Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    13-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    ‘je hebt me nooit verteld

    dat je van klaprozen hield

    dat je graag in de regen ging

     

    ik heb nooit vermoed

    dat je 's avonds stiekem

    naar de sterren keek

    en dat er onder je slobbertrui

    een gouden kruisje zat

     

    ik heb nooit geweten

    dat je zo wanhopig

    naar wat vriendschap trachtte

    dat je even erg als ik

    verlangde naar wat stilte

    Waarom heb je me dat

    nooit eerder gezegd

    je zweeg star voor je uit

    en je was als alle anderen

    Maar nu

    nu ben ik blij

    nu kunnen we samen

    klaprozen zoeken’

     

    Auteur mij onbekend

    13-11-2014 om 07:52 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    10-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    VROUWEN VOOR DE VREDE

     

    O, mannen, maakt gij uw wereld

    nu écht tot een woonhuis voor morgen,

    tot een zachtere plek om te leven?

    Het eerste recht van de vrouwen

    is het recht om gelukkig te zijn.

    En geluk is een roepnaam voor vrede.

     

    En vrede is lachen en lopen

    door weiden die wit zijn als hagel,

    is brood en melk op de tafel,

    is voorjaar, een dak van vogels.

     

    En vrede is zonder verbazing

    de bloemen volwassen zien worden

    het koren hard in de aren,

    de kinderen teer voor de toekomst.

    De angst, een vertelsel van vroeger.

     

    En vrede is vrienden begroeten

    in het wijde dal van de wereld,

    de landen niet langer meer kennen

    als slagveld of haarden van honger

    als machten zonder genade

    geharnast en ingegraven.

     

    En vrede is diep mogen slapen

    als de dag tot de laatste droppel

    gelijk een wijn is gedronken,

    is fel in de morgen ontwaken

    voor de zuivere duur van het zonlicht.

     

    En vrede is werkzaam voltooien,

    de deinende steigers bestijgen,

    de aarde van in den beginne

    gestreeld door de handen van minnaars,

    is zonder verbijstering neerzien

    op al wat de anderen deden.

     

    En vrede is nooit meer een kerkhof

    van kinderlijke gehelmden

    is nooit meer de leugen van leuzen

    waarmee zich de levenden paaien,

    is nooit meer een dansend dundoek

    tot lijkwa gestrekt en gestreken.

     

    En vrede is ademhalen

    en jong zijn en zachtjes vergrijzen,

    een dorp vol verrukkelijk waaien,

    een stad met geruchten van water,

    een eindeloos land dat bestààt.

     

    Anton van Wilderode

















    10-11-2014 om 17:55 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    08-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 9 NOVEMBER

    9 NOVEMBER 2014 – KERKWIJDING VAN DE BASILIEK

    SINT-JAN VAN LATERANEN

     

    Een ongewoon feest vandaag: de kerkwijding van Sint-Jan van Lateranen, een basiliek in Rome, die Keizer Constantijn liet bouwen in de 4de eeuw. Ze wordt wel eens de moederkerk genoemd, omdat zij vele eeuwen lang de kerk van de paus was. Dat was dus niet de St.-Pietersbasiliek – eveneens in Rome – zoals we meestal denken.

    Maar eigenlijk gaat het vandaag niet over gebouwen: tempels, basilieken of kathedralen, of hoe ze ook mogen heten. Het evangelie spreekt ons ook vandaag over Jezus, de echte ‘tempel van God’, de ‘Emmanuel’, in wie God woont tussen de mensen. En het is een woedende Jezus, die we vandaag aan het werk zien ...

    Bovendien wijst de apostel Paulus ons erop – geheel in de lijn van een eeuwenoude christelijke traditie – dat de gelovigen zelf Gods belangrijkste en meest eminente ‘bouwwerk’ zijn: doorheen hun woorden en werken leeft Jezus voort in ons midden.

     

    Lezing:uit de eerste brief van Paulus aan de Corinthiërs 3, 9b –11.16-17

    Zusters en Broeders, Gods eigen bouwwerk bent u. Overeenkomstig de taak die God mij uit genade heeft opgelegd, heb ik als een kundig bouwmeester het fundament gelegd, en anderen bouwen daarop voort. Laat ieder erop letten hoe hij bouwt, want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt: Jezus Christus zelf.

    Evangelie: Johannes 2,13-22

    Toen het paasfeest der Joden nabij was, ging Jezus op naar Jeruzalem. In de tempel trof Hij de verkopers van runderen, schapen en duiven aan en ook de geldwisselaars, die daar zaten. Hij maakte een gesel, dreef ze allemaal uit de tempel, ook de schapen en de runderen; het klein­geld van de wisselaars veegde Hij van de tafels en wierp die omver. En tot de duivenhande­laars zei Hij: 'Weg met dit alles! Maakt van het huis van mijn Vader geen markthal!

     

    ‘EEN WOEDENDE JEZUS …’

     

    De wijding van een basiliek in Rome, wat zegt ons dat nog? Toch heeft dit feest voorrang op een gewone zondagsviering, en er is dat evangelie over Jezus die zo fel te keer gaat. Er moet dus wel meer aan de hand zijn dan wat wierook voor een prachtig bouwwerk.

    Johannes plaatst dit verhaal, de zuivering van de tempel, aan het begin van zijn evangelie. Zo gaat hij meteen naar de kern. Jezus handelt profetisch: Hij geeft een voorteken van zijn hele leven, dat een twist zal zijn met de Joodse machten en op het kruis zal eindigen, verworpen door de elite van zijn tijd.

    De tempel was voor de joden, en ook voor Jezus, de heiligste plaats van hun leven. Maar die heiligheid werd besmeurd door misbruik en gesjacher. Daarom is Jezus zo woedend: omwille van de corruptie in en rond de tempel. Er hing daar helemaal geen geur van heiligheid! Gods woning onder de mensen werd ontheiligd. Niet alleen de Romeinen waren schuldig, of de tollenaars, ook de tempeldienaars deden gretig mee met de uitbuiting van de kleine, moegetergde gelovigen. Zij, de elite, voelen zich bedreigd, maar voor de gewone mens wordt Jezus een populaire volksheld, die hun hoop op een Redder nieuw leven inblaast.

    En er is meer: voor de eerste christenen is de kerk niet zozeer een gebouw, maar wel een hartelijke gemeenschap waarvan iedere gelovige een ‘steen’ en Jezus de ‘hoeksteen’ is. Dit evangelie roept dus op tot reiniging van de kerk als gemeenschap van gelovigen, tot uitzuivering van alles wat in de loop van 20 eeuwen fout gelopen is. Wie daar, zoals Jezus, tegen opkomt, zal net als Hij, de gevolgen moeten dragen.

    Dit evangelie is een pleidooi voor zuiverheid, om God te dienen in geest en waarheid en zelf tempel van de heilige Geest te worden, Gods woonst onder de mensen. Kardinaal Danneels zei ooit: ‘De Kerk zou in haar geheel moeten uitstralen wat Franciscus van Assisi als persoon uitstraalde. Hij was het levende evangelie: arm, blij, goed, verdraagzaam, maar ook diepgelovig, consequent, geen compromissen. Als je naar Franciscus kijkt, zie je het evangelie. Als heel de Kerk eens zo zou kunnen zijn.’ … Het zijn woorden van onze vorige kardinaal-aartsbisschop!

    Misschien is het ook wel daarom dat onze huidige paus gekozen heeft voor Franciscus als zijn patroon en voorbeeld?

     

    Het is het geheim van uw liefde, God,

    en het verlangen van uw hart

    om bij ons te zijn,

    om met ons het leven te delen.

     

    In Jezus, uw Veelgeliefde,

    zijt Gij één van de onzen geworden,

    weerloos en kwetsbaar als een mensenkind.

     

    Hem herkennen we als uw Zoon,

    onherroepelijk teken van uw menslievendheid.

     

    Rondom Hem verzamelt Gij ons,

    altijd weer opnieuw, als uw volk, uw Kerk.

     

    Zie om naar uw Kerk.

    Geef haar moed en geloof genoeg

    om op uw woord te vertrouwen

    en uit uw liefde te leven,

    zodat ze iets betekenen kan voor de mensen.

    Niet heersend maar dienend,

    niet opdringerig maar overtuigend,

    niet in haar recht, maar op haar plaats.

    Geef dat zij, weerloos en kwetsbaar,

    teken mag zijn van hoop en bevrijding

    voor alle mensen.

     

    Mgr. Jozef De Kesel















    08-11-2014 om 08:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    05-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    GODS KNIPOGEN

     

    't Is weer van dat weer,

    van druilerig tot krokodillentranen

    en dan slaat de stemming om.

     

    De ene sombere gedachte verdrijft de vorige,

    nog zoveel te doen, maar 't heeft geen zin,

    nog bergen werk, maar geen begin.

     

    Tot ... die ene lach,

    die ene hand,

    die vriendelijke blik,

    die korte aanraking,

    dat treffend woord

    en zélfs ... die zoen.

     

    Ze wekken me op

    om weer verder te doen.

     

    Dank God,

    voor alle knipogen bij somber weer.

     

    Auteur mij onbekend

    05-11-2014 om 17:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    03-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    VERLANGEN

     

    Ik ben soms zo bang

    en ik verlang

    naar een land waar eeuwige vrede is

    en nooit meer pijn

    het land waar God de koning is

    mag ik daar ook eens zijn?

     

    Brechtje van Vroone

    03-11-2014 om 16:57 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    01-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALLERZIELEN 2014

    2 NOVEMBER 2014 – ALLERZIELEN

    ‘WIEG HEN IN JOUW EEUWIGHEID’

    Gisteren vierden we het feest van Allerheiligen. Vandaag met Allerzielen, willen wij terugdenken aan diegenen die van ons zijn heengegaan. In die zin raakt het feest van Allerzielen ieder van ons. Iedereen heeft wel in de voorbije jaren iemand zien heengaan die hem of haar nauw aan het hart heeft gelegen: een vader of moeder, een kind, een partner, een broer of zus, ooms of tantes, neven of nichten, vrienden of vriendinnen of buren …

    Laten we in deze viering God danken om al die lieve en goede mensen die van ons zijn heengegaan en die een bijzondere plaats innemen in ons hart.

    (Bron: Zondagsvieringen Dominicanen)

     

    Lezing uit de brief van Paulus aan de christenen van Rome 8,31b-35.37-39

    Als God vóór ons is, wie zal dan tegen ons zijn? Hij heeft zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard; voor ons allen heeft Hij Hem overgeleverd. En zou Hij ons na zo'n gave ook niet al het andere schenken?

    Ik ben ervan overtuigd, dat noch de dood noch het leven, noch engelen noch machten, noch wat is noch wat komt, geen macht in den hoge of in de diepte, noch enig ander schepsel, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus onze Heer is.

    Evangelie: Johannes 14,1-6

    Tijdens het laatste avondmaal zei Jezus tot zijn leerlingen: ‘Laat uw hart niet verontrust worden. Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. Ware dit niet zo dan zou Ik het u hebben gezegd, want Ik ga heen om een plaats voor u te bereiden. 

    Gij weet waar Ik heenga en ook de weg daarheen is u bekend.’ Tomas zei tot Hem: ‘Heer, wij weten niet waar Gij heengaat: hoe moeten wij dan de weg kennen?’ Jezus antwoordde hem: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. 

     

    TOEVAL OF LIEFDE?

     

    ‘Van het concert van het leven heeft niemand een program!’ Dit is één van die oude spreuken die men soms nog in één of ander huis aan de muur ziet prijken.

    Leven is geen vooraf geprogrammeerd gegeven. Er bestaat geen scenario van. Het is geen pakket belevenissen dat vooraf is klaargemaakt. Leven is veeleer een tocht, een reis door de tijd met veel onvoorziene en onverwachte gebeurtenissen : meevallers en hindernissen. Het is een verrassingsreis zowel in de goede als in de minder goede betekenis van het woord.

    Hiermee kan iedereen akkoord gaan. Maar, hoe kijk je ertegenaan ? Wat is de zin van de reis, en heeft die wel een zin ? Hier lopen de wegen uiteen.

    Voor de enen is het leven een zuiver toeval. Zo is het trouwens begonnen, zeggen zij. Een toevallige verbinding van aminozuren vormden de eerste eiwitmoleculen, de eerste bouwstenen van wat later leven zou worden. Niemand heeft dat gevraagd, niemand heeft dat gewild. Het leven overkomt ons. Laat er ons het beste van maken. En als het ooit te zwaar wordt, als het leven ooit ondraaglijk wordt, kun je er nog altijd een eind aan maken. De euthanasiewet ligt volledig in de lijn van die levensopvatting. Leven is puur toeval.

    Voor de anderen, de gelovigen, is de laatste grond van het leven niet het toeval, wel liefde. In de ontstaansgeschiedenis van het leven zien wij een bedoeling. In die dode materies van koolstof, waterstof, zuurstof en stikstof, die van buiten uit in ons planetenstelsel zijn terechtgekomen, heeft Iemand iets van zichzelf meegedeeld : bewustzijn, vrijheid  en de drang naar steeds grotere harmonie, naar steeds grotere schoonheid.

    Het verschil in levensopvatting : toeval of liefde, is niet bijkomstig, het is fundamenteel.

    Als leven toeval is, dan ligt de zin van mijn leven bij mezelf. Dan is het mijn leven. Dan mag ik zeggen : ik leef maar één keer en het is mijn zaak.

    Als leven geen toeval is maar liefde die scheppend bezig is dan mag ik vragen : Heer, wat wilt ge dat ik doe ? Dan ligt de zin van mijn leven buiten mij. Als dit leven een zin heeft, dan heeft ook de dood een zin. Dan is dood thuiskomst na de lange reis.

    Als je die reis heel bewust beleeft, dan ontdek je God in alles wat je ten diepste beroert. ‘Ik ben die weg die je gaat’, zegt Jezus. ‘Ik ben je waarheid, je enige werkelijkheid, je leven.’

    God en leven zijn geen afzonderlijke werkelijkheden. God en leven gaan in mekaar op. Dat is de innerlijke rijkdom van gelovige mensen.

    (Homilie van Manu Verhulst)

     

    Zomaar

     

    Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd

    de stoet voorbij is, de schuifelende voeten

    nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt

    en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten

     

    en telkens weer zal ik je tegenkomen

    we zeggen veel te gauw: het is voorbij

    Hij heeft alleen je lichaam weggenomen

    niet wie je was en ook niet wat je zei

     

    ik zal nog altijd grapjes met je maken

    we zullen samen door het stille landschap gaan

    nu je mijn handen niet meer aan kunt raken

    raak je mijn hart nog duidelijker aan.

     

    Toon Hermans

















    01-11-2014 om 16:18 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    31-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALLERHEILIGEN 2014

    ALLERHEILIGEN 2014

    ‘ZALIG ZIJN ZIJ …’

     

    Op Allerheiligen vieren wij alle mensen die voor onze ogen de goede vruchten van de Geest beleefden: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid en trouw, zachtheid en ingetogenheid.

    Zo waren velen, op hun eigen manier, een licht voor ons en voor anderen. Zij toonden hoe God is, wie God is. Omwille van deze mensen willen wij danken. En wij geloven dat ook wij geroepen zijn om van die Goede Geest van God te getuigen.

     

    Lezing uit de eerste brief van de apostel Johannes 3,1-3 

    Geliefde zusters en broeders, bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook.

    Evangelie: Matteüs 5,1-12

    Bij het zien van deze menigte ging Jezus de berg op, en toen Hij was gaan zitten, kwamen zijn leerlingen bij Hem. Hij nam het woord en onderrichtte hen met deze woorden:

    `Gelukkig zijn zij, die arm van geest zijn …

    Gelukkig zijn zij, die verdriet hebben …

    Gelukkig zijn zij, die zachtmoedig zijn …

    Gelukkig zijn zij, die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid …

    Gelukkig zijn zij, die barmhartig zijn …

    Gelukkig zijn zij, die zuiver van hart zijn …

    Gelukkig zijn zij, die vrede brengen …

    Gelukkig zijn zij, die vervolgd worden vanwege de gerechtigheid …'

    Gelukkig zijn jullie, als ze jullie uitschelden en vervolgen en je van allerlei kwaad betichten vanwege Mij. Wees blij dan en juich, want in de hemel wacht jullie een rijke beloning. Zo hebben ze immers de profeten vóór jullie vervolgd.

     

    GELOVIG? ONGELOVIG?

     

    Dierbare gelovigen,

    Is het u nog niet opgevallen dat ik u nooit met die woorden durf aan te spreken. Vroeger werd dit wel gedaan. Toen was ook alles zo duidelijk. Men behoorde tot de club of men stond er buiten. Nu is dat niet meer zo duidelijk. De grensvervaging heeft ook hier haar werk gedaan. Geloven is een levenslange worsteling, is vechten met levensgrote twijfels.

    Trouwens met het ongeloof zal dat ook wel zo zijn. BV’s vertellen voor de camera zo graag en zo gemakkelijk dat zij ongelovig zijn. Dat staat nu chique en modern. Maar ook het ongeloof vermoed ik, blijft een levenslang proces, een levenslange zoektocht naar de laatste zin  van alles wat bestaat.

    Wanneer is men gelovig ? Wat is het kritische punt dat de balans doet overslaan ?

    Het is niet het doopsel, of enig ander sacrament dat ons uitsluitsel geeft.

    Het is niet het feit dat men probeert om een goed mens te zijn. Ook ongelovigen proberen dat te zijn. Soms met meer succes. Het is niet het feit van tot die groep te behoren, deel uit te maken van een gemeenschap die zich gelovig noemt.

    Het delicate punt dat de balans doet overslaan  is de innerlijke overtuiging dat dit leven niet uitloopt op de dood maar op het leven. Daar ligt de scheidingslijn tussen gelovigen en niet-gelovigen.

    Geloven dat er een overkant is aan de andere kant van de oceaan van het onbekende. Dat de mens, dat bewust denkend wezen, dat schepsel dat, enig in zijn soort in staat is om lief te hebben, zelfs in staat is om God te beminnen, dat dit mensenkind bij het sterven wordt opgenomen in een nieuwe wijze van bestaan, in een intiemere relatie met God.

    Wij zien de overkant niet, anders zou het geen echte overkant zijn. Wij hebben geen garantie op zak. Wij staan voor de verscheurende keuze: is ons bestaan toeval of mysterie ? Tussen de zinloosheid van een bestaan ten dode en het mysterieuze van een bestaan dat voorspel is, prelude van een onvoltooide symfonie.

    Maar van één ding zijn we wel zeker. Als we kiezen voor het mysterie krijgt heel het leven zin. Dan is dat leven geen aftellen naar de dood maar een toeleven naar de voltooiing.

    Die overtuiging hecht zich in het bijzonder vast op de momenten dat we arm  en schamel zijn, hecht zich vast op de momenten van verdriet van teleurstelling.

    Op die momenten blijft het negatieve niet negatief maar wordt voeding in een groeiproces, kiemkracht naar een dieper mensworden, naar een nieuwe sereniteit.

    Uw armoede kan rijkdom worden, zegt het evangelie. Uw verdriet kan vreugde worden.

    Allerheiligen is even naar de overkant durven kijken zodat onze dagelijkse ervaringen gekleurd worden met de serene tinten van dat ander avontuur dat God voor ons in petto houdt.

    Zo leven is zalig, zegt het evangelie.

    (Homilie van Manu Verhulst)

     

    Dank om al uw heiligen

     

    Dank U, om die kleine heiligen, God,

    het vrouwtje in mijn straat,

    dat bijna de hele dag stilletjes aan het bidden is

    en dat als vanzelfsprekend bereid is

    nog eens te komen babysitten.

     

    Dank U, om die kleine heiligen, God,

    die bejaarde om de hoek,

    die stram en stijf, maar enthousiast

    uitnodigt om mee te zingen

    in het bejaardenkoor.

     

    Dank U, om die kleine heiligen, God,

    die moeder van een groot gezin

    die in al haar drukte tijd vrijmaakt

    voor de zorgen en de pijn

    van de hele buurt.

     

    Dank U, om die kleine heiligen, God,

    die zieke die sinds maanden

    de straat niet meer op kan,

    maar vanwaar elke bezoeker

    met een glimlach naar huis terugkeert.

     

    Wij loven en danken U, God,

    om al uw heiligen,

    bekend en onbekend.

     

    Philip Debruyne



















    31-10-2014 om 11:23 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    30-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    Het blad en de zee

     

    Een boom stond aan de rand van een groot bos en overschaduwde de stroom die aan zijn voet voorbijgleed. Aan de boom ritselde een blad in de zomerwind. Het was zijn manier om zijn Schepper lof toe te juichen. De vogeltjes op de takken van de boom zongen een veel mooier lied. Hun gefluit klonk als een steeds wederkerende melodie van geluk. De zon streelde de pluimen van het gevogelte en de nerven van het blad. Als het regende werd het blad gewassen, ontdaan van alle smet. Maar het trilde als het herfst werd en de lucht heel fris begon te worden. Toch was het blad heel fier nu het een bijzonder mooie kleur had gekregen. Blinkend donkerrood was het en het danste van plezier aan de uiterste boomtak. Het spiegelde zich soms in het water en kon zo zijn schoonheid bewonderen.

     

    Maar op een morgen toen het licht gevroren had, voelde het blad zich heel ziek. Misschien had het wel griep gekregen. Het had alle kracht verloren en kwam los van de boom die het gedragen en gevoed had. Het viel in het water van de stroom en dreef, met de stroom mee, naar de zee. En de zee nam het blad op en wiegde het op de deining van haar golven. Zo had het blad zijn eeuwige bestemming bereikt.

     

    Zo gaat het ook met de mens in het leven. We groeien en bloeien en stoeien, en als we moe en ziek zijn geworden, soms jong maar meestal oud, verlaten we de boom van het leven en brengt de stroom van de genade ons bij de oneindige God waar we voor altijd gelukkig kunnen zijn. In de oceaan van Gods liefde vindt de mens het eeuwig Leven!

     

    Georgette Mathieu

    (uit ‘Middelares en Koningin’, november 2006)















    30-10-2014 om 06:32 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    28-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Herfst

     

    De blaren vallen, vallen als van ver,

    als welkten in de hemel verre tuinen;

    ze vallen met ontkennende gebaren.

     

    En in de nachten valt de zware aarde

    uit alle sterren in de eenzaamheid.

     

    Wij allen vallen.  Deze hand zal vallen.

    En kijk je naar de andere: het is in alle.

     

    Maar Eén is er. Hij vangt dit vallen

    oneindig teder in zijn handen op.

     

    Rainer Maria Rilke

    (vertaling:  Piet Thomas)











    28-10-2014 om 07:10 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    25-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 26 OKTOBER

    30ste ZONDAG A – 26 OKTOBER 2014

    ‘HET EERSTE GEBOD … EN HET TWEEDE’

     

    Vreemdelingen, asielzoekers en racisme, fanatieke vormen van geloof en terrorisme: het zijn hete hangijzers in het nieuws.

    De lezingen van vandaag – van Joodse oorsprong – zijn duidelijk, als het over deze onderwerpen gaat! We kunnen natuurlijk niet ontkennen dat de Joden doorheen de eeuwen, en ook vandaag de dag, niet altijd een voorbeeld zijn of geweest zijn.

    Maar dit geeft ons niet het recht om niet te luisteren naar hun woorden, die de eeuwen door beschouwd werden als Heilige Schrift of als openbaring – als woorden, die door God zelf werden ingegeven – ook als ze niet altijd aangenaam klinken in onze oren en evenmin gemakkelijk zijn.

     

    Eerste Lezing uit het boek Exodus 22,20-26   

    Vreemdelingen mag je niet uitbuiten of onderdrukken, want jullie zijn zelf vreemdelingen geweest in Egypte. Weduwen en wezen mag je evenmin uitbuiten. Doe je dat toch en smeken zij mij om hulp, dan zal ik zeker naar hen luisteren want ik ben een genadige God.

     

    Evangelie:  Matteüs 22,34-40

    Om Jezus op de proef te stellen vroeg een wetgeleerde: ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ 

    Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. 

    Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. 

    Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’

     

    GERECHTIGHEID, DE MINIMUMEIS VAN DE LIEFDE

     

    Jaren geleden stond er een spotprent in de krant: de presidenten van Amerika en Rusland waren onder hun rijke bureau gekropen, en daarbij stond: ‘de wereld-ON-machten! De allusie was duidelijk: de aanslag op de WTC-torens, en de gijzeling van honderden mensen in Moskou. Twee daden van terreur aan het begin van de 21ste eeuw, met onschuldige slachtoffers – mensen, met wie we alleen maar kunnen meeleven. Afgrijzen wordt opgewekt, maar over de ware oorzaken, en dus de ware schuldigen van dit trieste terrorisme wordt niet gesproken. Het is niet mijn taak om jullie politiek te beïnvloeden. Alleen wil ik, in aansluiting bij de eerste lezing enkele morele leiders aan het woord laten, die spreken over de diepste vorm van verdeeldheid in onze wereld. Over het diepste conflict op onze aarde.

    Toen Kennedy begin ’61 president werd van de USA, zei hij in zijn openingsrede: ‘Wij hebben de middelen om de armoede op te lossen, maar de wil ontbreekt.’

    Hetzelfde jaar schreef Paulus VI zijn encycliek: ‘De vooruitgang der volken’. Met daarin: ‘Als zoveel volken honger hebben, als zoveel gezinnen gebukt gaan onder gebrek, als zovelen gedompeld zijn in onwetendheid, als zoveel scholen, ziekenhuizen en woningen, die naam waardig, nog gebouwd moeten worden, zijn alle verspillingen door overheid en particulieren, en alle uitgaven voor nationale en persoonlijke trots, heel de uitputtende bewapeningswedloop een schandaal dat niet kan worden toegelaten’

    Ouder nog zijn de woorden van Gandhi: ‘Iets, zelfs als het niet gestolen is, moet toch als verduisterd worden beschouwd, als men het in bezit houdt zonder het nodig te hebben. De rijke bezit een grote overvloed van overbodige dingen die hij werkelijk niet nodig heeft en die bijgevolg ongebruikt blijven en verloren gaan, terwijl miljoenen mensen, door gebrek aan voedsel van honger sterven.’

    In 2000 schreven de Braziliaanse bisschoppen: ‘De buitenlandse schuld is een systeem van onderwerping en slavernij die de rijkdommen van het land afvoert naar schuldeisers en slechts het internationaal kapitaal en de rijke landen dient. De verantwoordelijken voor dit proces zijn: de dominante elites die geen ontwikkeling voor het land nastreven, maar slechts hun eigen belangen dienen; de regeringen en de politiekers die Brazilië onvoorwaardelijk toevertrouwen aan de wereldeconomie; de juristen, economisten en intellectuelen die de verantwoording voor dit proces bedenken.”

    Hetzelfde jaar schrijft Dom André De Witte, de Vlaamse bisschop van het Braziliaanse Ruy Barbosa, in zijn Kerstbrief: ‘Sommigen zeggen dat wij zeer bekommerd zijn om gemeenschapszin, grond en water, om radio en communicatie … en dat is ook zo! God zij dank! Want het is dààr, in onze bekommernis – of niet! – met honger en dorst, woonst en gezondheid, zeg maar: met de rechten van armen en kleinen dat we Christus zelf al dan niet ontvangen en dienen. Ik wens van harte dat we allen steeds dieper bewust mogen worden van dit goede nieuws, op weg naar het definitieve Rijk, diepste reden van onze hoop!’

    In de eerste lezing stond: ‘Gij zijt toch zelf ook vreemdeling geweest’. Wij kunnen zeggen: ‘Gij hebt toch zelf in armoede geleefd’. Denken wij maar aan verhalen van onze grootouders of aan de film Daens. Toen heeft solidariteit van de armen een oplossing kunnen brengen. Laten wij bidden voor een internationale beweging die de armen dient en de huidige machten, die slechts zichzelf dienen onder druk zet, want ‘alleen kunnen we niets, maar samen kunnen we de grootste problemen aan.’ En laten wij de zijde van de armen kiezen.

     

    … rechtvaardigheid voor anderen

    is liefde voor onszelf.

    (Montesquieu. Twaalfde Perzische brief)

     

    We zitten aan een volle tafel.

    Daar aan het eind, prijkt het gebraad.

    Het geurt, het glanst.

    Een veelvraat pakt brutaal de dikste snee,

    een tweede schranst,

    een derde likkebaardt

    en zonder veel omhaal verdwijnt de zaligheid.

    Verstolen pikt een zwendelaar, halfweg,

    de laatste zwoerd in.

    Ze zijn vetgemest.

    Wie rest, eet niets, in saus van zwijgzaamheid.

     

    Zo was het. Ooit.

    Nooit mag het weer zo worden.

    Leer dus een machtig toverwoord

    en zeg het voort:

     

    Wie goud heeft, geeft.

    Wie kou heeft, krijgt het warm.

    Dit is begrijpelijk voor alleman.

    Er is genoeg,

    genoeg voor arm en rijk

    als iedereen geeft

    en iedereen nemen kan.

     

    Geert van Istendael











    25-10-2014 om 08:08 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    22-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    Het hart vergeet niet,

    terwijl de geest

    de verrukkingen en de angsten,

    de hoop en de spijt vergeet.

     

    Wanneer de jeugd schittert

    en liefde haar gouden dagen kent,

    kan de tijd de kleuren verbleken

    en de glorie vergrijzen;

     

    maar iets van het magische aarzelt

    om nooit te vertrekken

    diep in de geheime plaatsen

    van het stille hart.

     

    Patience Strong

    22-10-2014 om 00:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    20-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Ga liever die brief niet schrijven,

    met de scherpe pen van gelijk

    op geschept papier van zo is het,

    want morgen zul je hem langzaam

    in repen scheuren want het brandmerk

    in de rug, van gelijk, is ondragelijk.

     

    Ga nu maar liever slapen maar morgen

    snel morgenvroeg op de vleugels

    van het ongelijk naar haar toe:

    zij zal je niet zonder glimlach verstoten.

     

    En leid dan het wolkje wit aan de lijn,

    als een verre ballon boven ‘t hoofd:

    ik raad je aan een platte strohoed te dragen,

    een streepbroek de pijpen hoog omgeslagen;

    om met blote tenen het gras door te gaan.

    Waarheen daarheen. Ga nu maar slapen.

     

    J.B. Charles

    20-10-2014 om 17:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 19 OKTOBER

    29ste ZONDAG A – 19 OKTOBER 2014

    MISSIEZONDAG

    Aan het einde van het Matteüsevangelie zegt Jezus: ‘Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen.’ Van in den beginne hebben de apostelen dat ook gedaan: de eeuwen door werd Jezus’ boodschap doorgegeven. En altijd weer ontstonden jonge, dynamische kerken.

    Maar ondertussen is er zoveel veranderd:

    -      de kerk van 20 eeuwen lijkt oud geworden in het westen, ze mist nieuw bloed en levenskracht

    -      de vroegere missies zijn al lang geen onmondige, koloniale kindjes meer

    Toch is ons geloof niet oubollig: missiewerk blijft belangrijk en wij kunnen missionaris zijn in ons eigen midden.

     

    Lezing uit de eerste brief van Paulus

    aan de christenen van Tessalonica 1,1-5

    Zusters en broeders, wij danken God altijd voor u allen: wij noemen u onophoudelijk in onze gebeden en gedenken dan voor onze God en Vader hoeveel uw geloof tot stand brengt, hoe krachtig uw liefde is en hoe standvastig u blijft hopen op de komst van Jezus Christus, onze Heer.

     

    Evangelie: Matteüs 22,15-21

    Op zekere dag maakten de farizeeën plannen om Jezus in zijn woorden te strikken. Ze zeiden: `Meester, we weten dat U een waarheidlievend man bent want U ziet geen mens naar de ogen. Zeg ons dan wat U hiervan vindt: mag men belasting betalen aan de keizer of niet?' 

    Daarop zei Hij tegen hen: ‘Geef aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is.’

     

    IS MISSIE NOG NODIG VANDAAG?

    In de jaren ’50 zei een Keniaanse vrijheidsstrijder eens rechttoe rechtaan: ‘Als men een volk zijn goden en tradities afneemt, moet men zeker zijn dat men iets beter in de plaats stelt.’ Hebben wij iets beter te bieden?

    ‘Zalig die arm van geest zijn …’ In een wereld van geld en macht vraagt Jezus ons om arm te staan tegenover God. Hij prijst niet de mensonterende armoede, die we zien in zoveel schrijnende beelden. Hij prijst de geest van onthechting en verwerpt de graaicultuur van geld en macht.

    ‘Zalig zij die treuren …’ Ook hier prijst Jezus niet het verdriet om zichzelf, maar een diepere vorm van treurnis: de pijn, die mensen voelen omdat onze wereld nog zo ver af staat van het Rijk van God, dat rijk van waarheid, heiligheid, en liefde, dat rijk van gerechtigheid en vrede.

    In een harde wereld vol onverschilligheid pleit Jezus voor mededogen: ‘zalig, die zachtmoedig zijn, zalig, die barmhartig zijn’. Zalig, die oog hebben voor het leed van de ander, en daar geen misbruik van maken. Zalig, die een warm hart hebben en van mensen houden: ‘Mensen gaarne zien, da’s mijn hobby’, stond ooit op een kaartje van ‘Bond zonder Naam’.

    En – niet in het minst - zalig, die mensen die zuiver van hart zijn … eerlijk, oprecht, betrouwbaar.

    Het ideaal van Jezus staat haaks op de wijsheid en de handelwijzen van de wereld, en er is nog heel wat werk in ons eigen westen. Maar het blijft de moeite om dit ideaal door te geven. Terecht staat in de brief aan de Joodse Christenen: ‘Christus, gisteren, vandaag en altijd’. Want bij Hem vinden we hoop en vreugde, door Hem ontkomen we aan alle duisternis.

    Daarom is het een genade in Jezus’ boodschap te mogen geloven; daarom is het goed om de wonderen te zien, die met kleine middelen en simpele daden gebeuren: een glimlach, een woord van liefde, een helpende hand; daarom doet het zo’n deugd te zien dat elders volop leeft wat hier lijkt dood te gaan.

    Ook wij kunnen missionaris zijn in ons eigen midden! En aan God geven wat aan God toekomt … want dat is meer dan een uurtje op zondag.

     

    Zijn melodie was een duet,

    twee stemmen die tezamen zongen:

    Mensenzoon en Zoon van God

    Zijn naam: Jezus van Nazareth.

     

    Hij zong een lied van hoop en vrede,

    van bevrijding en geloof.

    Hij zong een lied van eeuwig leven,

    maar werd veroordeeld en vermoord.

    En toen gaf Hij zijn Geest..

     

    En zie, Hij leeft ... Hij is verrezen!

    Zijn dood was niet het laatste woord !

    In onze ogen, onze harten

    leeft zijn melodie nog voort

    want toen gaf Hij zijn Geest!

     

    De Geest waarvan Hij heeft geleefd,

    zijn Geest van liefde voor de Vader,

    zijn Geest van liefde voor de mens.

     

    Zing zijn lied van hoop en vrede,

    van bevrijding en geloof.

    Zing zijn lied van eeuwig leven,

    zonder grenzen zonder dood.

     

    Auteur mij onbekend













    18-10-2014 om 09:13 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    Maar blijf jezelf

     

    Twee heren van hoge leeftijd kwamen

    elke week naar het park om te babbelen.

    In de koele schaduw van een eeuwenoude boom,

    zaten ze op een gammel bankje.

     

    Ze spraken over koetjes en kalfjes,

    over hun kinderen, kleinkinderen en vrouwen.

    Ze spraken over al hun zorgen die zij hadden,

    en over alles wat hun leven beïnvloedde.

     

    Een van hen zei dat hij verlangde

    om deel te nemen aan verenigingen,

    maar bij sommige verenigingen voelde hij dat hij

    niet steeds meer kon volgen.

     

    ‘Waarom pieker je daarover,’ antwoordde de andere.

    ‘Je moet je geen zorgen maken.

    Dingen veranderen zoals mensen veranderen.

    Nu zou je dat al kunnen geleerd hebben.’

     

    ‘Probeer gewoon de hand te grijpen die jou wordt aangereikt.

    Stel jezelf niet op de proef.

    Geniet van de mensen, werk hard aan jouw ‘rol’ ...

    De rol die best bij jou past.’

     

    Voel je betrokken, maak deel uit van de groep,

    Vermijd uitgesloten te worden.

    Maar ken jezelf, en probeer te onthouden

    steeds jezelf te blijven.’

     

    Auteur mij onbekend

    15-10-2014 om 18:16 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    13-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Bezinning in eenzaamheid.

     

    Thans, dwingender dan ooit, moet ik mij ondervragen,

    en 't zijn dezelfde vragen van altijd:

    wat is het doel van ons hardnekkig jagen,

    wat is de duur, wat is de tijd?

     

    Wat is het starre lot, en wat beoogt des levens

    veelvuldigheid met kommernis en nood?

    Het zijn dezelfde vragen, ach, en tevens

    dezelfde uitkomst in de dood.

     

    Want achter alle Zijn moet ik het Niet-zijn denken.

    De wijdste waatren hebben nog hun grens.

    Beperking, breuk: ook in mijn rijpste schenken,

    weet ik mij eindig, sterflijk mens.

     

    Want mag ik vruchtbaar zijn en, scheppend, bezig

    aan liefde en vriendschap en het werk dat duidt,

    onachterhaalbaar in mijn bloed aanwezig

    woekert de dood en holt mij uit.

     

    Herwig Hensen

    13-10-2014 om 17:26 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    11-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 12 OKTOBER

    28ste  ZONDAG A – 12 OKTOBER 2014

    BEKLEED U MET DE NIEUWE MENS

    Vandaag, net als de vorige weken, heeft Jezus het aan de stok met de hogepriesters en de oudsten van het volk. Maar het evangelie geeft nooit zomaar een stukje geschiedenis om gewoonweg een stichtend verhaaltje over die wondere man te vertellen. Zoals steeds spreekt Jezus tot ons, hier en nu. Een beetje uitdagend zouden we kunnen stellen: de historische Jezus is verleden tijd, evenzeer als Napoleon, Luther, Karel de Grote en alles wat zich honderden of duizenden jaren geleden voordeed. Zijn woorden, zijn daden, kortom zijn hele manier van leven en alles wat men Hem aandeed - inclusief zijn verworpenheid, lijden, dood en verrijzenis - daarentegen zijn van alle tijden en zijn vandaag actueler dan ooit.

    Dat geldt ook voor het historische conflict tussen Jezus en de hogepriesters, de schriftgeleerden, de oudsten van het volk, de specialisten van de letter van de wet. Want eens te meer gaat het over de tegenstelling tussen uiterlijk vertoon en innerlijke ommekeer, een keuze die ook wij moeten maken. Volgen wij de leugen van de schone schijn, of willen wij binnenin eerlijk en oprecht zijn … want ‘zalig zijn de zuiveren van hart …’ 

    Willen wij ons bekleden met de nieuwe mens en leven met de blik op Jezus, met een hart tot God gericht?

     

    Lezing uit de brief van Paulus aan de christenen van Filippi 4,12-14.19-20 

    Zusters en Broeders, ik weet wat het is om gebrek te lijden, maar ook wat het is om in rijkdom te leven. Ik heb alles aan den lijve ondervonden: overvloed en honger, rijkdom en gebrek.

    Mijn God zal uit de overvloed van zijn majesteit elk tekort van u aanvullen, door Christus Jezus.

    Aan onze God en Vader komt de eer toe tot in alle eeuwigheid. Amen.

    Evangelie: Matteüs 22,1-14

    In die tijd zei Jezus tot de hogepriesters en de oudsten van het volk: ‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon. Hij stuurde zijn dienaars uit om allen te roepen die hij tot de bruiloft had uitgenodigd, maar zij wilden niet komen. 

    Toen sprak de koning tot zijn dienaars: ‘Het bruiloftsmaal staat klaar, maar de genodigden waren het niet waard. Gaat dus naar de kruispunten der wegen en nodigt wie ge er maar vindt, tot de bruiloft’. 

    Immers, velen zijn geroepen, maar weinigen zijn uitgekozen.’

     

    GEKLEED VOOR HET BRUILOFTSMAAL

    Met de parabel van het bruiloftsmaal wil Jezus Gods bedoelingen met mens en wereld duidelijk maken: de komst van het Rijk der hemelen, dat bij Hem begonnen is! Hij nodigt allen uit om binnen te gaan en toe te treden tot dit Rijk, goeden en slechten. Het gaat om ‘al of niet ingaan op de uitnodiging’. Maar wie de uitnodiging aanvaardt, moet de gepaste kledij dragen. Bijbelteksten willen ons doen en laten richting geven. Het Rijk der hemelen is uiteraard geen territorium, het is: daar waar God God, en een mens mens mag zijn. Dáár is God zo menselijk aanwezig, daar is de mens een beetje God. Jezus heeft niet anders gedaan: zijn aandacht voor de mens in de miserie, de arme, de zieke, de uitgestotene, de zondaar. Hij ging weldoende rond in Palestina, met zijn 12 volgelingen, zijn 12 ‘armoezaaiers’, want ze lieten alles achter om Hem te volgen. Maar diep binnenin waren ze rijk! Ze leefden hier met Jezus op aarde…en leven met Jezus is binnengaan in het Rijk der hemelen.

    Waarom ging men niet spontaan in op de uitnodiging? Het groepje van 12 was toch ook niet zo groot? Waarom zijn er nu steeds minder gelovigen? Het klinkt niet erg positief, en ik ken het antwoord ook niet ten volle. Bovendien zou een zoektocht naar een antwoord op die vraag veel te ver leiden en heel wat nuances vragen, maar het was vroeger ook niet vanzelfsprekend om Jezus te volgen en te vertrouwen op zijn woord, of beter: om te vertrouwen op het Woord dat Hij was. Hier komt geloof bij te pas. Kan ik geloven dat God, die onzichtbaar is, met mij begaan is? Wat ik zeker weet en geloof, is dat Hij zich laat ontmoeten in medemensen.

    Als je ouder wordt, zijn heel wat mensen uit je leven weggenomen, mensen, die je dierbaar waren. Zo denk ik aan mijn eigen moeder, en zie ik weer haar  geloof dat zo eenvoudig was. Ze had ‘ja’ gezegd, en haar ‘ja’ was ‘ja’. Heel geleerd en heel geletterd was zij niet, maar wel oprecht, eerlijk en trouw, kortom 'zuiver van hart', zoals de zaligsprekingen zeggen. Met de woorden van het evangelie van vandaag mogen we dan herhalen: 'zij had zich gekleed voor het bruiloftsmaal.'

    Zo komen we bij het verrassende slot van het evangelie. ‘Vriend’, zo noemt de gastheer één van de genodigden en stuurt hem de deur uit. Hij had niet de passende kledij. We krijgen hier een heel scherp beeld aangereikt om de aandacht te trekken op een wèl te verstane boodschap: ‘ja’ zeggen betekent: engagement. Wij zijn vrij Gods boodschap te aanvaarden, maar dat kan niet op om het even welke manier! Het veronderstelt dat we 'ja' zeggen aan Jezus en dat ons 'ja' daadwerkelijk een 'ja' is, dat beleefd wordt. Vele kleine ‘neens’ doorheen het leven, kunnen leiden naar een levenshouding, die niet past bij een christen. Dan is het alsof we stiekem op feest willen binnenglippen zonder de passende kledij.

    Maar met die passende kledij hebben we als kerk heel wat te bieden aan de wereld, waarin we leven! Want vele mensen zijn op de dool, op zoek naar wat zingeving in hun leven.

    Mogen wij verder blijven geloven in Jezus’ boodschap en nederig genoeg zijn, om te geloven in de wonderen, die met kleine middelen en simpele daden tot stand komen. ‘Ja’ zeggen, en klein kunnen beginnen, met een glimlach, een bemoedigend woord, een helpende hand. Moge het ons lukken, samen met andere mensen van goede wil, ook al delen zij onze mening niet!

     

    In de grote massa mannen en vrouwen

    - of ze nu christen zijn of niet -

    zijn er mensen op zoek

    naar een mensheid die echt menselijk is

    en die zich opent naar God toe.

     

    Hopelijk ontmoeten die mensen op hun weg

    een kerk, die zich van macht heeft ontdaan,

    een kerk, die arm is, zoals God arm is,

    een kerk, die is teruggekeerd naar het wezenlijke,

    een kerk, die rijk is met het evangelie alleen.

     

    (Guy Riobé, bisschop van Orléans, + 1978)















    11-10-2014 om 09:11 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    09-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    LEREN OUD WORDEN

     

    Je zult heel oud worden als er geen ongeval,

    geen hartaderbreuk of ernstige ziekte

    op je agenda staat.

     

    Maar wat heb je aan oud worden

    als de oude dag je alle plagen van Egypte overzendt?

    Stijve benen, reuma, verkalking,

    slecht geheugen, slecht gehoor, slechte ogen,

    afzondering en eenzaamheid.

     

    Machines, die niet meer produceren,

    gaan naar het oud ijzer.

    Maar hoe moeten de mensen,

    die niet meer meekunnen in het productieproces

    ‘mens’ blijven en gelukkig zijn?

     

    Dit hangt af van heel de omgeving,

    de familie, de vrienden en kennissen,

    de bejaardenzorg, het menswaardig pensioen.

    Dit hangt ook voor een groot deel af van je zelf.

     

    JE MOET LEREN OUD WORDEN 

     

    Oud worden is geen ramp!

    Je oude dag is niet noodzakelijk een ongeluksdag.

    Leer oud worden met een jong hart.

    Het is een hele kunst.

     

    (Phil Bosmans)

    09-10-2014 om 08:08 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    06-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Oktober

     

    Teder en jong, als werd het voorjaar

    maar lichter nog, want zonder vruchtbegin,

    met dunne mist tussen de gele blaren

    zet stil het herfstgetijde in.

     

    Ik voel alleen dat ik bemin,

    zoals een kind, iets jongs, iets oud,

    einde of begin? Iets zo vertrouwds

    en zo van alle strijd ontheven

    niet als einde van het leven,

    maar als een lente van de dood.

     

    De kruinen ijl, de stammen bloot

    en dit door stilte en mist omgeven.

     

    M. Vasalis









    06-10-2014 om 16:24 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    04-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 5 OKTOBER

    27ste ZONDAG A – 5 OKTOBER 2014

     

    VERWORPEN

     

    In deze rozenkransmaand vieren wij moeder Maria in het bijzonder, oktober is ook de missiemaand en bovendien was het gisteren het feest van de Heilige Franciscus van Assisi.

    Moeder Maria, onze missionarissen, de Heilige Franciscus, allen hebben zij met hart en ziel voor Jezus gekozen, de hoeksteen van ons leven, die door de wereld wordt verworpen.

     

    Eerste Lezing uit de brief van Paulus aan de christenen van Filippi 4,6-9

    Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient.

    Doe alles wat ik u heb geleerd en overgedragen, wat ik u heb verteld en laten zien. Doe het, en de God van de vrede zal met u zijn.

     

    Evangelie: Matteüs 21,33-43

    Toen sprak Jezus tot hen: ‘Hebt gij nooit in de Schrift gelezen: De steen die de bouwlieden hebben verworpen, is juist de hoeksteen geworden. Op last van de Heer is dat gebeurd en het is wonderbaar in onze ogen. 

    Daarom zeg Ik u: Het Rijk Gods zal u ontnomen worden en gegeven aan een volk dat wel de vruchten daarvan opbrengt.’

     

    DOOR ZOVELEN VERWORPEN

    Het evangelie van Matteüs loopt op zijn einde. Jezus gaat naar Jeruzalem en het conflict met de Joodse leiders groeit naar een hoogtepunt. Dikwijls vertelt Jezus verhalen dan. Het is een manier van spreken, die wij verleerd hebben. In de parabels van Jezus gaat het wel eens meer over de wijngaard van de Heer, een uitgelezen plek, die God met speciale zorgen koestert en met Zijn Liefde omringt. Maar er wordt daarbij geen bepaald land of plaats bedoeld.

    Gods wijngaard is daar, waar Zijn Liefde kan groeien en bloeien en vruchten voortbrengen. En wij mogen die wijngaard beheren. Wij mogen de hoeders worden van die plaatsen waar Gods liefde nog kan leven. De goede vruchten die Hij verwacht zijn gekend. Paulus vat ze nog eens samen in dit unieke zinnetje: ‘Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar en edel is, rechtvaardig en zuiver, beminnelijk en eervol, kortom, aan alles wat deugd heet en lof verdient.’

    Gods vertrouwen was diep gekwetst: de wijnbouwers waren ontrouw geworden, ze lieten het eigenbelang triomferen, mishandelden de dienaren en doodden de Zoon. De parabel eindigt dan ook met een scherpe veroordeling van zoveel ontrouw aan God: ‘God zal Zijn wijngaard aan een ander volk geven dat wel goede vruchten afdraagt.’ De Joodse hogepriesters, de oudsten van het volk worden verdreven van de troon, het verhoog waarop ze zichzelf geplaatst hadden: de jonge Kerk van de verrezen Jezus zal hun taak overnemen. Die Jezus, die zij verstoten en verworpen hadden zal de hoeksteen worden in Gods nieuwe wijngaard.

    Het is zonneklaar: Jezus verrijst, God leeft in die mensen die, ondanks alles, toch vriendelijk en trouw en rechtvaardig te zijn. Hij wordt tastbaar tussen diegenen die de liefde tot fundament en hoeksteen van hun leven maken. 'De steen die de bouwlieden hebben verworpen is de hoeksteen geworden!' Waar Jezus en Zijn dienstbare liefde de hoeksteen worden, daar woont God!

     

    Geïnspireerd door Pater Frans s.j.

     

    Alleen mensen met ruggengraat

    maken een nieuwe wereld!

    Ruggengraat heb je nodig.


    Om als mens rechtop te kunnen gaan
    en niet met de kop in de grond.

    Om je verantwoordelijkheid op te nemen
    en sterk te staan in de storm.

    Om lasten en zorgen te kunnen dragen
    en niet te buigen voor geweld
    en nooit te kruipen voor geld!

    Ruggengraat heb je nodig
    om vol te houden
    waar anderen het opgeven.


    Om rechtop en rechtdoor te gaan
    je eigen, vrij gekozen weg.

    Phil Bosmans







    04-10-2014 om 09:11 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    02-10-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    De vraag

     

    Een rabbi ging 's avonds

    in een luxe buitenwijk lopen.

    Daar zag hij een man

    die voor een groot huis

    op en neer liep.

    Hij was door rijke mensen aangeworven

    om hun huis te bewaken.

     

    De rabbi vroeg:

    'Voor wie loop jij hier?'

    De bewaker

    noemde de naam van zijn baas.

     

    'Maar,' vroeg de wachter toen aan de rabbi

    voor wie loop jij hier eigenlijk?'

     

    Na een lange stilte

    vroeg de rabbi aan de man :

    'Wil jij niet bij mij

    in dienst komen?'

    'Waarom?' vroeg de bewaker.

     

    'Om mij aan die vraag te herinneren '

    antwoordde de rabbi. '

     

    Naar een chassidisch verhaal

     

    (Chantal Leterme: 'Een parel voor elke dag')

    02-10-2014 om 18:11 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!