'WAT STAAN JULLIE DAAR TOCH NAAR DE HEMEL TE KIJKEN?

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen:

`Er staat geschreven

dat de Messias zou lijden

en op de derde dag

uit de doden zou opstaan,

en dat in zijn naam

de bekering zou worden verkondigd

aan alle volken,

tot vergeving van zonden.

Jullie zullen hiervan getuigen,

te beginnen in Jeruzalem.

Ik zend jullie wat mijn Vader heeft beloofd.

Jullie moeten in de stad blijven

totdat je wordt toegerust

met kracht van boven.'

Toen bracht Hij hen buiten de stad tot bij Betanië.

Daar hief Hij zijn handen

en zegende hen.

En terwijl Hij hen zegende,

ging Hij van hen heen

en werd Hij in de hemel opgenomen.

Zij vielen voor Hem op de knieën

en keerden daarna in grote vreugde

terug naar Jeruzalem.

Zij bleven voortdurend in de tempel en prezen God.

(Lucas 24,46-53)

Een spreekwoord van de Indianen zegt: ‘Een echt groot mens loopt met zijn hoofd in de wolken en met zijn voeten op de grond.’

Vandaag mogen we hetzelfde zeggen: een mens van de hemelvaart leeft een beetje met zijn hoofd in de wolken want Jezus is wel aanwezig, maar niet meer tastbaar bij ons en zijn leven is een hemels ideaal om na te streven.

Maar een mens van de hemelvaart staat ook met zijn twee voeten op de grond, en probeert de noden aan te voelen van elke mens die hem gegeven is en toevertrouwd.

Hemelvaart, het is geen soort ruimtereis van de Heer! Hij keert weer naar de Vader, van wie Hij is uitgegaan. Jezus is meer dan een fantastische mens. Wij hebben de neiging Hem al te menselijk te zien, want in onze tijd is al wat hemels is verdacht, ongrijpbaar. Wij zien Hem graag als een ideale mens, vol aandacht voor de andere, een profeet van een betere wereld.

Maar alleen daarmee is het beeld van Jezus onaf. Wij hebben dan alleen maar gelezen wat we graag horen. Zelf spreekt Hij veel over de Vader, die Hem gezonden heeft. En wij geloven: ‘Hij zit aan de rechterhand van God, zijn almachtige Vader.’

Hemelvaart is ook geen echt afscheid. Jezus zegt : ‘Ik zal met u zijn tot aan het einde der tijden. Hij belooft zijn pinkstergeest: Ik zal u niet verweesd achterlaten. Hemelvaart is een nieuw begin. Zoals je afscheid neemt van je school, na je studies. Je hebt veel geleerd, veel ontvangen, maar het is niet af: het begint pas! Je moet in praktijk brengen wat je geleerd hebt.

Daarom wordt ons ook gezegd ‘wat staan jullie daar naar de hemel te kijken?’ Begin er nu aan: gaat en verkondigt mijn boodschap! Hemelvaart is een zending, de zending van de kerk, die met Pinksteren zal uitgerust worden met de Geest van God.

Pasen, Hemelvaart en Pinksteren: het zijn drie klemtonen van een zelfde groot mysterie:

Pasen zegt ons: ‘Ik ben verrezen, Ik leef voort onder u.’

Met Hemelvaart is het: ‘Ik ben bij de Vader van wie ik ben uitgegaan, en ik stuur jullie op weg, maar ik blijf bij u alle dagen van uw leven.’

En op Pinksteren: ‘Ik zend je mijn Geest om mijn boodschap te verkondigen, aan gans de wereld’

Van harte een zalige hoogdag, in deze rij van hoogfeesten van ons geloof! En laten wij eraan denken, zoals de mensen in Zuid-Afrika, in hun sappig taaltje spreken over dit feest: ‘nie kijk nie, maar doen!’

Toen is hij opgevaren.

Zijn tijd op aarde was voorbij,

zijn drieëndertig korte jaren.

Nu was hij hoog en vrij.

Ons heeft hij nog gezegend

en uit het treuren op doen staan

en uitgezonden langs de wegen

die hij was afgegaan.

En nu gaat het beginnen:

hij liet aan ons per testament

de wereld om voor hem te winnen,

tot zij de Vader kent.

Wij staan op eigen benen,

en straks wanneer zijn heilig vuur

ons heeft veroverd en doorschenen,

is het ons eigen uur.

Tot hij zal wederkomen

is ons zijn aarde toevertrouwd

om te herscheppen naar zijn dromen:

een stad voor God gebouwd.

Wij zullen met hem varen,

omhoog, zijn nieuwe hemel in,

een eeuwigheid van nieuwe jaren.

Dit is maar het begin.

Michel van der Plas