Het was in de kerk voordat de Communie van Demi begon, we waren een kwartier te vroeg om zeker plaats te hebben. Er zat voor Gaby en mij een oudere man, kaal met onderaan de hals een kransje witgrijzend haar. Plots draait hij zich om en vraagt terwijl hij over zijn bol wrijft: " Mijn haar staat toch niet te fel omhoog hé? en knipoogt . Gaby en ik schieten in de lach. Een mooie openingszin voor een babbel. Ik zei: ‘Dat valt heel goed mee.’ Hij begon te vertellen dat hij 89 jaar was, dat zijn vrouw 8 jaar geleden overleed, dat hij vroeger een winkel runde met een etalage van 19 meter, met spullen die allemaal kapot gaan, van tv, droger, strijkijzer, ... een bloeiende zaak want alles gaat toch eens kapot , sloeg al lachend op zijn been. Hij vertelde honderduit, waar hij woonde, in welk dienstencentrum hij ging eten. Het jammere was wel dat hij daar de afwas niet moest doen, want dat deed hij graag. Toen zei hij dat hij 8 talen sprak, Nederlands, Engels, Duits, Frans, Turks, Spaans, Italiaans, en nu was hij Pools aan het leren. Hij ging ook bijna wekelijks naar de rechtbank om te gaan tolken. Ongelooflijk!! Hij gaf ons nog 2 wijze raden: 1. Veel mensen lopen rond als een fles azijn en dan zegt hij er tegen: ‘Je bent 3x zo mooi als je lacht en je krijgt veel minder rimpels.’ En dan stralen de meesten erna  ',weer al lachend een klets op zijn been. 2. 'En weet je waar het in het leven om gaat? … Om geduld… echt waar om geduld want uiteindelijk komt alles goed… Maar ja, vervolgde hij, de meeste mensen hebben geen geduld'. Ah neen, schaterde hij, want de meesten gaan te vroeg dood!! 'Heerlijk toch!  En toen begon de viering