Vandaag gaat mijn kleinzoontje voor het eerst naar de kleuterschool. Dus jullie begrijpen dat ik hier wat zenuwachtig zit af te wachten hoe het gegaan is. Ik hoop dat het goed is meegevallen, maar ik denk het eigenlijk wel, omdat hij al gewoon is van in de kribbe met de kindjes te spelen. En hij is altijd graag naar de kribbe gegaan. Maar dit is natuurlijk weer een hele verandering.

Ik maak me dan de bedenking dat de tijd toch wel erg snel voorbijgaat. Het lijkt net gisteren dat ik hem voor de eerste keer in mijn armen had. En nu is hij al zo'n flinke kerel. En trouwens, moet ik het nog zeggen, het is een echt schatteke. Als hij op bezoek komt en hij roept al van ver oma (of opa) dan smelt mijn hart. Maar de meeste oma's zullen dit gevoel wel kennen zeker.

Zo dit was genoeg voor mijn eerste vertellingske. Later meer.