Vandaag besluiten we de lezing van het zesde hoofdstuk van Johannes, een mooie tekst, die heel gemakkelijk naar ons eigen leven kan vertaald worden.

Veel leerlingen die Jezus gehoord hadden, zeiden:

‘Dit zijn harde woorden,

wie kan nog naar Hem luisteren?’

Jezus wist wel dat zijn leerlingen protesteerden 

en zei tegen hen:

‘Nemen jullie aanstoot aan wat Ik gezegd heb?

Als jullie nu de Mensenzoon zouden zien opstijgen

naar waar hij eerst was?

De Geest maakt levend,

het lichaam dient tot niets.

Wat ik gezegd heb, is Geest en leven.

Maar sommigen van jullie geloven niet.’

Jezus wist namelijk vanaf het begin

wie er niet geloofden en wie hem zou uitleveren.

‘Daarom heb ik jullie gezegd,’ zei hij,

‘dat iemand alleen bij mij kan komen

als het hem door de Vader gegeven is.’

Toen trokken veel leerlingen zich terug

en gingen niet verder met hem mee.

Daarop vroeg Jezus aan de twaalf:

‘Wilt ook gij soms weggaan?’

Simon Petrus gaf antwoord:

‘Maar Heer, naar wie zouden we gaan?

In uw woorden vinden we eeuwig leven,

en wij geloven en weten dat u de Heilige van God bent.’

(Johannes 6,60-69)

---

‘Wilt ook gij soms weggaan?’ vraagt Jezus, en we denken aan lege stoelen in de kerk. De voorbije jaren hebben enkele grote namen met veel gedruis hun geloof vaarwel gezegd. Velen zijn gevolgd, zonder tamtam en zonder dank voor wat zij meegekregen hadden. Het gaat niet zozeer over gewone mensen die niet meer naar de kerk gaan, maar over die nieuwe ‘wijzen’, die denken het grote licht te brengen omdat ze op TV, de radio of in de boekskes komen. We kennen hun vraag: ‘Gelooft gij nog?’ Vooral dat ‘nog’ is veelzeggend: ‘ben je echt zo oubollig dat je nog gelooft?’ Die oppervlakkige pseudowijsheid is het echte weggaan. De mensen die niet meer naar de mis komen, zijn meestal maar makke meelopers.

Het proces is nog volop bezig. Vanuit de media naar parochies en gezinnen. Beetje bij beetje wordt ingelepeld: geloof is goed voor kinderen tot 12 jaar. Daarna ben je geen kind meer en heeft God afgedaan, zoals Sinterklaas. Hij wordt opzijgezet, en de hunker naar een zinvol leven wordt verdoofd door welvaart, genot en kicks. Leef nu, geniet en profiteer. Vergeet al de rest en denk vooral niet verder!

Wat zou Jezus doen in onze tijd? Zou Hij woedend worden: ‘Loop dan maar in je ongeluk. Je hebt het zelf gezocht!' Zo spreekt het evangelie niet over Hem. Allicht zou Hij ook aan ons vragen, terwijl Hij ons zacht in de ogen kijkt: ‘Wilt ook gij soms weggaan? De keuze is aan u!’

‘Wilt ook gij soms weggaan?’ Het is een mooie vraag van Jezus, omdat Hij onze keuzevrijheid zo respecteert. Geen liberalisme van elk voor zich, maar die innerlijke vrijheid om zelf onze fundamentele keuze te maken. Niemand is verplicht mij te volgen, zegt Jezus. Geloven is vrij, persoonlijk en bewust voor Hem kiezen. Niet op 12 jaar, maar een leven lang.

Petrus geeft de echte reden van ons geloof: ‘Maar Heer, naar wie zouden we gaan? In uw woorden vinden we eeuwig leven.’ Anders gezegd: ‘Gij, Heer, biedt ons een manier van leven, zoals niemand anders doet.’

We geloven niet omdat we dat zo geleerd hebben, we geloven omwille van de boodschap die Jezus brengt. Hij is in de wereld gekomen opdat wij leven zouden hebben, en wel leven in overvloed.’ Ook Augustinus heeft eerst na lange tijd Jezus ten volle leren kennen, en toen schreef hij: ‘Onrustig blijft ons hart tot het rust vindt in U.’