Wat een weken. Ben zeer misselijk geweest en dizzy. Voelde me enorm duizelig,had echt geen fut meer. Van men bed naar de zetel en zo maar verder. Eten durfde ik niet meer. Donderdagavond ben ik dan naar de spoed gegaan en hebben ze me tot zaterdag aan de infuus gehangen. Pff echt niet fijn. Maar nu gaat het veel beter. Nu eet ik echt heel veel,zonder ziek te zijn. Natuurlijk blijf ik zwanger en zijn er momenten dat ik denk nu even niet. Maar ach,als het dat maar is. We hebben ook een extra echo gehad en die was goed. Wat een verschil. Mijn man en ik verschoten enorm. Wel tof! Maandag hebben we dan terug een afspraak voor een nieuwe echo. Dat is echt het mooiste wat er is. Ben zo dankbaar. Ondertussen zijn we 11 weken zwanger!! Wat gaat het snel. Ik geniet ook van men werk. Daardoor gaat de tijd ook sneller en wat gaat een mens de ganse dag thuis doen he? Dat begint ook te vervelen. Volgens mijn mama en mijn ventje heb ik een klein buikje maar mijn beste vriend en ik zien dan weer niks. Ook fijn om te weten hoe de mensen meeleven. Ik ben samen zwanger met een collega en dat is zo fijn. Mijn beste vriend dan die verwacht na elke echo een berichtje dat het oke is en zoekt in die week een gaatje in zijn agenda om de echo te komen bekijken. Ik word daar zo stil van. Op die momenten dan word ik stil en weet ik hoe graag ik sommige mensen wel zie. Ook weet ik nu wat echte vrienden zijn. Mijn beste vriendin is men beste vriendin niet meer. Wij zijn enkel goed voor geld en te helpen aan hun huis maar is het zo verkeerd dat wij vanaf nu zoveel mogelijk aan de kant zetten? Maar ach,de boom in.
Zo dit was het weer.
Bedankt dat ik hier af en toe is iets mag schrijven. Ik weet dat ik minder schrijf sinds we zwanger zijn maar ik ben van plan om hier af en toe te blijven schrijven tot ons kindje er is. Daarna sluit ik dit in schoonheid af.
