We hebben de reeks vol voor het jaar
ten einde loopt. Het kwartaalschrift van Onzen
Heertje behandelt thema's uit de devotie wereld. Oude nrs. kun je altijd opvragen. De
prijs in Euro staat ernaast. We vragen wel verzendingskosten voor
wie ze niet afhaalt.Abonnement kan aan 8 Euro per jaar.
Verzending niet inbegrepen.
Uiteraard hoogdagen voor de erfgoedzorger. Met een achttal
vrijwilliger een dagje opbouwen vergeet niet de dagen voorbereiding ervoor.
Bakken, tafels,harde en zachte panelen kopspelden die moeilijk
in de panelen gaan, prentjes die opwaaien als de deur opengaat, kruisen die we
moeten afstoffen, stuk voor stuk kostbaar erfgoed, meer dan honderd jaar oud De
fierheid van de erfgoedzorger stijgt.
Engelengeduld in de context van het religieus erfgoed "asorti!"
We konden bogen op hoog bezoek. Schepen Marleen Baelde
bundelde de gehele gemeenteraad en etat major van de cultuurdienst: duidelijk
een bewuste en gewaardeerde attentie.
In Poperinge zeggen ze "hij is zeker dood, hij hangt al
uit". Indertijd een niet uit het oog te verliezen item. Ook op deze
tentoonstelling DOOD, OORDEEL, HEL en HEMELSE GLORIE niet onopvallend.
Aanplakbrief 1951 (halve eeuw oud).
Een kleine 300 mensen zetten hun naam op de officiële
aanwezigheidslijst. Honderden andere kerkgangers lonkten in het voorbijgaan
even rond.
Het decor en de omgeving werd geïntegreerd in de
tentoonstelling. Vagevuur en hel schrikten de bezoekers niet af. Blijkbaar
vluchtte niemand omwille van het minder gehalte aan entertainment van het
thema: integendeel ook dat taboe wil men doorbreken.
Onzen Heertje erfgoedvereniging vzwhad zijn erfgoed liggen op nog andere evenementen van de erfgoeddag. De
geboortekaartjes met de geëigende decoratieve elementen van de fifties waren te
zien in de concerthal van Talbothouse. Ook in het stadsarchief waren
'scapulieren' te zien. Een hoogdag van de erfgoedsector. InderDAAD.
Frans Hinderyckx maakte de foto's en we mochten een
gastvrije kring ontmoeten. Allemaal mensen op leeftijd die een niet te
versmaden interesse aan de dag legden. We werden op bepaalde momenten het vuur
aan de schenen gelegd. Een gezonde mengeling van kritische zin en rijpe ruime
achtergrond kennis. Het steunt ons vooral in de overtuiging dat het niet
verkeerd is het erfgoed te religieus bewaren en de mondelinge geschiedenis te
registreren.
In de marge het meest bekeken stuk van de tentoonstelling het
plechtige communieprentje van de voorzitter.
Voor de geïnteresseerden. We proberen zo goed mogelijk aan
de vraag te voldoen. Het onderwerp van de voordracht was volksdevotie en we hadden
onze devotieprentjes mee, de penningen of medailles, de plechtige en eerste
communie prentjes en.. unieke bijsluiter medio 20ste eeuw: De weg
naar de hemel.
In de buurt van Onzen Heertje zullen de buren gedacht hebben
dat er karnaval was in het depot. Dat was het dus niet. De groep sympathisanten
van het erfgoeddepot kwam bijeen. Voor hun jaarplanning en het afronden van
2007.
Binnenkort wordt een onthullende nieuwsbrief rondgestuurd.
Er is heel wat nieuws te melden. We zeggen dat hier lekker nog niet.. maar
vooral de digi-fanaten zullen als alles goed gaat hun toetsen aflikken.
Blijkbaar niet tegen hun zin carnavalstemming? neen. Je
zou het de 'jeugd van heden' niet toegeven. Hier trokken ze op
'catechismus-exploratie
En niet eens met een kleine delegatie. Maar liefst vijf
klassen van het college bezochten de erfgoedsite: Onzen Heertje
erfgoedvereniging vzw.
Inderdaad onder het waakzaam oog en de zoetgevooisde
toelichtingen van ondertussen toch al wat meer ervaren erfgoed-ridders kregen
ze genoeg realia en informalia.
Volle kasten devotionalia trokken hun aandacht. De kritische
volwassenen ten spijt mochten we ervaren dat ze er toch heel wat meer van
wisten dan de doorsnee oudere denkt.
Onbevangen en ontvankelijk.
Niet ongeïnteresseerd beluisterden ze de inaugurale rede van
de begeleidende leraar Bram Brutsaert.
Een schaarse bedeesde figuur verstopt zich achter de
paaskaars. Een alibi hadden ze. De altijd weerkerende klacht van de bezoekers
in het depot. Hier is ruimtegebrek. Wat doen we eraan?
De paternoster, het kindje Jezus van Praag, het hoedje van
pastoor Munte, de hostiesnijders als je 't allemaal nog niet hebt gezien. Eén
adres: Trommelaarstraat 15
Voor de derde keer op rij wordt door onze vzw een CD-rom als steunkaart aangeboden. We zijn aan de derde entiteit (2006: Poperinge stad, 2007: Roesbrugge-Haringe) waar we de kapelletjes van hebben geïnventariseerd. Stilaan zijn we professionelen aan het worden.
Ditmaal hebben we er een heuse powerpoint van gemaakt. Telkens zijn we verrast door de hoeveelheid, maar deze keer is het de originaliteit van de Reningelstenaars die ons heeft geboeid. We konden ons verheugen op de herbouw van een origineel oud kapelletje dat helemaal naar het model van de oude veldkapel terug is gezet. Het VTI van Ieper bracht het zomaar getakeld ter plaatse.
Het kerkbezoek moet voor de bewoners van het gehuchtje de
aanblik hebben gehad van een grote begrafenis. Er zijn niet vaak zoveel
aanwezigen Al is hier nog iedere zondag de mogelijkheid zijn zondagsplicht te
vervullen. Het was een behoorlijke groep die op deze druilerige
namiddag, 14 januari 2008, het klooster van de zusters van 't Vogeltje, de
Paulienen buiten de muren, bezocht. Kapelaan (Pastoor) Gerard Danneels had zijn
erudiete gedrevenheid bovengehaald en als klassiek gevormde de geschiedenis van
het klooster uitgeplozen. De luisteraar zal met bewondering gekeken hebben naar het
hemels tafereel van de retabel. Wolken en stralen. Bij de ingang werden ze
getrakteerd met de bordjes 'hel' en 'oordeel'. En dat naast de biechtstoel.
Misschien waren die voor velen niets eens opgemerkt . Het beeld van de Lieve
Vrouwe op de retabel zweefde ook boven de hoofden . Velen zullen wellicht
zoals verwacht in een niet alledaagse wereld hebben gewandeld.
Het klooster is even oud als ons worstelende staat 'België'.
Begin 19de eeuw was er nog geen sprake van. Het heeft alle sporen
van een kloosterlijk bestaan. We zagen er de kruisweg op borden. Een vrij uniek
religieus erfgoed. Een niet alledaagse wereld met niet alledaagse heiligen
vaak. In het pand zijn vier muurkapelletjes. Het ware een best moeilijke
zoektocht met de vraag de beelden te tellen die we gezien hebben. Dit prachtig
kleine beeldje (hier bovenaan) is bijna zeker van de H. Donatus. Vereerd tegen de donder Hoe
noemen ze dat weer 'onomatopee'?
Het ging er gezellig aan toe in dat kloostertje (zie rand). Koekjes en
koffie werden door de zusters verzorgd. Een kleine tentoonstelling met
fotomateriaal werd door kapelaan Gerard verzorgd. Maagpoeder hadden de
bezoekers daar niet op hun verlanglijstje.
Heel wat geinformeerder lieten de bezoekers het kerkje, de
school, de oude hoeve, de zusters, de erfenis van de familie Van Merris achter.
Het was een leerzame uitstap.
Het is er eindelijk van gekomen.
We konden het waar maken en we zijn fier Probeer het maar. Hier linker bovenhoek!
We hebben webruimte en website. Heel primair natuurlijk. Maar we zijn er en we hopen in 2008 nog uit te breiden en
inderdaad onze medailles en het erfgoed komt stuk voor stuk, stop voor stap
toegankelijk: een virtueel museum.
Bluf? Neen, hoor . We doen er alles voor wat we kunnen.Wie helpt?
Druilerige regen en een winterse zondagnamiddag zijn we met
een vertegenwoordiging van het bestuur naar een merkwaardige tentoonstelling
gegaan. De verzameling devotieprentjes van de abdij van Zevenkerken, Sint
Andries is wellicht een van de rijkste van ons land. En is het niet zo? Dan
verdient ze zeker de titel van de meeste verzorgde en tijdelijk toegankelijke
verzameling. We zagen reeds meer prentenkabinetten..maar hier hebben we bijgeleerd. Vooral de technieken hoe die
juweeltjes ontstaan zijn hebben ons geboeid.
Te Reningelst op een mistige novemberdag doorbrak een stoere
formatie motoren, beton, gele helmen, focus-WTV, en de RLWH met een handjevol
nieuwsgierigen de wazige gordijnen van verleden en verval.
Inderdaad zo was het enkele maanden geleden. De zucht naar
reparatie werd geboren twee jaar terug toen Onzen Heertje erfgoedvereniging vzw
begon aan de inventarisatie van de kappeletjes van groot-poperinge. De eigenaar
Jacques Beelprez zocht inderdaad van den beginne om de oude glorie te
herstellen.
Tragzaam duwde het ver-lichtende zwaargewicht de
aanhangwagen het vervuilde parcours op. De kapel was al enkele maanden in
opbouw in het VTI, zoals hier gemeld, en mocht vandaag ter bestemming komen. Precies
georiënteerd onthaald door gretig toekijkende vereerders, de gebruikelijke schaarse
cluster prominenten bij dergelijke gelegenheden; de RLWH en een persman, de TV
met de Reningelstse radioman dit is de schets van het aanvankelijke gebeuren.
Als een beschermend wachthuisje bij de meerdere jaren
geknotte 'bollaert' staat de kraan te wachten. De plaatselijke krant deed de
nieuwsgierigen wat vroeg afkomen. Ze trotseerden de november koude en zagen een
flink staaltje 21ste eeuw-bouwtechniek. Toch wees alles erop dat de
hemel ermee bezig was. De hemelhoge kraan zwaaide naar de aardse wezens in de vlakte.
De sokkel was er al, de technische ploeg, de gele helmenbrigade van het VTI
hun handen jeukten. De kale knotwilg, de kale reporter keken toe. Het doek kon
open gaan. Fier zouden ze de klus klaren.
De wolken waren laag vandaag, alsof de hemel wou claimen dat ze ermee te
maken hebben bleef het wolkendek boven de hoofden zweven. De modder rondom
verwees naar de het tranendal van de smekende kapelbezoekers die zolang hun
verering moesten derven. Wanneer de zomer komt wordt het hier weer groen, de
deur van de kapel zal het groen van de hoop mee inkleuren .Aan alle kanten werd
de precisie geverifieerd. De Lieve Vrouwe zal opgetogen neergekeken hebben op
al die jonge adolescenten die met zoveel nauwgezetheid haar nieuwbouw hebben
neergezet. En dan kwam de officiële
foto. De mannen van het VTI met terechte trots, het regionaal landschap:
subsidiërende instantie, de eigenaars de kapel met de onafscheidelijke
knotwilg .De kapel staat er.. Waarvan melding
De voordrachten in "de Ark" waren een verdeeld succes. Onze technische kennis liet het afweten. Enkele uurtjes pendelen en proberen hebben niet mogen baten.
De "Titels van Onze Lieve Vrouw" vonden het scherm en werden met voldoening op het scherm gebracht. De gehele litanie van Loretto passeerde de revue. De Ivoren toren, het gulden huis en de omsloten tuin... geen geheimen meer.
Met de projectie van de 100 beelden over het "mirakel". "Miracle des miracles" het wonder geschiedde niet. De techniek liet het afweten. Het publiek mocht vragen afvuren... we hebben geprobeerd om over deze materie te antwoorden... het pakket technische vragen omtrent de apparatuur bleef onbeantwoord. We moesten ons 'oraal' verhelpen..
Het probleem van de haalbare en evenwichtige invulling van de volksdevotie werd tot op het bod bevraagd.
Foto: Een reliek uit onze devotionalia: Reliek Padre pio
De boeken verkoop van de donderdagen van oktober vlot.. De ballast
vermindert. Nog twee sessies. De 40 bananendozen slinken heel heel traag.
Inderdaad de hoeveelheid kreeg ondertussen buiten proportionele vormen. Wie er
voor de laatste sessies wil bij zijn kan pakketten samenstellen, weg is weg!!!
Het is wel geweten dat Onzen Heertje volgend jaar de CD-rom
publiceert met de kapellletjes van Reningelst.
We ijveren jaren al om deze erfgoedelementen te
revaloriseren. Onze 'bemoeizucht' liet de familie Beelprez niet onberoerd en we
zijn fier met hen. In november komt een van de mooiste oude kapelletjes van
Reningelst terug tot leven. Het VTI van Ieper is bezig met de reconstructie.
Regionale landschappen Westhoek brengt het leeuwenaandeel van de
subsidie, Stad Poperinge co-subsidieëert ook een stuk.
Voorstelling van twee boeken in het St.-Janscollege
Ter
gelegenheid van de viering van 350 jaar college te Poperinge
Van Latijnse school tot Sint Janscollege, een
fotokijkboek voor wie graag prentjes ziet, door Kristof Papijn en Het muziekleven in het college/De Sint
Stanislasspeelschaar om de homo ludens zijn podium te geven door Noël
Boussemaere.
Daar was volk rond het burgemeester Bertenplein. Via de
achteringang kon je de plechtige voorstelling en de tentoonstelling bereiken. De oude schoendoos blijkt ook culturele suggesties te
activeren.. ook de tentoonstelling laat niemand op zijn honger.
De oude recolleten gemeenschap (Franciscaanse minderbroeders) eerde de
H. Franciscus, ook de school van de Grauwe zusters nu deel van de
scholengemeenschap had een boontje voor Franciscus. Bij erfgoed-tempel ter stede
(Onzen Heertje) is men altijd bereid het religieus patrimonium uit te lenen
voor culturele manifestaties.
Een Speciale vermeldingen voor een lid van onze Algemene vergadering
Mercantes
In 1994, na drie jaar ambachtelijke arbeid is , Dirk Hillebrandt erin geslaagd de "Carte du Westhouck",
uit te brengen. Het gebied dat de grens overlapt: de westhoek is beeldig in kaart gebracht. Wat ons betreft de kunstenaar heeft de religiositeit van de voorouders niet veronachtzaamd. Alle kerkjes staan erop... Het initiatief had zo'n bijval dat ook Westvlaanderen aan de beurt kwam. Uiteraard dan "Carte de la Flandre
Occidentale". Eind 2006 startte hij de kaart van het graafschap Vlaanderen.
Antwerpen was de volgende kaart, in de vervlogen tijden een deel van het hertogdom Brabant. Dat is dan weer verdeeld over België en Nederland. Ook wapenschilden en zegels kwamen eraan te pas.Hier zijn de religieuze motieven evenzeer legio. Als je hun site wil bekijken zie dan in de linkermarge bij de links.
De 'Erfgoed'-epidemie heeft in zijn arrogantie nog nooit zo
irritanttoegeslagen. Geef toe. Het kan
niet op. Pas is de winterslaap ingeluid en dan komt die 'rommel-agent' uit de
't rommel(t)straat nog een 4 tal beurten er bovenop zetten. Voor wie het interesseert hier de gegevens.
Onzen Heertje erfgoedvereniging vzw heeft zeker 11.000
unieke boeken over hun core business. Die gaan de deur niet uit. Maar
uiteraard kregen ze van de schenkers heel wat dubbele boeken. Gezien hun
noodlottig ruimteprobleem moeten die dubbels van de baan. Er is daarnaast een
toevloed aan profane litteratuur die mee aanspoelt met de verzamel eigen
boeken. Recent gooide men er enkel private bibliotheken bij. Die mix maakt het
mogelijk een ruim aanbod van interessante werken te koop aan te bieden.De prijzen worden 'uitverkoopprijzen'. Onze beperkte ruimte
maakt er een koopjesmarkt van. 1x, 2x of 3x stoelgeld en je ondersteunt er ons project mee.
De tweedehandse boekenverkoop gebeurt ieder donderdag van oktober tussen
14u en 17u00.
Voor de derde keer op rij wordt door onze vzw een CD-rom als steunkaart aangeboden. We zijn aan de derde entiteit (2006: Poperinge stad, 2007: Roesbrugge-Haringe) waar we de kapelletjes van hebben geïnventariseerd.
