Onderstaande teksten
heb ik gehaald uit een ander blog daterend van 2006 op het seniorennet.De maker
ervan noemt zich Jan Janssens. Ik heb hem gevraagd of zijn teksten mogen
overgenomen worden maar er kwam geen antwoord. De originele teksten zijn
trouwens op een zeer onleesbare manier voorgesteld en wemelen van de tik- en
andere fouten.
De meeste teksten zijn
vermoedelijk afkomstig uit oude publicaties, kranten of andere drukwerken
uitgegeven tijdens de oorlogsjaren.
Hier de originele blog
Mocht iemand de
oorspronkelijke samensteller kennen of bezwaren hebben tegen de publicatie van
onderstaande teksten, laat dit dan weten.
Ik heb ook geprobeerd
om de meeste schrijffouten te verwijderen om de teksten wat leesbaarder te
maken. Maar teksten van 70 jaar geleden lezen niet zo vlot die van nu.
Indien er oude
spelling gebruikt werd heb ik die ook zo gelaten.
Een
sluikslachtersbende ingerekend te Westmalle.
Bij de aanhouding werd er gevuurd op de gendarmen.
Te Westmalle en omgeving was het reeds lang in de volksmond
dat er in de stal toebehorend aan een landbouwer,zonder rekening te houden, met
besluitwetten of verordeningen,onafgebroken aan sluikstorten gedaan. Men kon de
kerels die daarin betrokken waren, met de vingers wijzen, want zoals klassieke
leden hadden zij al wie het wilde te kennen geven dat wie ook zich ooit in hun
weg zou stellen, zou worden neergeschoten, daar zij steeds bewapend waren bij
al hun onderhandelingen? En wie die kerels van dicht bij kende wist dat deze
vermaning geen ijdel gezwets was.
Zoiets is begrijpelijk dat tot nu toe alles bij geruchten
bleef? Maar geruchten die ten slotte Antwerpen bereikten en te Antwerpen werd
een onderzoekrechter aangesteld om deze zaak ernstig te onderzoeken. En
inderdaad dat klopte wat er daar gebeurde er moet daar paal en perk aangesteld
worden? Deze mening werd gedeeld door de rijkswacht van Oostmalle en door de
plaatselijke politie van Westmalle.
De nodige maatregelen werden getroffen en zorgvuldig een
plan ontworpen om bedoelden stal in volle bedrijvigheid te overvallen met de
grootste kans op welslagen en een minimum van een mogelijk bloedig treffen is
een risico.
In de nacht van Donderdag op Vrijdag werd tot uitvoering
over gegaan, gendarmen en politieagenten stelden zich in hinderlaag op. Rond 11
uur werd een camion, vermoedelijk een lading vol met vlees, afkomstig van de
sluikslachtingen opgemerkt, die zich van de stal verwijderd. Dit werd een
gunstig ogenblik geacht om toe te slaan. Toen de gendarmen echter de ingang van
de stal naderden, botsten zij op een gesloten deur en werden bovendien op
geweerschoten onthaald, die vanuit de stal gelost werden, enkele ogenblikken
later hoorde men geruchten van vluchtende personen.
Het waren de sluikslachters, die langs een andere uitgang
der stal vluchten, het op een lopen zetten om te trachten, door de duisternis
begunstigd te vluchten. Zij werden onmiddellijk achterna gezeten en tevens door
de overige nog in hinderlaag liggende gendarmes en politie opgevangen.
Drie personen werden gevat. Zij werden dadelijk opgeleid,
maar een gedeelte van de rijkswacht bleef ter plaatse, daar men vermoede dat de
camion nog dezelfde nacht naar de stal zou terugkeren. Een vermoeden dat
werkelijkheid werd. Men liet de camion naderen maar de autovoerder zag onraad
en trachten nog in allerijl weg te vluchten met zijn camion. Hij zag het nut er
niet meer in daar hij beschoten werd door de rijkswacht. En de inzittende der
wagen gaven zich over, het waren drie personen die werden opgeleid. Meer dan
drie honderd dieren werden afgeslacht.
De aangehoudene personen werden ondervraagd en aan een zeer
gezet onderzoek op proef gesteld.
Toen de gendarmen de stal betraden ontdekten zij de stukken
van een reeds geslachte koe, en een levende koe, die het zelfde lot wachtte.
Uit de bekentenissen zou bij een vluchtige berekening reeds
blijken dat door de sluikslachters niet minder dan 300 dieren op de zwarte
markt zijn verhandeld.
Er werden nog meer bezwarende feiten gepleegd, de camion was
zo veranderd dat het leek een camion te zijn van het Duitse leger, waarmede zij
het vlees vervoerden.
Er werd een zeer streng onderzoek ingesteld.
De honden en
kattenroof.
Opgepast voor straatschuimers.
Het is allicht te weinig bekend hoe de straatschuimerij,
onder de vorm van honden en kattenroof, hoogtij viert. De klachten dien gaande
kwamen vroeger wel eens voor, maar de laatste weken zijn ze sterk toegenomen.
Men kan, als men wil opletten, zeer dikwijls op straat lieden ontmoeten, die
een zak uit jute onder de arm dragen. Maar men kan zich vergissen, als men
meende dat die lui op stap zijn om kolen en wortelen te gaan kopen.
Zeer dikwijls komt de zak aan zijn uitgangspunt terug,
gevuld met een hond of een kat, om niet te zeggen met honden of katten. Ook dat
bedrijf is stilaan verbeterd in zijn uitoefening, en dikwijls dient een fiets
als vervoermiddel, ten einde toe te laten dat de straatrovers zich zo haast
mogelijk uit de voeten maken, als zij een onschuldig slachtoffer in hun greep
gekregen hebben.
De stoutmoedigheid van die straatdieven neemt aldoor toe, en
het volstaat soms dat de meester of de meesteres van den hond even onoplettend
is, terwijl zij of hij met een buurvrouw of buurman een praatje voert. Of
anderzijds opdat zijn/haar huisdier verdwenen is, en dan veelal in een of
andere onschuldig uitziende zak onder den beschermden arm van een
straatschuimer zijn dood te gemoed gedragen worden.
Want vlees is duur, en zo vele mensen menen alleen gegeten
te hebben, als zij geen vlees onder hun tand gekregen hebben. Zo krijgen ze dan
schapenvlees of konijnenvlees tegen
een hoge prijs, en dat wordt hun thuis geleverd, door een of anderen smokkelaar
wiens grote deugd zijn durf en zijn gewetenloosheid is.
Gij allen die een hond of een kat als huisvriend hebt en
gehecht bent aan uw dier, wees waakzaam over hem. Laat hem niet alleen op de
straat, noch bij avond, noch bij dag, want de straatschuimers loeren onverpoosd
op aas en ontzien zich de moeite niet om de hele dag, of zelfs dagen, uw straat
rond te drentelen in de hoop een argeloos slachtoffer te vinden. Vooral ook in
de paartijd, wees dubbel oplettende dat uw kat of uw hond niet aan uw waakzaamheid
verschalken, terwijl de straat of hofdeur op een kier staat. Nog meer, als gij
op de straat kuiert, houdt uw kijkers open en doe uw best om de boze plannen
der honden en kattenvrienden te verijdelen, door tijdig en manmoedig optreden.
Toont metterdaad vrienden voor huisdieren te zijn, door te trachten, opgepakte
dieren uit de handen van de moordenaars te rukken en aarzelt niet er de politie
bij te halen. Loopt of rijdt de dieven achterna om hun adres te kennen. Dan
zult ge de taak van de politie en gerecht vergemakkelijken, door een plaag te
bestrijden, die vooral in de laatste maanden grote afmetingen aangenomen heeft,
die de mensheid niet tot eer strekt!
Een gekende chef-kok
schrijft over de oorlogsrecepten.
Door G. Clement. (zie elders in dit blog voor andere teksten
van Gaston Clément. Toen een zeer gereputeerd kok.)
De omstandigheden waarin we ons zonder het te willen
bevinden, geven aanleiding tot een massa bundels, de ene vollediger dan de
andere, over de keuken, of liever een keuken die zowel aan een
scheikundelaboratorium doet denken als aan het domein van het fantastische.
Ik heb hier enige bundels, maar ik twijfel eraan of de
schrijvers ervan, hun raadgevingen ooit in praktijk hebben gesteld, en ik zoek
er tevergeefs een recept in dat werkelijk toegepast kan worden aan de gezonde
keuken. De veelbelovende titels hadden me doen denken, brood te kunnen maken
zonder tarwe of andere graansoorten, mayonaisesaus zonder enig vet, boter
zonder room natuurlijk, in een woord alles wat een huisvrouw mist om haar
huisgenoten behoorlijk te kunnen voeden.
Het is vanzelfsprekend dat er in de plaats van een of ander
product dat niet meer te krijgen is, wat anders moet gevonden worden dat
dezelfde voedende kracht bezit, en dat is mogelijk voor sommige producten,
voornamelijk voor meelspijzen. Zo kunnen bonen bijvoorbeeld, zetmeel leveren
hetgeen we anders uit aardappelen trekken (ten minste in principe). Uit
groenten als wortelen, rapen, schorseneren, bieten en raapsoorten en andere
groenten kan suiker getrokken worden, wat in zekere mate het gebrek aan suiker
kan verminderen. Zekere gedroogde groenten zoals linzen, erwten, bonen,
bevatten vetstoffen; groenten bevatten een groot gedeelde stikstof en
eiwitstof, beiden onmisbaar voor het menselijke lichaam. Maar het zou
onmogelijk zijn zich slechts met een of zelfs meer dezer planten te voeden zo
er geen vetstoffen ofwel meelspijzen, eiwitstof of vitaminen aan toegevoegd
konden worden. De natuur, die grote artieste, heeft ons behoefte aangeboden
onder verschillende vormen, maar het is aan ons te weten hoe en in welke mate
hiervan gebruik te maken, en in dit in overeenstemming met onze levenswijze
Een waarheid La Palisse waardig, zegt dat "men niets
kan doen met niets" en uitgezonderd een wijs bioloog, die weet te vinden,
wat een mens nodig heeft, daag ik de schrijvers van die boeken tegen het dure
leven uit, ten minste het grootste gedeelte ervan, want er bestaan zekere
werken geschreven door dokters die het vraagstuk hebben bestudeerd, en door
beroepsexperts, ik daag dus diegenen uit die zulke recepten geven waarin boter,
olie en andere vetstoffen in het dagelijks rantsoen kan vervangen, meelspijzen
buiten andere graansoorten te kunnen krijgen om brood te maken.
Het is natuurlijk mogelijk bij het deeg, een zekere
hoeveelheid aardappelpuree te voegen, maar dan heeft het mengsel, voor een even
groot volume, dezelfde voedingswaarde niet meer, en daarin schuilt het gevaar
niet voor degenen die geld genoeg hebben om het ontbrekende te vervangen, maar
voor de werkmanshuishoudingen en vooral voor de kinderen, die op dergelijke
wijze zo gevoed worden.
Honderd gram brood waarbij men van twintig tot vijf en
twintig procent aardappelen gevoegd heeft, geven niet hetzelfde aantal
calorieën als honderd gram brood dat van meel gemaakt werd. En zo de maaltijden
op zulke verkeerde basissen gesteund zijn, heeft men de illusie, genoeg eten te
hebben maar het lichaam stelt zich niet tevreden met illusies, en de kinderen
zullen later, door een slechte gezondheid, voor de door hun ouders begane
fouten moeten boeten.
Ja ik weet wat u gaat zeggen, zo het onmogelijk is, zich van
de voornaamste voedingsstoffen te voorzien, zoals vetstoffen, meelsoorten,
enz.. moet men ze wel door iets anders vervangen, om de maag te vullen en den
honger te stillen.
En wij zijn het eens op dit gebied, wat ontbreekt moet door
iets anders vervangen worden, en voor alles moet men het gevoel hebben, genoeg
gegeten te hebben. Maar ik wil u waarschuwen, lieve lezers en lezeressen die
mij de eer aandoen, enige aandacht aan mijn artikels te wijden: geloof niet dat
als uw kinderen en echtgenoot een mayonaisesaus met sago, water en azijn hebt
gegeven, het organisme van de wezens die U zo dierbaar zijn genoeg voedsel
krijgen en dat de afwezigheid van vetstoffen geen belang heeft. Ik zou ook
willen zeggen dat zo U dank zij uw vindingrijkheid, aan uw huisgenoten, een
boterham meer hebt kunnen geven (door toevoeging van aardappelen b. v.) zij
daarom niet genoeg calorieën gebruikt hebben.
Zo U een lepel zuivere mayonaise per persoon geeft, wat
ongeveer 30 gram vetstoffen inhoudt, olie en eigeel, heeft iedereen een zeker
aantal calorieën gekregen die samen met degenen der meelstoffen, brood,
aardappelen en andere groenten, de nodige hoeveelheid zullen verstrekken voor
de goede gang van de menselijke motor. Maar zo U in de plaats van een lepel mayonaisesaus
met olie, 3 lepels (100gr) van een papje geeft van water, azijn, maïsmeel,
heeft elke persoon slechts 8 gram meelspijzen gekregen en negentig gram water,
azijn en soms mostaard. Deze ingrediënten hebben absoluut geen voedende waarde,
en de acht gram meelstoffen, wat geen of nauwelijks een koffielepeltje is,
geeft geen kracht voor werk of spel. Hetzelfde geldt voor brood, op 100gram,
(beslag met aardappelen) is er ongeveer de helft water, van dertig tot
vijfendertig gram zetmeel en van vijftien tot twintig gram ...., geeft slechts de illusie genoeg te
hebben gegeten.
Maar wat moet men dan doen?
Aan de producten die geen hogere voedingswaarde hechten dan
ze werkelijk bezitten, vermijd de maag te vullen met misschien erg geleerde
bereidingen, die smaak, en oog strelen, maar absoluut geen voedende kracht
hebben, en zuinig zijn op de producten welke deze hoedanigheden bezitten.
En hierop moet men bij de opvoeding van de toekomstige
huishoudsters gelet worden.
Vaak heeft men het koken als laag-bij-de-grondse bezigheid
beschouwd, niet nodig voor jonge meisjes, die natuurlijk liever piano studeren,
dansen of andere sport doen- hetgeen allemaal heel interessant is- maar wat
niet beletten moet, dat een toekomstige huisvrouw, moet weten hoe haar gezin
behoorlijk moet gevoed worden
Let wel dat ik niets heb tegen handigheidjes, die een mooier
uitzicht geven aan gerechten, ze meer volume geven, ik zie geen gevaar in een
saus waar weinig of geen vet gebruikt werd, nog in brood, waarin aardappelen
verwerkt worden, dit alles maakt deel uit van de kookkunst, maar ik wil U de
aandacht vestigen op de kennis van de voedingswaarde der gebruikte
voedingsgrondstoffen en doen begrijpen dat het mogelijk is meer nut te trekken
uit de voedingsstoffen door de bereiding van groenten, vlees of andere
ingrediënten, niet verloren te laten gaan.
Ten slotte de huisvrouw is zeer belangrijk die ook optreedt
als minister van gezondheid en van het gezin, en de echtgenoot als minister van
Financiën.
G. Clement.
Uit volk en staat.
31-01-2012, 00:33
Geschreven door Nicolay
|