We moeten hernemen - foto's verwijderd - ?

Toen we de cd-roms over de kapelletjes van de dorpen hebben uitgegeven beseften we dat er heel wat onderscheiden vormen van kapelletjes bestaan (gevelkapelletjes, veldkapellen, boomkapelletjes n .. schouwkapelletjes. Nu we nog eens 750 prentjes hebben bijgevoegd constateren we nog te hebben bijgeleerd.

Er valt altijd wel wat te melden. Al was het maar waar tante jeannetje - de tante van onze secretaris - haar suitekleren haaalde.

Onze ontdekking blijkt in de lijn van wat tante jeannetje moest ervaren. Alle gebruiken, mode en coustumen  zijn heel vaak vergelijkbaar.

Zo blijkt er in de loop der jaren een gebruik gelanceerd te zijn op de voorgevel van het huis een Regnum-Mariae-kapelletje te hangen. Bij de Mariavereerders kent men ze wel. Ze hingen in de buurt van het huisnummer en hadden een M+, een "m" met een kruisje boven de golving van het dak.

De dorpspastoors of medepastoors hebben de verspreiding van hebben aangewakkerd. We herinneren ons o.a. dat er in Proven heel wat dergelijke kapelletjes zijn aangebracht. Ook Poperinge heeft er meerdere. Hetzelfde fenomeen van gezamelijke verspreiding waren de kapelletjes van de BJB. Ook die kapelletjes werden gepromoot. In de studies worden die dan de pijlkapelltjes genoemd omwille van hun vorm.

In de digitalisering vonden we de de promotor van die Regnum-Mariae-kapelletjes

Het was inderdaad E.H. Fernand Mariën (1908-1978), de directeur van het klooster, die de bewuste kapelletjes op de markt bracht. Zijn werkplaats was gelegen achter zijn woonst in de huidige Pastoor Lambertzdreef. Het bedrijfje noemde Regnum Mariae. Technische hulp ontving hij van zekere Michel de Wouters d’Oplinter en administratieve hulp van mevrouw Rosa Verbiest uit Wijgmaal. Hij gaf eveneens een 3-maandelijks tijdschrift uit, Corona Contact, dat de devotie tot Maria cultiveerde.

Deze typische kapelletjes met gekleurd gipsen mariabeeld werden doorheen het ganse land verkocht, zelfs in het buitenland. De kapellenactie verliep in twee stadia. Eerst was er een propagandazondag in de plaatselijke kerk, waar men na de mis kon inschrijven op zijn exemplaar. Een maand later volgde dan de plechtige wijding en de overhandiging van de kapellen. Regnum Mariae bood de kapellen gratis aan maar vroeg aan iedere intekenaar een vrijwillige bijdrage in de kosten.
Fernand Mariën was met de kapellenactie reeds begonnen toen hij nog onderpastoor was in Jette (1941-1955). Hij ging toen ook prediken in de vele kerken van het Vlaamse land, ondermeer in Tildonk. Hier stond de betrekking van directeur van het klooster vacant, hij was goed in talen, verkreeg de job… en kwam op die manier in Tildonk terecht.

Aanvankelijk was het kapelletje gratis als je het aan de voorgevel bevestigde. Het exemplaar dat als voorbeeld op internet te vinden is wijkt wat af van hetgeen hier in de streek meer te zien is. Het is echter vanuit de zelfde bewogenheid verspreid.

Het fenomeen kreeg de naam vredesvaart. Op de website kan je de prentjes die toen werden verspreid bestuderen.

 (zie account 17001754, 17001752, 17001794)