Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    19-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    3DE DROEVIGE MYSTERIE

     

    JEZUS WORDT MET DOORNEN GEKROOND

     

    Hij droeg onze smerten

     

    ‘t En zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u kruisten,

    Noch die verradelijk u togen voor 't gericht,

    Noch die versmadelijk u spogen in 't gezicht,

    Noch die u knevelden, en stieten u vol puisten,

     

    ‘t En zijn de krijgslui niet die met hun felle vuisten

    De rietstok hebben of de hamer opgelicht,

    Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht,

    Of over uwe rok tsaam dobbelden en tuisten:

     

    Ik ben 't, ô Heer, ik ben 't die u dit hebt gedaan,

    Ik ben de zware boom die u had overlaen,

    Ik ben de taaie streng waarmee gij ging gebonden,

     

    De nagel, en de speer, de gesel die u sloeg,

    De bloedbedropen kroon die uwe schedel droeg:

    Want dit is al geschied, helaas! om mijne zonden.

     

    Jacobus Revius

     

     

    O Hoofd vol bloed en wonden, bedekt met smaad en hoon.

    O Hoofd, zo wreed geschonden, uw kroon een doornenkroon.

    O Hoofd eens schoon en heerlijk en stralend als de dag,

    Hoe lijdt Gij nu zo deerlijk! Ik groet U vol ontzag.

     

    O Hoofd zo hoog verheven, o goddelijk gelaat,

    Waar werelden voor beven, hoe bitter is uw smaad!

    Gij eens in ’t licht gedragen, door engelen omstuwd,

    Wie heeft U zo geslagen, gelasterd en gespuwd?

     

    O Heer, uw smaad en wonden, ja alles wat Gij duldt,

    Om mij is het, mijn zonden, mijn schuld, mijn grote schuld.

    O God, ik ga verloren om wat ik heb gedaan,

    Als Gij mij niet wilt horen. Zie mij in liefde aan.

     

    Houd Gij mij in uw hoede, Gij die uw schapen telt.

    O bron van al het goede, waaruit mijn leven welt.

    Gij die mijn ziel wilt laven met liefelijke spijs,

    Gij overstelpt met gaven tot in het paradijs.

     

    Ik dank U, o mijn vrede, mijn God die met mij gaat.

    Voor wat Gij hebt geleden aan bitterheid en smaad.

    Geef dat ik trouw mag wezen, want Gij zijt trouw en goed.

    Ik volg U zonder vrezen wanneer ik sterven moet.

     

    Wanneer ik eens moet heengaan, ga Gij niet van mij heen,

    Laat mij dan alleen gaan, niet in de dood alleen.

    Wees in mijn laatste lijden, mijn doodsangst mij nabij.

    O God, sta mij terzijde, die lijdt en sterft voor mij.

     

    Wees Gij om mij bewogen en troost mijn angstig hart.

    Voer mij uw beeld voor ogen, gekruisigde, uw smart.

    Dan zal ik vol vertrouwen, gelovig en bewust,

    Uw aangezicht aanschouwen. Wie zo sterft, sterft gerust.

     

     P. Gerhardt - vertaling: J.W. Schulte Nordholt

    De Christusdoorn

     

    In mijn toorn van vergaan ivoor

    staat een oude Christusdoorn; hij bouwt

    met zijn stekels bars een wenteltrap

    naar de hemel; daaglijks, voet voor voet,

    volg ik hem, soms met het blote oog

    bijna rakend aan zijn pantsertuig:

    zwaarden worden dan zijn stekeldoornen,

    zwaardviszwaarden, lemmeten van wilden,

    messen van nomaden, Moorse dolken;

    maar naarmate, hoger in de hemel,

    klimmend, kleiner wordend, klauterende

    ik hem volg, verschraalt geheel, verschrompelt

    ’t wapenarsenaal en ‘k zie de bloem

    als een spijker in de top geslagen,

    als een rode spijker die hij kleurt

    met zijn bloed: o raadsel der genade.

     

    Bertus Aafjes







    19-05-2014 om 17:03 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 18 MEI

    5de PAASZONDAG A – 18 MEI 2014

    ‘IK BEN DE WEG, DE WAARHEID EN HET LEVEN’

     

    In deze tijd verkondigt men allerlei manieren om gelukkig te worden: zo zijn er mensen die alleen maar hun geluk zoeken bij natuurwijsheid, geloof in sterren en aardse stralingen, goede en boze geesten zelfs. Weer andere mensen leven een heel leven lang alleen maar om te werken en om wat luxe en comfort te verzamelen.

     

    Heel veel mensen zijn op zoek naar een houvast, een geloof. En Jezus zegt vandaag: ik ben de weg die gij zoekt. De waarheid boven alle leugen uit. Het leven waarnaar gij zo hunkert omdat het volkomen vreugde geworden is. Zoek niet verder op die dwaalwegen, ik ben de weg, ik ben de poort naar het geluk.


    Uit de eerste brief van Petrus 2,4-9

    Zusters en Broeders,

    voeg u bij de Heer, de levende steen, door de mensen verworpen, maar uitverkoren en kostbaar in Gods ogen. 

    Laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. 

     

    Evangelie volgens Johannes 14,1-12

    In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: ‘Laat uw hart niet verontrust worden. 
    Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. Gij weet waar Ik heenga en ook de weg daarheen is u bekend.’ 

    Tomas zei tot Hem: ‘Heer, wij weten niet waar Gij heengaat: hoe moeten wij dan de weg kennen?’ Jezus antwoordde hem: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. ‘Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij. 

     

    ‘LAAT UW HART NIET VERONTRUST WORDEN’

     

    De diepste dingen hebben geen grote woorden nodig. Jezus toont het eens te meer. De sfeer is geladen bij het Laatste Avondmaal, want Hij zal verraden en gekruisigd worden. Maar net in die geladen sfeer spreekt Hij zelf zijn leerlingen nog moed in: ‘Laat uw hart niet verontrust worden!’ Hij had dat al zo dikwijls gezegd: ‘Wees niet bang. Wees niet bevreesd.’ Vandaag worden Thomas en Filippus genoemd, het hadden ook onze namen kunnen zijn. Want angst kan ook ons hart kwellen, bij verdriet en onmacht, als wij zware klappen krijgen, ondanks alle goede wil. Zoveel kan ons onzeker maken.

     

    Als geen ander kent Jezus ons hart, zijn twijfels en zijn slapeloze nachten. Daarom zegt Hij zo dikwijls: ‘Wees niet bang. Ik zal er altijd zijn’. Eenvoudiger kan het niet, maar toch is DAT en DAT ALLEEN de kern van de verrijzenis. Misschien is ons geloof verworden tot een harteloze plicht zonder vreugde. Terwijl Gods Woord een blijde boodschap is van VOLKOMEN LEVEN en VOLKOMEN VREUGDE. Waar die gedood worden – LEVEN en VREUGDE – daar is elk geloof dood, en wordt Jezus weer gekruisigd. Zelfs in zijn eigen naam, door mensen die zich op Hem beroepen. Zo was het al, toen Hij zelf op aarde leefde: zij, die Hem vervolgden en kruisigden, schermden met de wet van Mozes en hun eigen groot geloof. ‘Witgekalkte graven’, zo noemt Jezus hen!

     

    Leven geven, vreugde brengen. Eenvoudiger kan het niet gezegd, maar daar gaat het om en zo neemt Jezus de onrust uit ons hart. Daarbij zijn wij zijn hoofd en hart en handen, want Hij werkt door ons. En Hij zegt ook hoe dit kan. Zelf is Hij de weg: een christelijke gemeenschap zal Jezus aanwezig stellen. Wie Jezus wil volgen, zal met de mensen omgaan zoals Hij dat deed, met dezelfde liefde en dezelfde goedheid. Wie christen wil zijn zal met zijn woorden troosten en bemoedigen.

     

    Alleen zo gaan we de weg, die Jezus is: niet door liefdeloos de letter van de wet te volgen, maar door Hem weer tot leven te brengen, door Hem te laten verrijzen. Dan zal ons hart niet verontrust worden. Want liefde neemt alle angst weg. En zelf had Hij toch gezegd: hieraan zal men zien dat gij mijn leerlingen zijt, als gij elkander liefhebt. Waar die liefde ontbreekt, rijst de vraag: gaan wij wel de weg, die Jezus is? Die weg die leidt tot volkomen vreugde en leven in overvloed.  

     

    Maak ons wegwijs, God,
    in de doolhof van het leven,
    in de jungle van wat op ons afkomt.

    Leer ons ontdekken wat wordt verzwegen,
    leer ons de leugen ontmaskeren.
    Help ons om onszelf te blijven
    ook als we tegen de stroom in moeten roeien.

    Leer ons uw wegen te zien
    in de vele manieren van leven
    die ons worden aangeprezen en voorgeleefd.
    Geef ons de wijsheid
    om te kunnen afwegen wat waarde heeft in uw ogen.

    Neem ons bij de hand, God,
    als wij moeten uitmaken waar het op aan komt.
    En geef ons een opmerkzaamheid
    die zich niet laat verleiden door schijn en grootspraak.

    Dan zullen wij kunnen kijken met de ogen van een kind,
    verwonderd en blij om elke morgen.
    Dan zullen wij zien wat nooit werd getoond:
    kleine dingen die vreugde geven.
    Dan zullen wij mensen beluisteren
    die nooit mogen vertellen van hun heldhaftige daden.

    Maak ons wegwijs, God,
    in dit korte maar boeiende leven,
    dan zullen wij uitkomen waar Gij ons verwacht.

     

    Bron onbekend



















    18-05-2014 om 07:18 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    16-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    2DE DROEVIGE MYSTERIE

     

    JEZUS WORDT GEGESELD

     

    SANHEDRIN

     

    Zij hebben u vernederd, maar niet klein gekregen;

    Zij hebben u ontkleed, en ziet, gij waart niet naakt;

    Zij sleepten u voor ‘t recht en eisten dat gij spraakt.

    Uw enig antwoord was: ‘Nooit heb ik iets verzwegen.

     

    Gaat naar het ganse volk ter kerk en langs de wegen,

    Want nergens heb ik van mijn woord geheim gemaakt,

    En dient er in mijn leer of leven iets gewraakt,

    Dan schreeuwen het de stenen van de straat u tegen.’

     

    Uw beulen ken ik van nabij, en vooraleer

    Ik vonnis, zal ik ‘t oordeel naar mijzelve richten,

    Doch, Jesus, welk een troostend voorbeeld gaaft gij hier:

     

    Die need’rig waart als geen, bleeft voor de rechtbank fier,

    Die voor uw beulen boogt, verhieft u tegen ‘t schenden

    Door laffe lasten, en het roven van uw eer.

     

    Anton van Duinkerken

      

    Petrus

     

    Hij stond wreed voor de rechterstoel gebonden,

    en zij verweten mij zijn vriend te zijn

    en lasterden, wat heilig is en rein,

    als laagheid en afschuwelijke zonden.

     

    ‘k Zag hoe zij Hem bespotten en verwondden.

    Hij leed geduldig smaad en vuige pijn.

    Ik vreesde hunner ogen valse schijn

    en dat ze als Hem mij martelden en schonden.

     

    Zij vroegen huichelend: gij hebt Hem lief?

    Eer Hij naar mij zijn tedere ogen hief

    had ik mij vloekend van Hem afgescheiden.

     

    Toen stiet de haan zijn schelle morgenkreet.

    ‘k Voelde mijn hart, dat borst van bitter leed.

    ‘k Voelde mijn ogen, hoe ze brandend schreiden.

     

    Willem de Mérode







    16-05-2014 om 11:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    1STE DROEVIGE MYSTERIE

     

    DE DOODSANGST VAN JEZUS IN DE HOF VAN OLIJVEN

     

    Getsemane

     

    Jezus, de laatste der nachten,
    Ging naar de hof der olijven,
    Liet zijn discipelen blijven
    Buiten de duistere gaard;
    Toen koos Hij drie uit hun midden,
    Met Hem te waken, te bidden,
    Maar door het bidden en wachten
    Werden hun ogen bezwaard.



    Kon dan niet één met Hem waken ?
    Eén in die smartelijke uren
    Met Hem de droefheid verduren
    Van Zijn verwerping, Zijn smaad ?
    Moest Hij, die zwartste der nachten,
    Eenzaam de kruisdood verwachten,
    Eenzaam de bitterheid smaken
    Van de triomf van het kwaad?



    'k Wil bij Uw droefheid verwijlen,
    In Uwe smarten verzinken,
    Gij, die de beker moest drinken,
    Die de verzoening ons bracht,
    Wie zal de angsten doorgronden
    Van deze nachtelijke stonden ?
    Wie zal de duisternis peilen
    Van deze duistere nacht ?

     

    Karel van den Oever

      

    Getsemane

     

    Een boomgaard, even buiten de stad,

    vriendelijk, bijna een klein park.

    Kinderen komen er graag, het is

    innemend van schaduw, de wind

    fluistert met zilvergroen, onbezorgd

    het voorjaar, een kleine oude vrouw

    proeft glimlachend wat nog leven is,

    een parmantige hond ziet een wit

    steentje en snuffelt, tegen een rest

    rossige muur ritselt een krant,

    ook papier is thuis. Alleen straks,

    over een paar uur, bijna nacht,

    komt een jonge man, staat, ziet,

    zegt schepping, omhelzing, maar is

    de enige die hier niet wonen mag,

    die als een worm wordt doodgetrapt.

     

    Gabriël Smit







    15-05-2014 om 15:27 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    10-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 11 MEI

    4de PAASZONDAG A – 11 MEI 2014

    ‘IK BEN DE DEUR VOOR DE SCHAPEN …’

     

    ‘Ik ben de deur voor de schapen’, zegt Jezus vandaag over zichzelf. Het is beeldspraak uit een tijd die al lang voorbij is, maar die we toch nog kunnen verstaan, als we ontvankelijk zijn en Jezus in ons hart willen toelaten:

    ZIJN leven biedt een spoor voor ONS leven, in de doolhof van gebeurtenissen, waar zoveel valse herders, – rovers en dieven, noemt Jezus hen – met hun mooiste glimlach mensen misleiden voor eigen winst, eigen voordeel en eigen macht.

     

    Eerste Lezing uit de eerste brief van Petrus 1,20b-25

    Zusters en broeders, het is een blijk van Gods genade wanneer u verdraagt wat u moet lijden voor uw goede daden. Dat is uw roeping; ook Christus heeft geleden, om uwentwil, en u daarmee een voorbeeld gegeven.

    Treed dus in de voetsporen van hem die geen enkele zonde beging en over wiens lippen geen leugen kwam.

    Eens dwaalde u als schapen, nu bent u teruggekeerd naar hem die de herder is, naar hem die uw ziel behoedt.

     

    Evangelie volgens Johannes 10,1-10

    Een andere keer zei Jezus tot hen: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Ik ben de deur van de schapen. Als iemand door Mij binnengaat, zal hij worden gered; hij zal in- en uitgaan en weide vinden. De dief komt alleen maar om te stelen, te slachten en te vernietigen. 

    Ik ben gekomen, opdat zij leven zouden bezitten, en wel in overvloed.’

     

    ‘HIER BEN IK, HEER!’

    ROEPING IN VEELVOUD

     

    Vroeger had bijna iedereen een tante nonneke of een nonkel de pater. Zij waren de geroepenen. Maar de tijd leerde ons dat we allen samen geroepen zijn tot een levende gemeenschap om Jezus' evangelie zichtbaar te maken! Onze eerste roeping is een goed christen te zijn, pas dan wordt het concreter: gehuwd, ongehuwd of een religieuze roeping. De tekst op de affiche: ‘Hier ben ik, Heer! Roeping in veelvoud’ is tot elk van ons gericht.

     

    Geroepen zijn … het wil zeggen: getuige zijn, navolgen, beschikbaar zijn ook. Laten we het niet te ver zoeken. Het komt er op aan: hoe je beeld van God kunt zijn met je eigen talenten, op de plaats waar je leeft en werkt. Beeld van die God, voor wie elke mens kostbaar is. Elke dag biedt ons kansen, om te leven in de gezindheid van Jezus. Dan komen de vragen: herkent mijn medemens Jezus in mijn manier van leven? Kijken mensen nog uit naar God?

     

    Enkele jaren geleden stond, daags voor Kerstmis, in de krant: 'Alles bij elkaar hebben wij het nog nooit zo goed, gezond en wel gehad. En toch is de onvrede groot, de leegte voelbaar. Onze draagtassen scheuren van cadeaus, maar bij velen, gelovig of niet, is het verlangen naar niet-materiële waarden groot. Waarden die van alle mensen, alle tijden, alle godsdiensten en gezindheden zijn. Waarden waarmee we op weg kunnen gaan, op zoek naar een betere wereld.'

     

    Het brengt onze wereld duidelijk in beeld: zoekende mensen. De lokroep van de consumptie schenkt geen voldoening. De maatschappij zonder God, met haar zinloze genoegens, doet het niet. Dan begint de zoektocht naar de zin van het leven en naar wat echt waardevol is. In het beste geval leidt dit tot God. Maar dan heb je een gids nodig, iemand die zelf een zoeker was en die bij God is uitgekomen! Iemand, die door zijn manier van leven en in zijn woorden, iets laat zien van God! Dan krijgen die oude evangelieverhalen weer glans. Want het was toen niet anders dan nu: mensen hadden dezelfde vragen en kenden dezelfde leegte in hun hart en dezelfde blindheid.

     

    We hoeven niet alles achter te laten, zoals de eerste leerlingen, maar we kunnen met de mensen die ons gegeven zijn, omgaan met dezelfde fijngevoeligheid en aandacht van Jezus. Wij zijn geroepen de mensen te omringen met de goedheid van Jezus. Wij zijn geroepen om met dezelfde woorden te troosten, te bemoedigen, te vergeven.

     

    Op het einde van elke eucharistieviering, worden wij gezonden en gezegend om als plaatselijke kerkgemeenschap een teken te zijn voor de wereld waarin wij leven. Dit zal altijd onze roeping blijven, een levende gemeenschap, die verwijst naar Hem: Jezus, de Goede Herder, de gids, die betrouwbaar is.       

     

     

    Met stok en staf gaat Hij hen voor,

    de herder die de kudde leidt.

    De heuvels over, de dalen door,

    op zoek naar land waar gras gedijt.

     

    Naar water dat men drinken kan,

    naar een oase waar men rust

    en vrede en koelte vindt, zich van

    geen strijd of onheil meer bewust.

     

    ’t Gebeurt wel dat een lam verdwaalt.

    Dat komt in elke kudde voor.

    De herder zoekt het op en haalt

    het ijlings terug en zorgt ervoor.

     

    Hij heeft het op zijn rug getild

    en het gedragen als een kind.

    Zo zie je maar: wat je ook wilt,

    er is een God die je bemint.

     

    Hij haalt je uit het kwade terug

    en richt een feestmaal voor je aan.

    Wees dus niet langer wild of stug.

    Wat God doet, het is goed gedaan.

     

    Piet Thomas



















    10-05-2014 om 08:01 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    09-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    5DE BLIJDE MYSTERIE

     

    JEZUS WORDT TERUGGEVONDEN IN DE TEMPEL

     

    ‘WISTEN JULLIE NIET DAT IK BIJ MIJN VADER MOEST ZIJN?’

     

    Het evangelie tekent geen gezin, waar alles gesmeerd loopt. Er is een 'conflict', zoals in elk gezin gebeurt. En het conflict is er niet omdat het kind minder goede wegen kiest. Maar omdat het, al is het nog maar twaalf, al heel bewust zijn eigen goede keuze maakt. Het kan ook nu: jongeren die een heel persoonlijke goede weg gaan. Een weg, die hun ouders vreemd vinden omdat zij dit vreemde een tijd lang niet kunnen vatten als de diepe roeping van hun kind.

     

    De eenheid van Maria en Jezus moet heel diep geweest zijn. Haar hele hart was een warme woning voor Hem. En toch gaat Hij zijn eigen weg en spreekt Hij over een diepere thuis, bij zijn Vader. Wat doet mijn jongen daar tussen die geleerden? Hoe zou Maria toen al haar Kind kunnen verstaan hebben?

     

    We begrijpen dan ook dat moeder Maria haar pijn niet verzwijgt. Maar zij gaat ook niet kwetsen of verwijten maken. Vermoedde zij dat God zelf aan het werk was? Zij bewaart dit woord van haar Kind in haar hart. Zij overweegt het in haar dagelijkse doen, als ze water haalt aan de bron, als ze kookt, wast, het huishouden doet. Zij zal er vooral in haar bidden mee bezig geweest zijn.

     

    En wat doet dit Kind? Het gaat mee naar huis, speelt en groeit op zoals elk kind. Het doet wat thuis vreugde brengt. En in dit alles is zijn droom toch voortdurend aanwezig. Ook deze jongen overweegt alles in zijn hart, even stil als zijn moeder. Zo begrijpen zij elkaar. Die jongen is nog thuis in Nazareth en toch reeds elders thuis.

     

    Zalig die jongeren, die thuis vreugde brengen en toch hun eigen diepe droom bewaren!

     

    Om zegen voor kinderen
     

    Voor kinderen en jongeren bidden we U God:
    Maak ze scherpzinnig en sterk,
    Bestand tegen leugens en schijnwaarden,
    Tegen de giftige lucht
    Die ze tegen wil en dank moeten inademen.


    Beloof ze uw licht op hun wegen,
    En de moed om ook in het donker
    hun weg te zoeken.


    Zegen ze met vriendschap en liefde
    En met kracht in uren van eenzaamheid,


    Zegen ze met vreugde
    Zegen ze met tranen,


    Vul hun dagen met werk en rust,
    Met ernst en spel


    Roep ze tot vrijheid
    Roep ze tot dienst


    Bewaar ze zoals ze zijn op deze dag
    En laat ze toch veranderend groeien,
    Maak ze hoopvol voor de dagen die komen,


    En wees Gij voor alle mensenkinderen,
    De Vader en de Moeder,
    De ongeziene bondgenoot,
    De Stem in het huis van het hart.

     

    Bron onbekend







    09-05-2014 om 11:02 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    4DE BLIJDE MYSTERIE

     

    DE OPDRACHT VAN JEZUS IN DE TEMPEL

     

    ‘EEN LICHT VOOR DE VOLKEN’

     

    Jozef en Maria brengen Jezus naar de tempel. Ze worden er opgewacht door Simeon, een oude man, die door het leven getekend is, maar blijft bidden, en hopen.

    De eerste vraag die oudere mensen aan jonge ouders stellen, is doorgaans: ‘En hoe heet het kindje?’ Maria en Jozef zullen dan dankbaar hebben geantwoord: ‘Jezus’. Zoals we weten heeft deze naam een bijzondere betekenis: ‘God brengt redding!’ En Simeon erkent het Kindje ook als dusdanig: als de Redder van alle volkeren.

    Blijkbaar zien mensen die bidden en hopen meer dan anderen. Simeon ziet doorheen het schamele uiterlijk de diepe, echte persoonlijkheid van een klein kind. Hij herkent in Jezus de beloofde Bevrijder.

    Jezus is het Licht voor alle volkeren. Maar soms wordt dat Licht verduisterd door onze hoogmoed, hardheid, of gemakzucht. Dit Licht nodigt ons uit tot bescheidenheid, tot tederheid, tot aanhankelijkheid, tot gave van onszelf. Moge Jezus' Licht weer stralen over groot en klein.

    Toch hangt over dit intieme tafereeltje een sfeer van tegenkanting en lijden. Gods Licht is geen klatergoud. Het is een Licht dat geboren wordt uit duisternis en pijn. Daarom zegt Simeon tot de jonge moeder, Maria: ‘Een zwaard van droefheid zal ook uw ziel doorboren’.

    Gods leven wordt geboren doorheen zelfgave, opoffering, kruis en lijden. Het is een ervaring die ouders van opgroeiende kinderen heden ten dage maar al te vaak meemaken.

    Laten wij dat Licht van de Heer vandaag binnenhalen in de tempel van ons hart. Laten wij ook met gelovige ogen kijken en de diepte erkennen in de kinderen onder ons. Laten wij het licht dat voor ons straalt niet verduisteren, maar gloed geven door onze dankbare zelfgave.

    En moge dezelfde eenvoudige kinderlijkheid ook in ons groeien en toenemen, zodat wij stilaan meer en meer vervuld worden van Gods wijsheid en genade.

    Geïnspireerd door een homilie van Pater Frans SJ

     

     

    Onverwacht Licht

     

    God vol Liefde,

    U wenst voor ieder van ons

    de vreugde van het evangelie.

    Ook al gaan wij door een beproeving,

    er blijft een weg open,

    als wij ons aan U toevertrouwen.

     

    God van barmhartigheid,

    U verlicht onze zielen

    met een onverwacht licht.

    Daardoor ontdekken we dat

    er in iedereen,

    ondanks het duister

    dat nog in ons woont,

    het mysterie leeft van uw

    tegenwoordigheid.

     

    God van Liefde,

    door de heilige Geest

    bent U altijd aanwezig.

    Uw tegenwoordigheid is onzichtbaar,

    maar U leeft in de kern van onze ziel,

    zelfs als we dat niet beseffen.

     

    Frère Roger - Taizé







    08-05-2014 om 08:22 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    06-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    3DE BLIJDE MYSTERIE

     

    DE GEBOORTE VAN JEZUS

     

    BETHLEHEM

     

    De nacht is zwart als een andere nacht,

    de wind is wind van altijd

    en onder de lamp van een lage ster

    ligt het dagelijks stro gespreid.

     

    Maria, de maagd die gehoorzaam is,

    gaat zonder misbaar in de stal,

    door de blauwe reten in dak en deur

    is de hemel nog overal.

     

    Zij legt haar kindje behoedzaam neer

    op de aarde die Hem verwacht

    en die met haar bomen, dieren en gras

    onhoorbaar ademend lacht.

     

    Anton van Wilderode

     

    DE HERDERS

     

    Omdat eenvoudigen verstaan

    Wat door geen ingewikkeld zoeken,

    Noch lezen in geleerde boeken

    Begrepen wordt of nagegaan,

     

    Zijn herders toen in uwen stal

    Geknield en hebben u aanbeden:

    Dit is tweeduizend jaar geleden

    En nog weet elk het overal.


    Geen mens heeft ooit hun naam gemeld

    De rest van hun onschuldig leven

    Is door geen wetenschap beschreven,

    Wordt slechts aan kinderen verteld.

     

    Anton van Duinkerken







    06-05-2014 om 17:52 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    05-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    2DE BLIJDE MYSTERIE

     

    BEZOEK VAN MARIA AAN ELISABETH

     

    ‘Maria haastte zich door het bergland naar een stad in de bergstreek van Judea’. Er is iets losgebroken in dit meisje uit Nazaret en ze loopt haastig naar haar nicht Elisabeth. Dit stukje evangelie is weer heel bijzonder: Maria loopt met spoed door het bergland om te dienen en lief te hebben. Wat een contrast met de stilte en de geborgenheid van het verhaal van de boodschap: daar is alles verstild, ingehouden, gespannen op dit ene woord: ‘Fiat’.

     

    Maar daarna breekt plots alles los. Maria plooit zich niet terug op die intimiteit, op de gedachte aan het kind dat in haar aan het groeien is. Het is geen droomtijd voor haar. God in haar is geen koestering maar een vuur, geen stil genieten maar een omgekeerd worden, binnenste buiten, om lief te hebben en naar anderen toe te gaan. Wie God ontvangen heeft, sluit zich niet op, hij gaat open, denkt aan anderen en vergeet zichzelf. Daaraan kan je weten of je vreugde en je pijn van mensen komen of van God.

     

    Elke vreugde die zich opsluit in zichzelf – genietend van zichzelf in dit zalig uur – is onaf, daar is de geest niet los, hij is gebonden. Zoals een kind dat in een hoek van de zetel gaat zitten, alleen met het stuk speelgoed dat het heeft gekregen. Dit gevoel van geborgenheid en vreugde om wat men gekregen heeft, is er nog een van de eerste schepping, van de oude orde. De vreugde van de nieuwe schepping, die zet je op weg, naar anderen toe, zelfvergeten. Vreugde die van God komt, maakt los. Zo ging Maria met spoed door het bergland op weg naar Elisabeth en ze bleef er drie maand, zegt het evangelie.

     

    Zo is het ook met pijn. De pijn uit de eerste schepping doet je ineenkrimpen, opgesloten in jezelf: ‘ik heb toch het recht om aan mezelf te denken, want ik heb zo’n pijn.’ In de nieuwe schepping, waar de pijn door het kruis en de verrijzenis is heengegaan, is het andersom. Op het kruis doet de pijn precies aan anderen denken: ‘Vader, vergeef het hun’, of ‘Vanavond zal je met mij zijn in het paradijs’, of nog ‘Vrouw, ziedaar je zoon, zoon, ziedaar je moeder’. De pijn uit de nieuwe schepping sluit niet op, ze is vruchtbaar.

     

    Als God in je gekomen is, met zijn vreugde of met zijn pijn, keer je dan niet in jezelf, noch om te genieten, noch om te klagen. Keer je naar buiten, naar je broers en je zussen. Want waar God komt is er ruimte en ga je naar de anderen. Niet enkel je voeten moeten los om te gaan helpen, maar vooral en bovenal je tong en je lippen en je hart. Niet om over jezelf te spreken, maar over God. Maria’s antwoord op de gelukwens van Elisabeth begint met een totaal zelfvergeten woord. Wanneer Elisabeth haar feliciteert, zegt zij niet: ‘Dank u, wat ben ik gelukkig’. Zij zegt: ‘Mijn ziel prijst hoog de Heer, van vreugde juicht mijn geest in God, mijn Redder’.

     

    Om God gaat het bij haar. En om de mensen. De grote vreugde van Maria gaat als vanzelf over in dienstbaarheid aan Elisabeth. Elke vreugde en ook elke pijn, die door Gods genade en Geest doordrongen en gezuiverd is, is zelfvergeten en laat naar anderen toegaan.

     

    HET BEZOEK

     

    Op tijd en stond vallen machtigen neer,

    dictators moeten vluchten.

    presidenten vallen in ongenade bij het volk.

    ministers en generaals moeten rekenschap geven.

     

    Kleine mensen hebben niets te verliezen.

    Op tijd en stond worden ze uitgekozen

    en zij, die het nooit hadden verwacht,

    worden van ‘tussen de kudde’ gehaald.

     

    Ze staan in dienst van het volk,

    bekommerd om vrede,

    ze hebben het immers zelf ondervonden,

    wat het is, verdrukt te worden en te lijden.

     

    Maria’s eerste vredeswerk is.

    de ‘vredevorst’ groot brengen

    in het kleine nest van Nazareth, in het verborgen

    en daar toekomst open trekken.

     

    Dat wil ze gaan vertellen aan Elisabeth.

    Vredeswerk is geen één-vrouws-werk.

    Samen willen ze er wat gaan aan doen,

    al lijkt hun inzet voor de wereld

    niet groter dan een mosterdzaadje.

     

    Maar God is er ook mee gemoeid.

    Is het bij ons ook niet zo,

    dat het bij Hem begon?

     

    Roland van Rostenberge

     

    ‘Machtigen haalt Hij omlaag van hun troon,

    geringen verheft Hij’.







    05-05-2014 om 06:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    03-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 4 MEI

    3de PAASZONDAG A – 4 MEI 2014

    GAANDEWEG

     

    Twee mensen gaan naar Emmaüs, weg van Jeruzalem, ontgoocheld omdat daar hun hoop aan stukken is geslagen. Een eindweegs gaat een vreemde met hen mee, die hun alles leert verstaan, die met hen het brood breekt en zijn eigen leven deelt. Dan gaan hun ogen open: hoewel gekruisigd, is Hij de Levende …

    Zo zijn ook wij op weg, ons leven lang, ook onze hoop kan stukgeslagen zijn, tot iemand met ons meegaat, en met ons zijn brood, zijn eigen leven deelt. Dan kunnen onze ogen open gaan, en kunnen wij gaandeweg leren verstaan: hoewel gekruisigd is Hij de Levende ...

    Eerste Lezing uit de Handelingen van de Apostelen 2,22-28  

    Toen sprak Petrus tot het volk: ‘Jezus uit Nazaret is door God tot u gezonden, maar u hebt Hem door heidenen laten kruisigen en doden. God heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van Hem afgenomen.

    David zegt immers over Hem: ‘Steeds houd ik de Heer voor ogen, Hij is aan mijn zijde, ik wankel niet.’

     

    Evangelie volgens Lucas 24 13-35

    Twee van de leerlingen waren op weg naar het dorp Emmaüs, dat zestig stadiën van Jeruzalem ligt. Ze spraken met elkaar over alles wat voorgevallen was. Terwijl ze met elkaar in discussie waren, voegde Jezus zelf zich bij hen en liep met hen mee. Maar hun ogen waren niet bij machte Hem te herkennen.

    ‘En wij hadden zo gehoopt dat Hij het was die Israël zou verlossen, maar inmiddels is het al de derde dag sinds dat gebeurd is.’

    Toen zei Hij tot hen: `Wat zijn jullie toch onverstandig en traag van begrip als het gaat om het geloof in alles wat de profeten hebben gezegd! Moest de Messias niet zo lijden en dan zijn heerlijkheid binnengaan?'

    Met aandrang vroegen ze: `Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt al ten einde.'

    Toen ging Hij mee naar binnen om bij hen te blijven. Eenmaal met hen aan tafel nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het hun.

    Nu gingen hun de ogen open en ze herkenden Hem.

     

    ZO MAAR ONDERWEG

    Naar Emmaüs gingen zij, net zoals wij onze weg gaan. Naar Emmaüs ging Hij mee, ook als zij de verkeerde kant uit gaan, weg van Jeruzalem. Hij is een vreemdeling. En stelt de eerste vraag: ‘Waarover lopen jullie zo druk te praten?’ En zij mogen vertellen … honderduit.

    Het lijkt ons eigen leven. Hij is bij ons, vaak onbekend, en vraagt: ‘Wat houdt je bezig? Waar is je hart?’ En wij mogen vertellen. Een persoonlijk gebed, een gesprek van mens tot mens.

    Hij loopt mee en luistert, en kijkt ons teder aan. En als ons hart openstaat, gaat Hij vertellen. Zijn verhaal, met woorden en beelden uit de Schrift.

    Gaandeweg herkennen we Hem, eenvoudig en klein, zoals Hij ooit zei: ‘Kom tot Mij, die onder lasten gebukt gaat. Ik zal u verlichting schenken.’ Hij geeft de sleutel van zijn leven, de sleutel van DE WEG: ‘wees zachtmoedig en nederig van hart’. En: ‘heb elkander lief, zoals Ik u heb liefgehad’.

    Ons hart wordt warm bij zijn woorden. Hij vervult ons diepste verlangen. Maar Hij dwingt niet. Hij is bereid ook zo verder te gaan. Zonder ons.

    Maar als ons hart bereid is, vragen wij net als de leerlingen: ‘Blijf bij ons! Het wordt avond.’ Hij heeft iets wakker gemaakt in ons. Door zijn woorden, door het delen van het brood. En – voor wie zijn weg gaat – evenzeer door hen, die geen brood hebben om te delen.

    In wat Hij zegt, in wat Hij doet, door mensen, zien we Hem. Gaandeweg. En we keren terug, naar Jeruzalem, naar het land waar de mensen wonen. Om te vertellen wat ons zo diep beroert. En om zijn weg, DE WEG, te gaan.

     

    Wanneer Gij komt, ’t kan heden zijn,
    ’t kan etenstijd met allen zijn,
    ’t beloofde land, ’t verwacht festijn,
    ’t kan vreugde zijn of aardse pijn.



    Wanneer Gij komt, ’t kan morgen zijn,
    ’t kan dageraad of avond zijn,
    de goede Herder kan het zijn,
    de Man met balsem, brood en wijn.



    Wanneer Gij komt, ’t kan middag zijn,
    door ’t kruispunt loopt de dwarse lijn,
    met vuur gezuiverd staan wij rein,
    ’t kan ’t heerlijk uur der liefde zijn.



    Wanneer Gij komt, nacht kan het zijn,
    ’t kan donkerheid vol tranen zijn,
    of, vallen wij uit ’t ijdel schrijn,
    ’t kan ’t laatste woord voor ’t sterven zijn.



    Wanneer Gij komt, ’t kan eeuwig zijn,
    Uw lichaam kan zo glanzend zijn,
    ’t kan Pasen in de bloesems zijn,
    Gij kunt voorgoed gekomen zijn.

     

    Gery Helderenberg











    03-05-2014 om 08:31 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    02-05-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    1STE BLIJDE MYSTERIE

     

    DE BOODSCHAP VAN DE ENGEL GABRIËL AAN MARIA

     

    De betekenis van dit eerste blijde mysterie is toch wel heel bijzonder: de hemel raakt de aarde, Gods tedere ontferming raakt onze vrijheid en we kunnen ja of neen zeggen. Hij vraagt alles aan een meisje uit Nazareth. Aan haar, die zo klein is, vraagt God om moeder van zijn Zoon te worden. De hele schepping rilt en huivert. God is zo groot dat Hij de vrijheid van een klein meisje eerbiedigt om Zijn plan uit te voeren. Hij vraagt haar instemming en zij kan in volle vrijheid ‘ja’ zeggen. En zij doet dat ook! Niet uit eigen kracht, want al van bij haar geboorte woont de Geest in haar hart. Zij staat zo open, zij is zo ontvankelijk dat zij van ganser harte ‘ja’ zegt zodra God haar aanspreekt. Maar die Geest dwingt niet. Zacht en teder bewoont Hij haar, zodat zij, helemaal vrij, en toch met heel haar wezen ‘ja’ zegt op dit onbegrijpelijk gebeuren: ‘Gij zult een kind ontvangen, een zoon ter wereld brengen en Hem Jezus noemen’. Dit ‘Fiat’ is het grootste wat mensen ooit konden doen. Want hier is onze vrijheid overgegaan in de vreugdevolle overgave van de totale ge-HOOR-zaamheid.

    Er komt in het leven van elke mens zo’n dag of uur waar aarde en hemel de adem inhouden. Het is in ons leven het uur van de engel, die van Godswege, een oprecht ja-woord vraagt. En dan staat alles even stil. God is zo groot en ook zo teder dat Hij ook ons hart niet wil overweldigen. Hij vraagt het: ‘asjeblief, ben je bereid?’ En dan zullen wij wellicht schrikken of bang zijn, want wat God vraagt is bijna altijd zo groot. Maar ook aan ons zal Hij zeggen: ‘de Heilige Geest zal over U komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen’. En wat dan uit u groeit is heilig en komt van God. Wat Hij ook vraagt, wees niet bang. Zeg gewoon: ‘Zie de dienstmaagd des Heren, mij geschiede naar uw Woord’.

    Dan gaat de engel heen en komt de Geest over ons en Jezus kan opnieuw dieper in de wereld treden.

     

    NAZARETH, MARIA, MOEDER VAN DE HEER

     

    (Gabriël zegt)

     

    De dag was zo stil te Nazareth

    als een avond der meimaand hier,

    wanneer het in Vlaanderen geurt alom

    van lindebloesem en vlier.

    Maria bleef in de zon alleen,

    Maria zat in een hoek

    van haar kleine kamer, wit en ontdaan

    en verwonderd na mijn bezoek.

    Ik vloog naar de nok van de hemel weer

    en door niemand nagestaard;

    ik knielde in het midden des hemels en zei:

    Vader, zij heeft aanvaard.

    En heel de ruimte werd wit en stil

    van roerloosheid en van licht,

    want beneden begon Maria aan

    de strofen van haar gedicht.

     

    Anton van Wilderode







    02-05-2014 om 10:52 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    30-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MEIMAAND ... MARIAMAAND

    MARIA

     

    In de meimaand werd bij ons thuis de rozenkrans gebeden. Ik was nog een kind. De meimaand was de Mariamaand. Dan plukten we bloemen in de wei, en zetten ze voor het blauwwitte Mariabeeldje dat in een hoek van de kamer op een tafeltje stond, met een wit kanten kleedje erop. De rozenkrans is in onze tijd een voorwerp geworden dat je nog maar zelden tegenkomt. Men heeft er nu een soort ringetjes van gemaakt, waar nog maar tien kraaltjes aan zitten. Ook goed, maar die van vroeger was toch mooier.

     

    Eerlijk gezegd vond ik die van vroeger wel wat aan de lange kant. Dat kwam misschien door die kokosmat. ’s Avonds staken we het waxinelichtje aan, dat voor het Mariabeeldje stond, en dan baden we de rozenkrans knielend. Ik zat dan met mijn blote knieën op een ruwe kokosmat, en dat was een gevoel dat ik, terwijl ik dit neerschrijf, weer opnieuw kan voelen. Maar waar het om ging was: Maria. Mijn moeder bad voor en wij, drie broers en ik, baden na. Dat was geen speciale vroomheid van ons gezin, men deed dat in de straat waar wij woonden zowat huis aan huis. Als die sobere kamer van toen nu weer opnieuw voor mijn geest verschijnt, is het alsof ik de stemmen van verre kan horen. Ik loop weer in de wei om de bloemen te plukken en ik zie het waxinelichtje weer flakkeren, net als toen.

     

    Maria hoorde bij het gezin. Je had naast je eigen moeder nóg een moeder, een moeder vol van genade. Je wist als kind niet zo precies wat genade was, maar je begreep dat er iets van liefde was, tussen die moeder in de hemel en de kinderen op de aarde. Nu begrijp ik dat er geen meer uitverkoren mens te bedenken valt, dan de moeder van Jezus van Nazareth. Ik heb haar een tijdlang uit het oog verloren, maar nu is ze weer terug in mijn hart en ik voel me sterker en veiliger. Soms geeft zij mij het warme gevoel terug van die kamer met dat flakkerende waxinelichtje.

     

    Grote kunstenaars hebben haar uitgebeeld door de eeuwen heen, met purperen mantels en gouden kronen op het hoofd. Het mysterieuze is dat, hoe hoog verheven wij haar ook mogen achten, door die verhevenheid de eenvoud straalt, de nederige liefde van een moeder die voor iedereen toegankelijk is die zorgen heeft. Want zij is een troostende moeder, een helpende, een gevende moeder. Een moeder in de ware zin van het woord.

    GEBED

    Moeder Maria,

    mijn eigen moeder heeft mij van U verteld

    toen ik een kind was.

    Sedert die jaren weet ik reeds wie U bent.

    Ik weet dat U een bron bent van gaven,

    en dat U miljoenen mensen,

    die U aan hebben geroepen,

    hebt verhoord.

    Als ik naar uw beeltenis kijk,

    gaat er een warmte van uit,

    alsof U zeggen wil:

    ‘Zeg maar wat je op je hart hebt,

    en ik zal je bijstaan’.

    Men noemt U niet voor niets,

    de Moeder van Altijddurende Bijstand.

    Sta ons bij Maria,

    dag in dag uit,

    altijd en overal,

    laat ons niet alleen.

     

    (Toon Hermans - Gebedenboekje)







    30-04-2014 om 16:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    29-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    TAK

     

    Even, even tijdens het leven
    word ik een ander ding gewaar,
    een trilling van licht, om het even,
    twee dingen gevoelen elkaar;
    zoals engelen vroeger verschenen
    verschijnt mij een kind of een tak,
    een grashalm kan mij doen wenen,
    zo oud werd ik, zo zwak.
    Daar blinkt iets, ik loop er neven
    zoals het rond mij schaverdijnt,
    maar de nacht heeft het uitgewreven.
    Wij zien maar iets als 't verdwijnt.
    Zoals engelen vroeger verschenen
    verschijnt mij een berm of een beek.
    En een kind. Het is al verdwenen.
    Zo oud werd ik, zo week.
    Binnenkort ben ik uitgewreven,
    een heilicht, een misverstand.
    Maar even, nog tijdens het leven,
    met oog, huid, oor, hand,
    voel ik een ander ding beven
    boven en naast mijn verstand.
    In water, in licht, in zand,
    staan hiëroglyfen geschreven.
    In vriendschap daarmee wil ik leven
    en geloven in het verband. 

    Hubert van Herreweghen











    29-04-2014 om 07:48 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    19-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PASEN

    PAASZONDAG, 20 APRIL 2014

    PASEN … HIER EN NU

     

    ‘Vandaag is het Pasen’…. En volgend jaar staat er weer een paaszondag op de kalender. Het doet me denken aan de tijd dat ik als student met het openbaar vervoer naar school reisde. Vaak was het ’s morgens rennen naar de bushalte. ‘Bus gemist’, betekende trouwens een uur wachten, te laat op school en een nota in mijn agenda. Moeten we het paasfeest – of beter – het paasgebeuren dan ook zo zien: wie het dit jaar mist, zal een jaartje moeten wachten.

    Pasen, het paasgebeuren, wil duidelijk meer zijn dan een moment van herdenken, meer dan het vieren van een soort ‘verjaardag’. Pasen is een belofte zonder dag of uur. Pasen zegt ons leven toe, opstanding, een leven in overvloed, zoals Sint-Jan het uitdrukt.

    Met Pasen werd de dood overwonnen. Dat is de kern van ons geloof, van ons hopen, allicht ook dat we na het leven hier op aarde niet terecht komen in een oneindig ‘niets’, maar in de geborgenheid van Gods eeuwigheid, zijn leven dat blijft.

    Maar ook hier en nu houdt God zijn woord. Ook hier en nu zegt Hij ons leven en opstanding toe. Ook hier en nu maakt Hij zijn naam ‘Ik-zal-er-zijn’ waar aan ieder van ons. Ook vandaag hoort Hij het roepen van zijn volk. Pasen ‘richt op’, wil mensen bevrijden van alles wat ‘dodelijk’ is in het leven, ons blind maakt of verlamt.

    Pasen gebeurt hier en nu altijd opnieuw. Pasen is leven. Niet één dag op het jaar, maar alle dagen opnieuw. Alle dagen ervaren hoe God je opricht, je leven geeft, er voor je is, met je meelijdt, met je weent en lacht, rouwt en feest, naast je staat als je trouwste tochtgenoot.

    (Bron: Zondagsvieringen Dominicanen)

     

    Eerste Lezing: Paulus aan de christenen in Kolosse, 3, 1-4

    Broeders en zusters, als u met Christus uit de dood bent opgewekt, zoek dan ook wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God.

    Richt u op wat boven is, niet op wat op aards is.

     

    Evangelie: Johannes 20,1-9

    Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria uit Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. 

    Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. 

    Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. HIJ ZAG HET EN GELOOFDE. 

    Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan.

     

    WE VIEREN DE LEVENDE

     

    We hebben het woordje ‘christelijk' al zo vaak gebruikt en misbruikt dat het doodversleten en inhoudsloos geworden is. Wat betekent dat woord nog in de politiek, in het verenigingsleven? Wat is dat christelijke cultuur, het christelijke westen? Bij een begrafenis zeggen we soms ‘mijn christelijke deelneming'. Wat betekent dat? We horen toch ook niemand zeggen: ‘mijn vrijzinnige deelneming'?

    We gebruiken het woordje christelijk al te ondoordacht en bijna automatisch, totdat het over je eigen persoonlijke overtuiging gaat. Durf je zo maar over jezelf zeggen : ‘ik ben een christen’? Dat is inderdaad geen etiket dat je op je buitenkant kleeft.

    Christen-zijn zit van binnen, in het diepste putteke van je hart. Als je daar omgang hebt met Christus, als je daar met Hem spreekt, naar Hem luistert en soms tegen Hem in opstand komt, maar tenslotte met Hem rekening houdt. Als je Hem liefhebt doorheen alle twijfel dan, ja dan geloof je in Iemand die 20 eeuwen terug, geleden heeft en gestorven is. En nu leeft, dichter bij jou dan eender wie. Dan ben je een christen.

    Dat heeft zijn gevolgen. Want dan ga je het leven en de dingen bekijken met zijn ogen, dan loop je aarzelend in zijn voetspoor. Dan word je even kwetsbaar maar ook even vredelievend. Dan kijk je niet tegen de dood aan als mensen die geen hoop meer hebben.

    ‘Is er leven na de dood?' Dat is niet zo vanzelfsprekend. Laat eerst die andere vraag op jou afkomen : ‘Wie is Christus voor jou?' Is die Verrezene jouw onafscheidelijke gezel geworden? Is Hij diegene die je niet meer kunt missen, zodanig dat ook Hij jou niet meer kan missen. Dan zal de verrijzenis van Christus ook jouw verrijzenis zijn. ‘Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.'

    Pasen is stilstaan bij de verrezen Christus en met Hem verder kijken dan de grenzen van alles wat voorlopig is.

    (Homilie van Manu Verhulst)

     

     

    Midden in het graf

     

    In het graf van de dood,

    van oorlog en onrecht,

    van haat en angst,

    heb ik een engel gezien.

    Hij had geen vleugels

    en zijn gewaad schitterde niet.

    Neen, hij was heel gewoon,

    een mens als ieder ander mens.

    Hij was er, midden in het graf.

     

    Hij was niet weggelopen

    van de mens en zijn ellende,

    Hij was er, in mijn angst en mijn onvrede,

    in mijn onmacht, in de dood van velen.

    Hij was er zoals God er altijd is,

    midden in de dood ...

     

    Niet bang zijn, zei hij,

    je hoeft de Levende niet hier te zoeken.

    Maar breek de graven open,

    maak de zwachtels los

    die mensen gevangen houden in zichzelf,

    toegeklapt in hun verdriet.

    Herstel de onmacht en de angst,

    wek een nieuw vertrouwen,

    en wees er voor anderen.

    Dan zul je Hem zien, de Levende,

    daar gaat Hij u voor.

    Wie God doet

    is door geen grafsteen tegen te houden.

     

    Carlos Desoete

     

    Aan jullie allen wil ik van harte,

    in deze geest een zalige Paasfeest wensen:

    dat je midden het graf van de dood

    een engel mag zien, een engel mag zijn.











    19-04-2014 om 00:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GOEDE VRIJDAG

    Onmacht

     

    Er is een kind gestorven.

    Paulien,

    overleden op de dag van haar geboorte

    nog voor ze het zonlicht had gezien.

     

    Verbijstering, met tranen doorlopen ogen,

    niemand, die weet waarom,

    niemand, die kan troosten

    en ieder wou dat dat wél kon;

     

    Onmacht, God,

    alleen onmacht,

    zoals tweeduizend jaar geleden

    onder dat weerzinwekkend kruis.

     

    Wij vragen U:

    zorg voor Paulien.

    Geef haar van al uw heiligen

    de meest zorgzame pleegvader

    en de meest zorgzame pleegmoeder.

     

    Alleen zo kunt Gij nu

    troost brengen

    voor Paulien en haar ouders

    tot we ooit bij U samen zullen zijn;

    (Vastenkalender 2001)







    18-04-2014 om 07:15 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    17-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WITTE DONDERDAG

    Witte donderdag

    stilte voor de storm
    adembenemend

    gespannen
    afwachten
    bang zijn

    dicht bij elkaar zitten
    en eten

    brood en wijn
    delen

    krachten krijgen
    om de reis
    te maken

     

    Aukje Wijma







    17-04-2014 om 07:42 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GOEDE WEEK

    Duldend moest ik leren

    Het leed kwam telkens op mij aan.
    Onmogelijk om het af te weren
    Met geen tranen te bezweren
    'k Had het anders lang gedaan.

     

    Toen ging het boven op mij staan,
    tot ik stil lag zonder wenen.
    Duldend, wachtend moest ik leren
    En toen eerst is het heengegaan.

     

    Dat is nu al een poos gelêen.
    Ik zie het nu van verre nog
    En ik begrijp niet, waarom toch
    Ik toen zo leed met veel geween.    

     

    Titus Brandsma

     

    Doorgangskamp Amersfoort (1942)





    15-04-2014 om 16:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    14-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Het andere lied

     

    Nog zong hij ‘t zorgeloos vogellied,
    maar binnen ging die teêrheid niet.

     

    Nog zong hij tot de nacht verdween,
    maar iedereen liet hem alleen.

     

    Hij zong veel harten van geluk,
    maar ‘t zijne van verlangen stuk.

     

    Toen zong een andre stem in hèm
    en dreef hem naar Jeruzalem.

     

    Waar kruisen op den heuvel staan
    blinkt een gelaat  en ziet hem aan,

     

    Zet bleke lippen aan azijn
    en krimpt in d’allerlaatste pijn.

     

    Maar vóór Hij ‘t hoofd neigt nog één maal:
    ‘Ik ben, Ik ben uw nachtegaal

     

    en nimmer kan Mijn lied vergaan,
    al valt de zon, al valt de maan.’

     

    O zorgeloze vogelkeel,
    zwijg niet, maar ken uw deel:

     

    een wereld vol van duisternis,
    waar ook in lijden luister is -

     

    en schoner waanzin vindt geen lied
    dan aan de kruisbalk is geschied.

     

    Jan Engelman





    14-04-2014 om 00:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    12-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PALMZONDAG

    PALMZONDAG – 13 APRIL 2014

    MAAR ZULLEN ZIJ GELOVEN?

     

    Het is een oude traditie om op Palmzondag palmtakjes te zegenen en ze dan mee te nemen naar huis of naar onze kamer om ze daar een plaatsje te geven achter het kruisbeeld. Deze simpele takjes verwijzen naar de vreugde omdat we in Jezus de Messias mochten ontmoeten, Hij die ons leven zin en toekomst geeft.

     

    Maar tegelijk herinneren deze takjes ons aan de tragiek en het onbegrip, de pijn en het lijden die Jezus moest doorstaan, en die zoveel mensen nog steeds moeten doorstaan omwille van hun geloof en hun inzet voor een rechtvaardiger en liefdevolle wereld.

     

    Evangelie van de palmprocessie: Matteüs 21,1-11

    De groep naderde Jeruzalem en kwam in Betfage op de Olijfberg. Daar stuurde Jezus twee leerlingen eropuit met de opdracht: ‘Ga naar het dorp daar vlak voor je. Jullie zullen er meteen een ezelin vinden die vastgebonden staat en een veulen bij zich heeft. Maak ze los en breng ze bij Me. En als iemand jullie iets zegt, zeg dan: 'De Heer heeft ze nodig, maar Hij stuurt ze meteen terug.'

    Dit is gebeurd opdat vervuld zou worden wat bij monde van de profeet gezegd is:

              Zeg tegen de dochter Sion:

              zie, uw koning komt naar u toe,

              zachtmoedig en zittend op een ezel,

              op een veulen, het jong van een lastdier.

    De leerlingen gingen en deden wat Jezus hun opgedragen had. Ze brachten de ezelin en het veulen, legden er kleren overheen, en Hij ging erop zitten.

    Zeer veel mensen spreidden hun kleren op de weg, anderen sneden takken van de bomen en legden die op de weg.

    Zowel de menigte die voor Hem uitging als die welke Hem volgde, schreeuwde: ‘Hosanna, de Zoon van David. Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hoogste hemel.’

    Toen Hij Jeruzalem binnengetrokken was, kwam de hele stad in beweging en ze vroegen: ‘Wie is dat?’ De mensen zeiden: ‘Dat is de profeet, Jezus uit Nazareth in Galilea.’

     

    Lezing uit de brief aan de christenen in Filippi 2,6-11

    Laat u leiden door het voorbeeld van Christus: Hij die bestond in de gestalte van God

    heeft er zich niet aan willen vastklampen gelijk aan God te zijn.Hij heeft zichzelf ontledigd en de gestalte van een slaaf aangenomen. Hij is aan de mensen gelijk geworden.

    En als mens verschenenheeft Hij zich vernederd; Hij werd gehoorzaam tot de dood, de dood aan een kruis.

    Daarom ook heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam verleend die boven alle namen staat, opdat in de naam van Jezus iedere knie zich zou buigen, in de hemel, op aarde en onder de aarde,en iedere tong zou belijden tot eer van God, de Vader:de Heer, dat is Jezus Christus.

     

    OVERWEGING BIJ PALMZONDAG

     

    Hij was maar een man op een ezel,

    eenvoudig en zonder aanzien.

    Zonder grote parade, zonder lijfwachten,

    geen speciale veiligheidsmaatregelen,

    geen afrasteringen,

    geen geblokkeerde wegen.

     

    Hij was maar een man op een ezel,

    de koning der armen,

    de Messias van dienst.

    Zonder troon,

    zonder plechtige ontvangst van de overheid,

    zonder diplomatieke aanwezigheid.

     

    Hij was maar een man op een ezel,

    vol aandacht voor de minstbedeelden,

    vol zorg voor de uitgestotenen

    en toch in verzet

    tegen uitbuiting en onrechtvaardigheid.

     

    Bron: Zondagsvieringen Dominicanen



















    12-04-2014 om 09:41 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-04-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.CAPPADOCIË 3

    MEVLANAMUSEUM

    Tijdens onze trip van Antalya naar Nevsehir, op 27 maart 2014, werd regelmatig halt gehouden en kregen we de gelegenheid om bijzondere plaatsen te bezichtigen. Meest opmerkelijk daarbij was ongetwijfeld het MEVLANAMUSEUM in Konya. Goede, leerrijke informatie over dit museum is te vinden op de site: http://www.turkije-info-site.nl/konya-turkije.html

    Naast gegevens over het leven van Mevlana, voor Turken wellicht de belangrijkste profeet en ‘heilige’ – na DE profeet, Mohammed – kan je in het museum ook heel wat opsteken over de orde van de derwisjen, die omwille van hun heel bijzondere vorm van meditatie niet zelden de ‘dansende derwisjen’ genoemd worden. Verklaring van deze vreemde benaming vind je o.m. op hogergenoemde site: door hun wervelende bewegingen tijdens dit mediterende dansen trachten zij contact te leggen tussen de Almachtige en de mensen. Daartoe houden zij hun rechterhand naar boven, omdat zij de gaven van de Almachtige van boven ontvangen, terwijl zij de linkerhand naar beneden houden, als teken dat zij deze gaven doorgeven aan de mensen op aarde.

    Onze groep genoot ten volle van het bezoek. Voor mij persoonlijk waren – behoudens de waardevolle informatie over de geschiedenis en de godsdienst van Turkije – ook enkele ontmoetingen zeer verheugend – ontmoetingen waartoe ik nooit zelf het initiatief had durven nemen.

    Zo werd ik achtereenvolgens aangesproken door twee Iraanse gezinnen, die met een groep op bedevaart waren gekomen naar Konya, de meest religieuze stad van Turkije. Daarnaast mocht ik de vreugde kennen van ‘een dialoog in gebarentaal’ met enkele Turkse vrouwen, die in de tuin van het museum aan het werk waren, en – meest van al verheugend – was er een ontmoeting met een mama met baby, waarbij ook de oma aanwezig was. Alle foto’s waarop deze mensen zichtbaar zijn, werden vanzelfsprekend genomen met hun instemming.

     

































    08-04-2014 om 15:10 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!