ANGST

Ik ben voor bijna alles bang geweest: 
voor ’t donker, voor figuren op het kleed 
voor stilte, voor de schorre kreet 
van de avondlijke venter, voor een feest, 
voor kijken in de tram en voor mezelf. 
Dat zijn nu angsten, die ik wel vertrouw 
Er is één ding gekomen, dat ik boven alles vrees 
en dat mij kan vernietigen; dat ik bedelf 
onder een vracht van rede, tot het wederkeert: 
dat is het nuchtere gezicht van mijn mevrouw 
wanneer zij ’s morgens in de kamer treedt 
samen met het ontluisterd licht en dat ik weet 
wat ze zal zeggen: nog geen brief, juffrouw.

M. Vasalis