Een lege kamer in ons huis een plek die ik soms mijden wil de stilte is daar zo stil Je bedje,de dekens terug geslagen Jij zult daar nooit meer slapen Je knuffels en speentje ze doen me zo,n pijn Een kamer vol spullen die over zijn Je kleertjes liggen me aan te staren en toch wil ik alles bewaren Stille getuigen van dat jij eens hier was Ons hartekindje,onze grapjas Ons huis,maar nooit meer jou thuis.
December,maand van glitter en ook van stralend licht ,t is een en al geschitter dat straalt in mijn gezicht Het geeft het vroege donker een warme,warme gloed ,t is een en al geflonker wat mij zo zingen doet van ,t feest dat komend is in deze duist,re tijd We vieren kerstmis hier en wereldwijd.
Wat bleef van al die dure teksten die we hadden waarom zo zoeken naar een ingewikkeld woord de liefste zinnen tellen amper drie,vier,woorden iets liefs dat moeilijk klonk heb ik nog nooit gehoord.
In jouw ogen wil ik lezen wat mijn hart zoekt In jouw ogen wil ik vinden wat mijn hart vraagt Een klein teken van begrip van vertrouwen van vriendschap van ik hou van jou.
Alleeen een clown kan lachen als hij van binnen huilt maar er zijn ook veel mensen die lachen en van binnen huilen want met een lach,word je gevraagd maar als je huilt, is niemand thuis.
Ik hou van de clown met zijn grappen hij laat je lachen dat is een kunst hij maakt dat je lacht om zijn stomme dingen.
Een waren levenskunst vooral in deze tijd lachen is zo goed je vergeet je verdriet en bent even uit de sleur.
Veel mensen piekeren over het verleden. Waarom leven zij niet bewuster in het heden? Genieten van de kleine dingen van alle dag. Want ook dit heden wordt eens verleden tijd Het piekeren stopt bij goede herinneringen uit een gelukkige en goede tijd.
Glinsterogen en rode wangen onthullen het stille kinderverlangen naar marsepijn,chocolade en taaitaai en een brandweerauto met licht dat zwaait en een babypop met mooie kleertjes. En dan,plotseling: een bons op de deur! De blijde gezichtjes verschieten van kleur Een zoon wil maar liever bij mamma op schoot want de goede sint is toch wel erg groot! Pas na de cadeautjes en wat verlegen gezang is mijn held opeens niet meer zo bang Uitzwaaien doet hij uit alle macht Terwijl sinterklaas verdwijnt in de nacht Verbaast kijkt hij op na mijn knuffelzoen Niet wetend dat ik mijzelf herken van toen.
Even was het kil toen kwam jij Blijheid,warmte en geluk heb jij gebracht Zoveel harmonie nooit verwacht Zoveel licht en zoveel vrede wel honderd vlinders een huis vol bloemen De zomer ,n lichtstraal in mijn leven jij bracht mij het aller mooiste mijn allerliefste ik zal je nooit vergeten
Herfst met je mooie kleuren en je bos,vol heerlijke geuren de dag die niet zo lang meer is en s,morgens dan de lucht zo fris Er zijn al blaadjes geel en bruin maar nog mooiere herfstbloemen in de tuin bomen gaan heen en weer Dan schijnt de zon weer door het woud met zonnestralen als van goud Heerlijk zit ik weg te dromen de herfst zal altijd terug blijven komen.
Een regenboog staat aan de hemel en buiten is het ietwat nat ,t zal mij niet deren zulke buitjes want zo ga ik ook graag op pad Ik wil de regen kunnen voelen de druppeltjes op mijn gezicht Ik vind het telkens weer een wonder de duisternis die wijkt voor het licht Als ik dan weer de zon zie schijnen en alles is weer opgefleurd Denk ik,ons holland klimaatje zorgt zo ook voor een schoonmaak beurt.
Ik sta voor het raam dat ik gister nog heb gelapt en zie hoe mijn dochter langzaam door het leven stapt Hoe lang is het geleden hoe ver is de dag dat zij als kleine baby in de kinderwagen lag? Een baby werd kleuter een groot kind dat kind is nu vrouw die nu haar eigen weg vindt De motor is gestart van achter m,n raam hoor ik hem draaien en als ze allang de hoek om is sta ik nog te zwaaien Ik loop de warme kamer in ik zucht en voel me koud hoe komt dat nou wat heb ik toch? Verdorie,ik word oud!
Ze plakt en knipt Geen tijd meer om te zwaaien Wat word ze groot Ik moet me vlug omdraaien Thuis is het stil Ik moet er nog aan wennen dat ook de kleinste van ,t stel voortaan op het schoolplein zal rennnen
