Inhoud blog
  • Bezinning bij de derde zondag van de Advent
  • WOENSDAG IN DE TWEEDE WEEK VAN DE ADVENT
  • TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
  • EEN GEDACHTE BIJ DE ADVENT
  • BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Doorheen de dagen
    Ervaringen besproken
    04-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 5 NOVEMBER

    31ste zondag A – 5 november 2017

    ‘Eerlijk voor God’

     

    De tijd van het jaar, de maand november, die net begonnen is,

    de blaren die vallen, het bezoek aan een kerkhof,

    zoveel doet ons denken aan de diepste dingen:

    ‘waarom zijn we hier? waarvoor leven wij?

    wat zal van ons bewaard blijven?

    wat is echt belangrijk?’

    Ongewild – toevallig mogen we wel zeggen –

    spelen de lezingen daar op in

    door ons te wijzen op de echte waarden’,

    die draaien rond eerlijkheid en echtheid,

    en die wars zijn van ‘schone schijn’ of

    ‘keeping up appearances’ .

    In het evangelie verwijt Jezus de huichelaars,

    die onecht leven, oneerlijk, alleen maar voor het oog van de mensen.

    En Paulus wijst ons met tederheid en genegenheid

    op de vreugde van de blijde boodschap, die hij predikt ...

    wegwijzer naar ware wijsheid.

     

    Zusters en Broeders

    We zijn zachtzinnig met u omgegaan,

    met de tederheid van een moeder

    die haar kinderen voedt en koestert.

    Wij waren u zo innig genegen,

    dat wij u graag, mét het evangelie van God,

    ook ons eigen leven hadden geschonken.

     

    Zo lief waart gij ons geworden.

    (1 Tessalonicenzen 2,7-8)

     

    In die tijd sprak Jezus tot het volk en tot zijn leerlingen: 

    ‘Op de leerstoel van Mozes 

    hebben de schriftgeleerden 

    en de Farizeeën plaats genomen. 

    Doet en onderhoudt daarom alles wat zij u zeggen, 

    maar handelt niet naar hun werken; 

    want zelf handelen ze niet naar hun woorden. 

    (Matteüs 23,1-3)

     

    ‘Wee u, Farizeeën …’

    In de tijd van Jezus stond in elke synagoge vooraan een mooi versierde zetel waarin de rabbijn plaats nam als hij uitleg gaf bij de Schriftlezing. Men noemde die zetel ‘de stoel van Mozes’, omdat de Schriftgeleerde in de traditie stond van Mozes en de Wet of Thora door hem gegeven. Vandaar de waarschuwing: ’Hoed u voor hen die op de stoel van Mozes zitten’, want ze zijn schijnheilig en zelfingenomen. Daarbij maken ze van de Thora een ondragelijke last waaraan ze zichzelf niet houden. Wie zo doet verduistert de wil van God en laat niet zien wat uiteindelijk Gods bedoeling met de mens is. Vandaar deze heftige reactie.

    Daarbij hadden Mattheüs en de gelovigen van zijn kerk (allen bekeerlingen uit het jodendom) van Jezus het beeld als ‘de nieuwe Mozes’. Jezus had voor hen een radicale vernieuwing van het jodendom gebracht. In de Bergrede stelt Mattheüs Jezus voor als de nieuwe wetgever die in twee opzichten een vernieuwing bracht: Hij vereenvoudigde de vele voorschriften (613 in het totaal, waarvan 248 geboden zoveel als botten in je lichaam en 365 verboden zoveel als dagen in het jaar) tot één basisprincipe: God beminnen boven alles en de naaste als jezelf. De diepere intentie is belangrijker dan het uiterlijk gedrag (cfr. De uitspraken in de Bergrede: er staat geschreven .. maar Ik zeg u).

    Neem je de twee samen dan merk je de verschuiving: het gaat niet meer om een codex maar om een innerlijke basishouding die telkens moet inspelen op een concrete situatie, die dus telkens kan verschillen naargelang de omstandigheden en waarbij je nooit kunt oordelen of een ander juist handelt (‘oordeel niet opdat je zelf niet veroordeeld wordt’).

    Voor Jezus stond er veel op het spel, want door te handelen zoals Hij zei en ook zelf toepaste in zijn leven werd opnieuw zichtbaar dat mildheid, mededogen, dienstbaarheid, gerechtigheid het belangrijkste zijn.

    In het evangelie van deze zondag is het grote verwijt van Jezus aan het adres van de Farizeeën dan ook precies de ijdelheid. De drang naar macht, streng voor een ander en mild voor zichzelf. Maar Mattheüs doet er nog een schepje bovenop. Hij doet het Jezus allemaal nog scherper zeggen dan de andere evangelisten, omdat hij merkte dat die farizese mentaliteit in zijn eigen geloofsgemeente dreigde door te breken. Het moet ons waakzaam maken voor vandaag:  of in onze samenleving, in de kerk niet eenzelfde mentaliteit kan groeien waardoor het profetische en de vrijheid van de kinderen Gods worden bedreigd.

    Zo lijkt het vandaag wel een wet te worden dat hoe banaler en ongeïnspireerder onze samenleving wordt, des te meer BV’s (Bekende Vlamingen) we hebben. In tijdschriften wordt aan die BV’s gevraagd wat hun geliefde tv-programma’s zijn, wat hun ondeugden, met wie ze graag een nacht zouden doorbrengen. Dat biedt hen de gelegenheid naar elkaar te verwijzen, elkaars programma’s te prijzen. En zo houdt het systeem zich in stand. ‘Iedereen beroemd’ dus. Je leven schijnt een heel stuk zinvoller en meer geslaagd als je over straat wandelend door iedereen wordt herkend en begroet.

    Wat is er toch aan de hand ? Vanwaar die sterke behoefte naar bekendheid of aanzien ? Waarom voelen we toch zoveel voldoening als we ons sterker, slimmer of beter weten dan een ander ? Ook al hebben we maar één oog, als we verblijven in het land van de blinden is dat nog voldoende. Waar schuilt de voldoening ? Ik heb de indruk dat het om een tendens gaat met verschillende gradaties gaande van erkenning, naar bekend of beroemd zijn, naar macht hebben en domineren. De lust om de ander in je greep te hebben als iemand die je moet dienen.

    Hoe sterk deze behoefte of drift in ons is merk je als je wijst op de eraan tegengestelde deugd: deze van nederigheid, dienstbaarheid, de ander hoger achten dan jezelf. Het zijn kwaliteiten die je nooit eens en voorgoed bezit, maar die altijd weer moeten verworven worden in een strijd met onszelf.

    (Bron: ‘Preek van de week’, Dominicanen)

     

    Schep in ons een zuiver hart,

    Dat zich laat voeden door uw liefde,

    Dat daarom van mensen houdt,

    Hen erkent en altijd recht doet.

     

    Schep in ons een zuiver hart,

    Dat U zien mag ondanks alle vragen,

    Alle wolken van verdriet.

     

    Schep in ons een zuiver hart,

    Dat de vreugde om het leven voluit viert,

    Dat zich opent voor uw zegen.


    Schep in ons een zuiver hart,

    Dat verkiest wat goed en recht is,

    Dat U heiligt alle dagen.

     

    Sytze de Vries













    04-11-2017 om 10:11 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    03-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALLERZIELEN

    EEN KRUISJE

    VOOR HET SLAPENGAAN

     

    Ik ben 81 jaar. Dit is mijn waar verhaal. Op 25 mei 2013 heb ik met mijn echtgenote ons gouden huwelijksjubileum gevierd, samen met familie en vrienden, onze vier kinderen met hun respectievelijke echtgenoot of echtgenote, en onze zeven kleinkinderen. Als inleiding op de plechtige eucharistieviering hebben we toen geschreven: 'Wij zijn hier bijeengekomen omdat wij in de eerste plaats God willen danken voor deze 50 jaar. God is liefde en Hij heeft ons tot het leven geroepen. Hij is de Schepper van het heelal, van de natuur en van de mens.'

    In ons huwelijk hebben wij mogen meewerken aan deze schepping en God heeft ons kinderen en kleinkinderen geschonken om lief te hebben. We hadden het grote geluk dat Monseigneur Cardijn ons huwelijk kwam inzegenen. Het is een opgave geworden om ook na onze huwelijksbelofte trouw te blijven aan onze KAJ-idealen. Elke jonge arbeider, elke jonge arbeidster is meer waard dan al het goud van de wereld. Van iedere mens moeten we houden en in iedere mens moeten we blijven geloven. Samen met de aanwezigen hebben we terug het Kajottersgebed gebeden en het Kajotterslied gezongen.

    Op donderdag 21 november 2013 is mijn geliefde echtgenote, helemaal onverwachts, na een hersenbloeding plots gestorven.

    Op haar gedachtenisprentje heb ik toen het volgende geschreven:

    'Lieve M., we zullen je allemaal missen. Je blije en opgewekte stem, je creativiteit, je werkkracht, je eenvoud, je bezorgdheid, je aanmoedigingen, je medeleven, je trouw, je christen-zijn in woord en daad. Voor velen heb je veel betekend. Het was voor allen een voorrecht om met je te mogen samenleven. Nee, je bent niet dood, je bent nu aan de overkant. Die kant die voor ons allen bestemd is. We zijn er zeker van dat je ook nu ieder van ons blijft liefhebben en aanmoedigen. We zeggen je geen vaarwel, maar tot weerziens, met een dikke proficiat voor je voorbije leven hier op aarde.'

    En hier begint nu mijn verhaal over leven na de dood. Ik mag in alle eerlijkheid getuigen dat wij als man en vrouw samen heel gelukkig geweest zijn vanaf de eerste dag van ons huwelijk.

    Wij waren werkelijk één, samen verstrengeld in het eenvoudig en gelukkig samenleven van iedere nieuwe dag. 'Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is 't leven zoet, waar men stil en ongedwongen, alles voor elkander doet.' Toen kwam plotseling de dag van het sterven van mijn geliefde vrouw. De dag waarop haar geest haar dode lichaam achterliet. Zij had niet afgezien en op haar sterfbed leek het zelfs alsof ze nog glimlachte. Eén van de eerste keren dat ik haar samen met goede vrienden ging begroeten, heb ik een ervaring gehad van een onbeschrijfelijke volheid en schoonheid van geluk. Het was een ervaring die me zegde: wat jullie samen hebben gedaan en beleefd is zo fantastisch mooi dat het oneindig is, het is iets dat blijft voor eeuwig, dit kan nooit meer stuk.

    Na het anderhalf jaar dat mijn echtgenote gestorven is, ervaar en geloof ik nog steeds dat zij verder leeft. En ik ga u nog meer zeggen: ik geloof sterk dat zij in de hemelse stad waar zij nu verblijft ook nog heel actief is. Ik geloof niet in een passieve hemel waar men alleen God kan aanbidden en aanschouwen. Onze God is een Schepper, een creatieve God, en dat zal in de hemel niet anders zijn. Zijn hemel staat ook niet los van de mensen hier op aarde. Wanneer wij bidden tot God, tot onze geliefde overledenen komt ons gebed vlugger dan een e-mail terecht bij wie wij aanroepen.

    Als wij 's avonds samen gingen slapen, hebben wij elkaar dikwijls een kruisje gegeven: 'God zegene en beware u.' Nu nog steeds, als ik 's avonds slapen ga en het niet vergeet, geef ik mijn echtgenote op haar foto een kruisje: 'God zegene en beware u.' Zo vraag ik God om haar verder te behoeden en te beschermen en hou ik met haar contact over de dood heen. Gedurende de dag spreek ik met haar, roep ik op haar, ween ik om haar. Ik blijf met haar contact zoeken over de dood heen en dat is voor mij een grote steun.

    Eenmaal zal mijn dode lichaam naast haar lichaam toevertrouwd worden aan Moeder Aarde. Op dat ogenblik zal ik terug met mijn echtgenote verenigd zijn en haar en God kunnen zeggen: "Ik dank u, ik dank u, ik dank u."

    Het leven na de dood, het is de ultieme ontmoeting met de Schepper en al onze lieve overledenen.

    Rik Vanlerberghe

    (overgenomen uit: ‘Leven na de dood: fictie of werkelijkheid?’ Een uitgave van Catechesehuis)















    03-11-2017 om 10:05 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    01-11-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ALLERHEILIGEN

    GOD, DANK VOOR AL UW HEILIGEN

     

    God van ons leven,

    wij danken U voor al uw heiligen,

    de grote en de kleine mensen

    die ons zijn voorgegaan

    op de wegen van uw licht:

     

    voor profeten en apostelen

    en voor de vrouwen die getuigden,

    voor hen die geschiedenis maakten

    en voor allen die in de schaduw bleven,

     

    voor wie ons de lofzang hebben voorgezongen

    en voor wie ons leerden spellen

    de grote woorden van uw verhaal,

    voor wie gebeden hebben in de stilte

    en voor wie luidkeels riepen om gerechtigheid,

     

    voor wie met eer gekroond zijn

    en voor wie afgewezen werden door hun kerk,

    voor wie hun leven gaven om U te dienen

    en voor wie bezweken onder een ondragelijk kruis,

     

    voor de vurige getuigen en de sterke strijders

    en voor de stille hoorders en de zwijgende daders,

    voor wie de wereld ingegaan zijn

    ter wille van uw Koninkrijk

     

    en voor wie in eigen huis

    een haard was van uw Geest,

    voor de bezielende mensen

    die anders geloofden dan wij

    en voor al die anderen die uw zaak behartigden

    zonder uw naam te kennen of te belijden,

     

    voor onze ouders, onze grootouders,

    voor allen die er in ons leven waren,

    die ons een teken gaven

    of ons een weg gewezen hebben,

     

    voor alle heiligen van vandaag,

    Gij alleen kent hun namen.

    Wij danken U voor wat Gij hun gegeven hebt,

    wij danken U voor wat Gij in hen allen geeft aan ons.

     

    Wil ons bemoedigen door al die mensen vóór ons uit

    om tot het einde toe

    uw weg te gaan, uw heil te zoeken, uw naam te eren.

     

    W.R. VAN DER ZEE













    01-11-2017 om 07:26 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    30-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Het dorp 2

     

    De tijd wordt oud en de peren

    vallen beurs op het harde pad

    voor wespen gewapend met speren.

    Het gras is des morgens nat.

     

    De tuin kent het vroege verwaaien

    van blaren uit elk plantsoen;

    de molens der kinderen draaien

    en de zon schijnt bleek op de noen.

     

    Het is hier een dorp van kleine

    en droevige huizen rondom

    de twee effen, vergeten pleinen, -

    maar niemand vraagt meer waarom:

     

    een plein waar des zomers de kramen

    verkleuren tot bij de kerk

    én een plein met gestorven namen

    van eenzame zerk tot zerk.

     

    Uit: "De moerbeitoppen ruischten "









    30-10-2017 om 17:56 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    28-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 29 OKTOBER

    30ste ZONDAG A – 29 OKTOBER 2017

    HET EERSTE GEBOD … EN HET TWEEDE

     

    ‘U mag een vreemdeling niet slecht behandelen

    en hem het leven niet moeilijk maken,

    want u hebt zelf als vreemdeling in Egypte gewoond.

    Weduwen en wezen moet u geen onrecht aandoen.

    Als u hun tekort doet en hun klagen tot Mij opstijgt,

    dan zal Ik gehoor geven aan hun klagen.’

    (Exodus 22,20-22)

     

    ‘Heb de Heer, uw God, lief

    met heel uw hart

    en met heel uw ziel

    en met heel uw verstand. 

    Dat is het grootste en eerste gebod. 

    Het tweede is daaraan gelijk:

    heb uw naaste lief als uzelf. 

    Deze twee geboden zijn de grondslag van alles

    wat er in de Wet en de Profeten staat.’

    (Matteüs 22,37-40)

     

    Waar mensen zich toewenden naar elkaar

    en ervan afzien om over elkaar macht uit te oefenen,

    daar kan iets van God gebeuren.

     

    Waar mensen elkaar gaan herkennen en aanvaarden

    als kwetsbare lotgenoten,

    daar kan het Koninkrijk van God komen.

     

    Waar mensen van elkaar willen weten

    dat ze geen van allen zonder liefde kunnen,

    maar onmachtig zijn om alle pijn te voorkomen of te helen,

    daar kan iets van God gebeuren.

     

    God komt nooit met vertoon van macht,

    maar in de ogen van zwakken en weerlozen

    zie je het licht van zijn gelaat.


    (naar 'Levensecht') 

    --- 

    De straat zal meestal lang zijn, de trappen steil

    en de armen wel eens ondankbaar.

    Jeanne, je zult gauw inzien dat de naastenliefde

    een veel zwaarder last is om te dragen

    dan de soepkom en de broodkorf.

    Maar hou je zachtheid en je glimlach.

    Het komt er niet alleen op aan om soep en brood te geven,

    dat kunnen de rijken even goed.

    Maar je bent de kleine dienster van de armen.

    Zij zijn je meesters,

    meesters die soms heel veeleisend kunnen zijn.

    Dat zal je gauw ondervinden.

    Hoe afstotelijk en vuil ze zijn,

    hoe onrechtvaardig en grof,

    hoe meer liefde je hun zal moeten geven.

    Het is slechts om je liefde, alleen om je liefde,

    dat de armen het je zullen vergeven dat je ze brood geeft.’

    (uit ‘Monsieur Vincent’, een film van Jean Anouilh)

    ---

    ‘Als zoveel volken honger hebben,

    als zoveel gezinnen gebukt gaan onder gebrek,

    als zovelen gedompeld zijn in onwetendheid,

    als zoveel scholen, ziekenhuizen

    en woningen, die naam waardig, nog gebouwd moeten worden,

    zijn alle verspillingen door overheid en particulieren,

    en alle uitgaven voor nationale en persoonlijke trots,

    heel de uitputtende bewapeningswedloop

    een schandaal dat niet kan worden toegelaten’

    (Paus Paulus VI: ‘Populorum Progressio’ – ‘De vooruitgang der volkeren’)

    ---

    ‘Sommigen zeggen dat wij zeer bekommerd zijn

    om gemeenschapszin, grond en water,

    om radio en communicatie… en dat is ook zo!

    God zij dank!

    Want het is dààr,

    in onze bekommernis – of niet ! - ,

    met honger en dorst, woonst en gezondheid,

    zeg  maar: met de rechten van armen en kleinen

    dat we Christus zelf al dan niet ontvangen en dienen.

    Ik wens van harte dat we allen

    steeds dieper bewust mogen worden van dit goede nieuws,

    op weg naar het definitieve Rijk,

    diepste reden van onze hoop!’

    (Dom André De Witte, bisschop van Ruy Barbosa, Bahia: ‘Kerstbrief 2000’)

     









    28-10-2017 om 09:00 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    25-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    MIJN LEVEN OVERNIEUW …

     

    Als ik mijn leven overnieuw zou kunnen leven,

    dan zou ik daarin meer fouten maken.

    Ik zou niet proberen zo perfect te zijn,

    ik zou meer relaxen.

    Ik zou ook meer gek doen dan ik gedaan heb,

    en uit gewoonte zou ik zeer weinig dingen serieus nemen.

     

    Ik zou minder hygiënisch zijn.

    Ik zou meer risico's nemen,

    meer reizen ondernemen,

    meer schemeringen aanschouwen,

    meer bergen beklimmen,

    meer rivieren over zwemmen.

     

    Ik zou naar plaatsten gaan waar ik nog nooit geweest was,

    meer ijsjes en minder bonen eten,

    meer echte en minder denkbeeldige problemen hebben.

     

    Ik zou een van die mensen zijn

    die volop en met overgave leven,

    elk moment van hun leven,

    en zeker zou ik dan momenten van geluk kennen.

     

    Kortom: als ik overnieuw zou kunnen leven

    zou ik proberen alleen maar goede momenten te hebben.

    Want als u het nog niet wist:

    hieruit bestaat het leven: alleen uit momenten.

    Verlies het nu toch niet uit het oog.

    Ik zou een van die mensen zijn

    die nergens heen gingen zonder een thermometer,

    een waterkruik, een paraplu en een parachute.

     

    Als ik weer zou kunnen beginnen te leven

    zou ik vlugger op reis gaan.

    Als ik weer terug zou komen om nog eens te leven,

    zou ik uit principe blootsvoets gaan

    van het begin van de lente tot het einde van de herfst.

     

    Ik zou meer rondjes in de draaimolen draaien,

    van meer ochtendgloren genieten

    en meer met kinderen spelen …

     

    als ik het leven nog eens voor me had.

     

    (Jorge Luis Borges Argentijns dichter en schrijver van korte verhalen,

    wel eens ‘de grootste Spaanstalige schrijver sinds Cervantes’ genoemd.

    Geschreven in 1984 op 85 jarige leeftijd)

     

    25-10-2017 om 16:36 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    23-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    DE TEMPEL

     

    De man in de mist in de avondstraat

    die alleen door de mist van de avond gaat

    en die plots voor de poort van een tempel staat

    (die vol licht is van binnen en opengaat),

    die aarzelt nog even, dan binnengaat

    waar een gloed als van goud hem tegenslaat –

    is de man die ik ben als het einde slaat

    en die plots voor de poort van het leven staat

    (het leven: een tocht langs een avondstraat

    tot het licht hem onverwacht tegenslaat

    uit de tempel van God, die wijd opengaat

    in een mist om een man in een avondstraat).

     

    Jozef L. De Belder

    ‘Avondverzen’

    23-10-2017 om 17:09 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    21-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 22 OKTOBER

    29ste ZONDAG A – 22 OKTOBER 2017

    EENS ANDERS OVER MISSIEZONDAG

     

    EEN BEMOEDIGING VAN PAULUS, MISSIONARIS

     

    Zusters en broeders,

    ‘Genade zij u en vrede van God, onze Vader,

    en van de Heer Jezus Christus’.

    Wij danken God altijd voor u allen:

    wij noemen u onophoudelijk in onze gebeden

    en gedenken dan voor onze God en Vader

    hoeveel uw geloof tot stand brengt,

    hoe krachtig uw liefde is

    en hoe standvastig u blijft hopen

    op de komst van Jezus Christus, onze Heer.

    God heeft u lief, broeders en zusters.

    (1 Tessalonicenzen 1,2-4)

     

    OOK BIJ GANDHI IN DE LEER … 

     

    Laat ons geen vooruitgang noemen

    waar een ander aan ten onder gaat.

     

    Laat ons geen groei noemen,

    waar een andere minder van wordt.

     

    Laat ons geen vrijheid noemen,

    wat een ander het recht ontneemt om zichzelf te zijn.

     

    Laat ons geen gemeenschap noemen,

    waar de minste niet de meeste aandacht krijgt.

     

    Laat ons zelf de verandering zijn

    die we in de wereld willen zien.

    (Mahatma Gandhi)

     

    EN WAT KUNNEN WIJ DOEN?

     

    Wat is de taak die op mij wacht?

    Het is: vertellen over Jezus,

    getuigen dat Hij leeft.

     

    Soms met woorden

    en heel dikwijls alleen met mijn manier van leven.

    Mensen zullen Hem ontdekken in mijn blije lach,

    in mijn open oor en mijn luisterend hart.

    Zij zullen het evangelie zien in mijn gevende hand,

    in mijn vergevend gebaar en in mijn dienstbaarheid.

     

    Zij zullen geloven dat Jezus echt leeft

    als ik kan kiezen voor de zwaksten,

    als ik eigen grenzen ophef

    en rood, geel, zwart, bruin en blank

    slechts één kleur zijn.

     

    Dit is mijn opdracht.

    Niet gemakkelijk,

    maar meer dan boeiend.

     

    Ik geloof erin.

    En jij?

    (Levensecht)

     

     











    21-10-2017 om 07:46 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    18-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    Te laat heb ik U liefgekregen,

    schoonheid, zo oud

    en toch zo nieuw;

    te laat heb ik U liefgekregen.

     

    Gij waart in mijn binnenste

    en ik was buiten

    en daar zocht ik U

    en ik, wanstaltig als ik was,

    stortte mij op de schone dingen

    die Gij hebt gemaakt.

     

    Gij waart bij mij

    en ik was niet bij U.

     

    Die dingen hielden mij ver van U,

    die niet zouden bestaan,

    als zij niet in U bestonden.

     

    Gij hebt geroepen en geschreeuwd

    en mijn doofheid doorbroken;

    Gij hebt gefonkeld en geschitterd

    en mijn blindheid verdreven.

    Gij hebt een aangename geur verspreid,

    ik heb die ingeademd

    en nu snak ik naar U;

    ik heb geproefd

    en nu honger en dorst ik naar U.

     

    Gij hebt mij aangeraakt

    en ik ben ontvlamd

    in verlangen naar uw vrede.

     

    H. Augustinus

    18-10-2017 om 18:13 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    17-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WERELDDAG TEGEN DE ARMOEDE

    WERELDDAG VAN VERZET TEGEN DE ARMOEDE

     

    Hoe kunnen wij

    bij de opbouw van de mensenfamilie

    voorbijgaan aan het feit

    dat zovele volkeren

    de gestalte aannemen van

    ‘de lijdende Dienaar Jezus’:

    veracht, verguisd,

    volkeren, voor wie men de ogen sluit,

    zij, die eigenlijk onze ziekten dragen.

    (Broeder Roger van Taizé)

     

    Er is in de mens

    een onpeilbare dorst naar vrijheid.

    Gelijk de mooiste medaille,

    kan vrijheid een keerzijde hebben,

    want wat betekent vrijheid

    als het zelfzuchtig gebruik ervan

    de vrijheid van anderen aantast?

    God weerhoudt ons niet om kwaad te doen.

    God is liefde en

    liefde dringt zich niet op.

    (Broeder Roger van Taizé)

     

    Echte barmhartigheid,

    zoals God ons schenkt en leert,

    vraagt gerechtigheid

    die de arme op weg zet

    geen arme meer te zijn.

    (Paus Franciscus)



















    17-10-2017 om 07:59 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    15-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    DROOM

     

    Alles wat anders werd en wat verdween

    draag ik terwijl ik loop achter mijn ogen

    toch onverliesbaar mee, en onbewogen,

    al ligt de wegel onder vuistdik steen.

     

    De wereld onbeweeglijk eens is heen,

    verzonk terwijl ik toekeek als een droge

    zandbank in zee onzichtbaar weggezogen

    en wat ik droom droom ik wellicht alleen.

     

    Anton van Wilderode

     

    We hebben in onze dorpen al van alles geslikt: Noormannen, monniken, roofridders, voetbranders. bokkenrijders, de tiende penning, belastingen op zout, vensters, keldergaten en paarden, de circonscription, de loting, het jus primae noctis, de Sint-Pieterspenning, de missiepreken, de collaboratie, de wet op de onteigeningen en de verhaalbelastingen, het kijk- en luistergeld en de veiligheidsgordels, de garnizoenen van het Barrière-traktaat. Maar dit wordt dan nu het laatste: de moderne spits-economie, het industriepark, de nucleaire versmachting. Waarom hebben wij eigenlijk nog dorpen?

     

    (Johan Struye: ‘Ik weet nog hoe het was … dorpen in Vlaanderen’ p. 164)



















    15-10-2017 om 16:55 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    14-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 15 OKTOBER

    28ste  ZONDAG A – 15 OKTOBER 2017

    EERLIJK VOOR GOD

     

    Ook vandaag botst Jezus, in het evangelie, met de hogepriesters en de oudsten van het volk: zijn milde barmhartigheid belet Hem niet om manifeste onwil en huichelarij te ontmaskeren en aan de kaak te stellen. Maar het evangelie wil nooit zomaar een stukje geschiedenis zijn, of een stichtend verhaal over die wondere man van lang geleden. Zoals steeds spreekt Jezus tot ons, hier en nu. We mogen het gerust zo stellen: de historische Jezus – die merkwaardige mens – is verleden tijd, evenzeer als Napoleon, Luther, Karel de Grote en alles wat zich honderden of duizenden jaren geleden voordeed. Zijn woorden echter, zijn daden, kortom zijn hele manier van leven en alles wat men Hem aandeed – inclusief zijn verworpenheid, lijden, dood en verrijzenis – zijn van alle tijden en zijn zeker vandaag actueler dan ooit.

    Dat geldt ook voor de vele twisten tussen Jezus en de hogepriesters, de schriftgeleerden, de oudsten van het volk en alle andere specialisten van de letter van de wet. Daarbij gaat het steeds over het verschil tussen uiterlijk vertoon voor het oog van de mensen en innerlijke ommekeer van het hart: ‘Honest to God’ – ‘Eerlijk voor God’ titelde de Anglicaanse bisschop John Robinson reeds in 1963. Het is een keuze die ook wij moeten maken. Leven wij voor de leugen van de schone schijn, of durven wij echt eerlijk en oprecht zijn en God recht in de ogen kijken, zij het rouwmoedig en nederig, ten volle bewust van onze tekorten … want ‘zalig zijn de zuiveren van hart …’ 

     

    In die tijd zei Jezus tot de hogepriesters en de oudsten van het volk:

    ‘Het Rijk der hemelen gelijkt op een koning

    die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon.

    Hij stuurde zijn dienaars uit om allen te roepen

    die hij tot de bruiloft had uitgenodigd,

    maar zij wilden niet komen.

    Toen sprak de koning tot zijn dienaars:

    ‘Het bruiloftsmaal staat klaar,

    maar de genodigden waren het niet waard.

    Gaat dus naar de kruispunten der wegen

    en nodigt wie ge er maar vindt, tot de bruiloft’.

    Zijn dienaars gingen naar de wegen 

    en brachten allen mee die zij er aantroffen, slechten zowel als goeden, 

    en de bruiloftszaal liep vol met gasten.

     

    Toen nu de koning binnenkwam en de gasten zag, 

    merkte hij daar iemand op die niet voor de bruiloft gekleed was.

    En hij sprak tot hem:

    ‘Vriend, hoe zijt gij hier binnengekomen zonder bruiloftskleed?’

    Maar de man bleef het antwoord schuldig.

    Toen sprak de koning tot de bedienden:

    ‘Bindt hem aan handen en voeten

    en werpt hem buiten in de duisternis.’

    (Matteüs 22,1-14, gedeeltelijk)

     

    INGAAN IN GODS RIJK

     

    Parabels willen ons altijd iets leren over Gods plan met mens en wereld. Meer bepaald over de komst van Gods Rijk, dat een aanvang neemt met de komst van Jezus! Allen zijn we uitgenodigd om binnen te gaan in dit Rijk. Gaan wij in op die uitnodiging? Wie de uitnodiging aanvaardt, moet wel de gepaste kledij dragen: Bijbelteksten – inzonderheid Jezus’ eigen woorden – willen ons daarbij richting geven. Gods Rijk is uiteraard geen stuk land. Het is eerder een toestand of een manier van leven. Gods Rijk is daar waar God God, en een mens mens mag zijn. Dáár of dán is God zo menselijk aanwezig, dat Hij bijna zichtbaar en tastbaar tussen ons leeft. Jezus heeft niets anders gedaan: waar Hij kwam werd Gods Rijk een levende werkelijkheid door zijn omgang met God – zijn gebed om in stilte bij zijn Vader te zijn – en zijn omgang met de mensen, met een voorkeur voor de mens in de miserie, de arme, de zieke, de uitgestotene, de zondaar. Zo ging Hij weldoende rond in Palestina, met zijn 12 volgelingen, zijn 12 ‘armoezaaiers’, want ze lieten alles achter om Hem te volgen. Maar diep binnenin waren ze rijk! Ze leefden hier met Jezus op aarde…en leven met Jezus is binnengaan in Gods Rijk, het Rijk der hemelen.

    Waarom gingen en gaan mensen niet spontaan in op de uitnodiging? Het groepje van 12, van toen, was toch niet zo groot? En waarom zijn er nu – schijnbaar – steeds minder gelovigen? Het klinkt niet erg positief, en ik ken het antwoord ook niet ten volle. Bovendien zou een zoektocht naar een antwoord op die vraag veel te ver leiden en heel wat nuances vergen. In ieder geval: het was vroeger ook niet vanzelfsprekend om Jezus te volgen en te vertrouwen op zijn woord, of beter: om te vertrouwen op het Woord dat Hij was. Hier komt geloof bij te pas. Kan ik geloven dat God, die onzichtbaar is, met mij begaan is? Wat ik zeker weet en geloof, is dat Hij zichtbaar wordt in mensen, die Hem tot leven brengen.

    Naarmate je ouder wordt, worden meer en meer mensen uit je leven weggenomen. Mensen, die je dierbaar waren. Zo denk ik aan mijn eigen moeder, en zie ik weer haar  geloof dat zo eenvoudig was. Ze had ‘ja’ gezegd, en haar ‘ja’ was ‘ja’. Heel geleerd en heel geletterd was zij niet, maar wel oprecht, eerlijk en trouw, kortom 'zuiver van hart', zoals de zaligsprekingen zeggen. Met de woorden van het evangelie van vandaag mogen we dan zeggen: 'zij had zich gekleed voor het bruiloftsmaal.'

    Zo komen we bij het verrassende slot van het evangelie. ‘Vriend’, zo noemt de gastheer één van de genodigden en stuurt hem de deur uit. Hij had niet de passende kledij. We krijgen hier een scherp beeld om de aandacht te trekken op een wèl te verstane boodschap: ‘ja’ zeggen betekent: gegevenheid en toewijding. Wij zijn vrij Gods boodschap te aanvaarden, maar dat kan niet op om het even welke manier! Het veronderstelt dat we 'ja' zeggen aan Jezus en dat ons 'ja' daadwerkelijk een 'ja' is, dat beleefd wordt. De vele kleine keren dat we ‘neen’ zeggen aan Jezus worden beetje bij beetje een levensgroot ‘NÉÉN’, een levenswijze, die niet past bij Gods Rijk. Dan is het alsof we stiekem op het feest willen binnenglippen zonder de passende kledij.

    Maar met die passende kledij hebben we als kerk en als gelovigen heel wat te bieden aan de wereld, waarin we leven! Want vele mensen zijn op de dool, op zoek naar wat hun leven écht de moeite waard maakt.

    Mogen wij verder blijven geloven in Jezus’ boodschap en nederig genoeg zijn, om te geloven in de wonderen, die met kleine middelen en in simpele daden kunnen gebeuren. ‘Ja’ zeggen, en klein kunnen beginnen, met een glimlach, een bemoedigend woord, een helpende hand. Moge het ons lukken, samen met andere mensen van goede wil, ook al delen zij onze mening niet!

     

    Niets of niemand kan je verplichten

    om lief te hebben – zegt God.

    Maar als je in Mij gelooft

    dan kun je niet anders!

     

    Je ‘ja’ aan Mij is immers ook onvermijdelijk

    een ‘ja’ aan je medemensen, wie ze ook zijn.

    Durf je daarom klein te maken

    en dienstbaar te zijn

    aan het levensgeluk van velen.

    Zelfs als mensen je uitlachen

    of als je eigen beperktheid je parten speelt,

    dan nog zal Ik er voor je zijn

    en Ik zal je ‘groot’ maken:

    een mens naar mijn droom,

    een mens om lief te hebben – zegt God.


    Erwin Roosen











    14-10-2017 om 17:14 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    13-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    MONNIKEN OP DE DOOL

     

    Een handvol woningen, de razernij van verkeer in zijn stormloop naar de kust: Zoetendale.

     

    Hoe alles vervalt, hoe alles verdwijnt.

    ‘Sic transit gloria mundi.’

    ‘Oú sont les neiges d’antan?’

     

    Ook de abdij van Zoetendale bleef niet. Abdij van het zoete dal. Wie heeft nog weet van haar glorie? Wie getuigt nog van haar robuuste verankering in de zompige polders van weleer? Hoe ver in het heelal is intussen het beeld gereisd van haar schoonheid op een wintermorgen, toen de middeleeuwse zon opging boven de fraaie, met verse sneeuw afgelijnde contouren? Waar zijn de monniken, abten en pachters die hier hebben geleefd, gebeden en gewroet? Tussen welke sterren bevindt zich hun silhouet? Wie heeft gezien hoe ze bunder na bunder aan de natuur ontworstelden, prepareerden voor vruchtbare cultuur?

    Alles weg, verzonken in het zand der tijd.

     

    En toch – zoals de mammoet verrijst uit de opgedolven slagtand, verrijst het verleden uit het verhaal. Het historisch verhaal: over stichters Lambrecht en Beatrix van Poele, over bloei en godsdiensttroebelen, over Joris Wittebrood, de laatste abt, levenloos dobberend in de Damse Vaart in het rampenjaar 1584, toen ook Willem van Oranje zijn ‘pauvre peuple’ aan de heer moest overlaten. Het verhaal van de dichter, dat elke kerstnacht monniken opstaan uit hun graf, daar waar ooit de kerk van Zoetendale stond. Kaarsen flakkerend boven het hoofd geheven, volgen ze hun abt in de rondgang van het voormalig goed. Driemaal, feilloos hun schreden richtend langs het spoor van de oude omwalling. Ze gingen, en Zoetendale luistert. Tot de liederen verstillen, de kaarsen doven, de automotoren het weer overnemen.

     

    Waar is de sneeuw van eertijds? De glorie van de wereld?

    Ergens en nergens, hier en overal.

     

    Guido van Heulendonk



















    13-10-2017 om 18:18 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    10-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    HERFST IN DE POLDER

     

    De dagen slaan de ogen neer;

    ze kruipen krimpend naar het vroege duister.

    De zomerbries verdween; nu suist er

    een drieste najaarswind, en ‘t regent weer. . .

     

    De polder schenkt zich leeg, wordt stil en grijs:

    je komt de laatste bietevrachten tegen,

    in slijkgedrochten langs de glibberwegen,

    en eenzaam blijft het veld in maandenlang gepeins.

     

    Alleen de stormen komen storen,

    de poldervlakten wurgend in kakofone tonen:

    een hels orgiegebral van huilende demonen,

    het wild geraas van duizend duivelskoren.

     

    Maar als de hellegeesten in hun roes bezwijken,

    legt ‘t polderland zich klaar voor winterlijke tijd:

    voor ‘t sneeuwkleed tot de kim met tederheid gespreid

    en blinkende kristallen aan bomen langs de dijken.

     

    Jef de Paepe















    10-10-2017 om 16:24 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    03-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    OKTOBER, MISSIES EN MIGRATIES

     

    Hij heeft mij verteld over zijn moeder.

    De zijne is blank, de mijne zwart,

    maar om te strelen

    gebruikten ze hetzelfde gebaar.

     

    Ik heb hem verteld over mijn dorp.

    Het zijne is van steen, het mijne van stro,

    maar waar de ouderen bijeen zitten

    vindt men dezelfde stilte.

     

    Hij heeft mij verteld over zijn kinderjaren.

    Hij herinnerde zich de sneeuw, ik het hete zand,

    maar om de wereld te leren kennen

    speelden we dezelfde spelletjes.

     

    Ik heb hem verteld over verdriet.

    Hij heeft het gekend, ik niet minder.

    Maar om eroverheen te komen

    waren er voor ons dezelfde tranen.

     

    Ik heb hem verteld over het leven hierna.

    Voor hem is daar volop zon, voor mij overal water.

    Maar wij beiden hopen

    dat we er elkaar terug zullen ontmoeten.

     

    De stilte van de nacht heeft onze woorden opgeslokt

    en aan de oever van de lagune

    schitterden alleen nog onze ogen

    en het goud van de bananen.

     

    Jean Dodo, Ivoorkust













    03-10-2017 om 08:13 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    30-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 1 OKTOBER

    26ste  ZONDAG A – 1 OKTOBER 2017

     ‘DE GEZINDHEID DIE OOK IN JEZUS WAS’

     

    Zusters en broeders,

    als vermaning in Christus en liefdevolle bemoediging,

    als gemeenschap van Geest,

    hartelijkheid en mededogen u iets zeggen,

    maak mijn vreugde dan volledig

    door uw eenheid van denken,

    uw eenheid in de liefde,

    uw saamhorigheid en eensgezindheid.

      

    Geef niet toe aan partijzucht en ijdelheid,

    maar beschouw in alle nederigheid

    de ander als hoger dan uzelf.

     

    Laat niemand alleen zijn eigen belangen behartigen,

    maar ook die van de anderen.

     

    DIE GEZINDHEID MOET ONDER U HEERSEN

    DIE OOK IN CHRISTUS JEZUS WAS

    (Filippenzen 2,1-5)

     

    EEN MENS ALS BROOD

    Hij leerde ons de betekenis en de waarde

    van het eenvoudige onaanzienlijke leven.

    Laag bij de grond, onder arme mensen,

    zaaide hij zijn onweerstaanbare hoop.

     

    Niet om te oordelen kwam Hij,

    maar om op te richten,

    om te genezen

    waar een mens ook aan lijden mag.

     

    Waar Hij kwam

    begonnen mensen vrijer te ademen.

    Blinden gingen de ogen open,

    kleine mensen verhieven hun hoofd

    en noemden God hun Vader.

    Als nieuwgeboren kinderen werden ze.

    Allen riep Hij op tot leven.

     

    Een goede boodschap bracht Hij,

    in heel het land een gebed,

    een weg die men gaat,

    een licht dat men in handen houden kan

    tegen de duisternis.

     

    Een mens als brood

    dat smaakt naar hoop,

    bitter en zoet.

     

    Een woord dat zich uitdeelt,

    dat zich weerloos wegschenkt

    in de duizendvoudige dood

    waaraan wij allen sterven.

     

    Een woord

    waartegen geen dood is opgewassen,

    dat opstaat en in het leven roept,

    onweerstaanbaar:

    waarlijk deze mens was Gods Zoon.

     

    Lothar Zenetti













    30-09-2017 om 09:47 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    28-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    DE SUPERRIJKEN

     

    Bavo Claes voorspelt: er komt een dag dat we over absurde poenschepperij hetzelfde zullen zeggen als wat we nu over slavernij zeggen. ‘Hoe hebben we dat in godsnaam ooit kunnen toelaten?’

     

    Op het gevaar af uw eetlust te bederven, wil ik het even over de graaiers hebben. Ik bedoel: die groep excessief rijke mensen, die weliswaar letterlijk op deze planeet woont, maar figuurlijk op 'n heel andere planeet. Zij die onvergelijkbaar veel meer bezitten dan hun kinderen en kindskinderen ooit op zullen kunnen. En nu komt het rare, zij vinden dat normaal! En als je d'r wat van zegt, zal zo'n puissant rijk persoon je antwoorden : u bent jaloers! En: u hebt zich niet met míjn zaken te bemoeien!

    Nog niet eens zó lang geleden werd de slavernij doodnormaal gevonden: wie met bedenkingen kwam, was een sukkel die er niks van begrepen had. Intussen zijn we wijzer.

    Welnu, er komt een dag (over een eeuw, twee eeuwen...) dat we over die absurde poenschepperij in onze tijd hetzelfde zullen zeggen als wat we nu over de slavernij zeggen: hoe hebben we dat in godsnaam ooit kunnen toelaten! Onverdachte bronnen bevestigen het, cijfers in de hand: de inkomensongelijkheid fnuikt de economische groei, maakt het kapitalistische systeem kapot, ontwricht de samenleving. De kloof tussen arm en rijk is nu even groot als in het jaar 1900.

    Misschien is er hoop. Slavernij werd indertijd door het gros als normaal beschouwd, alleen een verlichte minderheid dacht er anders over. Terwijl de exorbitante hebzucht, nu, alleen door de schatrijke minderheid zelf normaal gevonden wordt, al de rest weet beter. Toch vrees ik dat er nog generaties lang volgehouden beschavingswerk nodig zal zijn, om de superrijke medemens bij te brengen dat z'n inhaligheid een misdaad is, een volstrekt onaanvaardbare morele ontsporing. Om hem, beetje bij beetje, te leren zich te schamen over zijn graaizucht (zoals de Britse emeritus hoogleraar Richard Wilkinson zegt). En om de politici te overtuigen van 'an inconvenient truth': de sociaaleconomische opwarming van de aarde, die schreeuwt om een 'klimaatakkoord'.

    Ik hoop dat mijn schatten van kleinkinderen (nu anderhalf en twee, ongeveer) het nog mogen meemaken...

     

    (Bavo Claes, een jaar geleden, in het Journaal op Eén van 27 september 2016)

    28-09-2017 om 09:07 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    27-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT VAN DE WEEK

    Perkloos de polder. Is hij water aarde

    of onbegonnen weiland? Ligt te wachten

    op voren, zaaigoed en basalten paarden?

     

    Is hij de bodem waar in voorjaarsnachten

    nieuw leven uitbarst van gebalde krachten

    wanneer het windschip met gevulde zeilen

     

    het voorland nadert en bij tij en wijle

    de regen langer? Zal hij boezem worden

    en broedplaats voor gedurige geboorte?

     

    Perkloos de polder. Einder zonder einde.

    Diep in de donkerbruine gorzing wonen

    onzichtbaar goede geesten en demonen.

     

    Anton van Wilderode

     















    27-09-2017 om 08:49 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    23-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG 24 SEPTEMBER

    25ste  ZONDAG A – 24 SEPTEMBER 2017

    ‘ZO HOOG ALS DE HEMEL IS BOVEN DE AARDE …’

     

    Zoek de HEER nu hij zich laat vinden,
    roep Hem terwijl Hij nabij is.

     Laat de goddeloze zijn slechte weg verlaten,
    laat de onrechtvaardige zijn snode plannen herzien.
    Laat hij terugkeren naar de HEER,
    die zich over hem zal ontfermen;
    laat hij terugkeren naar onze God,
    die hem ruimhartig zal vergeven.

     

    Mijn plannen zijn niet jullie plannen,

    en jullie wegen zijn niet mijn wegen

     – zo spreekt de HEER.

    ‘Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, 

    zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven

    en mijn plannen jullie plannen.’

    (Jesaja 55,6-9)

     

    Nee, Heer,

    ik tracht niet door te dringen

    tot uw hoogverhevenheid,

    want ik wil mijn verstand daarmee

    absoluut niet vergelijken.

     

    Nee, wat ik verlang is dit:

    iets te vatten van uw waarheid,

    uw waarheid waar mijn hart

    in gelooft en van houdt.

     

    Ik zoek namelijk geen kennis

    om te kunnen geloven,

    maar ik geloof om te kunnen begrijpen. 

     

    Want ook hiervan ben ik overtuigd:

    als ik niet eerst geloof,

    zal ik niet begrijpen.

     

    (Anselmus van Canterbury)

     

    GIJ BLIJFT IN MIJ GELOVEN

     

    Gij geeft het niet op, Heer,

    Gij geeft mij niet op,

    Gij laat mij naar U toe komen

    zonder aanzien des persoons,

    wie ik ook ben,

    wat ik ook gedaan heb.

     

    Gij laat mij niet verloren gaan,

    Gij gaat achter mij aan

    op zoek naar mij

    nog voor ik het wist.

     

    Wanneer ik wegloop,

    wacht Gij mij op.

    Gij doet U niet groter

    en niet kleiner voor,

    zoals Gij zijt, zijt Gij

    en nog veel meer.

     

    Alles zijt Gij en ook weer niet.

    Gij zijt meer en anders.

    Alleen beelden zijn het, niet meer,

    pogingen om U in beeld te brengen.

     

    Op U springen beelden echter stuk.

    Niets klopt van wat

    over God is gezegd.

     

    Meister Eckhart

     









    23-09-2017 om 11:25 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)
    21-09-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DOORDENKEN OP DONDERDAG

    TALENTEN IN DE HERFST VAN HET LEVEN    

     

    Ik hou van de lente,

    maar die is te jong.

     

    Ik hou van de zomer,

    maar die is te hooghartig.

     

    Ik hou het meest van de herfst.

    Zijn toon is milder,

    zijn kleuren zijn rijker

    en er spreekt een lichte treurigheid in mee.

     

    Zijn gouden rijkdom

    spreekt niet van de onschuld van de lente

    en niet van de kracht van de zomer,

    maar van de rijpheid en vriendelijke wijsheid

    van de naderende ouderdom.

     

    Hij kent de begrenzingen van het leven

    en is tevreden.

     

    Lin Yutang













    21-09-2017 om 11:27 geschreven door Omer

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Dagboek/bedenkingen
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 20/11-26/11 2023
  • 13/11-19/11 2023
  • 28/08-03/09 2023
  • 21/08-27/08 2023
  • 31/07-06/08 2023
  • 10/07-16/07 2023
  • 19/06-25/06 2023
  • 12/06-18/06 2023
  • 29/05-04/06 2023
  • 22/05-28/05 2023
  • 15/05-21/05 2023
  • 08/05-14/05 2023
  • 01/05-07/05 2023
  • 24/04-30/04 2023
  • 17/04-23/04 2023
  • 10/04-16/04 2023
  • 03/04-09/04 2023
  • 27/03-02/04 2023
  • 20/03-26/03 2023
  • 13/03-19/03 2023
  • 06/03-12/03 2023
  • 20/02-26/02 2023
  • 13/02-19/02 2023
  • 06/02-12/02 2023
  • 30/01-05/02 2023
  • 23/01-29/01 2023
  • 09/01-15/01 2023
  • 26/12-01/01 2023
  • 19/12-25/12 2022
  • 12/12-18/12 2022
  • 05/12-11/12 2022
  • 28/11-04/12 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 06/06-12/06 2022
  • 30/05-05/06 2022
  • 23/05-29/05 2022
  • 14/02-20/02 2022
  • 27/12-02/01 2022
  • 20/12-26/12 2021
  • 13/12-19/12 2021
  • 06/12-12/12 2021
  • 29/11-05/12 2021
  • 22/11-28/11 2021
  • 01/11-07/11 2021
  • 11/10-17/10 2021
  • 04/10-10/10 2021
  • 27/09-03/10 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 26/04-02/05 2021
  • 01/03-07/03 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 01/02-07/02 2021
  • 25/01-31/01 2021
  • 18/01-24/01 2021
  • 11/01-17/01 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2027
  • 10/08-16/08 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 27/07-02/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 22/06-28/06 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 06/04-12/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 06/01-12/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 15/07-21/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 13/05-19/05 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 15/10-21/10 2018
  • 08/10-14/10 2018
  • 01/10-07/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 30/01-05/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 25/12-31/12 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 11/01-17/01 2016
  • 04/01-10/01 2016
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2015
  • 14/12-20/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014
  • 27/10-02/11 2014
  • 20/10-26/10 2014
  • 13/10-19/10 2014
  • 06/10-12/10 2014
  • 29/09-05/10 2014
  • 22/09-28/09 2014
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014
  • 01/09-07/09 2014
  • 25/08-31/08 2014
  • 18/08-24/08 2014
  • 11/08-17/08 2014
  • 04/08-10/08 2014
  • 28/07-03/08 2014
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 09/06-15/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 14/04-20/04 2014
  • 07/04-13/04 2014
  • 31/03-06/04 2014
  • 24/03-30/03 2014
  • 17/03-23/03 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 03/03-09/03 2014
  • 24/02-02/03 2014
  • 17/02-23/02 2014
  • 10/02-16/02 2014
  • 03/02-09/02 2014
  • 27/01-02/02 2014
  • 20/01-26/01 2014
  • 13/01-19/01 2014
  • 06/01-12/01 2014
  • 30/12-05/01 2014
  • 23/12-29/12 2013
  • 16/12-22/12 2013
  • 09/12-15/12 2013
  • 02/12-08/12 2013
  • 25/11-01/12 2013
  • 18/11-24/11 2013
  • 11/11-17/11 2013
  • 04/11-10/11 2013
  • 28/10-03/11 2013
  • 21/10-27/10 2013
  • 14/10-20/10 2013
  • 07/10-13/10 2013
  • 30/09-06/10 2013
  • 23/09-29/09 2013
  • 16/09-22/09 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 02/09-08/09 2013
  • 26/08-01/09 2013
  • 19/08-25/08 2013
  • 12/08-18/08 2013
  • 05/08-11/08 2013
  • 29/07-04/08 2013
  • 22/07-28/07 2013
  • 15/07-21/07 2013
  • 08/07-14/07 2013
  • 01/07-07/07 2013
  • 24/06-30/06 2013
  • 10/06-16/06 2013
  • 03/06-09/06 2013
  • 27/05-02/06 2013
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 22/04-28/04 2013
  • 15/04-21/04 2013
  • 08/04-14/04 2013
  • 01/04-07/04 2013
  • 25/03-31/03 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 04/03-10/03 2013
  • 25/02-03/03 2013
  • 18/02-24/02 2013
  • 11/02-17/02 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 21/01-27/01 2013
  • 14/01-20/01 2013
  • 07/01-13/01 2013
  • 31/12-06/01 2013
  • 24/12-30/12 2012
  • 17/12-23/12 2012
  • 10/12-16/12 2012
  • 03/12-09/12 2012
  • 26/11-02/12 2012
  • 19/11-25/11 2012
  • 12/11-18/11 2012
  • 05/11-11/11 2012
  • 29/10-04/11 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 10/09-16/09 2012
  • 03/09-09/09 2012
  • 27/08-02/09 2012
  • 06/08-12/08 2012
  • 30/07-05/08 2012
  • 23/07-29/07 2012
  • 16/07-22/07 2012
  • 09/07-15/07 2012
  • 02/07-08/07 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 28/05-03/06 2012
  • 21/05-27/05 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 30/04-06/05 2012
  • 23/04-29/04 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 26/03-01/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 26/12-01/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011
  • 30/05-05/06 2011
  • 23/05-29/05 2011
  • 16/05-22/05 2011
  • 09/05-15/05 2011
  • 02/05-08/05 2011
  • 25/04-01/05 2011
  • 18/04-24/04 2011
  • 11/04-17/04 2011
  • 04/04-10/04 2011
  • 28/03-03/04 2011
  • 21/03-27/03 2011
  • 14/03-20/03 2011
  • 07/03-13/03 2011
  • 28/02-06/03 2011
  • 21/02-27/02 2011
  • 31/01-06/02 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 17/01-23/01 2011
  • 10/01-16/01 2011
  • 03/01-09/01 2011
  • 26/12-01/01 2012
  • 20/12-26/12 2010
  • 13/12-19/12 2010
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 28/11-04/12 -0001

    Blog als favoriet !

    Categorieën
  • Dagboek/bedenkingen (1617)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!