Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    06-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 7 APRIL

     

    2de PAASZONDAG C – 7 APRIL 2013

    `ONGEZIEN EN TOCH NABIJ’

     

    We zijn hier, net als de apostelen, bijeen op de achtste dag na Pasen. We hebben de Verrezen Heer niet in levenden lijve gezien, en toch weten we Hem hier onder ons aanwezig.

    ‘Gelukkig die niet zien en toch geloven’ zullen we Jezus tot Thomas horen zeggen.

    We mogen de aanwezigheid van de Heer gewaarworden in het gelaat van onze medegelovigen. We mogen Hem aanwezig weten in zijn Woord dat hier wordt verkondigd. We mogen ons aan deze heilige tafel voeden met zijn Leven.  

     

    Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar. Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: `Vrede!' Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. `Vrede', zei Jezus nogmaals. `Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.' Na deze woorden ademde Hij over hen. `Ontvang de heilige Geest', zei Hij. `Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven; als jullie ze niet vergeven, dan blijven ze behouden.'

    Thomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was er niet bij toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: `We hebben de Heer gezien.' Maar hij zei: `Ik wil zijn handen zien, met de gaten van de spijkers erin; ik wil ze met mijn vingers voelen. Ik wil met mijn hand de opening in zijn zijde voelen. Anders geloof ik niet.

    Acht dagen later waren de leerlingen weer bijeen, en nu was Thomas erbij. Hoewel de deur op slot was, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei: `Vrede!' Vervolgens richtte Hij zich tot Thomas: `Kijk maar, hier zijn mijn handen; kom nu maar met je vinger. En kom met je hand om de opening in mijn zijde te voelen. Wees niet langer ongelovig, maar gelovig.'

    Hierop zei Thomas: `Mijn Heer! Mijn God!' Jezus zei: `Omdat je Me gezien hebt, geloof je?’ Gelukkig zij die zonder gezien te hebben toch tot geloof komen.'

    Nog veel andere tekenen heeft Jezus voor de ogen van zijn leerlingen verricht, die niet in dit boek zijn neergeschreven. Die welke u hier vindt, zijn neergeschreven opdat u zult geloven dat Jezus de Messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leven zult bezitten in zijn naam.

    (Johannes 20,19-31)

     

    `OMDAT JE ME GEZIEN HEBT, GELOOF JE?’

    ‘Eerst zien en dan geloven!’ Hoe dikwijls horen we dat niet. Je kan ook niet alles geloven wat verteld wordt: roddels, insinuaties, halve waarheden en veel wat in de krant staat. Bovendien, die ongelovige Thomas, wij zijn dat zelf wel eens. We geloven wel, maar liefst toch niet te veel. Geloven ja, maar zonder overdrijven, in ons denken, in ons doen, in ons leven.

    Wie alles zomaar aanneemt wordt inderdaad vaak bedrogen. En soms op een pijnlijke wijze, die veel zeer kan doen. Toch hebben belangrijke dingen in ons leven dikwijls met geloven te maken. Een jongen en een meisje, die van elkaar houden en dromen over later, zeggen: ‘ik beloof je trouw te blijven in goed en kwade dagen.’ Ik beloof het, omdat ik in je geloof.

    Zo is het ook met ons geloof in Jezus. De kern ervan gaat over verrijzenis: nieuw leven, volheid van leven, leven voorgoed. We kunnen dat niet duidelijk beschrijven. Het reikt verder dan onze ogen zien, onze oren horen, onze handen aanraken. Waarom dan geloven? Waarom aannemen dat dit alles waar zou zijn?

    Het kan zijn omdat onze ouders ons dat zo geleerd hebben. Dat is belangrijk, zeker als zij het voorleefden. Maar de echte reden ligt dieper: dat is Jezus zelf, die mens van Nazareth, die zo leefde, zo sprak en zulke tekenen toonde. Die hoop bracht aan mensen die blind of lam, doof of stom, melaats of bezeten waren. Die hen genezing gaf. Die Jezus, die op die manier dood in leven kon ombuigen. En ook vandaag zijn er nog mensen, die zijn leven leiden, zijn woorden spreken en zijn wonderen nog verder blijven doen, die nog altijd anderen laten opstaan en een nieuwe adem geven, mensen, die nieuw leven brengen waar alles dor en dood leek.

    Toen wilden zij Hem niet erkennen; zij, dat waren de leiders, de voormannen, de oudsten van het volk, de schriftgeleerden, de hogepriesters en farizeeën. Herkennen wij Hem vandaag, als Hij in onze buurt, in die of die persoon, opnieuw aanwezig is, en wellicht tegengewerkt wordt door sterke, kwade machten, die het een tijdlang lijken te halen?

    Geloven wij dat Hij blijft verrijzen? Dat Hij ook nu nog steeds tot leven komt? Geloven we in Hem, desondanks?

     

     

    Ongelovige Thomas

    Ik hield mijn handen op zijn wond
    zocht naar bewijs van leven
    mijn ongeloof gaf hier geen pas
    maar eenmaal dit gedaan
    ontdekte ik
    dat hier niet hij maar ik...
    de echte dode was

    toen hij me in mijn ogen keek
    en ik voor deze God bezweek
    sprak hij geen oordeel uit
    maar schonk voor mij een goed glas wijn
    en brak voor mij het brood
    en sprak...
    ‘laat mij toch in je zijn

    ik weet hoe jij je voelt
    en wat voor kilheid je omgeeft
    want ik ben zelf ook dood geweest
    maar nu niet meer...  
    ik leef’

    leg dus gerust je hand maar hier
    en vind je zo verlangd bewijs ik weet,

    je ongeloof geeft hier geen pas
    maar ik wil graag met je op reis  

    Juko de Vries

     

     









    06-04-2013 om 09:07 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    04-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

     

    ‘Ik kan u geen leven zonder leed of pijn beloven.

    Ik kan ook niet beloven dat alles gauw veel beter zal gaan.

    Ik kan niet beloven dat binnenkort

    honger en onrecht en oorlog verdwenen zullen zijn.

    Ik geloof ook niet dat ik het zelf nog beleven zal.

     

    Maar daarom heb ik broeders en zusters nodig,

    ik heb troost nodig, want dat is een groot verdriet.

    Ik heb die traditie van zoveel eeuwen nodig,

    die christelijke traditie,

    die terugkijkt naar de Joden en naar Jezus

    want die vertelt verhalen

    die over bevrijding en over leven gaan.

     

    Het is van groot belang dat je mag geloven,

    dat een blinde al eens ziende is geworden,

    of dat een verlamde al eens is gaan dansen,

    en zeker dat een heel volk ooit eens

    van die gulzige vleespotten van Egypte is weggetrokken,

    dit Egypte achter zich heeft gelaten.

     

    Zulke verhalen herhalen en blijven herhalen,

    is voor mij de betekenis van de christelijke traditie.

    Ik denk almaar terug aan wat ooit gebeurd is

    met het oog op mijn toekomst,

    én met het oog op de toekomst van ons allen.

     

    Ik heb die hoop nodig,

    die groeit uit een terugblik op dit verleden:

    Er is al eens iemand uit de doden opgestaan.’

     

    (vrij naar Dorothee Sölle)







    04-04-2013 om 09:16 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    02-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

     

    MARIA MAGDALENA IN DE GRAFTUIN

     

    In wanhoop doolt zij rond

    het graf is leeg

    het lichaam van de meester

    niet te vinden

     

    alleen een vreemde –

    de tuinman soms

    zou hij misschien?

     

    Waar hebt u hem gelegd

    die men het leven nam

    wil hem mij dan tenminste

    nog als dode laten

     

    verblind door tranen

    alles is verloren

    dood is nog altijd dood

    wendt zij zich af –

     

    Wat opent haar

    wat heelt haar oren

    wie noemt haar bij de naam

    zoals zij is gekend?

     

    Nog dieper ommekeer

    dan in hun vroegst ontmoeten

    ervaart zij wat zij ziet:

    hij is het is

    de Levende

    die mij tot leven riep

     

    Inge Lievaert

     

    ---

     

    In die tijd stond Maria buiten bij het graf te schreien. En al schreiend boog zij zich naar het graf toe en zag op de plaats waar Jezus’ lichaam gelegen had, twee in het wit geklede engelen zitten, een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde. 

    Zij spraken haar aan: ‘Vrouw, waarom schreit ge?’ Zij antwoordde: ‘Zij hebben mijn Heer weggenomen en ik weet niet waar zij Hem hebben neergelegd.’ Toen zij dit gezegd had, keerde zij zich om en zag Jezus staan, maar zonder te weten dat het Jezus was. Jezus zei tot haar: ‘Vrouw, waarom schreit ge? Wie zoekt ge?’ In de mening dat het de tuinman was vroeg zij: ‘Heer, mocht gij Hem hebben weggebracht, zeg mij dan waar ge Hem hebt neergelegd zodat ik Hem kan weghalen.’ 

    Daarop zei Jezus haar: ‘Maria!’ Zij keerde zich om en zei tot Hem in het Hebreeuws:  ‘Rabboeni!’ wat leraar betekent. 

    Toen sprak Jezus: ‘Houd mij niet vast, want Ik ben nog niet opgestegen naar mijn Vader,  maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik stijg op naar mijn Vader en uw Vader,  naar mijn God en uw God.’ 

    Maria Magdalena ging aan de leerlingen berichten dat zij de Heer gezien had en wat Hij haar gezegd had.

    (Johannes 20,11-18)













    02-04-2013 om 07:19 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    01-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PAASMAANDAG

     

    PAASMAANDAG, 1 APRIL 2013

    ‘DAT ER LICHT MAG ZIJN,

    LICHT IN ONZE OGEN’

     

    Dat er Licht mag zijn:

    Licht in onze ogen,

    zodat we elkaar zullen zien,

    zo goed als nieuw.

     

    Licht in onze huizen,

    dat er vriendschap

    en gastvrijheid mogen heersen.

     

    Licht op onze wegen,

    dat we niet dwalen

    en elkaar tot doolhof zijn.

     

    Licht op deze plaats,

    om elkaar bij te lichten,

    elkaar toe te schijnen.

     

    Met het geloof in Hem

    die eens geroepen heeft:

    ‘Ik ben het licht van de wereld!’

    Amen.

     

     

    als wat onmogelijk leek

    mogelijk wordt

     

    als in wat uitzichtloos was

    en dood

    nieuw leven daagt

     

     als angst en onzekerheid plaats ruimen

    voor hoop en verwachting

     

    als pijn en verdriet gelouterd zijn

    tot dankbare herinnering

     

     als na verdeeldheid

    verbondenheid mogelijk blijkt

     

    als afkeer tot inkeer komt

    als alleen groeit tot samen

     

    als geweld en misbruik ombuigen

    tot tederheid en liefde

     

    als grijpen herverdelen wordt

     

    dan vieren wij Pasen…

     

    Exodus, Egypte, Beloofde Land,

    zijn meer dan begrippen en plaatsen

    uit een versleten verhaal.

     

    De vragen die we ons moeten stellen zijn:

    Waar is ons Egypte, onze exodus, ons beloofde land?

     

    Waaraan zitten wij vast?

    Wat maakt ons echt vrij?

     

    En welke stappen moeten we daarvoor zetten?

     

    Of hebben we ons zo ‘aangepast’

    aan de ‘Egyptische levensstijl’

    dat ‘exodus’ ons niets meer zegt?

     

    (uit: De woestijnweg op)

     







    01-04-2013 om 08:53 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    30-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PASEN

     

    PAASZONDAG – 31 MAART 2013

    TOT NIEUW LEVEN VERRIJZEN

    Wij ervaren dagelijks hoe klein en kwetsbaar we zijn, hoe hard het leven is voor velen. 

    Toch mogen wij aan elkaar getuigen van een zekerheid die dieper is dan alle angsten: Christus is verrezen. Wij beseffen dat Pasen meer betekent  dan louter een herinnering aan Jezus’ verrijzenis. 

    Ook wij willen een stukje verrijzenis meemaken in ons eigen leven en doorgeven  in het leven van anderen.

     

    Op de eerste dag van de week gingen de vrouwen zeer vroeg in de morgen naar het graf, met de welriekende kruiden die zij klaar gemaakt hadden. Zij vonden de steen weggerold van het graf, gingen naar binnen, maar vonden er het lichaam van de Heer Jezus niet. 

    Terwijl zij niet wisten wat daarvan te denken, stonden er plotseling twee mannen voor hen in een stralend wit kleed. Toen zij van schrik bevangen het hoofd naar de grond bogen, vroegen de mannen haar: ‘Waarom zoekt ge de levende onder de doden? Hij is niet hier, Hij is verrezen. Herinnert u hoe Hij nog in Galilea tot u gezegd heeft: De Mensenzoon moet overgeleverd worden in zondige mensenhanden en Hij moet aan het kruis worden geslagen, maar op de derde dag zal Hij verrijzen.’ 

    Zij herinnerden zich zijn woorden, ze keerden van het graf terug en brachten dit alles over aan de elf en aan al de anderen. Het waren Maria Magdalena,  Johanna en Maria, de moeder van Jakobus; de andere vrouwen die met hen waren vertelden aan de apostelen hetzelfde. 

    Maar dat verhaal leek de apostelen beuzelpraat en zij geloofden hen niet. Toch liep Petrus ijlings naar het graf; hij bukte zich voorover maar zag alleen de zwachtels. Daarop ging hij terug, verbaasd nadenkend over hetgeen er gebeurd was.

    (Lucas 24,1-12)

     

    MIDDEN IN HET GRAF

     

    In het graf van de dood,

    van oorlog en onrecht,

    van haat en angst,

    heb ik een engel gezien.

    Hij had geen vleugels en zijn gewaad schitterde niet.

    Neen, hij was heel gewoon,

    een mens als ieder ander mens.

    Hij was er, midden in het graf.

     

    Hij was niet weggelopen van de mens en zijn ellende,

    Hij was er, in mijn angst en mijn onvrede,

    in mijn onmacht, in de dood van velen.

    Hij was er zoals God er altijd is,

    midden in de dood ...

     

    Niet bang zijn, zei hij,

    je hoeft de Levende niet hier te zoeken.

    Maar breek de graven open,

    maak de zwachtels los

    die mensen gevangen houden in zichzelf,  

    toegeklapt in hun verdriet.

    Herstel de onmacht en de angst,

    wek een nieuw vertrouwen,

    en wees er voor anderen.

    Dan zul je Hem zien, de Levende,

    daar gaat Hij u voor.

    Wie God doet

    is door geen grafsteen tegen te houden. 

     

    Aan jullie allen wens ik van harte een zalig Pasen:

    dat we – ieder op onze eigen plaats –  

    midden de vele graven van onrecht, lijden en dood

    een engel mogen zien,

    een engel mogen zijn.

             

    (vrij Carlos Desoete) 

     

    PASEN

     

    Het zal zijn

    als het ontwaken uit een winterslaap

    de frisheid van een dauwtrip,

    de ochtendzon tegemoet.

     

    Het zal zijn

    als kiemen in de donkere aarde

    barsten uit de knop

    ontvouwen van nieuw groen

    na ijs en dorre koude.

     

    Het zal zijn

    als een ontwapenende glimlach

    twee vragende ogen,

    hoop in woorden,

    warme nabijheid die je doet opstaan

    uit wat je verpletterend verlamde.

     

    Zo is verrijzen:

    Christus gaat ons voor

    in een leven uit de dood.

     

    Pasen … nooit te vroeg!

    Pasen … nooit te laat!

     

    Kathleen Boedt













    30-03-2013 om 09:22 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    29-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GOEDE VRIJDAG

     

    Goede Vrijdag

     

    Ook dit jaar zullen mensen zwijgen

    als toentertijd en telkens weer.

    De groten gaan ’t gelijk weer krijgen

    ‘wie zwijgt, stemt toe’ – ’t bekende zeer …

     

    Of erger nog: ze zullen roepen

    dat Hij ter dood moet aan het kruis,

    die opgehitste hete groepen

    die opkomen voor tuin en huis …

     

    En Hij dan aan het kruis verheven,

    spreekt ieder jaar dat teder woord:

    ‘Het weze, Vader, hen vergeven …’

    Het is bekend, toch ongehoord.

     

    Onder het kruis, één leerling en de vrouw,

    de and’re leerlingen er ver vandaag …

    Ik weet dat ik vandaag de handen vouw …

    Maar waar had ik destijds gestaan?

     

    Pr. Jan Coghe











    29-03-2013 om 09:50 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    28-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WITTE DONDERDAG

    GEBED BIJ WITTE DONDERDAG

     

    Jezus wist dat zijn uur gekomen was

    om uit deze wereld naar de Vader te gaan.

    Nu gaf Hij zijn leerlingen

    een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe.

     (Johannes 13,1)

     

    Hij nam een brood, brak het in stukken, gaf het hun, en zei:

    ‘Dit is mijn lichaam; het wordt voor jullie gegeven.

    Blijf dit doen om Mij te gedenken.’  

    (Lucas 22,19)

     

    Heer Jezus, eens is het zo gebeurd:

    je lichaam, je hele leven,

    gegeven en gebroken,

    dag aan dag

    tot aan die laatste dag daar op Calvarie.

     

    Gegeven en gebroken,

    zoals het stukje brood,

    dat je voor je vrienden brak en doorgaf:

    ‘Dit ben Ik zelf.

    Blijf dit daarom doen, blijf dit herhalen,

    om Mij niet te vergeten.’

     

    Je woorden waren je eigen hele leven,

    door en door

    en dag aan dag..

    Bewogen bidden wij

    diezelfde woorden.

    Ontroerd breken wij

    hetzelfde brood.

     

    Mogen jouw woorden

    woorden worden van ons eigen leven,

    gegeven, soms gebroken.

    Moge jouw brood

    brood worden  van ons eigen leven,

    gegeven, soms gebroken.

     

    Om die genade bidden wij

    voor vandaag

    voor alle dagen. Amen.

     

    Witte Donderdag
     

    We zullen weer aan tafel gaan

    met Hem en met zijn vrienden

    en weer eens zullen wij verstaan

    dat Hij een beter lot verdiende.

     

    We zullen weer aan tafel gaan

    en eten van ’t gebroken brood,

    en weten dat we voortbestaan

    dankzij zijn leven en zijn dood.

     

    We zullen weer aan tafel gaan

    en drinken uit de grote beker –

    met Hem de tuin weer binnengaan

    zo zeker van wat toen onzeker …

     

    We zullen weer de weg opgaan

    van onze Heer – met alle vragen …

    We zullen alles maar verstaan

    als wij het kruis leren te dragen.

     

    Jan Coghe





    28-03-2013 om 11:37 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    27-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOENSDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    Er bestaan nog engelen.

     

    Er was eens een tijd waarin niet veel mensen nog in engelen geloofden. Er zijn geen engelen, zeiden de meesten.

    Toen deed er een verhaal de ronde: Iemand zou twee engelen gezien hebben. Dat verhaal wekte de nieuwsgierigheid van steeds meer mensen. 'Bestaan er dan toch engelen?' vroeg iemand. 'Hebben die engelen vleugels? Hoe moeten wij die engelen zien?'

    Een ander zei: 'Om engelen te zien moet je opnieuw leren kijken. Hoe doe je dat? Je kijkt toch met je ogen? Kan je ook anders kijken?' Er kwamen steeds meer vragen.

    In die tijd leefden er ook twee jonge vrouwen. Ze hadden jarenlang zorg gedragen voor hun moeder. Die was almaar meer vergeetachtig geworden. Ze wist zelfs niet meer wie ze was. Het licht in haar ogen was gedoofd. Vele jaren lang leidde ze zo een sluimerend bestaan. Ze leefde lang aan de grens van leven en dood.

    Al die tijd werd ze omringd door de liefde van haar dochters. Die dochters lieten haar niet in de steek. Toen de moeder gestorven was, werd zij door de engelen gedragen naar het Eeuwige Licht. In dat licht ontmoette zij God.

    God zei tegen haar: 'De mensen geloven, niet meer in engelen, maar ik zend nog steeds engelen naar de aarde. De engelen zijn als gewone mensen, maar zij hebben bijzondere namen. Ze heten: 'de goede geest van trouwe aandacht'.

    Als je heel aandachtig leert kijken; kun je ze zien. Ze zijn overal en ze hebben bijzondere aandacht voor mensen die heel kwetsbaar zijn'.

     

    (Marinus van den Berg: ‘De kracht van weerloze liefde’)







    27-03-2013 om 08:21 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    26-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DINSDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    DE WEG VAN DE HEER

     

    Derde statie:

    Jezus valt onder het kruis

     

    Niet onder de belasting van een balk

    die U terneerdrukt, is het dat Gij valt

    maar onder onverschilligheid van velen

    die U door alle eeuwen volgen zal.

     

    Vierde statie:

    Jezus ontmoet zijn moeder

     

    Zij staat en wacht te midden van de weg

    en niemand zal vernemen wat zij zegt

    (de zachtste woorden binnenwaarts gesproken,

    de eerste rozen op zijn pad gelegd!)

     

    Vijfde statie:

    Jezus ontmoet Simon van Cyrene

     

    Een man die van het veld komt grijpt men vast

    en overlaadt hem met de zwaarste last, -

    is het een vonnis of een uitverkiezing,

    is hij vernederd of alleen verrast?

     

    Anton van Wilderode







    26-03-2013 om 06:04 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    25-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MAANDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    Elke dag,

    al 2000 jaren,

    wordt Jezus

    op kruishout omhoog gehesen,

    onder gejuich en applaus van velen.

     

    Zij denken nog steeds

    dat ze er beter van worden,

    als weer iemand

    wordt gepest, vernederd,

    gefolterd of met woorden vermoord.

     

    Wanneer, God,

    zullen wij breken met dat hatende verleden?

    Wanneer zullen wij eindelijk beter weten?

     

    Tijd voor een goddelijk moment, Kerk en wereld, Mechelen





    25-03-2013 om 08:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    23-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PALMZONDAG

     

    Koning op een ezel

     

    Niet met pracht en praal,

    niet tussen de machthebbers en de rijken,

    niet in een gouden koets

    maar op een veulen

    kwam U naar de stad.

     

    Een koning in tegenspraak

    die kiest voor het kleine,

    voor de zwakke,

    de verstotene en

    voor God.

     

    En wij maar

    een hoge hoed opzetten,

    op onze strepen staan...

     

    Zo anders, Jezus,

    gaat Gij ons voor.

     

    Wees ons nabij

    in de komende dagen

    zodat uw verhaal

    ons mag inspireren

    voor een goede week.

     

    Wies Merckx

     

    ---

     

    Ons albasten vaasje

     

    Heer Jezus,

    nu wij de week van uw lijden binnengaan,

    willen wij door ons gebed en onze liefde

    dicht bij U blijven:

    wij willen zijn als de vrouw

    met het albasten vaasje vol kostbare nardusolie

    die al haar liefde

    in één gebaar aan U wil tonen.

    Samen met U

    gaan wij de ‘Goede Week’ in,

    een week van angst, lijden, verloochening en dood …

     

    Open ons innerlijk

    opdat wij mogen voelen wat U voelde,

    opdat wij zouden meevoelen met zovelen

    die dagelijks verloochend en gedood worden.

     

    Alleen als wij deze week

    onze blik gericht houden op U,

    als wij bereid zij met U de weg te gaan,

    zult U ons hart verzachten

    om anderen in hun lijden bij te staan

    en zult U ons de hoop geven

    dat de dood niet het laatste woord heeft.

     

    Iny Driessen







    23-03-2013 om 09:25 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    21-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

     

    Ik kan niet aannemen,

    dat de werkelijkheid volledig is uitgeput

    als de wetenschap haar heeft waargenomen,

    haar heeft ontleed en beschreven.

    Er is veel meer.

     

    Ik neem aan

    dat het onzichtbare

    oneindig veel groter is

    dan het zichtbare.

     

    Ik ben zeker

    dat in de kern van de onzichtbare wereld,

    zonder grenzen en zonder tijd,

    een wezen aanwezig is

    dat de zichtbare wereld

    met onzichtbare vingers beweegt.

     

    De onzichtbare werkelijkheid

    is veel boeiender dan de zichtbare.

    Je kunt haar met je verstand

    niet waarnemen.

    Daarvoor staan de ogen van het hart.

     

    Phil Bosman: ‘God, niet te geloven’, p. 29

    21-03-2013 om 08:34 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    19-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PAUS FRANCISCUS

     

     

    ‘We leven in het meest onevenwichtige deel van de wereld,

    dat het meest is gegroeid,

    maar de ellende het minst heeft bestreden.’

    (Paus Franciscus – toen nog Kardinaal Bergoglio – op de bijeenkomst van de CELAM = Conferentie van de Bisschoppen van Latijns-Amerika in 2007, te Aparecida, Brazilië)

     

    ‘Ze zijn mij komen halen aan de andere kant van de wereld.

    Wel, hier ben ik dan.’

    (Paus Franciscus, 13 maart 2013, de eerste woorden nadat hij tot paus verkozen was)

     

    ‘O, wat hoop ik op een arme kerk voor de armen’

    (Paus Franciscus, 16 maart 2013, tot de verzamelde journalisten in de Aula Paulus VI in Vaticaanstad)

     

    ‘We moeten niet bevreesd zijn voor goedheid en tederheid’

    (Paus Franciscus, 19 maart 2013, in de homilie tijdens zijn inhuldiging)

     





    19-03-2013 om 18:02 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

     

    Franciscus

     

    Franciscus heeft, om U te ontmoeten,

    alles wat schittert afgedaan

    aan hals en hand, voorhoofd en voeten;

    want schamel wilde hij tot U gaan.

     

    Maar niemand hebt Gij zo ontvangen,

    o liefde, en als de dag begon,

    waart Gij het, die zijn zuiv're zangen

    deed jubelen van zuster zon.

     

    En moet ik ook zo tot U komen,

    afleggend waar mijn ziel mee speelt:

    de rijke schat der schone dromen,

    het fonklend woord, het sierlijk beeld?

     

    En moet ik langs de grauwe wegen,

    in grove pij en ongeschoeid

    het geeslen voelen van den regen,

    en hoe het eenzaam-zijn vermoeit.

     

    Eer ik mij bij U neer mag leggen,

    gelijk een zwerver bij een bron,

    en aan uw borst mijn zang mag zeggen

    voor broeder wind en zuster zon?

     

    Aart Van der Leeuw

    18-03-2013 om 14:26 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    16-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 17 MAART 2013

     

     

    5de VASTENZONDAG C – 17 MAART 2013

     EN JEZUS SCHREEF IN ‘T ZAND

     

    Het klinkt ons als muziek in de oren: met een propere lei mogen beginnen, de last van het verleden die wegvalt…

    De vrouw die men wilde stenigen, mag het ondervinden. Jezus schreef in het zand en gaf haar daarmee een nieuwe kans.

    Zijn ook wij bereid anderen nieuwe kansen te geven?

     

    Jezus ging naar de Olijfberg,  maar vroeg in de morgen was hij alweer in de tempel. Het hele volk kwam naar hem toe, hij ging zitten en gaf hun onderricht. 

    Toen brachten de schriftgeleerden en de Farizeeën een vrouw bij hem die op overspel betrapt was. Ze zetten haar in het midden en zeiden tegen Jezus: ‘Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt toen ze overspel pleegde. Mozes draagt ons in de wet op zulke vrouwen te stenigen. Wat vindt u daarvan?’ Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen, om te zien of ze hem konden aanklagen. Jezus bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. 

    Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.’ Hij bukte zich weer en schreef op de grond. 

    Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. 

    Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’

    (Johannes 8,1-11)

     

    ‘DE VROUW, DIE GESTENIGD ZOU WORDEN’

     

    Verrassend! Dat is het enige dat we kunnen zeggen. Johannes vertelt zo plastisch, dat we alles zien gebeuren. Ze staan er allemaal. De vrouw, rood van schaamte, gebogen hoofd, de schrik in de ogen. Tevoren een geachte dame, en nu vernederd. De minuten aftellend voor de voorstelling begint. Wat speelt er door haar hoofd? De jaren dat zij glorieerde, de straf, die wacht, de dromen, die zij als meisje had gekoesterd, en wat er van die dromen is geworden? Zo staat zij daar, doodsbang.

    Ze staan er ook, de ongekreukte heren, de wet van Mozes in de hand. De één een grijnzende tronie, de ander een uitgestreken gezicht. Misschien was er wel één die ook bij haar geweest was. Maar allen vol minachting, de steen al in de hand. Want voor de letter van de wet steunden zij op Mozes. Heilig was die wet toch, en even heilig was die letter. Het spektakel kon beginnen, maar Jezus loopt daar rond. Een unieke kans, misschien kunnen ze Hem ook strikken, Hij daar, die zo graag met zondaars omging.

    En Jezus, Hij staat er ook. Rustig in dat gejaagd gejoel. Misschien wel een glimlach op de lippen. Hij wist toch wat er ging gebeuren. Zo ziet Hij ze komen, de triomf al in hun ogen. Eén waagt het: ‘Wat dunkt U? Moet zij gestenigd worden?’ De spanning is te snijden, wat gaat Hij zeggen? Maar Hij zegt niets. Hij bukt zich alleen maar, om in het zand te schrijven. Wat zou Hij getekend hebben? Een zaaier met breed handgebaar? Of vogels in de lucht en lelies in het veld? Of die kinderen, die Hij geaaid had? Misschien schreef Hij gewoon ‘Uw Rijk kome, Uw wil geschiede …’, zoals kinderen wel eens meer hun diepste dromen tekenen. Dan kijkt Hij even op. Heeft Hij hen aangekeken, heeft Hij hun ziel gelezen en tot hun hart gesproken? We zullen het nooit weten. Er staat alleen: ‘Wie zonder zonde is, die mag het eerste gooien!’ Een antwoord komt er niet, en geen verweer. En Hij bukt zich weer en tekent verder, minutenlang.

    Dan kijkt Hij op en alleman is weg. Alleen die vrouw nog, en Hij zelf. Hebben zij elkaar aangekeken? Het is ons niet gezegd. Alleen: ‘Vrouw, ook ik veroordeel je niet. Ga maar naar huis, en zondig niet meer.

    Wat is er dan gebeurd? De vrouw zal wel naar huis gegaan zijn. En Hij stond daar alleen, zoals Hij wel eens meer alleen stond. En misschien heeft Hij gedacht: ‘Zo zal er in de hemel meer vreugde zijn om één zondaar die zich bekeert, dan om negenennegentig rechtvaardigen, die wilden stenigen.’

     

     Ik zou zo graag... 
     

    ... zo mild zijn als Hij:

    met de vinger in het zand schrijven

    in plaats van mensen

    met de vinger te wijzen

     ... zo stil zijn als Hij:

    kunnen leven vanuit

    een bestendige inwendige rust,

    een biddende vrede.
     

    ... zo verontwaardigd zijn als Hij:

    me daadwerkelijk ergeren aan onrecht

    en me geriskeerd inzetten

    voor mijn diepste overtuiging.
     

    ... zo gegeven zijn als Hij:

    zonder voorwaarde, zonder voorbehoud,

    zo gratis als genade,

    goddelijke ontmoeting
     

    ... zo genezend en tactvol zijn als Hij:

    helend heilzaam voor duizenden mensen

     

     Bron: ‘Zondagsvieringen Dominicanen’

     







    16-03-2013 om 08:17 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PAUS FRANCISCUS

     

    Heer, maak mij tot een werktuig van uw vrede.

    Laat me liefde brengen waar haat overwoekert.

    Laat me vergeving brengen waar beledigd werd.

    Laat me eendracht brengen waar tweedracht heerst.

    Laat me waarheid brengen waar mensen dwalen.

    Laat me geloof brengen waar getwijfeld wordt.

    Laat me hoop brengen waar gewanhoopt wordt.

    Laat me licht brengen waar duisternis heerst.

    Laat me vreugde brengen waar droefheid is.

     

    En moge ik bij dit alles zoeken,

    niet zozeer getroost te worden, dan wel te troosten,

    niet zozeer begrepen te worden, dan wel te begrijpen,

    niet zozeer bemind te worden, dan wel te beminnen.

     

    Want het is door te geven dat men krijgt,

    door zichzelf te verliezen dat men vindt,

    door te vergeven dat men vergeving bekomt

    en door te sterven dat men verrijst tot eeuwig leven.

     

    Franciscus van Assisi.

    15-03-2013 om 07:55 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    14-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PAUS FRANCISCUS

     

    Waar liefde is en wijsheid,

    daar is geen vrees en geen onwetendheid.

    Waar geduld is en nederigheid,

    daar is geen toorn en geen opwinding.

    Waar armoede is met vreugde,

    daar is geen hebzucht en geen gierigheid.

    Waar rust is en bezinning,

    daar is geen bezorgdheid en geen ongedurigheid.

    Waar de vrees van de Heer is

    om zijn hof te bewaken

    daar kan de vijand geen plaats vinden om binnen te dringen.

    Waar barmhartigheid is en fijngevoeligheid,

    daar is geen veeleisendheid en geen verharding.

     

    Uit:     ‘Een jaar met Franciscus van Assisi’

              Samengesteld door Gerard Pieter Freeman en Erik Kerkhoff

     

    Laten we hopen dat de beloften van armoede en nederigheid, die in de keuze van de naam, Franciscus, en in de Latijns-Amerikaanse herkomst van de nieuwe paus besloten liggen ook bewaarheid mogen worden. Het zou een genade zijn voor onze wereld.





    14-03-2013 om 08:48 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    11-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

     

    De oude man

     

    Een oude man in de straat

    zijn klein verhaal aan de oude vrouw

    het is niets het klinkt als een ijl treurspel

    zijn stem is wit

    zij gelijkt een mes dat zo lang werd aangewet

    tot het staal dun werd

    Gelijk een voorwerp buiten hem hangt deze stem

    boven de lange zwarte jas

    De oude magere man in zijn zwarte jas

    gelijkt een zwarte plant

    Ziet gij dit snokt de angst door uw mond

    het eerste smaken van een narkose

     

    Paul van Ostaijen

    11-03-2013 om 14:18 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    09-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 10 MAART 2013

     

    4de   VASTENZONDAG C – 10 MAART 2013

    DE VERLOREN ZOON

     

    ‘Hak die vijgenboom maar om’, zo klonk vorige week het woord van de eigenaar, hard, meedogenloos, zonder genade. ‘Laat hem nog een jaartje staan, misschien draagt hij volgend jaar wel vrucht’ was het antwoord van de knecht, zachtmoedig, mild, geduldig, teder.

    Vandaag reikt Gods mededogen nog verder: vol verlangen staat de Vader op wacht  om zijn zoon weer in zijn armen te sluiten …

    want hij was verloren, maar nu teruggevonden, hij was dood, maar nu weer levend geworden.

     

    Telkens kwamen alle tollenaars en zondaars naar Hem luisteren. De farizeeën en schriftgeleerden spraken daar schande van en zeiden: ‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’ Maar Hij vertelde hun deze gelijkenis:

    ‘Iemand had twee zonen. De jongste zei tegen zijn vader: ‘Vader, geef mij mijn deel’. van de erfenis.’ En hij verdeelde zijn vermogen onder hen. Niet lang daarna vertrok de jongste zoon met al zijn bezit naar een ver land, waar hij het verkwistte in een losbandig leven. Toen hij alles opgemaakt had, kwam er een zware hongersnood over dat land en ook hij begon gebrek te lijden. Hij zwierf rond tot hij in dienst trad bij een van de inwoners van dat land; die stuurde hem het veld in om varkens te hoeden. Graag had hij zijn honger gestild met het voer dat de varkens aten, maar niemand gaf hem wat. 

    Toen kwam hij tot zichzelf en zei: ‘Zoveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed, en ik verga hier van de honger! Ik ga terug naar mijn vader. Ik zal hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten, behandel me als een van uw dagloners.’ En hij ging terug naar zijn vader.

    Toen hij nog ver van huis was, zag zijn vader hem al en werd ontroerd; snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. ‘Vader,’ zei de zoon tegen hem, ‘ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten.’ 

    Maar de vader zei tegen zijn slaven: ‘Haal vlug de mooiste kleren en trek ze hem aan, doe een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten. Haal het gemeste kalf en slacht het; laten we eten en feestvieren, want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.’ En het feest begon.

    Maar zijn oudste zoon was nog op het land. Toen hij naar huis kwam, hoorde hij muziek en dans. Hij riep een van de knechten en vroeg wat er te doen was Die antwoordde: ‘Uw broer is thuisgekomen en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht, omdat hij hem gezond en wel terug heeft.’ 

    Toen werd hij kwaad en hij wilde niet binnenkomen. Daarop kwam zijn vader naar buiten en probeerde hem tot andere gedachten te brengen. Maar hij gaf zijn vader ten antwoord: ‘Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden, maar mij hebt u nog nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen met hoeren heeft verbrast, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.’ 

    Maar de vader zei : ‘Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou.  We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden.’ ’

    (Lucas 15,1-3.11-32)

     

     

     ‘DE VERLOREN ZOON IN ONS’

     

    In iedere liefde

    komt een moment

    dat je bij mekaar

    niets meer te bewonderen hebt.

    Wonden van té harde woorden

    en misbruikt vertrouwen

    worden zelfs door de tijd

    amper geheeld.

    Hooggespannen verwachting

    werd bittere ontgoocheling.

    Aanbidding werd haat.

     

    Uitpraten helpt niet meer:

    je kent mekaar al door en door.

    Gebreken zijn niet meer te verbergen.

    Van de idealen en de dromen

    is alleen wat naakte schamelheid

    overgebleven.

     

    En misschien

    heel diep van binnen de vraag

    die men niet meer stellen durft:

    zou jij nu nog

    van mij willen houden?

     

    In elke liefde

    komt dat cruciale moment

    waarop een mens heel diep moet kiezen:

    ofwel geef je het kwaad een kans

    ofwel geef je mekaar een kans.

    Vergeven heet dat dan:

    mekaar aanvaarden zoals je maar bent

    en niet meer

    zoals je zou moeten zijn.

     

    Zo heeft God de wereld liefgehad. 

     

    naar Carlos Desoete

     

    ---

    God, onze Vader,

    in deze tijd op weg naar Pasen,

    danken wij U,

    omdat Gij uitkijkt naar de minste blijk

    van onze goede wil.

    Wij danken U,

    omdat Gij niet enkel een gevende,

    maar ook een vergevende God zijt.

     

    Geef ons in deze tijd

    de moed om telkens weer op weg te gaan

    van egoïsme naar dienstbaarheid,

    van zelfverzekerdheid naar vertrouwen.

     

    Doe ons dan met Pasen

    de vreugde ervaren van het nieuwe begin.

    Laat ons leven

    van uw barmhartigheid.

    En maak ons mild voor elkaar,

    onze eigen zwakheid indachtig.

     

    Bron onbekend









    09-03-2013 om 10:01 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN ANDER GEDICHT VOOR DE INTERNATIONALE DAG VAN DE VROUW

     

    Je bent zo

    mooi

    anders

    dan ik,

     

    natuurlijk

    niet meer of

    minder

    maar

     

    zo mooi

    anders,

     

    ik zou je

    nooit

     

    anders dan

    anders willen.

     

    HANS ANDREUS


    08-03-2013 om 11:51 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!