Wat ben ik moe. Ik moet schrijven al kan ik niet meer....

Ben naar de winkel geweest... dierf niet méér kopen dan drie artikels... totaal 5 euro en een klets...uit angst dat mijn saldo ontoereikend zou zijn en alle mensen daarvan getuige zouden zijn.

Ik ben zo moe.

Door zoveel.

Door het telefoontje van vanmorgen.

De poort naar de zoveelste nachtmerrie opende zich.

Ik ben zo moe... van alle onmenselijkheid en wrede domheid, onverschilligheid en egoïsme.

Waarom beseffen mensen niet dat ze maar dit leven hebben en er daarom iets moois en warms en liefdevols van moeten maken?

Ik kan even niet meer.