LIEFDE
We waren jong en onervaren
nog allebei zo groen als gras
'k zie nog de linten in haar haren
de appels in d'r touwtjestas
we fietsten samen door de duinen
we dachten allebei aan niets
ik dacht niet eens: zou het wat worden
het gekke was - het wás al iets
het was een dag van weinig woorden
we fietsten samen door de zon
't was of het allemaal zo hoorde
of alles net op tijd begon
van jonge liefdes die beginnen
kun je wat zingen in een lied
maar 'n wonder kun je niet verzinnen
en zonder wonder gaat het niet
er kwamen wolken aangedreven
we bleven samen overal
zij was er bij mijn hele leven
op de top of in het dal
het lijkt zo kort een handvol jaren
't is net alsof het gist'ren was
'k zie nog de linten in haar haren
de appels in d'r touwtjestas
het lieve leven was geen sprookje
en ik faalde keer op keer
als ik dacht nu ga ik winnen
ging ik voor tien tellen neer
als ik de keren op zou noemen
dat ik mij zelf weer vond door haar
we deelden niet alleen de bloemen
maar ook de tranen met elkaar
Toon Hermans
|