ENGELEN

Er waren engelen in mijn leven,

zij kwamen niet met trompetgeschal

en evenmin met trommelgeroffel.

Toch wist ik dat ze er waren.

Ze deden wat ze moesten doen,

op een manier van mensen.

Soms leenden ze het gezicht

van familie of vrienden.

Soms deden ze het

als een vreemde die een hand reikte.

Jij hebt ze ook gekend.

Wanneer je het juiste woord nodig had.

Wanneer een klein gebaar van vriendelijkheid

een groot verschil maakte.

Of je hoorde een stem fluisteren

in de nacht met zorgen.

De woorden waren niet duidelijk

maar de bedoeling was overduidelijk:

‘Er is hoop, er is hoop.’

Dat de engelen over jou waken

en jou altijd veilig bewaren

en in jouw oor fluisteren

om haat en vrees te verbannen.

Bron onbekend