BEZINNING BIJ WITTE DONDERDAG

Jezus wist dat zijn uur gekomen was

om uit deze wereld naar de Vader te gaan.

Nu gaf Hij zijn leerlingen

een bewijs van zijn liefde

tot het uiterste toe.

     (Johannes 13,1)

Hij nam een brood,

brak het in stukken,

gaf het hun, en zei:

‘Dit is mijn lichaam;

het wordt voor jullie gegeven.

Blijf dit doen om Mij te gedenken.’  

     (Lucas 22,19)

Heer Jezus,

eens is het zo gebeurd:

je lichaam, je hele leven,

gegeven en gebroken,

uur na uur en dag aan dag

tot aan die laatste dag

daar op Calvarie.

Gegeven en gebroken,

zoals het stukje brood,

dat je voor je vrienden

brak

en doorgaf:

‘Dit ben Ik zelf.

Blijf dit dan doen,

blijf dit herhalen,

om Mij niet te vergeten.’

Je woorden waren je eigen hele leven,

door en door

en dag aan dag..

Bewogen bidden wij

diezelfde woorden.

Ontroerd breken wij

hetzelfde brood.

Mogen jouw woorden

woorden worden van ons eigen leven,

gegeven, soms gebroken.

Moge jouw brood

brood worden van ons eigen leven,

gegeven, soms gebroken.

Om die genade bidden wij

voor vandaag

voor alle dagen. Amen.