|
1 9 2 8 - 1 9 8 8
Op ‘t Stee staan nog wat oude bomen,
getekend op hun korst door ‘t lange leven.
Ze dromen. . .
lijk oude bomen dromen kunnen weven.
De meesten zijn sinds lang vergaan,
tot as verpulverd in de haard.
Ze staan . . .
enkel nog op een of andere oude kaart.
Het Stee ziet soms wel een paar oudjes komen
zitten op de rustbank, na de noen.
Zij dromen . . .
en praten steeds weer over ‘toen’.
De meesten zijn reeds heengegaan
naar ‘t kerkhof aan de rand van ‘t Stee.
Zij gaan
nog steeds in de verhalen mee !
Wij hebben z’ allemaal gekend,
de mensen en de bomen.
Het went maar niet
dat velen niet meer praten, niet meer dromen.
Mijn God, wat was ‘t hier goed,
wat was ‘t hier schoon in Watervliet !
Het doet
wat, als je ‘t samen wederziet.
Jef de Paepe
|
