Al zou ik nog duizende woorden schrijven dan nog zou jij over mijn diepste gevoelens in het ongewisse blijven Maar wat ik zeggen mag, wil ik graag aan je kwijt het is fijn aan jou te denken,zonder wrok,zonder spijt ik heb je leren waarderen als vriend en als mens van jou,als man,ben ik gaan houden,warm en heel intens.
Soms droom ik nog wel eens van jou en als ik wakker word is er alleen maar leegte en kou bedankt dat je af en toe de deur een beetje open laat staan zodat ik weer wat warmte vind,als ik,even maar naar binnen mag gaan
Ik heb je stem op een bandje jouw gezicht op een foto in mijn portemonee maar je bent nu verdwenen en ik kon niet met je mee
Ik gun je alle geluk van de wereld en ben blij dat je geslaagd bent maar we waren zulke goede vrienden denk jij dat het gemis ooit went?
Ze zeiden Jij? Je bent veel te oud voor haar En tegen mij dat ik veel te jong wwas maar als we samen praten leek het alsof we zaten in eenzelfde kleas
Ik weet dat ik je ooit zal vergeten want herinneringen slijten maar als dat gebeurt zal ik me het me blijven verwijten.
En straks heb ik alleen nog je stem op een bandje een gezicht op een foto in mijn portomonee een datum,en jouw naam en voor 't zoeken naar jou kijk ik in gedachten door dat vergeten raam!
Hoe lang gaat dit nog duren? Die narigheid, via via horen wat ze nu weer hebben gedaan of gezegd. Is het verhaal dan nog wel recht? Bijna heel de groep van ooms en tantes ligt uit elkaar Hoe krijgt iemand, die nu niet meer leeft, zoiets voor elkaar? Al mijn jeugdherinneringen, ik durf er nooit over te spreken raak dan een gevoelig punt, ik wil geen partij kiezen maar moet daardoor een hoop verliezen. De herinneringen werden voor mij eens per vijf jaar even werkelijkheid, maar ik heb het dit jaar gemerkt: die ben ik nu ook kwijt. Voor mij komen jullie ooit eens in vrede bij elkaar, ik wil niet kiezen veeo een partij maar ja..... wie luistert nu naar mij.
Wat ik het allerliefste wens wil jij me niet meer geven Het is zo,n lief klein mens het fijne gevoel vanleven.
Al mijn angsten en mijn zorgen het lijkt niet tot je door te dringen Je schuift ze weg tot morgen en ik probeer ze te verdringen.
Waarom meen jij altijd de beslissing? Waarom denk je dan niet aan mij? Waarom maak jij die grote vergissing? Na die operatie is voor mij alles voorbij.
Jij bepaalt mijn leven Jij bepaald hoe het zal zijn Jij wilt mij dat geluk niet geven en dat doet me zoveel pijn.
Het leven lijkt z,n inhoud te verliezen Jij maakt ,t zo moeilijk voor mij Ik heb het gevoel alsof ik moet kiezen maar dat deed jij al, t is voor mij voorbij.
Jij zult mijn gevoelens nooit begrijpen Jij ziet ,t ook niet,mijn verdriet naar die laatste strohalmen zou ik willen grjpen, maar jij doet het allemaal te niet.
