|
Hoe loopt de weg door de woestijn
naar Uw beloofde landen?
Er is veel dorst, er is veel pijn,
maar weinig troost voorhanden.
Wij kwamen in ’t begin der wegen
de kloeke druivendragers tegen,
en vroegen toen reeds: Is ’t nog ver?
Zij wezen met kort duimgebaar,
alsof het nog een boogscheut waar’,
naar d’Avondster.
En ’t land werd niet gevonden.
Maar ’t heimwee blijft, spijts twijfel, nood
en ijdelheid en zonde.
Begint het soms in ’t aanschijn van de dood?
Men zegt: Wie God wil zien moet sterven …
Of loopt de weg doorheen de grot
van onze ziel, waarin Gij waakt, mijn God?
Dan valt de schone hoop in scherven,
want dan begint de weg van her …
Dan was het nooit zo na, mijn God,
maar ach, ook nooit zo ver!
Felix Timmermans
|
