KERSTLIED

Nu zal het wel gauw gaan sneeuwen,
dan worden de wegen wit.
Dan rijden de drie kamelen,
waarop elk een koning zit,
door een woestijn van eeuwen,
vol boosheid en gevit.

De herders liggen bij nachte,
te waken op het veld,
bij hun schaapjes met witte vachten.
Een engel heeft hun verteld,
dat Jezus niet langer kan wachten,
want de wereld moet hersteld.

Wat herders en koningen hopen,
het maakt gering verschil:
men kan het geluk niet kopen,
maar voor mensen van goede wil,
gaat de hemel eenvoudig open,
en dan wordt alles stil.

Alleen wie het kwade begeren,
die mogen niet binnengaan,
de hemel is daar voor wie leren
de goedheid te verstaan,
die de mensen door ons ontberen,
als wij hebben kwaad gedaan.

Door een woestijn van eeuwen
vol boosheid en gevit
rijden de drie kamelen
waarop elk een koning zit.
Nu zal het wel gauw gaan sneeuwen
en dan wordt de wereld wit.

(Anton van Duinkerken)