Je ogen lachen met meer schitteringen dan ik gewoon ken ik herken het warme dat binnen in jou is Vergelijkbaar met een heldere zonne straal op een nieuw geboren morgen laten we weg gaan op zoek naar de zon Met de wind in de rug zomaar ergens in het gras liggen Elkaar her ontdekken met nog meet toe wijding en tederheid
De mooie dagen van mijn vader lijken bijna wel geteldsoms, als ik hem benader zitten woorden bekneld die hij graag zou willen zeggen vragend kijkt hij mij dan aan.
Wat moet ik nou toch vertellen nou ja, ik weet het echt niet meer als ik het weet zal ik je bellen het was vast niet belangrijk deze keer
Mijn vader is niet meer de oude peereboom zoals hij zelf zo vaak heeft gezgd niet meer hij, die zonder schroom voor een groot publiek zijn zegje zegt.
Ik kijk naar buiten war het wemelt van mensen die samen genieten, lachen , leven waarom kan niemand mij dat geven?
Ik lig in mijn bed gedachten die dwalen met niemand naast me om mijn liefde te delen is er iemand die mijn hart wilt stelen
De zon maakt me wakker een nieuwe dag is begonnen aan de horizon glimlacht hoop me te gemoed misschien word vandaag de ware onthuld en word mijn ziel eindelijk met warmte vervuld
Blauwe regen, als een sprookje Vallen trossen om nij heen Diep , bedwelmdend is hun parfum Heel fragiel, langs ,t oude steen Mag ik zomaar deze schoonheid aanraken, ik durf haast niet De perfectie en de charme even los van het verdriet ik hoor de kikvors en de merel de fontijn op de achtergrond Bijna zou ik niets meer wensen Als het andere niet bestond.
Leven, dat ben jij jouw ogen, jouw horen Jouw hartslag in mij Jouw stem die in woorden mijn gedachten klaart Daar diep in je hart de zin van bewaard Jouw leven juichend jouw liefde betuigend maakt jubelend blij Niet ik maar jij jij leeft in mij.
Oorlog doet veel mensen pijn zou er op deze aarde een plaats zonder verdriet zijn laat me weten waar die zou moeten zijn op de kaart kan ik hem niet vinden is die dan zo klein?
Ik sta te wachten tot je uit school komt Ja! daar is hij Maar je loopt me voorbij je kijkt niet eens Ik roep: Tijn! Tijn! Maar je loopt gewoon langs me heen
Ik zie je naar een grasveldje lopen je plukt een madeliefje keert je om en loopt met een uitgestrekt handje maar daarin het madeliefje naar me toe Je zegt: Voor jou Oma!
Je bent angstig angstig om opnieuw te beginnen Een nieuwe start te maken met een leeg gevoel van binnen Een ander huis,ander werk een nieuwe omgeving en nieuwe mensen om je heen Het is een uitdaging een enorme stap die je zet En in het begin is het allemaal nog zo vreemd Je verlaat iets waarin je ent opgegroeid Jouw stad, waar je bent opgebloeid Je breekt iets wat je hebt opgbouwd wat je met liefde hebt vertrouwd Je vrienden die je achter laat dat doet pijn Maar toch,je gaat.
Elke dag zon elke dag luieren elke dag lachen elke dag erop uit nooit iets anders dan je lievelingseten nooit anders dan aardige mensen om je heen.
Elke dag rust elke dag vrede elke dag winnen elke dag prijs nooit iets of iemand waarvoor je je best moet doen nooit een probleem dat om een oplossing vraagt.
Zou er geluk bestaan als er niets was om te overwinnen? Zou je er van genieten als je ,t elke dag had.
Gisteren keken we elkaar in de ogen Gisteren hebben we elkaar gekust Gisteren was onze ruzie definitief voorbij en is het niet over tussen jou en mij Een mooi einde aan al die pijn De pijn is nu voorbij Mijn tranen zijn gedroogd en mijn geluk overstroomt net zoals mijn liefde voor jou en dat allemaal omdat ik zoveel van je hou
Ik zal ze nooit snappen ze zeggen vreemde dingen en lopen raar te zingen Als ik moet huilen lopen ze met me te zeulen Og vragen heb je het in je broek gedaan? moet je een boertje laten? O,nee daar komt er weer zo een die me aan gaat zitten gapen Dan moet ik weer naar bed Ik wil niet het zijn hun wensen Ik zal ze nooit snappen die grote mensen
Samen alleen Jij en ik jij mist jouw kameraad Ik mis nog meer jij word mager ik ben het al jij huilt zachtjes ik huil hard jouw vacht is warm mijn lijf is koud jij houdt van mij en ik van jou jij en ik samen alleen.
