|
’Er viel ‘n keer een bladje op
het water
’Er lag ’n keer een bladje op
het water
En vloeien op het bladje dei
dat water
En vloeien dei het bladje op
het water
En wentel-winkelwentelen
in ’t water
Want ’t bladje was geworden lijk
het water
Zoo plooibaar en zoo vloeibaar als
het water
Zoo lijzig en zoo leutig als
het water
Zoo rap was ’t en gezwindig als
het water
Zoo rompelend en zoo rimpelend
als water
Zoo lag ’t gevallen bladje op
het water
En m’ ha’ gezeid het bladje ende
‘et water
’t En was niet ’t een een bladtje en ’t an-
der water
Maar water was het bladtje en ’t blad-
tje water
En ’t viel ne keer een bladje op
het water
Als ’t water liep het bladje liep,
als ’t water
Bleef staan het bladtje stond daar op
het water
En rees het water ’t bladtje rees,
en ’t water
En daalde niet of ’t bladtje daalde
en ’t water
En dei niet of het bladtje dei ’t
in ’t water
Zoo viel der eens een bladje op
het water
En blauw was ’t aan den hemel end’
in ’t water
En blauw en blank en groene blonk
het water
en ’t bladje loech en lachen dei
dat water
Maar ’t bladtje en wa’ geen bladje neen
en ’t water
En was nie’ meer als ’t bladjen ook
geen water
Mijn’ ziele was dat bladje : en
dat water
Het klinken van twee harpen wa’
dat water
En blinkend in de blauwte en in
dat water
Zoo lag ik in den Hemel van
dat water
Den blauwen blijden Hemel van
dat water
En ’t viel ne keer een bladje op
het water
En ’t lag ne keer een bladje op
het water.
Guido Gezelle
|
