Ook vandaag wordt het thema van de ‘Goede Herder’ verder aangekaart in het evangelie. Ditmaal gebruikt Jezus evenwel een ander beeld om over zichzelf te spreken. Hij noemt zichzelf niet alleen ‘herder’, Hij spreekt over zichzelf evenzeer als ‘de deur voor de schapen’. Een bijzonderlijk duidelijk beeld: alleen ‘door Hem, met Hem en in Hem’ vinden we toegang tot de Vader van alle leven, vinden we toegang tot een eeuwig leven, dat voltooid wordt in het ‘hiernamaals’ maar zijn aanzet vindt in het ‘hiernumaals’.

Pasen is de viering van het volkomen Leven, na de dood. Maar het is evenzeer de viering van het Leven voor de dood. Voor ons, ‘mensen onderweg’ is Jezus de ‘deur’ naar een Leven in volkomen vreugde en volkomen Liefde. In het stukje evangelie van vandaag is de ware herder, die leidsman die langs de deur, die Jezus is, die mensen leidt en begeleidt, die hem zijn toevertroud. Lezen wij even Jezus’ eigen woorden:

In die tijd zei Jezus:
‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:
wie niet door de deur
maar langs een andere weg de schaapskooi binnengaat,
hij is een dief en een rover.

MAAR WIE DOOR DE DEUR BINNENGAAT?

IS DE HERDER VAN DE SCHAPEN.

Hem doet de deurwachter open.
De schapen luisteren naar zijn stem;
hij roept de schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten.
En als hij al zijn schapen naar buiten heeft gebracht
trekt hij voor hen uit,
terwijl zij hem volgen omdat zij zijn stem kennen.
Een vreemde echter zullen ze niet volgen;
integendeel, zij zullen van hem wegvluchten
omdat ze de stem van vreemden niet kennen.’
Deze gelijkenis vertelde Jezus hun,
maar zij begrepen niet wat Hij hun wilde zeggen.

Een andere keer zei Jezus hun:
‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:
IK BEN DE DEUR VAN DE SCHAPEN.
Allen die vóór Mij zijn gekomen
zijn dieven en rovers,
maar de schapen hebben niet naar hen geluisterd.

IK BEN DE DEUR.
Als iemand door Mij binnengaat
zal hij worden gered;
hij zal in- en uitgaan en weide vinden.
De dief komt alleen maar om te stelen,
te slachten en te vernietigen.
Ik ben gekomen opdat zij leven zouden bezitten,
en wel in overvloed.’

(Johannes 10,1-10)

---

‘Ik ben de deur voor de schapen’, zegt Jezus vandaag over zichzelf. Het is beeldspraak uit een tijd die lang voorbij is, maar die we toch nog kunnen verstaan, als we ontvankelijk zijn en Jezus in ons hart willen toelaten.

In ZIJN leven vinden we een weg voor ONS leven, midden de doolhof van gebeurtenissen,

waar zoveel valse herders, – rovers en dieven, noemt Jezus hen - met hun mooiste glimlach mensen misleiden voor eigen winst, eigen voordeel en eigen macht.

Onlangs stond in de krant: 'Alles bij elkaar hebben wij het nog nooit zo goed gehad als vandaag. In de winkels puilen de draagtassen uit en de karretjes liggen overvol. En toch is de onvrede groot, de leegte voelbaar: vele mensen blijven onvoldaan en snakken naar een ander leven. Een leven, dat meer innerlijke rust aanreikt en een wereld waarin meer mensen gelukkig zijn .'

Die woorden brengen onze tijd duidelijk in beeld. Er wordt ons ingepompt dat alles zo goed gaat, maar onder het vernis van de schone schijn, schuilen zoekende mensen, die hunkeren naar levensvreugde. Het vluchtig plezier schenkt duidelijk geen voldoening, maar laat mensen achter met een grote innerlijke honger.

Onze tijd, die God afschrijft en zoveel afleiding in de plaats stelt, doet het blijkbaar niet. Als we dit beseffen KAN de zoektocht beginnen naar wat echt waardevol is. Dit KAN tot God leiden, in het beste geval. Maar dan is er een gids nodig, iemand die zelf een zoeker was en die bij God is uitgekomen! En die door woord en leven iets laat zien van God! Dan krijgen die oude verhalen weer inhoud. Want het was toen niet anders dan nu: mensen hadden dezelfde verlangens en kenden dezelfde leegte in hun hart.

Jezus zegt: ‘Ik ben de deur voor de schapen’. Ook voor ons is Hij de deur naar innerlijke rust en diepe vreugde, zoals Hij dat was voor de mensen van toen, die voor Hem open stonden. Wij kunnen hierbij helpen, want wij zijn geroepen om Jezus aanwezig te stellen: we kunnen de mensen benaderen, zoals Jezus deed, met dezelfde fijngevoelige aandacht. Wij kunnen hen omringen met de goedheid die Jezus eigen was. Wij zijn geroepen om met dezelfde woorden te troosten en te bemoedigen.

Dit zal altijd onze roeping blijven: mensen te zijn, die naar Jezus verwijzen, de deur, die niet doodloopt op een blinde muur maar toegang geeft tot diepe vreugde binnenin. Zoals Hij zelf zegt: ‘Ik ben gekomen opdat zij leven zouden bezitten, en wel in overvloed.’