SACRAMENTSDAG
Sacramentsdag, we kennen dat feest ongetwijfeld nog van lang geleden, toen we kind waren: de processie, die uitging, de huizen, die versierd waren, soms bloemen op straat, hier en daar een kapelleke aan de voordeur, en wijzelf, die als kind mochten meegaan in de processie … het zijn mooie herinneringen, waar we graag aan terugdenken.
We vieren dat Jezus in brood en wijn bij ons wil blijven. ‘Neemt en eet, dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt’. Het zijn de woorden van de consecratie, die een groot geloof uitdrukken … maar die woorden moeten ook zichtbaar worden in ons dagelijkse leven.
Als wij daar niet delen van onszelf, zijn het enkel woorden in de wind. Ons hele leven moet doordrongen worden door wat Jezus zegde bij het Laatste Avondmaal: ‘Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt.’
--- --- ---
Er was eens een grote groep mensen bijeengekomen
en toen riep Jezus zijn leerlingen bij zich en zei:
‘Ik heb zo te doen met die mensen.’
Met mensen begaan zijn,
ermee te doen hebben,
ze niet uit je hart kwijt geraken,
zoeken wat je voor hen kan doen…
zo was zijn houding,
zo heeft Hij het voorgeleefd.
Hij zorgde dat ze te eten hadden,
want er waren erbij die van heel ver kwamen,
Hij zorgde dat ze leven konden
en niet van brood alleen.
Wij vragen ons soms af
wat wij moeten doen
om als mens, als christen, te leven.
Wie echt met de mensen begaan is,
zal ingaan op Gods wil
die voor zijn voeten ligt
en het uitschreeuwt:
laat ze niet in de steek.
vrij naar Ward Bruyninckx
|