VERDRIET
Weet je wat verdriet is? Dikwijls, zo dicht
bij je ogen dat ik je ziel haast zie,
red ik een kleine bange vogel die
fladderend in een vijver tranen ligt;
maar als ik hem een huis geef in mijn hand
en daarin warmte van vriendschap en brood
van zachte woorden, vind ik hem al dood
eer ik in mijn eigen ziel ben beland.
Als ik iets van je denk te hebben dat
misschien eens je eerlijkste ik verried,
is het over, ben je weg, mag het niet.
En als ik alleen maar zou weten wat
die vogels doet komen, – liefste, dan had
je mij nooit te vragen: heb je verdriet?
Michel van der Plas
|