GEBED BIJ WITTE DONDERDAG

Jezus wist dat zijn uur gekomen was

om uit deze wereld naar de Vader te gaan.

Nu gaf Hij zijn leerlingen

een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe.

 (Johannes 13,1)

Hij nam een brood, brak het in stukken, gaf het hun, en zei:

‘Dit is mijn lichaam; het wordt voor jullie gegeven.

Blijf dit doen om Mij te gedenken.’  

(Lucas 22,19)

Heer Jezus, eens is het zo gebeurd:

je lichaam, je hele leven,

gegeven en gebroken,

dag aan dag

tot aan die laatste dag daar op Calvarie.

Gegeven en gebroken,

zoals het stukje brood,

dat je voor je vrienden brak en doorgaf:

‘Dit ben Ik zelf.

Blijf dit daarom doen, blijf dit herhalen,

om Mij niet te vergeten.’

Je woorden waren je eigen hele leven,

door en door

en dag aan dag..

Bewogen bidden wij

diezelfde woorden.

Ontroerd breken wij

hetzelfde brood.

Mogen jouw woorden

woorden worden van ons eigen leven,

gegeven, soms gebroken.

Moge jouw brood

brood worden  van ons eigen leven,

gegeven, soms gebroken.

Om die genade bidden wij

voor vandaag

voor alle dagen. Amen.

Witte Donderdag
 

We zullen weer aan tafel gaan

met Hem en met zijn vrienden

en weer eens zullen wij verstaan

dat Hij een beter lot verdiende.

We zullen weer aan tafel gaan

en eten van ’t gebroken brood,

en weten dat we voortbestaan

dankzij zijn leven en zijn dood.

We zullen weer aan tafel gaan

en drinken uit de grote beker –

met Hem de tuin weer binnengaan

zo zeker van wat toen onzeker …

We zullen weer de weg opgaan

van onze Heer – met alle vragen …

We zullen alles maar verstaan

als wij het kruis leren te dragen.

Jan Coghe