MARIA, MOEDER VAN DE SCHONE LIEFDE

Vandaag komen twee grote klemtonen aan bod. Eeuwenlang al is de meimaand de Mariamaand, de maand die op een bijzondere wijze toegewijd is aan Onze Lieve Vrouw.

Bovendien is het vandaag Moederdag, alle gezinnen vieren vandaag onze moeders. Daarom ligt het thema van deze eucharistie eigenlijk voor de hand: ‘Maria, moeder van de schone Liefde’.

We bidden dat wij allemaal zouden uitgroeien tot mensen met een moederhart:

‘geef ons, Heer,

een warmer hart,

een hartelijker hart’.

Daarom kozen we vandaag een bijzondere eerste lezing:

Mijn kind, houd vast aan wat je vader je bijbracht,
verwerp niet wat je moeder je leerde.

Bewaar hun onderricht voor altijd in je hart,
draag het als een sieraad om je hals.

Moge het je leiden op de wegen die je gaat,
moge het over je waken als je slaapt,
moge het je leidraad zijn als je wakker wordt.

Want de lessen van je vader en je moeder zijn een lamp,
een licht dat je vermaant en de weg wijst naar het leven.

Hun onderricht zal je behoeden voor onheil.

(Spreuken 6,20-24a)

Nogal stil en onopvallend, bescheiden op de achtergrond, zelfs een beetje vergeten, vind je Moeder Maria toch overal terug. In kerken en kapellen, op hoeken van straten, verkleurd door weer en wind. In huiskamers. Ook bij mensen waar je haar niet zo zou verwachten: Maria, die kleine vrouw, die mensen blijkbaar zo menselijk nabij is.

Maria, zo klein en kwetsbaar nog toen haar leven ECHT begon. Maria, een stille moeder met een leven dat getekend is door het lijden van haar Zoon. Maria, een vrouw waarin elke moeder wel iets van zichzelf vindt. Zij stond onder het kruis van Jezus, haar Zoon, op een moment dat de leerlingen er allemaal vandoor waren.

Tegenwoordig staat zij niet zo veel meer in de kijker. Zeker niet in kringen van geleerden en theologen, van wijzen en van groten. Zij past niet in hun denkraam, zoals zij in haar eenvoud ook niet past tussen de idolen van onze tijd. Nieuwlichters laten haar liever links liggen.

Toch blijft haar leven van pijn en diep geloof een aantrekkingspool en een voorbeeld voor vele mensen. Ook vandaag, na zoveel eeuwen, in een tijd die zo anders is, blijft haar overgave, haar toewijding, haar hele leven een uitnodiging tot levensverdieping. Diepgang in een wereld, die zo oppervlakkig is en zozeer voor de schone schijn leeft. Een uitnodiging tot inkeer naar binnen, en een uitnodiging tot inzet naar buiten.

Bij haar komen mensen met hun zorgen en verdriet, bij haar worden mensen opnieuw eenvoudig. Zij blijft mensen troosten en de weg wijzen naar elkaar en naar God.

Een mens als wij is zij, Moeder Maria, met angst en tranen in de ogen, dikwijls niet goed wetend wat er allemaal gebeurt. Een mens als wij, met vreugde ook om kleine dingen. Een mens als wij, maar haar geloof was sterker dan ons geloof, en haar vertrouwen groter dan het onze.

Mogen wij, langs Maria, deze buitengewone vrouw, dichter bij Jezus en zijn blijde boodschap komen.