. Die zullen we met de erfgoeddag 2013 nodig hebben....

.

 

Afbeelding van de assemblagestunt van zuurvrij affichedozen.