|
God, geef mij een hart
dat vakantie kan nemen,
zich even kan losmaken
uit het gareel
van de zorg en verantwoordelijkheid,
dat, los en vrij,
de aarde kan proeven en ruiken,
en de lucht en het water
en de mensen er bij.
Geef mij een hart, God,
dat, klein als een kind,
de verrassing beleeft
van elke nieuwe morgen
en elke nieuwe horizon,
dat zich laat drijven op de wolken
en gaat rusten in een ondergaande zon.
Geef mij een hart,
dat nog op uitkijk staat
naar vreemde mensen
en andere dingen
en gelukkig is, om hun anders-zijn.
Geef mij een hart
dat nog kan spelen,
en alles kan vergeten
bij een bal in het water
of een kind in het zand.
Geef mij een hart, God,
een open hart en open handen
om naar de mensen toe te gaan,
te luisteren naar hun verhalen
en te snoepen van hun vriendschap,
als de avond valt.
Geef mij een hart dat vakantie kan nemen,
God, en dan is het feest al begonnen.
naar Manu Verhulst
|
