Waarom blijf je zo stil over mij waken? Ik voel het zo duidelijk aan. Weer samen praten, opmerkingen maken Bij jou kan ik mezelf zijn, me even laten gaan Maar soms voelt onze afstand zo groot en soms ook klein. Waarom geven we ons hart niet een keer bloot? Zou er dan niet minder spanning zijn? Of hoeven we eigenlijk niet te zeggen Is een blik al genoeg genoeg om alles geluidsloos uit te leggen Misschien is het nog te vroeg.
En ook al zou het antwoord negatief zijn dan hoop ik dat ik huilen kan Huilen in jouw armen van verdriet en pijn Ik weet, jij bent geen vrije man maar ik ben zoveel onmacht gaan opkroppen in die hele moeilijke tijd Als je echt iets voelt,blijf dat gevoel niet wegstoppen anders raken wij elkaar weer kwijt Zoveel tijd is er niet meer vergeet dat alsjeblieft niet Nu voel ik zoveel kracht en geluk, keer op keer maar dat gevoel slaat dan over in eeuwig verdriet.
Je bent niet meer het is voorbij. Nooit al ik weten wat je diep verborgen hield voor mij ik spreek je naam zo vaak hardop wanneer ik je erg mis Ik bewaar zo zeker voor mezelf deze getuigenis Dat liefde door veel angst en pijn uitgrooit tot groter goed Ik weet niet hoe ik het vol verdriet in woorden vatten moet.
O, liefste, je was m,n leven,dag en nacht m,n zin , m,n doel , m,n groei.
Waarom toch die slapeloze nachten? Met jou voortdurend in mijn gedachten? Waarom voer ik toch deze zinloze strijd? Ik voel het toch? Ik ben je kwijt! Maar ik vecht, ik wil niet dat het over is. Jouw aanwezigheid is nu zo wat ik mis. Als een zombie slijt ik al dagen en loop me steeds weer af te vragen Waarom laat je het gebeurde niet voorbij gaan? Is het lafheid of kun je het echt niet aan? Je verdere leven alleen zijn, is toch niets voor jou? En je weet toch dat ik zielsveelvan je hou? Volg je gevoel, gooi weg die trots en koppigheid Kom bij me terug en voel je eindelijk bevrijd!
Het is warm, de zon schijnt op mijn balkon en denk terug an de tijd toen het met ons begon ik zie jou nog zitten, tewwijl ik dacht: Op jou heb ik gewacht.
Ik was meteen voor jou gezwicht het was liefde op heet eerste gezicht ook jij zag iets in mij en we waren samen gelukkig en blij
Maar het ging allemaal te vlug je wilde je vrijheid terug We hebben toen elkaar een jaar niet meer gezien maar voor ons beiden leken het er wel tien
We gingen verder waar we eens opgehouden waren maar ook nu mocht ons schip niet verder varen Na enkele weken hoefde het voor jou niet meer en dat deed me ontzettend zeer.
In mijn hart is echter nog een plekje voor jou omdat ik nog steeds ontzettend van je hou.
De realiteit van het leven kun je niet altijd bevatten toch is de zin ervan nimmer te onderschatten. Plotseling krijg je en bericht waardoor je wereldje stort ineen het blijft in je gedachten en is de dag nacht om je heen Alles is donker en grijs je ziet geen zon geen sterren , geen maan ondanks dat ze helder en stralend aan de hemel staan Je zoekt en wilt graag een lichtpuntje zien en hoopt dat het was een droom misschien Maar de realiteit van deze pijn kan voor een mens de waarheid zijn Toch moet je willen vechten in het leven en nooit de moed voor herstel op gaan geven.
In de kermis van het leven draaien we allemaal mee met het rad van avontuur alleen of met z,n twee En valt het goede nummer dan heb je weer een prijs er zijn ook vele nieten dat brengt je van de wijs Toch zijn er mooie dingen als je ze maar wilt zien Kijk hoe de bloemen bloeien of is dat je ontgaan misschien? Hoor de vogels zingen in het vroege ochtendrood Kijk eens naar de herfstkleuren met het mooie geel en rood Zie de winter met zijn sneeuwbui het maakt een mooi wit kleed Als je dat allemaal eens optelt weet je dat je hebt geleefd
Als ik kijk in je ogen dan kijk ik diep in je hart Niets blijft er dan voor mij verborgen het was liefde wat ons bij elkander bracht
Ik voel je liefde en warmte ja... ik voel de liefdeskoorts in mij omdat ik in jouw ogen zag ...jij houd van mij!
Alsjeblieft houd ook van mij... zo spraken jou ogen jouw blik... was het venster naar ,t geluk de hele nacht dromen in jouw armen dat zijn momenten van groot geluk.
Ik voel mij zo intens gelukkig en jij, laat alles toe...heel gedwee dat mooie lijf, die lieve ogen neem ik in onze liefdesnacht mee!
Wandelend over mijn levenspad kwam ik jou op een kruising tegen een vonk, herkenning , ik weet niet wat Ik voelde mij verlegen Een man zoals jij die mij zag staan Ik wilde met je verder gaan.
Jij schonk mij jou liefde en maakte mij vrouw intens en ...o, zo teder Er ontvlamde in ons een geweldig vuur hetgeen niet meer te blussen was op den duur.
Jij kwam op mijn levenspad mijn hart werd toen geraakt Op die kruising wist ik het al Wij zijn voor elkaar gemaakt.
Die kruising ligt ver achter ons Hoelang is dat nu al geleden? Maar jij blijft mijn man en ik jouw vrouw dat voelen we nog heden
Soms lijkt het alsof ik er niet ben alsof ik een vreemde voor mezelf ben dat kan vaak heel lang duren Dan ben ik bang soms zo erg dat ik in ppaniek raak omdat het groeit en heviger wordt Dan probeer ik het te stoppen omdat ik er net aan mag denken of hopen laat staan verlangen Want wie ben ik dat dat grootste geluk voor mij is weggelegd terwijl ik een ander z,n geluk zal ruineren
Ik wens jou al het goede dat er is en ik wens jou altijd een licht in de duisternis Ik wens jou diepe genegenheid en ik wens jou heel veel sterkte in een moeilijke tijd
Het is deze nacht dat ik schrijf en wil vertellen hoe ik me voel Maar de nacht is lang van duur en.... is er dan een oor dat genoeg geduld heeft om naar me te luisteren hoe ik me onder alles voel?
Bekijk je de foto,s van vroeger weer ga je een paar stappen terug je beleeft alles weer een keer wat ging de tijd toch vlug
Sommige foto,s maken je weer blij maar er zijn er ook waavan je denkt die tijd is gelukkig voorbij en waar je dan verder geen aandacht aan schenkt.
Ook zijn er foto,s die je liever niet meer ziet die moet je eigenlijk verscheuren want die brengen je teveel verdriet en dat zet je weer aan het treuren
Maar over het algemeen is het fijn om terug in de tijd te duiken want wil je gelukkig zijn dan moet je je herinneringen gebruiken
Als liefde langzaam verdwijnt zoals een bloem door droogte kwijnt zoals een appel droogt door tijd verandert vriendschap in haat en spijt
Wie is er dan de dupe?
Als liefde twee mensen gaat verlaten en er geen hoop is te blijven praten men elkaar niet meer wil waarderen en hulp van buiten niet wil accepteren
Wie is er dan de dupe?
Wordt er beslist niet nagedacht over het lot van beider nageslacht dan willen beiden opeens het kind en word niet gevraagd hoe ik dat vindt.
Wie is er dan de dupe?
Het kind dat slechts wat liefde wil geen leven dat is koud en kil Als ouders daar aan willen denken dan hoeft men niet het kind te krenken Oh, mensen, denk alstublieft hieraan voor je de beslissing neemt om uit elkaar te gaan.
Tranen die ik veel om jou liet omdat je me echt verliet Het doet daarom ook veel verdriet en pijn want ondanks alles hadden we het toch fijn Jij zit nog heel veel in mijn gedachten maar ook dat kan de pijn niet verzachten Wat we samen hadden, dat zal ik nooit vergeten en dat mag je gerust wel weten Ik wou je al mijn liefde geven en vooral met jou verder leven Die tijd met jou was heel fijn em misschien verzacht die gedachten een beetje de pijn Ik bleef vaak op je wachtten zelfs in de eenzaamste nachten want ik voelde me bij jou echt geborgen Ik lag ook altijd graag in je armen en liet me dan door jou verwarmen Ik wil je nog iets zeggen en helemaal niet om te gissen Ik zal je gewoon heel erg missen
Een woord kan zijn als een helder stralend licht wanneer het alleen aan jou is gericht Dan is er vreugde heel diep in je hart waar geen plaats is voor pijn en smart Je geniet van alles wat er is in je leven bloemen die bloeien, met schitterende kleuren doorweven Van de zon en de wind die streelt je gezicht een gouden horizon, aan het meer, geeft een glanzend flonkerend licht. Soms kan een woord je ook geven verdrietige dagen waarvan je de oorzaak niet weet en het aan niemand kunt vragen Dan is het plotseling donker om je heen zelfs de lach van een kind uit je gezichtsveld verdween Die woorden wil je snel gaan overwinnen Het lijkt zo eenvoudig als je het uitdrukt in zinnen De inhoud van een woord is niet altijd te realiseren toch blijft het de moeite waard om het te begrijpen en te leren.
Al tijden ging het door mijn hoofd wat ik jou op die bewuste dag had beloofd Maar na enkele keren wegen en wikken heb ik je ondanks mijn belofte toch laten stikken
Nu , na 3 jaar kon ik je stem eindelijk weer horen Het was alsof ik opnieuw werd geboren Je leek bang te zijn hoe ik zou reageren Was je bang dat ik me tegen jou zou keren?
Ik geef toe het was ook niet makkelijk voor mij De afgelopen jaren flitsen mij weer voorbij Ik ben je dankbaar dat je met me wou praten Alsjeblieft , zullen we het niet bij een keertje laten?
Ik miste mijn broetjes, zusjes en je vrouw pa natuurlijk miste ik ook jou! En of je nou wel of niet in de fout bent gegaan Ik had jou nooit in de kou mogen laten staan!
Ook ik maakt grote fouten tot mijn spijt Ik snap best als iemand me dat verwijt Maar, ik heb een vader, Pa dat ben jij Ik ben niet van de melkboer of ijzergieterij!
Nee, ik ben je zoon, dat hebben we altijd geweten laten we dat nou niet opnieuw vergeten Hou me alstublieft weer in je armen vast en zie me niet als een ellendige last!
Laten we alkaars leven weer wat opfleuren Dat mag zo langzamerhand toch wel gebeuren? Laten we opnieuw beginnen , met een frisse start Elkaar weer binnensluiten in ons hart!
Zonder ruzie, angsten. of enige haat Toe pa, het is nu nog niet te laat!!! Laat mij duidelijk maken dat ik nog steeds van je hou Krijg weer vertrouwen in mij , dat heb ik ook in jou
En ook al kende ik je vrouw toen nog maar pas laat haar weten dat ze ook ,n beetje mijn moeder was! Ik hou van jullie , echt steeds mis ik jullie weer Lieve pas, je bent mijn vader en ook zoveel meer
In de stilte van de nacht denk ik even na Ik fantaseer een bloementuin waar ik in gedachten sta Ik hoopr het zoemen van een bij zie vlinders geel en groen ze laven zich met honing en gaan van bloem tot bloem Ik voel de zon die warmte geeft zie een rivier waar vis in leeft Dan plots komt weer de werkelijkheid maar die is niet zo fijn De vlinders sterven langzaam uit de bloemen hebben pijn De aarde die zoveel moois ons bood wordt nu door mensenhand gedood.
Heel even dank ik terug aan ,t verleden heel even aan dat, wat ik mocht beleven heel even ruik ik de zon en de regen heel even kon ik er niet meer tegen heel even gelukkig , maar zonder hoop heel even is nu voorbij , verdwenen heel even iets wat jij me hebt gegeven
Afscheid nemen , het doet zo,n pijn afscheid nemen, het heeft zo moeten zijn De pijn in ons hart het maakt zo verward De mensen zeggen : het leven gaat door wij vragen ons nu af: waar doen we het voor Maar eens in ons leven komt er een dag waarop een ieder van ons de kracht van god krijgen mag Het verdriet te leren dragen maar altijd blijven vragen U was voor ons een man met een hart van goed waar een ieder van ons op z,n eigen manier van houdt Wij hielden van u zoals u was, niet zoals u hoorden te zijn maar afscheid nemen voor altijd dat doet zo,n pijn Wij zullen u nooit meer vergeten en hopen dat u dat altijd hebt geweten
Ik heb je lief Koester me in je armen Laat me dromen op de toppen van geluk Deel met mij de sterren die ik uit het duister pluk Neem me mee naar de betovering van dit moment Laat me voelen dat deze illusie geen grenzen kent Zweef met mij het liecht van de liefde tegemoet en luister naar vlinders die fladderen tussen de stralen van de zonnegloed
Kon ik maar een vogel zijn dan streek ik neer op jou balkon om naar je te kunnen kijken tot het ondergaan van de zon Misschien zou ik met mijn snavel zachtjes tikken op je raam en dan plukte ik mijn mooiste veertjes en schreef daarmee jou naam.
Kon ik maar een vlinder zijn dan vloog ik regelrecht naar jou met in mijn pootjes een bloemenhart met de tekst ik hou van jou En als jij van dat hart zou eten zou je worden zoals mij en we zouden samen vliegen ver de regenboog voorbij
Over het pad der tranen Loop ik met zachte tred en ween Jij hebt ons nu verlaten Zachtjes ging je van ons heen Afscheid had je reeds genomen Een laatste kus , een laatste groet In een andere wereld Waar het licht eeuwig blijft schijnen En er altijd vrede zal zijn Waar de vleugels van deze vrede Hun prachtig verenkleed blijven behouden Geeft het ons alleen maar pijn Dat jij niet meer bij ons kunt zijn Verdrietig en alleen , maar bang Veeg ik voorzichtig een laatste traan van mijn wang Jouw leven is te snel voorbij gegaan In onze gedachten blijf jij voortbestaan Nu jij deze vrede voor altijd hebt verworven Is er ook een heel klein stukje van onszelf gestorven.
Waarom denken sommige mensen dat ik niemand lief kan hebben dat ik niet compleet ben dat ik het niet verdien geliefd te zijn? Ik wou dat iemand mehet vertelde nu doet dat zoveel pijn
De wind fluisterd zacht jou naam ik hoor hem ruisen door de bomen In de maan zie ik de trekken van jouw gezicht wanneer het voor zich uit zit te dromen.
Ik proef nog steeds jouw zachte kussen Op mijn lippen branden ze als vuur Ze doen me de realiteit vergeten het jaar , de maand , de dag , het uur.
Ik zie weer jou stralende ogen Ze lijken kristallen in jouw gelaat Ze weer spiegelen al jouw liefde en een hart dat snel voor mij slaat.
Ik ruik nog de geur van jou lichaam hier , in de palm van mijn hand Terugdenken aan onze liefkozingen beroofd mij haast van het verstand.
Ik voel jouw lichaam weer tegen de mijne jouw handen in mijn haar jouw armen om mijn schouders eerlijkheid in elk gebaar.
En in mijn hart bespeur ik zoveel liefde maar voel ik ook een stekende pijn want zoveel tijd gaat verloren , liefste omdat wij niet altijd samen kunnen zijn.
Zoals de wind waait door de bomen giert de warmte door mijn lichaam Zoals een rivier haar water laat stromen voeren de aderen mijn hartstocht tesaam Zoals een vogel vliegt door de lucht beland ik in de zevende hemel...heel hoog Zoals de regendruppels langs de ramen glijden lopen er tranen langs mijn wangen Zoals een hulploos vosje de bloedhonden probeert te mijden ontloop ik jou, bang voor verlangen Zoals een bloem niet kan zonder water kan ik niet zonder jou Zoals vroeger niet kan zonder later kan ik niet zonder je liefde , omdat ik van je hou.
Soms zie ik je als mens voor wie ik op m,n hoede ben maar die sinds ik je een beetje ken korte metten maakt met menige grens.
Soms zie ik je als vrouw met wie ik alleen maar oppervlakkig kan praten Iemand die ik echter niet ben gaan haten doch meer en meer vertrouw.
Soms zie ik je als een soort vriendin tegen wie ik alles kan zeggen die ik niet alles uit hoef te leggen maar me onvoorwaardelijk heeft gesteund vanaf het begin,
Soms zie ik je als een grote zus die me als het nodig is flink de waarheid zegt op een manier die toch warm is en oprecht en daardoor m,n verkeerde gedachten sust.
Soms zie ik je als een moederfiguur meelevend warm en begrijpend maar vooral zacht en beschermend Kortom, iemand die ik het meest zal missen op den duur.
Al deze mensen zijn verenigd in een persoon en ook al was onze relatie niet gewoon toch heb ik je in m,n hart gesloten Soms wou ik maar dat ik mezelf eerder had teruggefloten want dan had het afscheid nemen niet zo,n pijn gedaan nu is het mijn tijd om te gaan.
Geluk is voor mij iemand die altijd achter je staat iemand die bij pijn of verdriet een arm om je heen slaat iemand die je altijd voor honderd procent kunt vertrouwen iemand die in je geloofd, iemand op wie je kunt bouwen iemand die je neemt zoals je bent iemand die je diepste gevoelens kent iemand die je heel veel liefde kan geven iemand die je innerlijk doet beven Als er een man is die mij dit alles geven kan zal ik heel veel van hem houden, mijn leven lang.
