Met het zicht op de algemene vergadering zetten we de deur naar de toekomst even op een kier.
Reeds verschillende meldingen lieten zien dat we druk onze iconografische data wilden promoten. Een stapel beelden van etteleijke duizenden passeerden reeds de scanner.
Dit bood de gelegenheid om te dromen over de vormgeving, de symboliek en nog veel meer.
Vooral de SYMBOLEN, BETEKENIS en ARCHETYPEN dartelden in de horizon van onze verbeelding. De skyline is proppensvol... We lieten een klad out-print naar pumbo.nl gaan en...
Het is nu aan het kritisch oog om de correctie voor een voorlaatste (wellicht meerdere) lezing (en) aan te vangen.
We plannen een tweedelig werk van meer dan 900 blz. De kostprijs zal ergens tussen de 80 à 90 Euro moeten zijn. Althans dat is onze eerste schatting. Gekartonneerde kaft. Gezien het aantal blz. in twee delen. Tegen de 1000 afbeeldingen van religieuze prenten met commentaar rond de symboliek.
De originele beelden zijn ondergebracht in het stadsarchief.
Verzamelaars mogen voorstellen doen om de dubbele aan te schaffen. Een mailtje wordt zeker beantwoord. De verzameling prenten is te raadplegen mits account op de website. Zie linker kolom op de blog.
Van onze Vlaams-Franse vriend kregen we een prent om je aan te vergapen. Nu we het illustere jaar van de beeldenstorm al wat aan het verlaten zijn kregen we deze al gedeeltelijk opgeloste puzzle toegestuurd. Hij dacht op de Hebreeënbrief van Paulus en gelijk heeft. We vergapen ons aan zijn kennis Nederlands.
Hebr. 9: 24
Nieuwe Bijbelvertaling:
24 Christus is immers niet binnengegaan in een heiligdom dat door mensenhanden is gemaakt,
in de voorafbeelding van het hemelse heiligdom, maar in de hemel zelf, waar hij nu bij God voor ons pleit.
Statenvertaling (ten tijde van de geuzen)
24 Want Christus en is niet ingegaen in het Heylichdom dat met handen gemaeckt is,
’t welck is een teghen-beeldt des waren, maer in den hemel selve, om nu te verschijnen voor het aengesichte Godts voor ons.
Le TOB (Traduction oecuménique)
Ce n'est pas, en effet, dans un sanctuaire fait de main d'homme, simple copie du véritable,
que Christ est entré, mais dans le ciel même, afin de paraître maintenant pour nous devant la face de Dieu.
Gapen is voor ons Vlaams taalgevoel = luiaard zijn
Iedig sit gy gaept, gy volgt u drift en lusten: - Gy dan niet anders soekt als u vermaek en vreugt; En gy in ledigheyd verquist u tijd en jeugt.
De Franse taal heeft een interessant omschrijving Baillir, bouche bèe.
Het is een document dat volledig ligt in de lijn van de idee van de protestanten tegen het pasdom zoals je ziet in de tekst die de tekst weergeeft in handscrhift.
Doorgaans is de vraag naar ons gericht en dan jeunen of generen we ons in ons opzoekingswerk.
Nu we zelf twijfelen vragen we het eens aan onze achterban...
Toen we een (voorlopig) laatste stapel prentjes inscanden vonden we en prentje van de Heilige Simon. Er bestaan boeken genoeg om te zoeken wie het is. Minder is de kans dat je weet waarom die precies daar vereerd werd of zijn beeltenis daar stond.
Zo is het met onze probleem prent. Deze Heilige Simon zou als beeld in de kerk van Oostvleteren staan. Staat die er nog? Is die bij de brand verdwenen? Waarom werd die in Ooostvleteren vereerd?
Na zelf grondig te hebben nagekeken vinden we dat cliché B59510 (1944) een beeld op het orgel toont van Simon de Ijveraar: een van de apostels. Sint Bertinus Poperinge blijkt dus niet het enig orgel te zijn waar de apostelen zijn afgebeeld.
Hiermee is het hoofdbestanddeel van onze vraag beantwoord. Is er nog een spoor vaeeht beeld? Is het beeld eventueel gered (verloren in de brand van 22/23 december 1977)? Wanneer is het prentje verspreid? Waartoe?
Het prentje dat we hebben is gemaakt voor de brand. Het is dus hier wellicht omwille van de apostolische achtergrond afgebeeld op die prent. Weet iemand iets meer?
Er zijn uiteraad nog figuren waar men op Simon kan denken: Somon van Cyrene en Simon, de latere Petrus. Onnauwkeurige lezers hebben het soms over Simeon en Anna. De bejaarde mensen die bij de opdracht van Jezus in de tempel waren. Simeon is niet Simon...
In onze verzameling prentjes zien we vaak afscheidsprentjes van missionnarissen die overzee vertrokken naar het missieland. We kunnen veronderstellen dat zo'n afscheid voor de familie een aandoenlijk zakdoekwuiven was.
Stilletjes zal die zakdoek wel af en toe een dubbele functie hebben gehad.
We twijfelden om deze aanbreng zo te formuleren, maar waarom we het toch doen?
Omdat het toch ergens de voering van ons binnenste raakt wanneer we het restant van onze dubbele boeken zagen opdoeken. Inderdaad de rest, de kleine rest (dubbels), werd met de massa boeken van de BIB Poperinge te koop aangeboden ten voordele van BIB Poperinge. Een miniem aandeel wel te verstaan..
Wuiven hebben we gedaan naar Thomas van Aquino's Latijnse volzinnen, het Theologisch woordenboek in drie delen en een grote hap van oude kerkboeken, missaals, een brevier en gebedenboeken van de vorige eeuw.
Wat de BIB met de restanten gedaan heeft is de verantwoordelijkheid van het stadsbeleid omdat we ze geschonken hebben... figuurlijk valt hier het doek over de materiele droom, maar NIET over wat er in wolken aan het rijpen is.
We naderen de 1000 blz in een boek over de symbolen in de religieuze prentenwereld. Gepland 2018. Er wordt dus zeker nog in 2020 over Onzen Heertje gecommuniceerd.
Toen we de cd-roms over de kapelletjes van de dorpen hebben uitgegeven beseften we dat er heel wat onderscheiden vormen van kapelletjes bestaan (gevelkapelletjes, veldkapellen, boomkapelletjes n .. schouwkapelletjes. Nu we nog eens 750 prentjes hebben bijgevoegd constateren we nog te hebben bijgeleerd.
Er valt altijd wel wat te melden. Al was het maar waar tante jeannetje - de tante van onze secretaris - haar suitekleren haaalde.
Onze ontdekking blijkt in de lijn van wat tante jeannetje moest ervaren. Alle gebruiken, mode en coustumen zijn heel vaak vergelijkbaar.
Zo blijkt er in de loop der jaren een gebruik gelanceerd te zijn op de voorgevel van het huis een Regnum-Mariae-kapelletje te hangen. Bij de Mariavereerders kent men ze wel. Ze hingen in de buurt van het huisnummer en hadden een M+, een "m" met een kruisje boven de golving van het dak.
De dorpspastoors of medepastoors hebben de verspreiding van hebben aangewakkerd. We herinneren ons o.a. dat er in Proven heel wat dergelijke kapelletjes zijn aangebracht. Ook Poperinge heeft er meerdere. Hetzelfde fenomeen van gezamelijke verspreiding waren de kapelletjes van de BJB. Ook die kapelletjes werden gepromoot. In de studies worden die dan de pijlkapelltjes genoemd omwille van hun vorm.
In de digitalisering vonden we de de promotor van die Regnum-Mariae-kapelletjes
Het was inderdaad E.H. Fernand Mariën (1908-1978), de directeur van het klooster, die de bewuste kapelletjes op de markt bracht. Zijn werkplaats was gelegen achter zijn woonst in de huidige Pastoor Lambertzdreef. Het bedrijfje noemde Regnum Mariae. Technische hulp ontving hij van zekere Michel de Wouters d’Oplinter en administratieve hulp van mevrouw Rosa Verbiest uit Wijgmaal. Hij gaf eveneens een 3-maandelijks tijdschrift uit, Corona Contact, dat de devotie tot Maria cultiveerde.
Deze typische kapelletjes met gekleurd gipsen mariabeeld werden doorheen het ganse land verkocht, zelfs in het buitenland. De kapellenactie verliep in twee stadia. Eerst was er een propagandazondag in de plaatselijke kerk, waar men na de mis kon inschrijven op zijn exemplaar. Een maand later volgde dan de plechtige wijding en de overhandiging van de kapellen. Regnum Mariae bood de kapellen gratis aan maar vroeg aan iedere intekenaar een vrijwillige bijdrage in de kosten. Fernand Mariën was met de kapellenactie reeds begonnen toen hij nog onderpastoor was in Jette (1941-1955). Hij ging toen ook prediken in de vele kerken van het Vlaamse land, ondermeer in Tildonk. Hier stond de betrekking van directeur van het klooster vacant, hij was goed in talen, verkreeg de job… en kwam op die manier in Tildonk terecht.
Aanvankelijk was het kapelletje gratis als je het aan de voorgevel bevestigde. Het exemplaar dat als voorbeeld op internet te vinden is wijkt wat af van hetgeen hier in de streek meer te zien is. Het is echter vanuit de zelfde bewogenheid verspreid.
Het fenomeen kreeg de naam vredesvaart. Op de website kan je de prentjes die toen werden verspreid bestuderen.
Toen we de cd-roms over de kapelletjes van de dorpen hebben uitgegeven beseften we dat er heel wat onderscheiden vormen van kapelletjes bestaan (gevelkapelletjes, veldkapellen, boomkapelletjes n .. schouwkapelletjes. Nu we nog eens 750 prentjes hebben bijgevoegd constateren we nog te hebben bijgeleerd.
Er valt altijd wel wat te melden. Al was het maar waar tante jeannetje - de tante van onze secretaris - haar suitekleren haaalde.
Onze ontdekking blijkt in de lijn van wat tante jeannetje moest ervaren. Alle gebruiken, mode en coustumen zijn heel vaak vergelijkbaar.
Zo blijkt er in de loop der jaren een gebruik gelanceert te zijn op de voorgevel van het huis een Regnum-Mariae-kapelletje te hangen. Bij de Mariavereerders kent men ze wel. Ze hingen in de buurt van het huisnummer en hadden een M+, een "m" met een kruisje boven de golving van het dak.
De dorpspastoors of medepastoors hebben de verspreiding van hebben aangewakkerd. We herinneren ons o.a. dat er in Proven heel wat dergelijke kapelletjes zijn aangebracht. Ook Poperinge heeft er meerdere. Hetzelfde fenomeen van gezamelijke verspreiding waren de kapelletjes van de BJB. Ook die kapelletjes werden gepromoot. In de studies worden die dan de pijlkapelltjes genoemd omwille van hun vorm.
In de digitalisering vonden we de de promotor van die Regnum-Mariae-kapelletjes
Het was inderdaad E.H. Fernand Mariën (1908-1978), de directeur van het klooster, die de bewuste kapelletjes op de markt bracht. Zijn werkplaats was gelegen achter zijn woonst in de huidige Pastoor Lambertzdreef. Het bedrijfje noemde Regnum Mariae. Technische hulp ontving hij van zekere Michel de Wouters d’Oplinter en administratieve hulp van mevrouw Rosa Verbiest uit Wijgmaal. Hij gaf eveneens een 3-maandelijks tijdschrift uit, Corona Contact, dat de devotie tot Maria cultiveerde.
Deze typische kapelletjes met gekleurd gipsen mariabeeld werden doorheen het ganse land verkocht, zelfs in het buitenland. De kapellenactie verliep in twee stadia. Eerst was er een propagandazondag in de plaatselijke kerk, waar men na de mis kon inschrijven op zijn exemplaar. Een maand later volgde dan de plechtige wijding en de overhandiging van de kapellen. Regnum Mariae bood de kapellen gratis aan maar vroeg aan iedere intekenaar een vrijwillige bijdrage in de kosten. Fernand Mariën was met de kapellenactie reeds begonnen toen hij nog onderpastoor was in Jette (1941-1955). Hij ging toen ook prediken in de vele kerken van het Vlaamse land, ondermeer in Tildonk. Hier stond de betrekking van directeur van het klooster vacant, hij was goed in talen, verkreeg de job… en kwam op die manier in Tildonk terecht.
Aanvankelijk was het kapelletje gratis als je het aan de voorgevel bevestigde. Het exemplaar dat als voorbeeld op internet te vinden is wijkt wat af van hetgeen hier in de streek meer te zien is. Het is echter vanuit de zelfde bewogenheid verspreid.
Het fenomeen kreeg de naam vredesvaart. Op de website kan je de prentjes die toen werden verspreid bestuderen.
(zie account 17001754, 17001752, 17001794)
Deze afbeelding is genomen in Poperinge (Boeschepestraat). De "m" met het kroontje of het kruije is zoals bij de meeste exemplaren al verdwenen.
Kaal worden of kaal zijn betekent niet dat je de haren uit je schedelhuid hebt gekrabd.
Toch is ons kaal geworden lokaal een aparte ervaring.
Tegen de 300 bananendozen zijn de deur uit gegaan..
en heel wat gipsen figuren werden over de drempel gedragen....
Maar onder de schedelhuid daar is intussen een heuse databank exponentieel aan uitgroeien. Onze zusters zorgen voor de materiele bestendiging. We dokteren aan de intensieve toegankelijkheid van het immateriele component. Immatiereel is uiteraard niet het woord dat de gehele lading dekt.
Er hangt heus wel een prijskaartje aan vast.
Het is volledig in de lijn met met de boodschap van ons zingevingsverhaal. Hemel en Het nabije of op-handen-zijnde Tijk Gods is reeds en nogniet.
Deze morgen wuifden we met gemengde gevoelens ons laatste voer uit.
Het lijkt op de oogst van het veld dat in de graanschuur wordt gevoerd.
De melkauto moet dienen om bachten de kupe in dé west-vlaamse schuur terecht te komen.
Pasen beginnen ze daar met hun dorsbeurt. We checkten bij de bestuursverantwoordelijke hoe het in 2017 verloopt. Ze stellen hun openluchtmuseum open van Pasen tot oktober. We gaan er zeker eens op bezoek....
Onze job zal vanaf heden bestaan in het verder uitpluizen van, bewaren en benutten van de graanzolder (resultaat van onze oogst) die we hebben opgebouwd. Al onze depots zijn ervan verwittigd, als over geheel België, en wie weet Frankrijk of Nederland tentoonstellingen zijn waar ze erfgoedstukken willen ontlenen om publiek tentoon te stellen dan kunnen ze geïdentificeerde stukken aanduiden en opvragen. De voorwaarden zijn door onze dochter-depots te bepalen.
Ons portaal staat open. Wij worden virtueel meer landenpunt.
De eerste megaopdracht wordt de 1500 prentjes die nu al uitgesorteerd zijn toe te voegen aan onze databank.
We zijn het aan onze weldoeners verplicht. Omer in Miskom heeft onze dozen al voor een groot stuk uitgepakt en heeft de wijwatervaatjes aan de kant gezet om er een bezienswaardige tentoonstelling van te maken.
We kondigen aan:
Januari 2017 kan je de wijwatervaatjes gaan bezichtigen in Lersbeek-Miskom
In de opruiming vonden we nog naar schatting 1000 prentjes waar we even mee zoet zullen zijn.
Eerst nakijken of we ze niet hebben, dan...
inscannen
beschrijven en klasseren
We hebben er nu zeker al 500 gescand, maar de beschrijving zal nog een stuk tijd opeisen.
Altijd weer is het boeiend ontdekkingen te doen. We vonden terug het bewijs dat al eens bovenkwam van de Cornelius broederschap in Onze Lieve Vrouw. De mooiste illustratieve vondst is de erekaart van de Poperinse scholen. We konden eruit opmaken dat die kaarten in de Penitenten zeker een tijdje in het Frans werden verschaft. Op de rugzijde schreef men (de school?) de resultaten van de leerling(e)...
Stilaan zijn we bang dat we zullen vergeten hoe het er uit zag
Het behangpapier in ons huisje (trommelaarstraat 15, Poperinge) was indertijd al zo sprekend erfgoed gerelateerd dat het belangrijk genoeg was om voor de tentoonstelling Ongelooflijk te worden gefotografeerd op de vooravond van het notarisbezoek voor de verkoop deden we nog eens eens (!!) de rondemet het fototoestel in aanslag.
Het ademt inderdaad het voorlaatste kwart 19de eeuw.
t bezoek van onze laatste afnemer viel wat tegen. Maar het wordt hernomen. Omdat we het hadden voorgesteld als laatste rest dacht de man dat hij het met zijn wagentje zou kunenn meekrijgen. De helaasheid der dingen... na de 300 bananendozen, die reeds naar Scherpenheuvel en Kiskom trokken, stonder er nog een kleine dertig klaar, 44 kaders en een voetbalploeg grotere heiligen.....
Stilaan zijn w ebang dta we uzllen vergeten hoe het er uit zag
Het behangpapier in ons huisje 5trommelaarstraat 15, Poperinge) was indertijd al zo sprekend erfgoed gerelateerd dat het belangrijk genoeg was om voor de tentoonstelling Ongelooflijk te worden gefotografeerd op de vooravond van het notarisbezoek voor de verkoop deden we nog eens eens (!!) de ronde fototoestel in aanslag.
Het ademt inderdaad de voorlaatste kwart 19de eeuw.
Het bezoek van onze laatste afnemer viel wat tegen. Maar het wordt hernomen.Omdat we het hadden voorgesteld als laatste rest dacht de man dat hjij het met zijn wagentje zou kunenn meekrijgen. De ehelaasheid der dingen... na de 300 bananendozen stonder er no een kleine dertig klaar, 44 kaders en een voetbalploeg grotere heiligen.....
Het maakt ons vaak ook blij dat in ons herbestemmingstraject ook hergebruik is ingeschreven.
Zo hebben we via Annie Mooren, een van onze vaak terugkerende schensters, de kloostergrot in Reninge kunnen herbe-Onzelievevrouwen.
Via Herman Dambre uit Kemmel is het heel dankbaar hem te mogen helpen met meerdere dubbels om zijn uitenemend werk van het herstel van ons religieus erfgoed met name de veldkapelletje te ondersteunen. Herman het is prachtig werk dat je levert.
Hou ons op de hoogte dan kunen we af en toe en woordje plaatsen over uw niet genoeg gelauwerde bezigheid. Een vakman die zijn prestaties gratis levert, enkel het gebruikte materiaal wordt in rekening gebracht. Zo zijn ze zeldzaam, maar ze zijn er!
De kunst academie, Anderlecht (abka) bracht ons een gewaardeerd bezoek. In hun opleiding vonden ze het best interessant om oefenbeelden binnen te krijgen.
Voor ons een oplossing voor het delikate probleem van de toevlucht van de beschadigde exemplaren.
De Heer Guido Van Vliet was stipt in onze stilaan gepluimde depot.
Het is best behoorlijk druk voor het ogenblik. Door de tegenvaller waarbij het Museum Vaals in het drielandenpunt ons niet kan bedienen. Het resterende erfgoed waar ze optie voor hadden genomen om het te komen ophalen kunenn ze niet herbergen omdat ze een van hun kapellen moeten ontruimen.
We zitten hierdoor met een driehonderd stukken die nog worden herbestemd.
We voelen sterk mee met hun probleem omdat we zelf ook weten wat dergelijke verdicten betekenen .....
Het stadsarchief en de BIB vierden hun tinnen bestaan.
Het komt ons niet zo ambitieus voor als kennis- en als archieftempel het verleden zomaar uit te vegen.
Het stadsarchief en de BIB bestaan al langer.. Wat het archief betreft zijn we zelf door de vaderen goed bedeeld. Het mag ook gezegd dat in die tijd er ook aandacht was voor de archieven van de verenigingen.
Symbolisch begraafden ze een status memorandi bij de afsluit van hun TINNEN jubileum.
Onzen Heertje deed een duit in de container door een symbolisch voorwerp te deponeren. De catalogus van 2011. Het boek toont meerdere stukken uit de meer dan honderd voorwerpen uit onze verzameling die in de tentoonstelling ONGELOOFLIJK in Kortrtijk ten toon werden gesteld.
Onze secretaris verzorgde ons deel van eht protocol.
Het stadsarchief en de BIB vierden hun tinnen bestaan.
Het komt ons niet zo ambitieus voor als kennis- en als archieftempel het verleden zomaar uit te vegen.
Het stadsarchief en de BIB bestaan al langer.. Wat het archief betreft zijn we zelf door de vaderen goed bedeeld. Het mag ook gezegd dat in nu in onze tijd aandacht is voor de archieven van de verenigingen.
Symbolisch begraafden ze een status memorandi bij de afsluit van hun TINNEN jubileum.
Onzen Heertje deed een duit in de container door een symbolisch voorwerp te deponeren. De catalogus van 2011. Het boek toont meerdere stukken uit de meer dan honderd voorwerpen uit onze verzameling die in de tentoonstelling ONGELOOFLIJK in Kortrtijk ten toon werden gesteld.
Onze secretaris verzorgde ons deel van het protocol.
We willen bij die gelegenheid nog eens onderlijknen. Onze Heertje is NIET begraven. We overleven digitaal en virtueel.
En de devotionalia halen steevast de pers voor het ogenblik.
Norbert Verroye, onze vrijwilliger, public relation wordt vanut zijn charismatische presence door de reporters bestookt.
Dit keer in het Nieuwsblad.
POPERINGE -
Het erfgoedlandschap van Poperinge is volop in beweging. Meer dan 37.000 religieuze stukken van Onzen Heertje werden weggeschonken, waaronder een zeventigtal stukken aan het stadsarchief dat ook een schenking krijgt van voetbalclub KFC Poperinge.
We werden al bij heel wat rubrieken geklasseerd nu komen we in de lade van de voetbalclubs, 't is begonnen bij verzamelaars van autootjes.
Enkel een randcorrecties. Er is al een schenking aan stad gebeurd vroeger die nu bij het grote pakket is genoemd. Als kenner van de boetiek heeft Norbert alle getallen goed doorgegeven.
Naast de 73 stukken naar het stadsarchief zijn vroeger de 12,5 m. prentjes ook in het stadsarchief terecht gekomen.
