Bizar maar sinds ik op de kleinkindjes pas, komen alle gedichtjes, rijmpjes, liedjes van ooit... uit soms ver vervlogen tijden... terug.
Door slechts één woord te horen, herinner ik me een liedje, een rijmpje, een gedichtje...
Ik ga ze ook hier proberen te vernoemen zodat ik ze niet opnieuw vergeet.
Ach... wat een kleinkindje niet al met je doet... je vergeet iedere schaamte of vrees of ze je misschien wel belachelijk vinden en zingt en rijmt er op los. De kleintjes vinden het dolle pret en ze vragen steeds 'nog, nog, nog'... dat moedigt zo'n omaatje als ik ben natuurlijk aan... en prompt valt die schaamte en vrees om belachelijk gevonden te worden door anderen die je horen weg en je zingt, rijmt en dicht er op los.
Heb jij als omaatje of opaatje dat ook?
Hier alvast een eerste liedje...
'Jantje hou je vast aan de takken van de bomen.
Jantje hou je vast aan de takken van de mast.
Als Jantje valt dan valt ie in 't water.
Als Jantje valt, dan valt ie in 't nat.
Boenk patat.'
ps. Ik durf nooit te beweren dat ik het orgineel zing, dicht, rijm omdat ik mogelijk onbewust en soms bewust hier en daar wat heb veranderd...
19-09-2012 om 15:36
geschreven door Annemarie
Categorie:de liedjes die ik zing voor ze
|
Omaatjes wereld...!
