|
Een goede morgen, middag of avond aan wie ook die hier een kijkje wenst te nemen. Welkom alvast ... en misschien voeren we nog wel gesprekken op deze manier, over onderwerpen van zeer uiteenlopende aard: babbels over koetjes en kalfjes tot meningen over de Alfa en de Omega. En natuurlijk ook over alles wat daar ergens tussen kan geplaatst worden.
Vandaag was voor mij het belangrijkste moment de eucharistie in het klooster van de zusters van Wachtebeke, en in het verlengde daarvan mijn deelname aan de blog van het Bijbelcitaat.
Op deze tweede zondag van de Advent stond de figuur van Johannes de Doper centraal. Homilie en bijbelblog handelden dan ook daarover. Hier volgen de belangrijkste punten.
'Toen kwam het woord van God over Johannes, die in de woestijn verbleef. En hij ging overal in de Jordaanstreek een doop van bekering verkondigen, zoals geschreven staat bij de profeet Jesaja: Een stem roept in de woestijn: Bereid de weg van de Heer.'
Daar valt heel wat over te zeggen. Laten we het vandaag hierbij houden:
Bereid de weg van de Heer, of beter: bereid de weg voor de Heer. Deze tweede zondag van de advent vertelt over Johannes de Doper, de neef van Jezus en een heel merkwaardig man. Het klinkt misschien wat vreemd, maar Johannes was geen brave burger, muizengrijs en onopvallend.
Integendeel, als hij optreedt vliegen de gensters in het rond, en de plooien worden niet diplomatisch gladgestreken. Rechttoe rechtaan gaat hij naar de kern van de zaak.'
Homilie 2de Adventszondag C
Bereid de weg van de Heer - Lucas 3,1-6
Johannes de Doper. Hij liep rond in kameelhaar en hij at sprinkhanen en wilde honing. Een spilfiguur en ook een buitenbeentje, niet alleen door zijn kledij en zijn eetgewoonten. Veel meer nog door wat hij zegt: Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? Breng liever vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn. Want de bijl ligt al aan de voet van de bomen. Elke boom die geen goede vrucht voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. Hij wees zelfs de koning terecht, wat hem zijn hoofd gekost heeft. Geen mak lammetje dus, evenmin als Jezus zelf, die ook geen blad voor de mond nam en ook vermoord werd.
Bereid de weg voor de Heer. We mogen even goed zeggen: Verbeter de wereld, begin bij jezelf, destijds de eerste spreuk van Bond zonder Naam.
Begin bij jezelf. Wees eerlijk met jezelf. Geen onnodige schuldgevoelens, maar ook geen laksheid, wel een goede zelfkennis. Sokrates noemde dat het begin van alle wijsheid: Ken jezelf. Niet gemakkelijk, maar wel nuttig, die eerlijke zelfkennis. En dan: werk aan jezelf, als je donkere plekken ontwaart. Zo bereid je de weg.
Misschien kan dat werken aan jezelf wel een leven lang duren. Dat is geen excuus om ondertussen niets anders te doen. Want de wereld is zoveel groter dan ons eigen kleine ikje. Begin bij jezelf, maar kijk toch ook goed rond waar je een beetje beterschap kan brengen. Er zijn kansen genoeg.
Zo zegt Jesaja ergens: Je hoeft geen tranen meer te storten want de Heer zal zich ontfermen als je weeklaagt. Hij verbindt de wonden en geneest de striemen. Hoe welkom zijn de voeten van de vreugdebode die vrede meldt en een boodschap van heil laat horen.
Dat kunnen ook wij doen: menselijk leed zien en proberen helen, uitgaan naar mensen die angstig zijn, vreugde brengen. Zo effenen we het pad voor de Heer. Zoveel mensen hunkeren naar troost en bemoediging, zovelen vallen ten prooi aan verbittering en moedeloosheid.
We kunnen vreugdeboden zijn. Wij leven niet in een godvergeten wereld, we zijn in Gods hand. Hij laat ons niet aan ons lot over. Zelf komt Hij als Redder. Daarvan kunnen wij vertellen, dat kunnen wij ook voorleven, langs wegen van mildheid en warme hartelijkheid.
|
