ER IS IETS IN DE DINGEN DAT ONTROERT

Er is iets in de dingen dat ontroert:
het is de schoonheid niet der bloemen,
noch het glanzen van een blad,
noch ’t roepen van de roerdomp in de nacht.
Het is daarin, maar ook daarachter
en daarboven en daaronder,
dieper in de grond, die warm en geurig is
als versgebakken brood.

Het zijn de sappen die onzichtbaar blijven,
diep in de wortels en het hart
waarin het leven roert.
Het zijn de klanken en geluiden
die een kind kan horen
als het zijn oor te luisteren legt
dicht aan de grond.
Het is het trillen van de wingerdrank
wanneer uw hand haar aanraakt,
en het beven van de kever op het blad,
dat groeit en zwelt.
Het is het dons der distelbloemen
en de pijn der wonden die uw vlees doorsplijt.
Het zijn de tekenen van Gods aanwezigheid.

(Pieter G. Buckinx)