Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    30-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN GEDACHTE VOOR DONDERDAG

    DE BLIK VAN JEZUS

     

    Mijn ogen – de zintuigen bij uitstek waarmee ik in contact treed met de wereld om mij heen. Ik zie schoonheid en geschondenheid. Ik vorm me een oordeel over situaties en personen vaak op basis van wat ik zie. Ik kijk naar anderen. En ik weet dat anderen naar mij kijken. Dat kan me onzeker maken. Voor de blik waarmee God naar me kijkt hoef ik niet bang te zijn:

     

    In verschillende evangelieteksten vinden we verhalen over de manier waarop Jezus naar mensen kijkt.

     

    Als de mensenmenigte Hem al opwacht op een plaats waar Hij met zijn leerlingen wil uitrusten, voelt Hij medelijden met hen, omdat ze lijken op schapen zonder Herder.

     

    Hij stuurt de mensen niet weg, maar gaat verder met zijn onderricht (Marcus 6, 30-34).

     

    Hij ziet mensen die gebukt gaan onder hun leven (kromgebogen vrouw, Lucas 13, 10-13).

     

    Mensen die niet voor- of achteruit kunnen (Betzata, Johannes 5, 1-9).

     

    Mensen die hun toekomst verloren lijken te hebben (de weduwe van Naïn, Lucas 7, 11- 15).

     

    Mensen die goed willen leven, maar terugschrikken voor de consequenties (rijke ‘jongeling’, Mc 10, 17—22).

     

    Mensen die Hem graag willen ontmoeten, maar zich uit schaamte verstoppen (Zacheüs, Lucas 19, 1-6).

     

    Naar al deze mensen kijkt Jezus met barmhartigheid en liefde. Hij neemt hun onvermogen voor lief. Hij geeft hun toekomst. Zo geeft Hij ook mij toekomst en uitzicht.

     

    Naar Ignatius van Loyola, ‘Het verhaal van de pelgrim’, nr. 30

    (Bron: ‘Ignatiaans Bidden’)







    30-03-2016 om 21:45 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    28-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NA PASEN

    HET LICHT DER WERELD

     

    Toen brak het licht

    de nevelslierten in de tuin.

    En in de ogen van Maria,

    de vrouw uit Magdala,

    brak licht doorheen

    haar tranen van verdriet.

     

    Zij zag

    een vreemd silhouet

    een tuinman die zijn taak begint

    en hoorde toen haar naam

    zoals zij die nog nimmer had gehoord.

     

    Zo brak het Licht

    de nevelslierten in haar ziel

    en toverde weer blijdschap en geloof

    dat morgen alles anders wordt.

     

    Het Licht doorheen Zijn ogen

    en doorheen Zijn stem

    die zacht 'Maria' zei.

    Het Licht dat elke mens verlicht

    en elk verdriet

    en elke angst verdrijft

    speelt nog altijd

    van hoofd tot hoofd,

    van hand tot hand

    van hart tot hart.

    Het tintelt in uw ogen

    als gij de mensen noemt bij naam,

    en in uw handen

    als gij zorg draagt voor elkaar,

    en in uw hart

    als gij elke mens bemint,

    een beetje zoals Hij

    die 't Licht der wereld is en blijft.

    (Bezinningsmomenten 2003 - Ziekenzorg CM)









    28-03-2016 om 18:08 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    27-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PASEN

    PASEN

     

    ‘TOT NIEUW LEVEN VERRIJZEN’

     

    ‘Ik kan u geen leven zonder leed beloven. Ik kan ook niet beloven dat alles gauw veel beter zal gaan. Ik kan niet beloven dat binnenkort honger en onrecht en oorlog verdwenen zullen zijn. Ik geloof ook niet dat ik het zelf nog beleven zal.

    Maar daarom heb ik broeders en zusters nodig, ik heb troost nodig, want dat is een groot verdriet. Ik heb die traditie van zoveel eeuwen nodig, die christelijke traditie, die terugkijkt naar de Joden en naar Jezus, want die vertelt verhalen die over bevrijding en over leven gaan.

    Het is van groot belang dat je mag geloven, dat een blinde al eens ziende is geworden, of dat een verlamde al eens is gaan dansen, en zeker dat een heel volk ooit eens van die gulzige vleespotten van Egypte is weggetrokken, dit Egypte achter zich heeft gelaten.

    Zulke verhalen herhalen en blijven herhalen, is voor mij de betekenis van de christelijke traditie. Ik denk almaar terug aan wat ooit gebeurd is met het oog op mijn toekomst, én met het oog op de toekomst van ons allen.

    Ik heb die hoop nodig, die groeit uit een terugblik op dit verleden: Er is al eens iemand uit de doden opgestaan.’

    (vrij naar Dorothee Sölle)

    In deze hoop op een leven ná de dood én een leven vóór de dood … voor alle kleine mensen … overal ter wereld, van Alaska tot Zimbabwe … In deze hoop wens ik jullie van harte een zalig Paasfeest.

     

    U weet wat er gebeurd is in heel het Joodse land: 

    dat God Jezus uit Nazareth zalfde met heilige Geest en kracht;

    Hij trok weldoende rond

    en genas allen die in de macht waren van de duivel,

    want God was met Hem. 

    En wij zijn de getuigen van alles wat Hij gedaan heeft

    in het land van de Joden en in Jeruzalem.

    Zij hebben Hem gedood door Hem aan een kruis te slaan. 

    Maar God heeft Hem opgewekt op de derde dag

    en Hem laten verschijnen, 

    (Handelingen 10,37-40)

     

    `Waarom zoekt u de levende bij de doden?

    Hij is niet hier, Hij is tot leven gewekt.

    Vergeet niet wat Hij u destijds in Galilea heeft gezegd:

    De Mensenzoon moet overgeleverd worden

    in handen van zondaars,

    gekruisigd worden

    en op de derde dag weer opstaan.'

    (Lucas 24,5-7)

     

    VERRIJZEN HIER EN NU

     

    ‘Zondag is het Pasen’…. En volgend jaar staat er weer een paaszondag op de kalender. Het doet me denken aan de tijd dat ik als student met het openbaar vervoer naar school reisde. Vaak was het ’s morgens rennen naar de bushalte. Bus gemist, betekende trouwens een uur wachten, te laat op school en een nota in mijn agenda.

    Moeten we het paasfeest – of beter – het paasgebeuren dan ook zo zien: wie het dit jaar mist, zal een jaartje moeten wachten.

    Pasen, het paasgebeuren, wil duidelijk meer zijn dan een moment van herdenken, meer dan het vieren van een soort ‘verjaardag’. Pasen is een belofte zonder dag of uur. Pasen zegt ons leven toe, opstanding, een leven in overvloed, zoals St.-Jan het uitdrukt.

    Met Pasen werd de dood overwonnen. Dat is de kern van ons geloof, van ons hopen allicht ook dat we na het leven hier op aarde niet terecht komen in een oneindig ‘niets’, maar in de geborgenheid van Gods eeuwigheid, zijn leven dat blijft.

    Maar ook hier en nu houdt God zijn woord. Ook hier en nu zegt Hij ons leven en opstanding toe. Ook hier en nu maakt Hij zijn naam ‘Ik-zal-er-zijn’ waar aan ieder van ons. Ook vandaag hoort Hij het roepen van zijn volk.

    Pasen ‘richt op’, wil mensen bevrijden van alles wat ‘dodelijk’ is in het leven, ons blind maakt of verlamt.

    Pasen gebeurt hier en nu altijd opnieuw. Pasen is leven. Niet één dag op het jaar, maar alle dagen opnieuw. Alle dagen ervaren hoe God je opricht, je leven geeft, er voor je is, met je meelijdt, met je weent en lacht, rouwt en feest, naast je staat als je trouwste tochtgenoot.

    (Bron: ‘Preek van de week’ – Dominicanen)

     

    Nooit was een morgen in de lente

    zoveel morgen,

    zoveel lente.

     

    Niet de wereld was veranderd,

    wel de manier om

    naar die wereld te kijken.

     

    Het licht van de dag

    vertelt van Jezus,

    licht voor de wereld.

     

    De wind in de bomen

    zingt van de Geest

    die waait waar Hij wil.

     

    De bloemen langs de kant,

    de oogst op het veld

    zeggen hoe God

    met mensen is begaan.

     

    Het brood en de wijn

    in de samenkomst van herdenking

    worden tastbare tekenen

    van Zijn aanwezigheid.

     

    Nooit was een morgen in de lente

    zo vol van nieuwe dingen,

    zo nieuw

    dat zij het vandaag nog zijn

    voor wie de wereld

    als christen wil beleven.

     

    (Ziekenzorg)











    27-03-2016 om 09:07 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    26-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.STILLE ZATERDAG

    STILLE ZATERDAG 

    't Is morgen Pasen – God, maar overal is de dood;
    en zou ik dan van leven moeten spreken?
    Mijn denken blijft bij Goede Vrijdag steken,
    want daar leed Jezus onze diepste nood.

     

    't Is morgen Pasen – maar waar blijft de zon
    die onze ziek wereld kan genezen?
    Ik sta met Uw discipelen in angst en vrezen
    bij 't lege graf, waar 'k U niet vinden kon.

     

    't Is morgen Pasen – feest van het gericht
    dat U gevoerd hebt tegen dood en lijden,
    feest van voorbijgaan van de dood, feest van bevrijden;
    Heer, doe ons opstaan in Uw levenslicht!

     

    Nel Benschop

     











    26-03-2016 om 07:53 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    25-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GOEDE VRIJDAG

    GOEDE VRIJDAG

     

    https://youtu.be/pRB-GzppgS0

     

    (ctrl + klikken)

     

    Gij die geroepen hebt 'licht' en het licht werd geboren

    en het was goed, het werd avond en morgen,

    tot op vandaag.

    Gij die geroepen hebt: 'o mens'

    en wij werden geboren

    Gij die mijn leven zo geleid hebt tot hiertoe

    dat ik nog leef.

     

    Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

    die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

     

    Gij die liefde zijt, diep als de zee,

    flitsend als weerlicht, sterker dan de dood,

    laat niet verloren gaan één mensenkind.

    Gij die geen naam vergeet, geen mens veracht,

    laat niet de dood die alles scheidt en leeg maakt,

    laat niet de tweede dood over ons komen.

     

    Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

    die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

     

    Voor allen die gekruisigd worden,

    wees niet niemand,

    wees hun toekomst ongezien.

    Voor mensen die van U verlaten zijn,

    voor allen die hun lot niet kunnen dragen,

    voor hen die weerloos zijn in de handen van de mensen.

    Voor uw naamgenoten in ons midden:

    vluchtelingen, vreemden, wees niet niemand.

    Voor hen die kracht uitstralen, liefde geven, recht doen,

    Dat zij staande blijven in ons midden.

     

    Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

    die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

     

    Gij die, tegen alle schijnbaar noodlot in,

    ons vast houdt,

    Gij die vreugde schept in mensen,

    Gij die het woord tot ons gesproken hebt

    dat onze ziel vervult,

    laat ons niet leeg en verloren en zonder uitzicht.

    Doe ons opengaan voor het visioen van vrede,

    dat sinds mensenheugenis ons roept.

     

    Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

    die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

     

    Verhaast de dag van uw gerechtigheid.

    Zie het niet langer aan dat her en der in deze wereld

    mensen gemarteld worden, kinderen gedood;

    dat wij de aarde schenden en elkaar het licht ontroven.

    Zoals een hert reikhals naar levend water,

    doe ons zo verlangen naar de dag dat wij,

    nu nog verdeelde mensen, in uw stad verzameld zijn,

    in u verenigd en voltooid, in u vereeuwigd.

     

    Gedenk uw mensen, dat zij niet vergeefs geboren zijn.

     

    Omdat Gij het zijt groter dan ons hart

    die mij hebt gezien eer ik werd geboren.

     

    (Tekst: Huub Oosterhuis       Muziek: Antoine Oomen)









    25-03-2016 om 07:55 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    24-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WITTE DONDERDAG

    WITTE DONDERDAG

     

    50 JAAR PRIESTER

     

    De jaren ons gegeven,

    tijd van leven, van werk en van spel,

    van succes en mislukking, alles wat voorbij is,

    de mens, die we geworden zijn,

    zegen dat alles, God,

    zegen lief en leed.

     

    De mensen die me hebben opgevangen

    en aanvaard al die jaren,

    de mensen, die me hebben geholpen,

    geïnspireerd en gesteund,

    zegen hen allen, God.

     

    De kinderen die ik mocht opnemen

    in onze gemeenschap,

    de gezinnen, die gelukkig zijn,

    en zij, die het moeilijk hebben,

    de zieken, de eenzamen, de bedroefden,

    die ik kon bezoeken en bemoedigen,

    allen met wie en voor wie ik het Brood mocht breken,

    allen tot wie ik over U mocht spreken,

    zegen hen allen, God.

     

    Allen van wie ik afscheid moest nemen,

    die ons zijn voorgegaan naar de eeuwige vreugde,

    zegen ons door hen, Vader.

     

    De jaren die komen,

    het nieuwe, het onbekende,

    dat we verlangen en vrezen,

    de mens, die we nog hopen te worden,

    zegen dat alles, God.

     

    Dries Morel, priester.

    1923-2013









    24-03-2016 om 08:27 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    23-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOENSDAG IN DE GOEDE WEEK

    WOENSDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    DE WEG VAN DE HEER

     

    Tiende statie:

    Jezus wordt ontkleed

    Er blijft alleen de pij van bloed en pijn

    wanneer de beulen met U bezig zijn

    en Gij aan hun bespotting uitgeleverd,

    de beker leegt van alsem en azijn.

     

    Elfde statie:

    Jezus wordt aan het kruis genageld

    Het hout der schande wordt het heilig hout

    dat ons voor alle tijd in leven houdt,

    de volle boom met bladeren en bloesem

    te midden van de onwil van het woud.

     

    Twaalfde statie:

    Jezus sterft aan het kruis

    Gij hebt het vuur op aard gebracht, en hoe

    verlangt Gij dat het brandt tot laaiens toe

    om een verkilde wereld te verwarmen.

    Ik vraag alleen: wat wilt Gij dat ik doe?

     

    Dertiende statie:

    Jezus wordt van het kruis afgenomen

    Gij komt naar ons terug. De dood voorbij

    bestaat slechts warmte tussen U en mij

    want alle kilte is tot gloed geworden

    en wie daarvan de oorsprong is, zijt Gij!

     

    Veertiende statie:

    Jezus wordt in het graf gelegd

    Achter de keurig voorgerolde steen

    blijft Gij een langzaam triduüm alleen

    tot Gij naar buiten treedt, de derde morgen

    als hevig licht in licht door alles heen.

     

    (Anton van Wilderode)

    (De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)

     











    23-03-2016 om 08:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    22-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DINSDAG IN DE GOEDE WEEK

    DINSDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    DE WEG VAN DE HEER

     

    Vijfde statie:

    Jezus ontmoet Simon van Cyrene

    Een man die van het veld komt grijpt men vast

    en overlaadt hem met de zwaarste last, -

    is het een vonnis of een uitverkiezing,

    is hij vernederd of alleen verrast?

     

    Zesde statie:

    Jezus ontmoet Veronica

    Een kleine vrouw die dapper naar U rende

    en zonder aarzeling, een onbekende,

    neemt de ikone van uw aangezicht

    ten aanzien van de onbewogen bende.

     

    Zevende statie:

    Jezus valt voor de tweede keer

    Gij ligt geveld en voelt het onvermogen

    dat Gij, almachtige, toch moet gedogen,

    een eeuwig ogenblik waarin het licht

    van boven breekt in uw betraande ogen.

     

    Achtste statie:

    Jezus ontmoet de wenende vrouwen

    Waarachtiger en eerlijker verdriet

    dan wat van moeders komt bestaat er niet,

    terwijl zij afzijds van de massa blijven

    (de vlaspit walmend, het opverend riet!).

     

    Negende statie:

    Jezus valt voor de derde keer

    Gij kent de aarde die Gij hebt gemaakt

    en met uw breekbaar lichaam aangeraakt

    wanneer Gij voor de derde keer zult vallen

    en aan uw almacht andermaal verzaakt.

     

    (Anton van Wilderode)

     

    (De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)











    22-03-2016 om 07:33 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    21-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MAANDAG IN DE GOEDE WEEK

    MAANDAG IN DE GOEDE WEEK

     

    DE WEG VAN DE HEER

     

    Eerste statie:

    Jezus wordt ter dood veroordeeld

    Ach, wij vermoeden nauwelijks of niet

    uw menselijk en goddelijk verdriet

    als Gij gevonnist wordt en afgewezen

    door alle vrienden die Gij niet meer ziet.

     

    Tweede statie:

    Jezus neemt zijn kruis op

    Verraden en verloochend en gehoond

    gegeseld en met koningsdoorn gekroond

    wordt Gij, waarbij de liefdelozen toezien,

    geschonden aan uw schepselen getoond.

     

    Derde statie:

    Jezus valt onder het kruis

    Niet onder de belasting van een balk

    die U terneerdrukt, is het dat Gij valt

    maar onder onverschilligheid van velen

    die U door alle eeuwen volgen zal.

     

    Vierde statie:

    Jezus ontmoet zijn moeder

    Zij staat en wacht te midden van de weg

    en niemand zal vernemen wat zij zegt

    (de zachtste woorden binnenwaarts gesproken,

    de eerste rozen op zijn pad gelegd!)

     

    (Anton van Wilderode)

     

    (De illustraties werden ontleend aan: Jerzy Duda Gracz ‘Golgota Jasnagórska. Trzeciego Tysiaclecia’. Jasna Góra 2004)









    21-03-2016 om 18:03 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    19-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 20 MAART 2016

    PALMZONDAG

    MAAR ZULLEN ZIJ GELOVEN?

    Het eerste evangelie van Palmzondag vertelt ons de blijde intrede van Jezus als een koning in Jeruzalem. Palmtakken hoorden daarbij, en ook mensen die Hosanna jubelden en joelden en die hun mantels als tapijten uitspreidden op de grond.

    Maar het paard waarop Hij zat – die meest vreemde van alle koningen, zoals later ten overvloede zal blijken – was een ezel, het schamele diertje van de kleine man. Dat is niet zomaar een bijkomstigheid, geen detail zonder belang. Jezus koos daar nadrukkelijk voor – een andere keuze zou voor Hem niet passen.

    Wanneer Hij – nu – óns uitkiest om zijn boodschap uit te dragen, gaat zijn voorkeur ook niet uit naar raspaarden – dat zijn we immers niet! – maar naar simpele doorsnee-mensen zoals wij allemaal zijn.

    Op Palmzondag wordt Jezus nog gehuldigd als een koning. Maar die palmtakken en dat Hosanna smaken bitter in het licht van de onmiddellijke toekomst: drie, vier dagen later immers joelt datzelfde Jeruzalem: ‘Aan het kruis met Hem!’.

    Palmzondag is zowel zegepraal als aftocht. De intrede in Jeruzalem krijgt haar volle betekenis slechts tegen de achtergrond van Jezus’ marteldood. Daarom is het zinvol om het takje van Palmzondag mee naar huis te nemen en het achter het kruis van Goede Vrijdag te steken.

     

     Hij kwam steeds dichter bij de stad.

    Waar de weg de Olijfberg afgaat

    begonnen al zijn leerlingen vrolijk en uit volle borst

    God te prijzen om alle machtige daden die ze hadden gezien. 

    Ze riepen:

    ‘Gezegend is de koning, die komt in de naam van de Heer!

    In de hemel vrede, glorie in de hoogste hemel!’
         Enkele farizeeën in de menigte zeiden tegen Hem:

    ‘Meester, wijs uw leerlingen terecht.’ 

    Hij antwoordde:

    ‘Ik zeg u,

    ALS ZIJ ZWIJGEN,

    ZULLEN DE STENEN SCHREEUWEN.’

    (Lucas 19,37-40)

     

    God, wij nemen deze palm in de hand

    als een teken van hulde aan Christus,

    de koning van vrede en goedheid.

    Zo willen we aangeven

    dat ook wij zijn weg willen gaan,

    zachtmoedig,

    maar ook met volharding en vertrouwen.

    We vieren nu dat Jezus, onze koning,

    niet vasthield aan macht en praal.

    Hij is door mensen vernederd,

    tot de dood aan een kruis.

    Zo deed Hij zelf voor wat Hij altijd gezegd had:

    wie groot wil zijn, moet dienaar worden,

    zichzelf vergeten,

    en zijn leven geven voor anderen.

    ZEGEN, HEER, DEZE PALMEN

    ZEGEN OOK DE MENSEN,

    DIE DEZE PALM TER HAND NEMEN

    ZEGEN HEEL UW SCHEPPING,

    HET WERK VAN UW HANDEN,

    DEZE AARDE,

    WAAR WIJ MOGEN LEVEN EN WERKEN,

    DIENSTBAAR ZIJN EN GELUKKIG WORDEN.  

     

    Goede vrienden,

    Laat u leiden door het voorbeeld van onze Heer:

    Hij was Gods gelijke en evenbeeld,

    maar wilde zich niet vastklampen aan die gelijkheid.

     

    Uit eigen beweging heeft Hij de gestalte

    van een dienstknecht aangenomen,

    en is mens geworden.

     

    Bovendien, als mens was Jezus maar gering,

    deemoedig en gehoorzaam tot de dood,

    ja zelfs, tot de dood aan een kruis.

     

    Daarom heeft God Hem hoog verheven

    en Hem een eretitel gegeven,

    die boven alle andere titels uitstijgt.

     

    Opdat voor Jezus

    allen zouden knielen:

    in de hemel, op aarde en overal.

     

    Opdat allen ook zouden belijden

    tot lof van God, de Vader:

    Jezus Christus is de Heer!

    (Filippenzen 2, 6-11)

    Hij was maar een man op een ezel,
    eenvoudig en zonder aanzien.
    Zonder grote parade, zonder lijfwachten,
    geen speciale veiligheidsmaatregelen,
    geen afrasteringen,
    geen geblokkeerde wegen.

    Hij was maar een man op een ezel,
    de koning der armen,
    de Messias van dienst.

    Zonder troon, zonder plechtige ontvangst,
    zonder diplomatieke aanwezigheid.

    Hij was maar een man op een ezel,
    vol aandacht voor de minstbedeelden,
    vol zorg voor de uitgestotenen
    en toch in verzet tegen uitbuiting en onrecht

    Hij was de man op de ezel,
    de zachtste van alle mensen.
    Hij reed op een zacht dier Jeruzalem binnen.


    Mag Hij ook ons leven winnen?

    Zondagsvieringen Dominicanen









    19-03-2016 om 09:27 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    17-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    LEVEN IS EEN TERE KRACHT

     

    Leven is een stil gevecht

    met hitte, droogte,

    kou en ijs,

    en soms jaren wachten,

    en als dood zijn.

     

    Leven is een tere kracht,

    taai en trouw,

    die staande blijft,

    soms rakelings

    aan de dood voorbij.

     

    Maar mensen leven slechts

    door tere kracht

    van liefde en respect.

    Als die ontbreekt

    is dood nabij.

     

    Ik wil die tere kracht

    bij jullie wekken,

    zegt de Heer.

    Als je mekaar niet liefhebt

    is je leven enkel schijn.

     

    Want jouw broze leven

    kan verpletterd worden

    onder brute macht,

    corruptie

    en verdrukking.

     

    Daar is Jezus aan doodgegaan.

    Maar zijn tere kracht,

    zijn liefde,

    is gebleven.

    Om ons te leren leven.

     

    Manu Verhulst







    17-03-2016 om 08:05 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN VERHAAL VOOR VANDAAG

    Er zijn er zeven

    die iets doen.

     

    Er zijn er twintig

    die discussiëren

    over wat die zeven doen.

     

    Er zijn er tachtig

    die de schouders ophalen

    als die zeven iets doen.

     

    Het gebeurt

    dat één van die honderd

    de manier komt uitleggen

    aan één van de zeven

    hoe hij het zou moeten doen.

     

    Eén van de zeven

    is het dan plots inwendig beu,

    maar uitwendig

    behoudt hij de glimlach.

     

    En hij zwijgt,

    want hij heeft niet de gewoonte

    van veel te praten.

     

    Overigens, hij heeft iets te doen.

     

    (Dom Helder Câmara)

     







    15-03-2016 om 07:42 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    12-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.5de VASTENZONDAG C

    5de   VASTENZONDAG C

    ‘WIE – VAN U – ZONDER ZONDE IS …’

     

    In de evangelieverhalen van de voorbije weken kunnen we een duidelijke lijn vinden. Eerst was er de gelijkenis van de onvruchtbare vijgenboom; daarna dat enig- en eeuwig-mooie verhaal over de verloren zoon; deze week is Jezus alweer één en al mildheid en mededogen in het verhaal van de overspelige vrouw.

    Terwijl de machtigen – eigengereid zoals altijd – nog maar eens veroordelen en haar willen stenigen, weigert Hij hun schijnheilige spel mee te spelen: HIJ ZWIJGT als ze Hem uitdagen en sarren – in een zwijgen dat meer zegt dan duizend woorden – en schrijft in het zand. Eigenlijk spreekt Hij zo dezelfde woorden, die Pilatus later over Hem zal zeggen, als Hij gegeseld wordt en een doornenkroon draagt: ‘Zie die mens daar’ werpt Pilatus op. ‘Zie dat mensje daar staan!’ schijnt Jezus wel te zeggen.

    God vraagt van ons een ommekeer van ons hart: dat wij onze harde, bitsige kanten, zouden te boven komen door een bewuste keuze voor zachtmoedigheid, verdraagzaamheid, mildheid en medeleven.

     

    Mijn gerechtigheid steunt niet op de wet

    maar op het geloof in Christus:

    zij komt van God en steunt op het geloof. 

    Ik wil Christus kennen,

    de kracht van zijn opstanding

    en de gemeenschap met zijn lijden;

    ik wil steeds meer op Hem lijken in zijn dood 

    om eens te mogen komen

    tot de opstanding uit de doden.

    (Filippenzen 3,9-11)

     

    Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen,

    om te zien of ze hem konden aanklagen.

    Jezus bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. 

    Toen ze bleven aandringen,

    richtte hij zich op en zei:

    ‘Wie van jullie zonder zonde is,

    laat die als eerste een steen naar haar werpen.’ 

    (Johannes 8,6-7)

     

    DIE VROUW, DIE MANNEN EN DIE JEZUS

     

    Verrassend! Dat is het enige dat we kunnen zeggen. Johannes vertelt zo plastisch, dat we alles zien gebeuren. Ze staan er allemaal. De vrouw, rood van schaamte, gebogen hoofd, de schrik in de ogen. Tevoren een geachte dame, en nu vernederd. De minuten aftellend voor de voorstelling begint. Wat speelt er door haar hoofd? De jaren dat zij glorieerde, de straf, die wacht, de dromen, die zij als meisje had gekoesterd, en wat er van die dromen is geworden? Zo staat zij daar, doodsbang.

    Ze staan er ook, de ongekreukte heren, de wet van Mozes in de hand. De één een grijnzende tronie, de ander een uitgestreken gezicht. Misschien was er wel één die ook bij haar geweest was. Maar allen vol minachting, de steen al in de hand. Want voor de letter van de wet steunden zij op Mozes. Heilig was die wet toch, en even heilig was die letter. Het spektakel kon beginnen, maar Jezus loopt daar rond. Een unieke kans, misschien kunnen ze Hem ook strikken, Hij daar, die zo graag met zondaars omging.

    En Jezus, Hij staat er ook. Rustig in dat gejaagd gejoel. Misschien wel een glimlach op de lippen. Hij wist toch wat er ging gebeuren. Zo ziet Hij ze komen, de triomf al in hun ogen. Eén waagt het: ‘Wat dunkt U? Moet zij gestenigd worden?’ De spanning is te snijden, wat gaat Hij zeggen? Maar Hij zegt niets. Hij bukt zich alleen maar, om in het zand te schrijven. Wat zou Hij getekend hebben? Een zaaier met breed armgebaar? Of vogels in de lucht en lelies in het veld? Of die kinderen, die Hij gezegend had? Misschien schreef Hij gewoon ‘Uw Rijk kome, Uw wil geschiede …’, zoals kinderen wel eens meer hun diepste dromen tekenen. Dan kijkt Hij even op. Heeft Hij hen aangekeken, heeft Hij hun ziel gelezen en tot hun hart gesproken? We zullen het nooit weten. Er staat alleen: ‘Wie zonder zonde is, die mag het eerste gooien!’ Een antwoord komt er niet, en geen verweer. En Hij bukt zich weer en tekent verder, minutenlang.

    Dan kijkt Hij op en alleman is weg. Alleen die vrouw nog, en Hij zelf. Hebben zij elkaar aangekeken? Het is ons niet gezegd. Alleen: ‘Vrouw, ook ik veroordeel je niet. Ga maar naar huis, en zondig niet meer.’

    Wat is er dan gebeurd? De vrouw zal wel naar huis gegaan zijn. En Hij stond daar alleen, zoals Hij wel eens meer alleen stond. En misschien heeft Hij gedacht: ‘Zo zal er in de hemel meer vreugde zijn om één zondaar die zich bekeert, dan om negenennegentig onkreukbaren, die willen stenigen.’

     

    En Jezus schreef in ’t zand

     

    Jezus schreef met zijn vinger in het zand.

    Hij bukte zich en schreef in ’t zand, wij weten

    niet wat Hij schreef, Hij was het zelf vergeten,

    verzonken in de woorden van zijn hand.

     

    De schriftgeleerden, die Hem aan de tand

    hadden gevoeld over een vrouw, van hete

    hartstochten naar een andere man bezeten,

    de schriftgeleerden stonden aan de kant.

     

    Zondig niet meer, zei Hij, Ik oordeel niet.

    Ga heen en luister, luister naar het lied.

     

    En Hij stond recht. De woorden lieten los

    van hun figuur en brandden in de blos

     

    waarmee zij heenging, als een kind zo licht.

    Zo geestelijk schreef Jezus zijn gedicht.

     

    Gerrit Achterberg

     

    Mild worden

    is de rijpste groei van de mens.

    Het is zacht worden in je woorden

    in de klank van je stem, in heel je zijn.

    De blik uit je ogen wordt een warm aanvoelen

    omdat je in de mensen om je heen jezelf herkent.

    Het heeft niets te maken met zwakheid.

    Het zit veel dieper. Het is de kracht

    die je doet ontwaken en doet leven.

     

    Mensen die vanbinnen mild worden

    beseffen wie ze zijn.

    Je oordeelt niet meer over anderen.

    Je bent niet langer hard. Je wilt niet overal gelden

    ten koste van je medemensen.

    Je luistert omdat elke andere

    een voortdurend wonder is.

    Je geniet van zon en regen

    en van heel kleine dingen.

     

    Dikwijls zie je die mildheid

    bij mensen die veel geleden hebben.

    Ze horen en zien alles anders.

    Wie mild wordt heeft zichzelf overwonnen.

    Een dankbare zucht van bevrijding welt uit je op:

    je houdt van de mensen omdat je geleerd hebt

    van jezelf te houden niet zoals je zou willen zijn

    maar gewoon zoals je bent.

     

    (Karel Staes)

     

      






    12-03-2016 om 11:13 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    10-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    VEERTIG DAGEN

     

    Gij laat U vinden

    en brengt nieuw leven

     

    na veertig dagen zondvloed

    die alles nieuw zou maken

    voor Noach en de zijnen

     

    Gij laat U vinden

    en brengt nieuw leven

     

    na veertig dagen wachten

    van Mozes op de berg:

    Ik zal er altijd zijn

     

    Gij laat U vinden

    en brengt nieuw leven

     

    na veertig dagen roepen

    van Jona tot die van Ninive

    die U nog niet kenden

     

    Gij laat U vinden

    en brengt nieuw leven

     

    na veertig dagen van woestijn

    waar Jezus tot U bad

    een mens leeft niet van brood alleen

     

    Gij laat U vinden

    en brengt nieuw leven

     

    veertig dagen lang

    waar elke mens zijn brood verdeelt

    en door uw Geest gezegend

    zoveel kwaad en kwalen

    in deze wereld heelt

     

    Marcel Verhelst

    10-03-2016 om 08:23 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    07-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN VERHAAL VOOR VANDAAG

    ‘HET VERHAAL VAN DE BUUR

    DIE EEN VIJAND WERD’

     

    Een man wilde eens een schilderij aan de muur ophangen. Hij had wel spijkers maar geen hamer. Geen probleem evenwel, want zijn buurman had er wel een, en dus besluit de man om naar die buurman toe te gaan. Maar opeens begint hij te twijfelen:

    ‘Stel je voor dat de buurman mij zijn hamer niet wil lenen? Gisteren groette hij mij ook al zo vluchtig! Misschien had hij haast … of misschien deed hij alleen maar alsof en heeft hij iets tegen mij.

    Wat dan? Ik heb hem nog nooit iets kwaad gedaan; wat denkt die dan wel. Als iemand van mij gereedschap zou willen lenen, zou ik het hem meteen geven. Waarom hij dan niet?! Waarom zou iemand zijn medemens niet zo een eenvoudige dienst bewijzen? Mensen als die vent maken je het leven zuur. En dan verbeeldt hij zich nog wel dat ik afhankelijk ben van hem. Alleen omdat hij een hamer heeft, en ik niet! Nu is de maat toch echt vol!’

    En dus stormt de man naar de buren, belt aan, de buurman doet open, maar nog voor die ‘goeiemorgen’ heeft kunnen zeggen, schreeuwt de man hem al toe: ‘Je mag je hamer houden, pummel !!!’

    (Bron mij onbekend)

    07-03-2016 om 18:12 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    05-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 6 MAART 2016

    4de   VASTENZONDAG C

    EEN REDEN OM TE FEESTEN

     

    Het verhaal van de verloren zoon, wat moeten we daar mee aanvangen in ons gewone leven: dat kàn toch niet: iemand, die door eigen schuld in zijn ongeluk loopt, en dan maar doen of er niets gebeurd is!

    Misschien kunnen wij het leren verstaan als we gaan vatten dat die zoon, die man, in werkelijkheid vereenzaamd is en ver van huis. Niet alles wordt goedgepraat, niet alles wordt ongedaan gemaakt, maar vergeving wordt mogelijk vanuit het begrip voor het leed van die mens.

     

    Het is God

    die door Christus

    de wereld met zich heeft verzoend:

    Hij heeft de wereld

    haar overtredingen niet aangerekend.

    En ons heeft Hij de verkondiging

    van de verzoening toevertrouwd.

    (2 Kor. 5,19)

     

    Toen hij nog ver van huis was,

    zag zijn vader hem al en werd ontroerd;

    snel liep hij op hem toe,

    viel hem om de hals en kuste hem. 

    (Lucas 15,20)

     

    ZIJN VADER ZAG HEM AL VAN IN DE VERTE

    EN LIEP NAAR HEM TOE

     

    ‘Vader, ik heb misdaan tegen God en tegen u’. Tot tweemaal toe komt het zinnetje voor in het verhaal. Dat de zoon in kwestie zijn vader verdriet heeft aangedaan, verstaan we gemakkelijk. Maar dat andere: ‘ik heb misdaan tegen God, dat voelen wij vandaag minder gemakkelijk aan. Toch is ook dat wezenlijk. We zeggen dikwijls dat God zich een wereld gedroomd heeft. Ik denk hier aan die historische woorden van Martin Luther King: ik heb een droom, dat eens in dit land, vrede en verstandhouding zullen heersen tussen alle mensen van alle rassen. We nemen aan dat God, van bij de schepping, een bepaald ideaal vooropstelde, een droom in gedachte had en de voltooiing daarvan aan ons overliet. God heeft een bepaalde orde voor ogen, zoals die opgeroepen wordt in dat mooie beeld van het aards paradijs. We moeten dat aards paradijs niet in een ver verleden plaatsen. Het ligt veeleer vóór ons: Gods droom ligt in onze handen! Als ons leven afwijkt van dit ideaal, zondigen wij derhalve ook tegenover God; wij werken zijn verwachting van een aards paradijs tegen. En dat is de kern van zonde; het gaat niet zozeer om een inbreuk tegen één of andere wet maar wel om Gods ideaal, dat tegengewerkt wordt.

    En dan is er nog die vader in het verhaal, een zonderling misschien in onze ogen. Maar ook nu nog worden ouders uitgenodigd om op dezelfde manier ‘zonderling’ te zijn. Als een kindje gedoopt wordt, vraagt de priester imers: ‘beloven jullie trouw te blijven aan dit kindje, wat de toekomst ook brengen mag?’ Meer dan ooit is die toekomst thans een groot vraagteken. Je hebt dat als ouder niet echt in handen. Maar beloof je trouw te blijven … wat de toekomst ook brengen mag?

    Jaren geleden was er op tv een reeks ‘de vrouwengevangenis’. In een paar flarden, die ik gezien heb, was ik vooral getroffen door het feit dat zoveel meisjes van 17, 18 jaar ook al in de cel zaten. Wij hopen dat niet, integendeel! Maar die toekomst ontsnapt ons ten dele. Wij zijn dan wel God niet, maar de Vader uit het verhaal is wel een voorbeeld. ‘Beloof je trouw te blijven aan je kind, wat de toekomst ook brengen mag?’

    Het verhaal van de verloren zoon, het is één van de mooiste verhalen, die Jezus verteld heeft, we hebben het dikwijls gehoord en we kennen het goed. Maar het is zeker niet versleten of verouderd.

     

    ‘Domme dingen doen’

     

    ‘Twee tieners dood gevonden op een kamer…’ ‘Jongen ineengezakt op de dansvloer in een discotheek…’ Overdosis drugs, jonge mensen op de dool. Ze hebben zich losgewerkt van thuis en wilden groot worden op hun manier. Het zal je kind maar wezen.

    Er zijn ouders die zeggen: ‘je bent mijn zoon niet meer, je bent mijn dochter niet meer.’ Vanuit een religieus principe, of enkel omwille van de ‘schone schijn’. Het gebeurt dagelijks. Deuren sluiten zich, harten breken, er zijn geen tranen meer om te wenen. Het gaat van kwaad tot erger. Jonge mensen belanden in de criminaliteit en in de gevangenis. Hun leven stort ineen.

     We zijn allemaal wel eens opstandig. Graag gaan we dan onze eigen weg. Op zo’n momenten doen we soms domme dingen. De vader in het verhaal van de verloren zoon houdt de deur open. God is zo’n vader voor ons. Hij blijft op de uitkijk staan en hoopt. Terugkeer is altijd mogelijk. Als we inzien en ons omkeren, dan het feest. Wat verloren is, is teruggevonden.

    Is dat geen reden om te feesten!

    (Vastenkalender 2001)

     





    05-03-2016 om 09:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    16-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2de zondag C

    DOE MAAR WAT HIJ U ZEGGEN ZAL

     

    Het openbaar leven van Jezus begint op een bruiloft! Dus Jezus deelt inderdaad met ons het leven in al zijn aspecten. En vrolijker dan met een bruiloft kan het niet …

    alhoewel, voor het bruidspaar en hun genodigden had dit feest een wrang einde kunnen kennen, ware het niet dat het moederlijke oog van Maria had gezien wat er dreigde mis te lopen en ze vervolgens de hulp inroept van haar Zoon.

    Hoe Hij het probleem zou oplossen, daarvan had ze geen idee, maar ze gaf Hem haar volle vertrouwen.

     

    Zusters en broeders,

    Er zijn verschillende gaven, maar er is één Geest;

    er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer;

    er zijn verschillende uitingen van bijzondere kracht,

    maar het is één God die ze allemaal en bij iedereen teweegbrengt.

    In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk,

    ten bate van allen.

    (1 Korinthiërs 12, 4-7)

     

    Zijn moeder zei tegen de dienaren:

    `Doe maar wat Hij u zeggen zal.'

    (Johannes 2,5)

     

    VAN WATER NAAR WIJN

     

    Evangelieverhalen zijn vanzelfsprekend geen vrijblijvende vertelselkes, om de lange winteravonden wat gezelliger te maken. Ze werden opgetekend opdat wij er uit zouden leren, en zo vreugde en vertroosting zouden vinden. Soms is die lering heel diepzinnig, zoals Jezus nu al spreekt over zijn kruisdood: ‘Mijn uur is nog niet gekomen.’ Of zoals aan het einde: ‘Dit was het eerste teken dat Jezus deed voor zijn leerlingen en zij begonnen in Hem te geloven.’

    Maar wij kunnen ook nog op een andere manier door deze verhalen worden aangesproken; eenvoudiger, maar daarom nog niet onbelangrijk. De situatie van het verhaal is een trouwfeest; halfweg dreigt het feest te mislukken: ‘ze hebben geen wijn meer!’ Er is nog wel heel veel water: zes keer honderd liter! En Jezus maakt van deze dagelijkse drank feestelijke wijn. Je kan er een oproep in zien om aan het gewone van elke dag een feestelijker tintje te geven.

    Na verloop van tijd kunnen ook de mooiste gevoelens afzwakken tot routine. Dat kan zo zijn in een vriendschap; het kan ook in een huwelijk gebeuren. De wijn van in het begin lijkt op te geraken. De vroegere vreugde van het feest wordt een ontgoocheling. Er zijn geen verwachtingen en geen verrassingen meer, er is alleen nog dag aan dag hetzelfde, sleur en slenter. Het is goed als we dan met elkaar kunnen inzien dat we 't gewone water van het dagelijkse leven in feestelijke wijn kunnen veranderen!

    Zo kan je denken aan de wijn van tedere goedheid, de liefde die geleerd heeft zachtmoedig te worden: het is als een eerste kruik om uit te schenken. Of aan de kruik van toewijding, de bereidheid om zichzelf te vergeten voor anderen. Er is de wijn van de verzoening, die ons helpt om te vergeven en te vergeten: we hebben het allemaal nodig, leren we het dus ook allemaal schenken!

    Attenties voor mekaar zijn als een kostbare wijn, waardoor het leven van elke dag een meer feestelijke smaak kan krijgen. Iedere mens heeft zijn kleinere en grotere verlangens en verwachtingen; het doet deugd als we daarop attent zijn.

    Er is ook het geduld met elkaar, het begrip voor de andere: blijven geloven, blijven hopen, blijven vertrouwen in dagen en tijden dat het moeilijk is of lastig wordt, als we misschien eens vermoeid geraken. En doorheen dat alles een grote kruik met verwondering en dankbaarheid om mekaar en om het leven, waarin we elkaar gelukkig kunnen maken en gelukkig kunnen worden, en waarin we dichter bij elkaar en bij God kunnen komen.

    Er is méér dan één kruik om uit te schenken! En dan is er nog dit: de kruiken hadden een inhoud van zowat honderd liter! Ook deze overvloed kan een betekenis krijgen: zou het niet kunnen wijzen op de afwezigheid van berekening,het mateloze van ons schenken? Dat wens ik u althans in uw gezin, in uw vriendschap, in uw liefde!

     

    Wat meer licht gevraagd…


    De lege leuter breekt zich baan.
    Zelfs in het nieuws is hij binnengeslopen.
    Alles moet nu 'onderhoudend' zijn,
    Alles moet er vlotjes ingaan.

    Tot het weer voorbij is en uitmondt
    in gemis en verveling,
    innerlijke leegte en geestelijke armoede.

    Wie dat 'onderhoudend' leuteren,

    maar prietpraat vindt,
    zoekt vaste grond in

    WAARHEID, SCHOONHEID en GOEDHEID.

    We vragen licht voor onszelf
    om helder te zien in dit doolhof

    van lege leute.


    We vragen licht om het spoor van God te zien
    in de harten van mensen.

     

    (BRON ONBEKEND)





    16-01-2016 om 05:27 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    14-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    KEN JE MIJ NIET MEER?

     

    Hij zat op een bank aan de Schelde, een man alleen. Hij was ongeschoren en zag er moe uit. Hij zat averechts op de bank, met de benen aan de verkeerde kant. Hij had een krant in zijn handen en daarop stond in grote letters: De Tour! Toen ik vroeg of er nieuws was, keek hij me met grote ogen aan en zei: 'Ken je mij niet meer? Vroeger heb ik toch bij jullie gewerkt. Je hebt me een job bezorgd in een bedrijf voor internationaal transport. Ik heb een tijd in Australië gezeten. Ik ben François, je weet wel.'

     

    Samen met Jaak ging ik bij hem op de bank zitten. En toen begon een lang en boeiend verhaal met veel herinneringen aan vroeger. De tijd van MIN was voor hem een mooie tijd geweest. Jammer dat het werkhuis 's avonds dichtging. Nooit had hij een thuis gehad. Zijn ouders waren vroeg uit elkaar gegaan en hem hadden ze in een home ondergebracht.

     

    Maar nu was hij toch fier omdat hij dankzij MIN niet meer in de gevangenis was terechtgekomen. Hij was een tijd in Australië gebleven en was daarna weer gaan zwerven. Hij was pas terug uit Frankrijk, waar hij bij Abbé Pierre had verbleven.

     

    Die dag was hij door de Franse vreemdelingenpolitie over de grens gezet en overgeleverd aan de Belgische rijkswacht. Ze hadden hem ruw aangepakt, maar daarover wilde hij niet klagen. Met het beetje geld dat hij nog had, was hij toen naar zijn geboortestad Antwerpen gesukkeld. In de vuilnisbak had hij een krant gevonden en nu zat hij op de bank, niet ver van zijn geboortehuis, rustig af te wachten. De politie zou hem wel oppakken als landloper, want niemand kon hem op een vrijdagavond helpen.

     

    We zijn samen gaan eten. Hij straalde en at tweemaal een volle schotel. Bij zijn kop koffie rookte hij nog een lekker sigaartje dat Jaak hem had gegeven. Het was voor hem een gelukkige avond. Hij besloot de nacht door te brengen bij het Leger des Heils en we spraken af dat hij maandag naar het werkhuis zou komen. We hebben hem echter niet gezien.

     

    Welke wondere macht regelt toch de ontmoetingen tussen mensen, zodat er vreugde en geluk kan zijn, al is het maar voor enkele uren!

     

    Phil Bosmans: ‘Kleine mensen, grote mensen’

    14-01-2016 om 18:21 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    11-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    ANGST

     

    Ik ben voor bijna alles bang geweest: 
    voor ’t donker, voor figuren op het kleed 
    voor stilte, voor de schorre kreet 
    van de avondlijke venter, voor een feest, 
    voor kijken in de tram en voor mezelf. 
    Dat zijn nu angsten, die ik wel vertrouw 
    Er is één ding gekomen, dat ik boven alles vrees 
    en dat mij kan vernietigen; dat ik bedelf 
    onder een vracht van rede, tot het wederkeert: 
    dat is het nuchtere gezicht van mijn mevrouw 
    wanneer zij ’s morgens in de kamer treedt 
    samen met het ontluisterd licht en dat ik weet 
    wat ze zal zeggen: nog geen brief, juffrouw.

    M. Vasalis

    11-01-2016 om 18:13 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    09-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET DOOPSEL VAN JEZUS

    DOOPSEL VAN JEZUS

    Vandaag horen we in het evangelie dat Jezus door Johannes gedoopt wordt in de Jordaan. Zo nodigt het evangelie van vandaag ons uit om eens na te denken over de betekenis van de sacramenten van doopsel en vormsel; want doopsel en vormsel maken eigenlijk een tweeluik uit: de bewuste keuze om Jezus na te volgen.

    In deze tijd kan dat alleen maar als je tegendraads bent, als je tegen de stroom in durft roeien.

     

    ‘Dit is mijn dienaar die Ik ondersteun, 
    mijn uitverkorene in wie Ik behagen schep: 
    mijn geest stort Ik over hem uit, 
    gerechtigheid laat hij stralen over de volken. 
    Hij roept niet, hij schreeuwt niet 
    en op straat verheft hij zijn stem niet. 
    Het geknakte riet zal hij niet breken, 
    de kwijnende vlaspit niet doven, 
    in waarheid zal hij de gerechtigheid laten stralen. 
    (Jesaja 42,1-3)

     

    ‘Ik doop u met water,

    maar er komt iemand 

    die sterker is dan ik; 

    ik ben niet waardig

    de riem van zijn sandalen los te maken. 

    Hij zal u dopen

    met de heilige Geest en met vuur.’ 

    (Lucas 3,16)

     

    ALLEEN MAAR WAT WATER?

     

    Het doopsel van Jezus doet ons denken aan ons eigen doopsel, en dat van onze kindjes. Wat kan dat beetje water eigenlijk veranderen? Allereerst heeft een doopsel maar zin binnen een gelovig denken. Anders heeft een doopsel geen betekenis. Door het doopsel drukken wij ons geloof uit dat elk kindje een geschenk is van God. Een kindje is een geschenk van God … betekent niet dat God op een goeie dag een ooievaar naar de aarde stuurde met in zijn snavel een mooi verpakt kindje voor gelukkige ouders. Dit is een karikatuur, maar het geloof dat elk kindje een geschenk is van God heeft een mooie inhoud: God vertrouwt ons zozeer, dat Hij dit broze kindje, aan ons toevertrouwt om het op te voeden tot een goede mens, tot een goede christen.

     

    Dit is een zeer groot vertrouwen van God in de mensen … want elke mens, hoe klein ook, is kostbaar in Gods ogen. Het is vèr-strekkend ook, het moet over vele, vele jaren waargemaakt worden. De Indische dichter Tagore zei dat mooi: ‘Elk kindje komt met de boodschap dat God nog niet ontgoocheld is over de mensen.’ Een kindje laten dopen is een grote verantwoordelijkheid opnemen: om zelf vóór te gaan als een goede mens, als een goede christen, om niet mee te draaien in onze maatschappij, die vaak zo ver van God afstaat. Aan ons om te tonen dat God alle vertrouwen in ons mag hebben, dat Hij redenen mag hebben om niet in ons ontgoocheld te zijn.

     

    En daarnaast geloven wij ook dat een kindje door het doopsel kind van God wordt. 'Kind' zeggen we, omdat wij geen beter woord vinden om onze band met God weer te geven. Het doopsel maakt ons tot andere mensen, mensen die in een totaal nieuwe liefde tot God leven. Door het doopsel worden we Gods geliefden, zoals kinderen de geliefden van hun ouders zijn. Maar als wij andere, nieuwe mensen geworden zijn, zullen wij ook op een andere manier leven. 'Als gij met Christus ten leven zijt gewekt, zoek dan, wat verheven is'.

     

    De eerste christenen gebruikten deze woorden: wie Jezus wil volgen, moet sterven aan de 'oude mens', moet tegen 'de wereld' ingaan. 'De oude mens' en 'de wereld' wijzen op zondigheid. Wie gelovig wil leven, kan die ‘wereld’ of die ‘oude mens’ niet volgen, maar onze diepste keuze wordt dan ingegeven door de Goede, Heilige Geest die God zelf is. Anders haalt de liefdeloosheid het op de Liefde. Hardheid en ontrouw winnen van trouw en zachtmoedigheid. Minzaamheid en vriendelijkheid verdwijnen en wij worden mensen, die niet te genieten zijn.

     

    Een diepe rust, vrede of vreugde in ons hart zal ons dan ook niet verleend zijn. Maar ons leven wordt één langdurige, rusteloze vlucht. Johannes schrijft: 'De volmaakte Liefde verdrijft elke vrees.' Het klimaat van angst en vrees, dat vele mensen in zijn greep houdt, toont hoe ver wij afstaan van die echte Liefde. Want vrees en angst vullen het hart, dat niet meer vol is van de liefdevolle verbondenheid met God en elkaar. De echte vreugde in ons leven kan slechts gewekt worden, als wij bij de echte bron van Leven gaan putten, en dat zijn niet de vergankelijke pseudo-waarden, maar wel de aloude waarden van altijd, waarden waarmee mensen van toen, waarmee mensen van vandaag het moeilijk hebben.

     

    KLEIN GEBED

     

    Vader geef mij de kracht
    om mijn vreugde te dragen
    in deze sombere tijd

    uw vreugde in alle dingen


    laat niet toe
    dat de wereld mij moedeloos maakt


    dat de wanhoop der miljoenen
    en hun vertwijfelde daden
    mij besmet

    want het is hun vreugde
    hun vreugde van morgen
    die mij vult

    laat dit niet teloor gaan Vader
    opdat mijn broeders
    broeders eens worden

    Erik van Ruysbeek

     

     













    09-01-2016 om 08:29 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!