Ook de Noorderburen zijn aangesloten op onze vraagbak. We zijn niet altijd onmiddellijk op de hoogte van de precieze gegevens?
Monsieur, Je me permet de vous envoyer ce mail car je
recherche des renseignements sur le couvent des petits oiseaux à Poperinge. Il
paraitrait qu'il y a une histoire sur ce couvent sur le fait que des
religieuses pouvaient soigner par des crèmes de leur fabrication des personnes
atteintes d'ecxémas ou deproblèmes de peau. Serait ce toujours
d'actualité? Si cela est le cas serait il possible d'avoir leurs coordonnées?
en espérant avoir une réponse je vous en remercie d'avance. cordialement.Mme Vanhouck Dupale Maryse
Wie er meer van weet graag enkele concrete details.
De praktijk stopte dat konden we al in de pers bij het overlijden van de laatste zuster die nog maagpoeder distribueerde. Voor zoveel we weten was ze via familie (geneeskundige) op de hoogte van de werkende kracht van haar product.
Iedere derde donderdag komen we in de Trommelaarstraat 15 Poperinge bijeen om te werken. De laatste sessie was bijzonder druk en actief. Devotieprentjes en medailles klasseren vraagt dagen werk. Kerkboeken herbergen een schat aan devotioneel drukwerk.
Het heeft ons bijzonder geplezierd dat de erfgoedploeg van Kortrijk spontaan onze bedrijvigheid en onze zorg om alles alfabetisch te ordenen en specifiek onze penningen te digitaliseren heeft geroemd. Vandaar de euvel moed om er iedere keer weer tegenaan te gaan met een ruime bestuursvertegenwoordiging.
In de digitalisering - dat kun je op onze website nagaan - hebben we onlangs even enkele paasbriefjes ingescand. Het fenomeen is in ons bisdom bekend. Dit gebruik was bedoeld om via de pastoor te worden gecheckt. Daarnaast was het praktisch om te bewijzen dat men zijn kerkelijke katholieke plichten had vervuld. Als men huwde moest men ook kunnen bewijzen dat men zijn Pasen had gehouden. De praktijk van controle door de parochieherder is geleidelijk vervallen. Het gebruik van de paasbriefjes is in Poperinge zeker doorgegaan tot aan het Concilie.
Dank zij Cerafoundation kunnen we nog 850 dagen online blijven. En dat motiveert ons uiteraard sterk om door te gaan. Zoals je in de marge kunt zien hebben de bedoeling onze registratie ook voor francophone mensen toegankelijk te maken.
Af en toe worden we geconsulteerd. Dit was ook het geval met de vraag van Bert Cultuurbeleidscoördinator 2350
Vosselaar. We waren uitermate blij dat de details van de vraag ons beperkten tot Watou. Anderzijds was de vraag voor ons niet van zelf sprekend. Ergens in Watou een Sint Jozef te vinden.
Dit beeld hangt links in de kerk van Watou. Bij de aanvang dachten we de kapelletjes worden dit jaar geïnventariseerd. We komen die wel tegen. Nu bleek het over een groot beeld te gaan.
Dit beeld staat rechts in de kerk van Watou. De info gewaagde ook van een beeld dat in Watou te vinden is maar waar we enkel een foto van kregen met een geretoucheerd of bijgewerkt exemplaar. We zochten en vonden drie beelden van Sint Jozef in en rond de kerk. Een behoorlijke vangst.
En ja, blijkbaar zat het gezochte beeld erbij. Aangenaam zo'n opdrachten.
Het toonmoment van westhoekverbeeldt is voor ons opnieuw een bewijs dat de devotionalia de mensen boeien. De inrichters hadden blijkbaar een hele zolder kunnen leeghalen om de tentoonstelling aan te kleden.
Boeiend. Een leerrijk spel van heiligen en attributen uit de lokale processie figuren. Treesje strooide bloemen, Barbara had haar toren verlaten en een 'gestrafte' engel - neen, geen duivel - maar wellicht een cafébezoek(st)ker stond tegen de muur..... De "pycke" van de "Suisse" stond op het podium.
En.. een heuse volle vitrine-bak lag relikwieën lagen kris-kras te bezichtigen. De vraag of daar inventarisatie over bestond bij de kerkfabriek bleef onbeantwoord. Maar zo te zien zijn de erfgoed fans overtuigd dat niets van deze schatten mogen verloren gaan. Het religieus erfgoed is bij de lokale fans niet in gevaar!e
Gidsenbeurt in de Sint Bertinuskerk te
Poperinge Dinsdag 11 05 2010 om 14u00
De rondgang werd ingericht door VIVA-SVV.
Je leert altijd iets bij. Enkel minder
slimme mensen kunnen er niets bij krijgen.
Vaak zag je deelnemers geboeid staren, 't
zij ten hemel, 't zij naar verdwenen kunstschatten (het pelikaantje bv.). De
media van onze grootouders, houtsnijwerk en de symboliek hielden heel wat
verhalen in. Zo zaten de toehoorders het gehele verhaal te beluisteren van het
brandraam van de geboorte van Christus, stiekem keken ze naar het hoppeveld dat
dan het paradijs met Adam en Eva bleek te zijn
In de twee uren durende tocht ontdekten we
de Poperingse hoppebellen op het houtwerk onder het orgel, de voorstelling van
de paus die de ketters vertrapt (baldakijn) en de deugden 'matigheid' en
'rechtvaardigheid', 'voorzichtigheid' en 'sterkte'. Hoe sterk engelen zijn die
zo'n preekstoel deksel optillen en .. rond de kerk konden we het verhaal van
Ghybe nog eens beluisteren. Wie weet waar we hem volgend jaar moeten zoeken?
Je kon hier op onze blog al enkele s-hots 'percipiëren' rond de voorbereidingen van het Kortrijks project.. Inderdaad de geëigende en professionele ploeg stapte af in de Trommelaarstraat om hun schattenjacht initieel te officialiseren.
Met de wat academische laudatio wilden we onze tevredenheid uiten omtrent de mogelijkheid van aan het project te mogen deelnemen. Noblesse oblige. Als de erfgoedcel van de provinciestad onze bescheiden hut wil betreden en vooral de spontane appreciaties omtrent onze inventarisatie verheugden ons. We zijn dan ook benieuwd hoe het project verder ontwikkelt en we zullen graag het geïnteresseerd publiek informeren.
We bezochten onze collegae van Aan de Schreve die een zeer waardevolle collectie affiches van onder de oorlog '40-'45 exposeerden. In een van hun vitrines vonden w een verwijzing naar onze 'boetiek'.
Soldaten pleegden - een niet zo verregaand cliché - vaak een bidsnoer bij zich te hebben. Dit gebruik blijkt te behoren bij de gebruikelijke voorstellingen.
Ondertussen zijn ze in stad Poperinge dieper aan het graven. Welke devotionele voorwerpen zal men hier boven halen? We houden ons klaar om te registreren.
Waar het hart van vol is loopt de mond van over. We vonden op de rommelmarkt te Poperinge een link naar onze recente tentoonstelling. De verkoper op de markt beweerde dat het beeldje dat we hieronder brengen een plechtige communie geschenk is geweest. Het feit dat er twee kinderen bij de engel staan zou verwijzen naar de tweeling waaraan dit werd gegeven...
Daar hebben we geen verder bewijs van tenzij de woorden van de 'rommel'-verkoper. We kopen niets omdat wie koopt er wel zal voor zorgen. Wij treden 'substituerend' op. In het depot hebben we ook voorwerpen waarvan we niet onmiddellijk begrijpen wat ze met de plechtige communie op zich te maken hadden en die toch naar het getuigenis van de schenker bij deze gelegenheid werden gegeven.
Het jaarlijks feest van de parochie had dit
jaar een facelift en een apart tintje. Meneer pastoor werd zonder dat hij er op
voorbereid was terecht bedacht met een mandje.
Na het uurtje over volksdevotie werd er een
"koekestuute' genuttigd. En dan kwam koster Jean-Marie met Mieke een
unieke opgewekte noot brengen.
We vermelden tevens de binnenpretjes van de
parochianen die de fierheid over "hun" kerk beaamden, de "heilige"
ijver om ze proper te houden, de ontdekking van de apocalyptische, ja hemelse
liturgie die spreekt door de kunst en de symboliek O quam bonum, hoe goed is
het om te beseffen wat we toch nog hebben. Lang leve Onze Lieve Vrouw parochie.
We hebben er graag onze kennis over de volksdevotie
die we terugvinden in wat er in de kerk te vinden is gedeeld.
Het jaarlijks feest van de parochie had dit
jaar een facelift en een apart tintje. Meneer pastoor werd zonder dat hij er op
voorbereid was terecht bedacht met een mandje.
Na het uurtje over volksdevotie werd er een
"koekestuute' genuttigd. En dan kwam koster Jean-Marie met Mieke een
unieke opgewekte noot brengen.
We vermelden tevens de binnenpretjes van de
parochianen die de fierheid over "hun" kerk beaamden, de "heilige"
ijver om ze proper te houden, de ontdekking van de apocalyptische, ja hemelse
liturgie die spreekt door de kunst en de symboliek O quam bonum, hoe goed is
het om te beseffen wat we toch nog hebben. Lang leve Onze Lieve Vrouw parochie.
We hebben er graag onze kennis over de volksdevotie
die we terugvinden in wat er in de kerk te vinden is gedeeld.
Ondertussen staat de werking niet stil. Even een "lijfelijke" bezoeker in de spots. Inderdaad we hebben ook onze virtuele bezoekers op de site. En dat aantal gaat constant omhoog. Maak een account en raadpleeg onze databank: erfgoedcollectie.
Een gids uit het Antwerpse had enkele jaren terug een folder in handen gekregen. Hij was op de folder afgegaan en stapte het toeristisch bureau in Poperinge binnen. Met het kaartje van de toeristische route in stad kwam hij in de buurt. Sorry maar we zijn nog niet als bezoek waardig gecatalogeerd in de stedelijke papieren... De ervaren gids, die wist wat hij wou, zag in de buurt van de Onze Lieve Vrouwekerk, waar hij de plechtige communie prentjes kon bewonderen de Trommelaarstraat en dat was waar de folder naar verwees. We haasten ons objectief door te geven dat we wel op website van stad te vinden zijn - na wat deurtjes te openen...
We plaatsen graag de bezoeker even on line Als Antwerpse gids die met de Onze Lieve Vrouwe tocht in de Signorenstad te maken heeft kon hij onze bezigheid appreciëren. Gegroet.
Voor de fans van religieus erfgoed geven we nog een foto van een voorwerp dat niet tot onze collectie behoort, maar dat we zelf konden fotograferen bij een recent bezoek bij een collega. Inderdaad we genieten evenzeer van het erfgoed dat door andere - gelukkig - bewaard wordt.
Ook in ons depot werken vrijwilligers. Op het Ouderenparlement in Antwerpen 26 april 2010 was het onderwerp naast de vele andere belangrijke items aan bod.
Van Onzen Heertje was er een tussenkomst via de onafhankelijke vertegenwoordiging die we in WOAS hebben. Toevallig kwam de optredende persoon in beeld en stond in De Standaard van 27 april, cf. foto.
We citeren graag de tussenkomst. "Vrijwilligers zijn er bij de ouderen legio. Het lijkt erop dat de jeugd voor het ogenblik via de aanlokkelijke profit-sectoren niet evenzeer gemotiveerd zal zijn in de toekomst de gratis diensten in te vullen. In dat verband pleitte men ook via andere vertegenwoordigers om een bijdrage van het beleid bv. aan de culturele centra. De tussenkomst die via onze vertegenwoordiging benadrukt werd wees erop dat deze subsidiëring op een zo laag mogelijk niveau zou moeten kunnen gemotiveerd, gecontroleerd en aangevraagd worden en niet de hogere platformen - ook nuttig - alleen zou spijzigen. Daar waar professionelen heel wat fondsen verbruiken.
We konden het met eigen ogen zien. De intensiteit en de inspanning waarmee Veerle van Kortrijk haar huiswerk had gemaakt werd als voorbeeldig gewaardeerd. Het lijstje was behoorlijk lang, maar vooral "to the point". We zijn blij dat dergelijke deskundigen lovend constateren dat het niet direct een groot probleem is om adequaat aan te duiden wat ze graag zouden ontlenen. Op de website van ons depot kun je via het inventarisatienummer en de fiche afdruk makkelijk ene farde aanleggen met de nodige gegevens.
Voor haar overheid wilden we graag haar werkzaamheid be'wieroken' - geëigende term in de devotiebranche -. Inderdaad een vruchtbaar bezoek. We komen zeker later hierop nog terug. Succes collegae met de tentoonstelling die doorgaat vanaf juli tot jan. 2011 in Kortrijk.
Op de erfgoeddag waren er meerdere
activiteiten. Het frustreert vaak voor de erfgoedfans die willen meedoen met de
erfgoeddag dat ze de collegae niet kunnen een deftig bezoek gunnen omdat ze de
eigen bezigheid moeten soigneren. . En toch .
De werkpaarden van de cel uit de
Trommelaarstraat waren er zaterdag zo vroeg bij dat ze dit jaar op een
treffelijk uur alles versierd en opgeblonken konden presenteren in de Onze
Lieve Vrouwkerk. Ze hadden gekozen voor the 'challenge' FAKE or NO FAKE!
De 'introïtus", beter nog de vigilie
onaangekondigd werd met het orgelspel van een erfgoedvriend ingespeeld. En
dan al waren er een veertigtal bezoekers.
's Zondags was het volop prijs. Tussendoor
zijn we toch even bij de buren in de Aria geweest waarde vertellers hun best
deden. We begroetten én de mensen van de HQ en zowaar ook een collega
verteller .
DE verrassing was het succes van de ware
NO FAKE uitdaging. De plechtige communie prentjes van de 19de en
de XXste eeuw (tot 1960) liegen er niet om, de devote gedichtjes, de
pure symboliek, het echte Roomse CREDO tot de Gregoriaanse Latijnse brokstukken
uit de kerkelijke hymnen waren in hun tijd NO FAKE. De "echt "ter
plaatse geroemde hedendaagse collages van de vormelingen anno 2010 liggen nog
te bezichtigen tot donderdagavond in de Onze Lieve Vrouwekerk. Iedereen moet
het toegeven verrassende "ouderlijke" catechetiek. Het bootje dat
in de storm .. toch vertrouwt en de fijne kunstzinnigheid van het pure
bloem-zijn .. het licht en het getuigenis. We houden eraan proficiat te wensen
aan de jonge kunstenaars.
BUSEYNE Friedel
BUSSCHAERT Jeroen
DE CAT Maud
DEBERGH Corneel
DHAENE Lander
KESTEMAN Cindy
MAERTEN Ward
THOREZ Tiffany behaalde de eerste prijs. Ze
bracht drie kunstwerkjes aan.
No fake lokte zoals de voorgaande jaren
weer een kleine 300 bezoekers.
Met de werkgroep funerair erfgoed trokken we op speurtocht. We bezochten de kerkhoven van Reningelst, Abeele en... 't Vogeltje. Maar daar waren 'ze' gaan vliegen...
Hadden we op de begraafplaats van Poperinge, nogal wat CREDO connotaties. Hier waren er minder. De kruisen waren echter behoorlijk wat robuuster.
Al waren er dan anderzijds meer engeltjes op de graven.
Enkele ijzeren kruisen trokken onze aandacht. Zelfs met een heus tafereel.. De bijbelse en ascetisch-mystieke illustraties waren er in aantallen hoger dan in het centrum.
Een kransdoos vonden we over de schreve in het kerkhof van Abeele. De grenssituatie gaf ons tevens een alternatief voor de AVV VVK nl. AVB BVK.
We naderen met rasse schreden de erfgoeddag 25 april 2010.
We wilden de traditie niet breken en sprongen tijdig op de
wagen. Een wat gladde vloer..We FAKEN
niet als we schrijven dat we verblind waren toen we onze "eau de
cologne" de Lourdes op de Nationale site zagen verschijnen.
Achteraf een FATA MORGANA .No FAKE, of toch juist wel.
We haalden in Brussel onze slag niet thuis.
We vonden het niet kunnen dat we de kunstwerkjes van nu
en/of de plechtige communieprentjes van vroeger FAKED moesten noemen.
Maar de wagen reed, de gladde vloer deed ons stevig de
reeling vasthouden en wat had je van OH anders verwacht. We hebben het bewijs
in handen. Ook de plechtige communiekanten van vandaag FAKEN niet.
We daagden ze uit. Wie maakt een kunstwerkje rond zijn plechtige Communie?
Meer dan 10% is ingegaan op de eenvoudige brief zonder veel
aandringen
Zeg nu zelf. We kunnen er moeilijk de beste uithalen.
Voor het ogenblik zijn we de kaap van de zevenduizend voorwerpen op de website voorbij. De laatste ervaring was dat we er nog heel wat te ontdekken valt. We proberen overal waar we kennis opdoen van onbekende verzamelobjecten de mensen in kwestie ertoe te bewegen tenminste te digitaliseren en de hen bekende gegevens te registreren. Hieronder een hostie wafelijzer
Het is nooit de bedoeling de schatten te roven. We leven niet meer in de middeleeuwen. We geven telkens het advies verzeker de latere beschikkingen omtrent het voorwerp. Het hoeft heus niet dat het in onze collectie terecht komt. Het blijft primair de zorg dat het bewaard wordt.
De grote verborgen raadgever om de toegankelijkheid af te remmen is gebeurlijke diefstal.
Hierbij brengen we een paar merkwaardige voorwerpen waar de 'verre' bewaarder geen localisatie van wenst bekend te maken.
Ondertussen zijn ook 300 plechtige communie prentjes van Groot Poperinge voor 1970 ingescand. De erfgoeddag wordt een confrontatie van de huidige plechtige communie en ... voorheen.
Het zal niemand verwonderen dat we ook even
de rommelmarkt aandoen om te zien wat daar allemaal aan de kant wordt gezet. We
ervaren telkens dezelfde tweedeling. De waarde van het erfgoed is
onvoorspelbaar subjectief.
Dat het onvoorspelbaar is hangt uiteraard
af van de zeldzaamheid, maar ook van de verzamelwoede van bepaalde op super-privé
ingestelde individuen. De enige openbaarheid of etalerende mededeelzaamheid is
recht evenredig met de achting die ze ervoor opdoen en/of de "recup"
die eraan vastzit. We hebben niet de bedoeling de privaat eigendom te benijden
of te onttronen.
Maar er bestaat ook een andere categorie.
De mensen die erfgoed. Als een gunst van de voorouders, als een geschenk, een
cadeau zien. Ze willen dat erfgoed niet alleen tonen. Ze willen dat iedereen er
toegang toe heeft.
Op de rommelmarkt werden we met beide
instellingen geconfronteerd. De Heilieg Antonius met zijn zwijntje. Hij wordt
vereerd in Oostvleteren en Dranouter. Op de rommelmarkt 12 cm. 20 euro. Ons
adagium indachtig hebben we het voor de bovengenoemde individuen gelaten.
We willen hiermee niet alle rommelmarkters als
'tollenaars' uitschilderen. We kregen van een verkoper, zomaar gratis een
unieke "pulle van Lourdes". Merkwaardig stuk.
