VIER DAGEN FRIESLAND 1 – DE HEENREIS

Tijdens de heenreis stopten we eerst, voor een korte koffiepauze, in het autovrije dorp Houten, bezuiden Utrecht: hoewel vreemd, een ervaring van rust die je zelden in een stadje aantreft.

Daarna ging de tocht verder naar Volendam, waar Aziatische toeristen in de meerderheid waren en volop kiekjes klikten maar ook het ‘vredesteken’ naar ons toe maakten.

Even verder waakte een stenen Saint Vincent de Paul (doorgaans benoemd als Vincentius a Paulo) vol toewijding over een jongentje waarover hij zich liefdevol ontfermde … en over de kerk die aan hem was toegewijd.

Nog in Volendam volgde tenslotte een bezoek aan de ‘Alidahoeve’, een kaasboerderij, die liet watertanden, annex klompenmakerij ‘De Vriendschap’, waar herinneringen uit de kindertijd op de boerderij in de Polder weer tot leven kwamen.

En tenslotte werd een langgekoesterde jongensdroom waargemaakt: over de Afsluitdijk – een sterk staaltje van de architect Cornelis Lely – reden we naar ons hotel in Leeuwarden.

SAINT VINCENT DE PAUL:

‘MET DE ARMEN AAN TAFEL’ 

Rond 1950 werd de film ‘Monsieur Vincent’ in de zalen gebracht. Scenario en dialogen waren van de hand van de Franse schrijver Jean Anouilh. Volgende woorden worden daarin aan de Heilige Vincent de Paul toegeschreven:

'De straat zal meestal lang zijn, de trappen steil

en de armen wel eens ondankbaar.

Jeanne, je zult gauw inzien dat de naastenliefde

een veel zwaarder last is om te dragen

dan de soepkom en de broodkorf.

Maar hou je zachtheid en je glimlach.

Het komt er niet alleen op aan om soep en brood te geven,

dat kunnen de rijken even goed.

Maar je bent de kleine dienster van de armen.

Zij zijn je meesters,

meesters die soms heel veeleisend kunnen zijn.

Dat zal je gauw ondervinden.

Hoe afstotelijk en vuil ze zijn,

hoe onrechtvaardig en grof,

hoe meer liefde je hun zal moeten geven.

Het is slechts om je liefde, alleen om je liefde,

dat de armen het je zullen vergeven dat je ze brood geeft.'