Examentijd. Dat herinnert ons aan die hete zomers en dat extra STOFferig dorstig gedoe. Heer, wees de slachtoffers genadig!

Ons KENNISCENTRUM - ja laten we voor een keer maar dat woord gebruiken - werd er weer eens herinnerd dat we indedaad ook deze maatschappelijke functie op ons hebben genomen: het zachte juk.

We doen het in feite graag en we hebben gelukkig onze leveranciers over de gehele wereld. René, een zeelander prikkelde ons met zijn vraag over Cornelius. En Daniël - niet die uit de leeuwenkuil - schotelde ons indirect een moeilijk op te lossen probleem voor.

In de week van de begraafplaatsen trokken we met hem naar Cerf's hommelhof. Voor de niet poperingenaar de begraafplaats aan de bariere. Die openbare begraafplaats - nu gesloten bij zonsondergang  - werd door Jozef II, de keizer koster, per decreet verplicht medio achtiende eeuw. De familie Decerf huurde het hoppelveld maar moest er scherfkisten laten binnenbrengen. De scherven - het lichaam - de gebroken vaas - moest er de laatste rustplaats krijgen... 

Op bepaalde graven vindt men een viooltje.  Bij het graf van de pionnier van Lyssenthoek, de hoeder van the Cimetery, Walter Sutherland, is het in de huidige contekst en met het flashy verhaal van de WO I makkelijk te verklaren dat men in deze print een papaver of poppy ziet. Al is de gangbare symboliek wellicht op een ander spoor gerangeerd.

Bij dit graf is de omheining eveneens sterk naar het viooltje wijzend. Al zouden we moeten kunnen de ambachtslui, de ijzergieter, de smeder van deze constructie ondervragen. Is hier een papaver (de hypnotisch esoterische bloem) inspirator of gaat het om wat we op de bidprentjes cf. infra terugvinden - la pensée. Het penseetje is in ons dialect van aan de frontieren nog altijd een violetje. 

Vormelijk is de papver niet direct overlappend in zijn bloemblaadjes. Maar we mogen gerust toegeven dat de gestylleerde afbeeldingen niet altijd zo natuurgetrouw willen zijn.

De vraag blijft dus voer voor kenniscentra.

Onze tweede examenvraag kregen we van René uit Zeeland. Hij wilde weten waarom zoveel mensen uit onze streek - en hij vermelde Poperinge - de voornaam Cornelius meekregen als tweede of derde item.

Dat was nu niet onmiddellijk een moeilijke vraag. Cornu het Latijnse woord Cornelius ligt aan de oorsprong van de naam Cornelius. Hij was zeker de patroon van het hoornvee. Antnonius zorgde voor de varkens en het varkensvuur. Maar Cornelius blijkt een bijberoep te hebben uitgeoefend. Hij was ook de patroon tegen de Corneliuskinderziekten: stuipen, kinkhoest .  en andere. 

De H. Cornelius - Feestdag: 14 september. - Houten beeld gehouwen door Loosberg uit Ieper, 1876. De piek in de verering zal hebben meegbracht dat er toen een beeld kon worden aangeschaft. Onze vraagsteller wou weten wanneer die verering ontstond. De duidelijkste verwijzing naar een parcours is wellicht het beeld in de Onze Lieve vrouwekerk. Een vroeger confrerie of broederschap hebben we totnogtoe in de stad niet ontdekt. Het is wel zo dat iedereeen weet dat Cornelius in die kerk werd vereerd.

En dan de iconografie van het viooltje: de pensée

Het is duidelijk dat de gedachte als begrip wordt verbonden aan de ziel, de persoon, het overleven in de gedachte van de mensen. Denk aan Mij. Denk aan wat ik tegenkom. We denken spontaan aan hodie mihi. Cras tibi. Vandaag ben ik vertrokken. Morgen kan het U zijn. In de christelijke geloofsovertuiging verbindt men het met de gang naar de hemel. Tegen de overledene zeggen we Ik bid opdat U thuis zou komen en mag ik meegaan in de gedachte dat we via de dood verrijzen. Het viooltje verbindt ons met het idee. Eens sterven ook wij. We blijven aan U denken we memoreren U. Met U gaan we de weg van de mensen naar God.. en in die tijd was dat nog een pluspunt, genade, aflaat, enz.

09-06-2015 om 22:59 geschreven door Onzen Heertje  

We mochten inderdaad de primeur op de naam van onze verenging plaatsen. Officieel bezoek van de the number one: cultuur Poperinge.

Of dit te maken heeft met het nieuw onthulde beeld van Prope-Sancta Ginger hebben we niet durven vragen. Weliswaar in de schemerzone tussen het conservatief oude heiligen model en een toch wel zeer modernere visie blijkt Poperinge te kiezen voor historie-sensibiliteit. Nu Poperinge zover gaat in het bronzen en verguld vereren van de figuren uit het verleden zit het er waarschijnlijk in dat ook de taloze heligen uit het verleden die getuigen van een grenzeloze verering een schuilplaats krijgen. We vragen om geen standbeeld.

Zonder op de motivering in te gaan voelen we ons erkend en zijn verheugd dat onze vereniging van dit officieel bezoek mocht genieten. We hadden de kans om ons verhaal te doen. Matthias Breyne nam de tijd om een snelle rondgang in onze would-be gallerij te veroorloven.

Aan de geïnteresseerde blik te oordelen leven we met de hoop op oplossing voor onze nood aan ruimte.

We hadden ook meteen de kans om ons dankbaar te tonen voor de subsidiaire steun van de stad om wat er nu is waar te maken. Uiteraard met de hoop op vervolg onder zijn deskundige leiding.

Geïnteresseerd zocht onze bezoeker de weg naar de hemel.

01-06-2015 om 13:59 geschreven door Onzen Heertje  

Het luchtverkeer kan uitvallen.. dan vlot het op het vliegveld niet meer.

We dreigden online ook stil te vallen.

We staan in de file 16.423 scans zijn al aangevuld.. nog een kleine 8.000. Aan de huis-PC is het filerijden. We willen voor het einde van de bloeimaand mei toch nog enkele schattige knoppen in de ontluikende oogst voor de nieuwsgierigen ontvouwen.

Deze illustratie toont ons hoe gebald men de resem aan theologische en dogmatische items in mekaar knutselde - Druiven en brood, de grondstof, van de liturgie. Het werk van het volk, brood als loon van de arbeid en druiven als drank van het feest. Maar ingepast in het verhaal van begin en einde, alfa en omega. De driehoek van de alfa verwijst naar de drie-eenheid. Het brood en de wijn , het Lichaam en het Bloed dat verzoening bracht tussen hemel en aarde, verbindt die was, die is en die komt totdat Hij komt. Het kruis op de hostie tekent al die aan dit verhaal deelneemt. Het bladmotief en de korenaar verbinden met natuur en schepping. Een boeket aan bezinning en meditatie.

Hel, hemel en vagevuur werden in Dante stijl beleeft. Offer, misoffer - met de rug naar het publiek - om het geheim te accentueren - moesten een theologisch en dogmatisch verhaal concretiseren. Wie aansloot bij dit liturgisch gebeuren kon zijn eigen ziel van vagevuur en hel redden. Dat kon hij vrij egocentrisch voor zichzelf, maar deze prent tekende een solidiare weg, nl. de zieltjes (ja, nogal zielig) van vrienden en familie redden.

In het masterplan van de digitalisering en beschrijving registreren we voor de academici die er eventueel hun studieijver willen op loslaten ook de uitgevers en kunstenaars mee. Hier en product van Coppin-Goisse. We zagen voorbijgaan Bouasse-lebel, Bouasse lejeune, Boumard, Zonnewende en L.KD.

27-05-2015 om 00:00 geschreven door Onzen Heertje  

Op een beetje een ongelukkig gekozen dag kregen we de nieuwsgierigsten van het gidsenconvent toch over de vloer. Enkele dappere geinteresseerden kwamen sprokkelen in een verzameling historische bagage..

De Poperingse geschiedenis puilt uit van restanten uit het fel door religie doorspekte verleden van ons stadje. Bertinus was abt-zendeling in Sint Omer en de hoofdkerk van Poperinge heeft daar een signalement van overgehouden.

De talrijke kloosters - vrijwel allemaal verbonden met Franciscus of Vincentius - lieten meerdere relicten na. Van de vergeten hoog-mystieke Mère Matthieu, in de Benedictinessen tot De Latijnse school van de recolletten, minderbroeders, is het onderwijs in Poperinge een grandioze erfenis. De Paulientjes zowel van buiten als binen de muren  kregen hun naam van Vincentius a Paulo.

Het werd een gezellige babbel. Een tweede babbel komt volgende maand.

Met voorvaderlijke ernst in onze bescheiden stulp werden hoog dravende academische exposées herleid tot tot het verhaal achter stenen, muren, vaart en beek.....

13-05-2015 om 00:00 geschreven door Onzen Heertje  

De Onze Lieve Vrouwkerk is geregeld onze toevlucht voor een thematentoonstelling. Zoals aangekondigd zijn we in de gips gedoken.
We beperkten ons tot het borstbeeldverhaal.

Welke streekgenoot herinnert zich niet de halve Lieve vrouwebeelden die men in het ratje  kon winenn en mee naar huis zeulen om de schouw te sieren.

We hebben ons uiteraard niet beperkt tot dit specimen.

Borstbeelden op voet, borstbeelden met kandelaars, met houten en andere kaarsen, borstbeelden die op de borst steunen, zonder armen en met armen, moderne en klassieke .. het kon toch onze vier maar vier vlakken vol.

Ja! Zoals altijd. Je moet het zien.

Waar? In de Onze Lieve Vrouwekerk te Poperinge.

Onze secretaris als borstbeeld. De vader van de gipswinkel... Altijd voorzichtig, maar ..!

21-04-2015 om 12:56 geschreven door Onzen Heertje  

We beslisten om ons niet in het patroon van de erfgoeddag te wringen

en.. zelf ook eens te kunnen gaan kijken

We zijn tenslotte al meer dan een decennia braaf meegelopen.

Begrijp ons niet verkeerd. We duimen voor dergelijke initiatieven, maar .. we zijn niet altijd graag gedicteerd. Al is dat niet onze grootste frustratie. Het moet stilaan wat trager, wat rustiger, wat.. op zijn oude dags. Al is het testamentair dossier geen lachertje.

De stad zet ons niet helemaal aan de kant. We mochten een symbolisch aantal boeken parkeren. Onze prentjes zijn we aan het prepareren als schenking. Wordt het erfgoedinzicht? Hopen!

Onze voorwerpen zijn ons nog altijd een GROTE zorg.

Nu we een nieuwe tentoonstelling in de Onze Lieve Vrouwekerk voorbereiden zijn we er nog meer van overtuigd dat wat we in huis hebben toch niet weinig is. Maar wie beseft wat we hebben. Eerlijk we hebben zelf dagen gestudeerd op de preciese waarde van bv. onze borstbeelden.
Nu staan er 10 bananendozen klaar om in de kasten van de O.-L.-Vrouwekerk te presenteren.

Ondertussen hebben we ontdekt dat we van de beeldhouwers van onze gipsenbeelden zo weinig vinen. Van alles wat we totnogtoe (al een behoorlijke studietijd) op internet en elders gevonden hebben is er weinig te vindne tenzij lijsten van Nederlandse en Duiste, enkele Belgische kunstenaars.

Maar onze gipsefabricanten Jean Carli, M. Fiorucci, Giunta...? bitter weinig, zeg maar niets.

Als iemand het weet. Graag contact. Carli en Fiorucci staan te koop op de veiligen maar wie ze waren, daar is totnogtoe niet veel van te vinden. help! Help!

16-04-2015 om 22:45 geschreven door Onzen Heertje  

Soms moeten we niet zolang zoeken om terug iets op de blog te zetten

Dat was deze keer weer zo

Bij de opsmuk van onze lijst van 24.000 troffen we deze locaal interessante prent. Anno 1915!

Precies in april schreef Mère Supérieur alle zusters en leerlingen in op de broederschap van het Heilig Hart.

Honderd jaar geleden.

Een briefje dat in die contekst wellicht gebruikt werd ter illustratie.

06-04-2015 om 17:17 geschreven door Onzen Heertje  

Waar het hart van vol is loopt de mond van over. Ja, dat zou men kunnen zeggen ...

We zochten naar het juiste woord. OnGELOOFlijk lijkt ons nog te zwak.

Het is ONWEERstaanbaar!

De rijkdom die we in ons verzameling prentjes nog maar eens ervaren nu we de 24.000-lijst aan het verfijnen zijn noopt ons om verder een ander tipje van de sluier op te lichten.

Zeker de oudste zijn de mooiste, maar ook in de modernere genres zitten juweeltjes. In de categorie boodschappen vonden we een paar specimen die we zeker even laten voorbijgaan aan onze sympatisantenblik.

30-03-2015 om 11:07 geschreven door Onzen Heertje  

Zo zouden we het kunnen noemen

De boeken die in Poperinge blijven zijn in het voorgebrochte.

Enkel de archiefdocumenten zitten nog in de Trommelaarstraat.

Dit is niet de slot symfonie. Het is fase 1 van de bestendiging. Wat ter stede mocht blijven is zo al in het voorgeborchte. Voor het in het magazijn beland is er een kwart van een gehele rolrekgang gereserveerd voor het symbolisch deel dat Poperings eigendom geworden is van de boekencollectie van Onzen Heertje .

Later wordt het geïntegreerd in het magazijn van de Letterbeek - dat is althans één piste. Zo wordt het beschikbaar voor eventuele inzage - hopen we. We zijn de stad dankbaar dat dit segment van onze verzameling bestendigd wordt te Poperinge. We hopen dat er geen selectierage over de verzameling raast.

Uit Watou naar het stadsarchief: Hagiografie, Mariologie en Heilig Hartdevotie.

Van hand tot hand - handschoenen aanpak - symbolische transactie met de meeste zorg en respectueuse schroom

De deur uit in de Trommelaarstraat 

Een laatste knuffel van onze medeweker - Wilfried vervoerde duizenden boeken vanuit de leveranciers naar onze selectiepost....

26-03-2015 om 12:47 geschreven door Onzen Heertje  

Als je onze account hebt kijk dan maar even. Spijts het doemsenario willen we doorgaan.

We verliezen onze hoop niet. De hemel sta ons bij!

Bij het toevoegen van de selectie (we selecteren grondig dan hebben we later geen pijnlijke snoeibeurt) vonden we deze studieobjecten.

Het oude embleem van de christelijke mutualiteiten was blijkbaar prominent christelijker. Daar is enkel een horizontaal lijntje overgehouden van het oude PX monogram.

We merken ook dat duivelbezweringen of althans formuleringen die de duivel op afstand moesten houden populair en stoffelijk - reduceerbaar  waren. Handig om op te bergen en creatief vervaardigd kon je de formule innaaien of opbergen in kousen of schoenen....

Als iemand de verhalen errond beter kan uitleggen dan onze vermoedens graag respons.

Soms is er wat zoekwerk aan. Dan zijn we inderdaad blij op onze blog de vraag te kunenn stellen. Zo hebben we de vraag wat is hier op de boontjes te zien?

Een andere keer zijn we aangewezen op internet en moeten we vreemde letters en vreemde taal trotseren, maar dat lukt wel. Zo  kregen we een speld van de hemelvaartkapel uit Boedapest...

13-03-2015 om 12:51 geschreven door Onzen Heertje  

We hebben de lente in 't bloed. Een deugddoende algemene vergadering vol dromen en hier en daar wat perspectief.

Een van die zonnige postieve kickers is de inspanningsbereidheid van onze bestuursploeg.

De secretaris heeft naast het verslag dat altijd goed verzorgd wordt twee dagen komen schrijven. Straks gaat hij enkele dagen naar zomerse oorden en hij wou een beetje voren zijn.  Hij heeft de euvele moed om de meer dan duizend grote prenten te inventariseren... en daar is hij dan werkelijk in die twee dagen druk aan bezig geweest.

We hebben de eerste 32 voorwerpen van 2015 ingescand. Spijts onze remmende sluizen om toch niet te moeten harder selecteren dan ons erfgoedminnend clienteel lief is zijn er toch reeds een dertigtal grotere voorwerpen - in alle gestrengheid binnen geslopen.

Ter gelegenheid van het onvolprezen werkzaam geschrijf van de secretaris willen u laten meegenieten van de categorie waaraan hij nu bezig was. Documenten uit het verleden die vaak ingekaderd in de huiskamer hingen.

De akte met de belofte in stervensuur met rouwmoedig geweten de apostolische zegen te krijgen werdmet zo'n document als je hier ziet (ten tijde van Pius XI) schriftelijk bevestigd. Men kreeg dit mee als men op Rome-reis - het zal je niet verwonderen - een archiepiscopus - aartsbisschop of kardinaal kon strikken die mits een aalmoes en biecht en communie zo'n papier kon overhandigen. Deze (petitio) in articulo mortis verzekerde de volle aflaat, zeg maar de hemel, aan die dat papiertje met eigen verzoek om die aflaat bij had. Het is immers zo dat men(ook zonder priester, voor het geval dat die er niet kan zijn) mits de gepaste gesteltenis en het beroep op naam Jezus de zegen in stervensuur alle vagevuurstraffen kwijt is. Dit gebruik is niet te verwarren met de apostolische zegen die men ook zonder dit verzoekschrift kan krijgen in stervensnood.

Een andere vondst was het 100 jaar oude document - diploma werd het vaak genoemd - ter gelegenheid van de eerst of erecommunie. communie. Let wel 1905! Toen was de eerste communie aan twaalf jaar. Er was geen plechtige communie zoals nu  met een eerste communie die eraan vooraf ging. Pas rond 1910 spreek men van eerste en plechtige communie.

Met die plechtige communie verbonden doet men hedentendage ook het Vormsel en de herniewing van de doopbeloften. 

We zouden de ijverige student die daar eens een thesis zou willen over maken uitnodigen om verder te komen helpen schrijven met onze secretaris. Een goudmijn aan documentatie.

10-03-2015 om 00:00 geschreven door Onzen Heertje  

We kunnen reeds een behoorlijke tentoonstelling verzorgen rond de kleine relieken. Vele devotieprentjes zijn verrijkt met een reliek.

Het zou een boekwerk vertegenwoordigen als we het fenomeen ter dege willen bestuderen. Enkele details willen we bij deze gelegenheid zeker kwijt. Na het symbolen-dictionnair waar we nu aan bezig zijn - komt zeker ook nog eens een herschrijven van wat we over relieken indertijd hebben samengesteld.

Deze twee exemplaren tonen hoe men tot de bloemen uit de tuin pluimt om een reliek mee te geven. Dat kan je ook zien op de prachtige prentjes met boemen en blaadjes uit de tuin van Olijven in Jerusalem. Het exemplaar dat we hier aanbrengen is er eentje met een bloempje uit de tuiin van de hof waar de Kleine Theresia - Treesje - Theresia a Jesu infante leefde. Zo te zien hebben ze er telkenjare de rozen geplukt. Er zijn heel veel zo'n prentjes in omloop.

Relieken had men in graden of niveau's. Een stofje uit de werkkamer, een stukje lijnwaard, een draadje uit een kleed. Hoe sterker het met de heilige verbonden is geweest, hoe heiliger, hoe werkzamer, hoe...

Een botje van het skelet bv. is stukken van heiligen waard. In de middeleeuwen was er een bedenkelijke handel rond (cf. de spotteksten in de Decamarone).

Het tweede voorbeeld brengt ons op de soms ongelooflijke kwantiteit van relieken. Het is wel zo dat een reliek ook vaak enkel verwijzend is naar. Maar toch is het soms moelijk om te geloven dat alle stukjes van het kruis van Christus die er op de wereld te vinden zijn werkelijk authentiek zijn. De afstand in tijd en de hoeveelheid roepen vragen op.

Soms staat er niet eens op waar het in de reliek om gaat. In een ander geval staat er gewoon: heeft de kist van de heilige aangeraakt.

. 

07-03-2015 om 18:52 geschreven door Onzen Heertje  

Onze winterslaap heeft nu lang genoeg geduurd.

We hebben ons niet verveeld en u we meer dan 20000 scans achter de rug hebben weten we dat we de lijst wat kunnen optimaliseren..  en we hebben nog twee bakken plechtige communieprentjes.

We zijn echter gewoon te zeggen "morgen komt ook alhier".. alsmaar hopende dat er morgen opvolgers zullen zijn..

Hoop is toch zo'n schone deugd!

Ondertussen willen we een paar vondsten delen rond de hot item van vandaag de dag: de oorlog

17-02-2015 om 16:28 geschreven door Onzen Heertje  

en met interesse voor onze digitale aanpak

Met meer dan oppervlakkige interesse - plena cum gratitudine - mochten we de expert van stad Poperinge schepen Pieter Marchand, schepen van Mobiliteit, van Seniorenbeleid, van Communicatie en ICT, van Patrimonium (gebouwenbeheer), van Duurzaamheid en innovatie, van Tewerkstellingsbeleid en van Ontwikkelingssamenwerking verwelkomen.

We hebben hem onze problematiek tot in de gevoeligste domeinen proberen te verduidelijken. We zijn overtuigd van de eerlijke luisterbereidheid en mochten in zijn bewonderende aandacht de wens meegeven dat onze onderneming toch niet in de wolken -  the cloud - zou opgaan.....

Op hoop van zegen.. alle heiligen, bid voor ons.

03-02-2015 om 00:00 geschreven door Onzen Heertje  

Wie onze doening al eens bezocht, die weet dat er een onverwacht grote hoeveelheid driedimentineel erfgoed relatief ordentelijk is gestapeld.

We kregen de opdracht een meting uit te voeren die we niet onmiddellijk realiseerbaar achtten.

We hebben het toch geprobeerd.

De vraag was hoeveel m3 voorwerpen er in ons stapelhuis geherbergd zijn.

Onze ramingen liepen sterk uiteen.

Na wat wetenschappelijk reconstrueren van onze lagere schoolkennis in verband met inhoudsmaten begonnen we met de rekken en kasten. Het was duidelijk je kan die driedimentionele erfgoedstukken zomaar niet opvullende inpakken...

Onze 55 bananendozen die vertegenwoordigen ongever 2,2 kubiek. Dat valt dus nog mee.

Maar hoe meet je het kubiek vat wat op de grond uiteen staat en .. wat doe je met wat aan de muur hangt.

Om een lang en lastig verhaal kort te maken.

We schatten alles op tussen de 13 en de 18 m3.

Die er een betere schatting kan van realiseren nodigen we graag uit het even te komen uitleggen.

21-01-2015 om 22:40 geschreven door Onzen Heertje  

We kregen het bezoek van de cultuurbonzen van de stad. Ze kwamen op uitnodiging. We schreven een brief om ter gelegenheid van de nieuwe coördinator en de hangende transitie in df cultuur-chalenge ter stede zich vergewissen van onze werking.

De fotograaf heeft enkele beelden vastgelegd ter elfder ure. Het begon al donker te worden .. maar aan de lichaamstaal te zien was de interese nog niet opgebrand!

Na de power point over de vijftien jaar geschiedenis konden ze met een kopje koffie genieten van een blitz rondgang. Uiteraard mogen ze individueel wel eens de rondgaang herdoen met eigen delegatie voor een uur  of drie. Graag!

We verheugden ons in de grondige interesse van de sleutelfiguren en konden dus blij tot weerzien wensen.

14-01-2015 om 21:33 geschreven door Onzen Heertje  

Sneeuw kan vertederend zijn op een kerst- of nieuwjaarkaartje.
We hebben er dit jaar nog geen gezien..

Niet dat we ernaar vragen.

Maar uitgerekend vandaag een zee van regen is onze martelaar erdoor gekomen om ons te helpen - per fiets - je bent voor de natuur of je bent het niet. En zo te zien 't was nog donker ....

Een hele voormiddag met twee man - pas uit de winterslaap - en dan nog een paar keer heen en terug om de sleutels (Ja, juist verstrooide professoren) . Zo moet het met een slakkengang vooruitgaan. We zijn er echter geraakt. Op zijn Egyptisch..

We sleurden het glazen monster van de bergplaats naar de toonzaal. En zo ziet het er nu uit.

De winter was inderdaad een winterslaapje. De crisis deed ons economiseren en we spaarden wat verwarming. Zo staan we met een voorraad voorwerpen nog te inventariseren en digitaliseren. Ze staan nu allemaal in de vitrinekast van Jan. De kast die we onlangs kregen. Dit is wat je hier te  ziet krijgt.

13-01-2015 om 20:42 geschreven door Onzen Heertje  

Die onze blog bezoekt die kan misschien denken dat we al onze tijd doorbrengen bij de klaagmuur, of aan de scanner, of om op te ruimen, en te selcteren....

Niets in minder waar. 

De hoofdbezigheid is het bijwerken van onze kennis rond onze kern-inzet. We willen zoveel mogelijk kennis en hierbij hoort het immaterieel erfgoed verzamelen. Om iedereen gerust te stellen niet om enkel het controversiele bij te houden

.

Uiteraard houden we van een evenwichtig verhaal en het weze duidelijk we weren het polemische.

Onze laatste sessie was een plaatsbezoek aan de kerk van KROMBEKE. Het sluiten van kerken bekommerd ons.

Speciale aandacht voor de gezegelde maar onherkenare reliek en drager bij het Blasiusaltaar.

Maar weerom niet tot in het onredelijke. Maar het behoud van het waardevolle, het verhaal achter deze schatten DAT kunnen w eniet laten verloren gaan. Daarom ons project. We bezoeken geleidelijk alle kerken van ons decanaat.

Of 

Er zijn nog vele schatten aan zilver en .. goud opgeborgen. Hopelijk in eerlijke handen... We pleitten voor oplijsting en controle want nu de bezetting aan bedienaars slinkt is niet alles zo duidelijk meer.

Deze flambouw uit zilver staat in het koor van de gesloten kerk. Speciaal aan dit voorwerp is de kelk-hostie afbeelding die in het gals is gestraald.

18-12-2014 om 00:00 geschreven door Onzen Heertje  

We hadden gedroomd? Je weet het toch dromen dat is niet realistisch. DROMEN zijn bedrog.

We hadden goede reden om te geloven dat de provincie voor een depot zou zorgen.
We hadden de publiciteit van CO7 die duidelijk communiceerde dat we projectsubsidie kunnen aanvragen.

We dienden met - ons eerder naieve Sinterklaasgeloof - een aanvraag tot projectsubsidie in om onze databank online 3 up te graden maar projectsubsidies zijn enkel voor nieuwe projecten.

En de provinciale depot is slechts klaar in 2016. Straks openbaren ze de kostprijs. En wij die dachten onder de PRIJZEN te vallen. DROMEN is bedrog.

Bij dit ontwaken toch een kerstcadeau. Er nog altijd mensen die ons verder helpen dromen. Dank U Jan! Dank U Mieke!

In de avond van deze donkere december bracht een bestelwagen ons een vitrinekast. Zomaar gratis. Dat die kast gratis was ontlaste ons van de kost, maar we zitten met ons ruimteprobleem. Waar zetten we die kast? En waar komt die kast terecht in haar recarnatorisch leven... ?

We willen niet WANHOPEN. We zien wel. Zo leefden en zo blijven we leven, volgend jaar al naar het 15e levensjaar.....

14-12-2014 om 22:45 geschreven door Onzen Heertje  

Ere wie ere toekomt.

We sluiten aan bij de allerwegen ontroerende getuigenissen.

Augustus 2004 werd onze brief naar hare Hoogheid doorgestuurd naar het kabinet van de heer Bert Anciaux.

We bewaarden - onze tweede natuur - de sporen van deze bedeltocht.

Zo gaat dat in erfgoedland.

Overmorgen stappen we naar CO7. We zetten in op subsidiering via zuurstof voor erfgoed in de gedupeerde westhoek.

Ondertussen is onze ING-poging gestrand op 22 stemmen. Of we ons moeten schamen...? Dit is amper0,5 % van de mailing.

Onze sector zal wel altijd in de struggle for life blijven!

08-12-2014 om 21:55 geschreven door Onzen Heertje