met vallen en opstaan genieten van het buitenleven
23-10-2007
Ons kippenvolkje is nu compleet
sinds zaterdag is ons kippenvolkje compleet!
Met 2 bruine (buff) zijdehoentjes erbij en 3 Plymouth Rock hennen en een haan voor overheerlijke eitjes! Hopen we, ooit .......
Maar het gaat heel goed met de kippen, geen gekibbel, geen gedoe. De witte haan, Jean-Luc kraait als de beste en is zo trots als een pauw op zijn hennetjes ( ook al kijkt ie soms nog eens raar naar die bruine variatie)
En gisteravond zijn ze , voor de eerste keer, uit zichzelf allemaal in het hok gaan slapen. Nou ja, behalve Josefientje dan. Maar dat scheelt een hoop gehannes zo rond etenstijd.
Maar nu het kippenhok "rond"is moeten we ons toch maar weer concentreren op het huis, niet? Het wordt hoog tijd dat de woonkamer eens een beetje in orde komt. De gipsplaten voor het dak zijn gisteren besteld, alle plannen zijn min of meer uitgedokterd. Zaterdag gaan we hout halen en hopelijk ook al wat opruimen om te kunnen werken. Op 1 november komt er hulp voor 4 dagen, zodat we een beetje kunnen doorwerken....
Ons eerste pluizige trio: v.l.n.r Josefientje: de kleinste van het stel Meneer De Haan: Jean Luc pour les amis Ons Madammeke: die mij deze morgen heerlijk verrast heeft
Het heeft even geduurd voor het eerste bericht op m'n blog verschijnt, maar ik had het ook even heel druk. Met de nieuwe kipjes natuurlijk. Want geef toe, als je in een boerderijtje wil wonen, horen daar toch kippen bij. Ook daarop heb ik even (lees: 2 jaar) moeten wachten; als je een heel huis te verbouwen hebt, en je wil het dan ook nog bijna allemaal zelf doen, dan is de tuin natuurlijk het laatste..... Maar toen laatst een stel oude fruitbomen gered moesten worden van jarenlange verwaarlozing, door een drastische snoeibeurt, kwam daar zo'n perfecte kippenplek te voorschijn, dat ik niet langer kon wachten. Impulsief, zoals een goeie ADHDer kan zijn, kostte het behoorlijk wat moeite om op de levering van het hok te wachten: 10 lange dagen Toen moest ie kost wat kost ook onmiddelijk - in het donker met de bouwlamp- in elkaar gezet worden en de volgende dag, zo snel mogelijk de eerste kippetjes halen. Zijdehoenders, witte. Nee geen ordinaire huis,tuin en keukenkippen, maar iets speciaals natuurlijk. Schattige, kleine, witte verenwolkjes. De eerste dag liepen ze er natuurlijk nog wat beduusd bij, ik maakte me al bijna zorgen omdat ze niet aten, maar deze morgen waren ze al veel vrolijker: Meneer De Haan - Jean Luc dus - had al heel wat praatjes en pikte vrolijk in't rond, Josefientje - de kleinste van het trio - twijfelt nog een beetje of ze moet piepen als een kuiken of tokken als een kip. Maar waar is ons Madammeke? Hé die hoor ik in het hok: wat gerommel, springt ze plots vrolijk uit het hok, gaat wat kakalen tegen Jean Luc, sukkelt (ze is een beetje onhandig) terug het hok in, gaat daar behoorlijk wat rommelen van links naar rechts, komt weer vrolijk naar buiten, hupt weer naar binnen, .... enfin, ik denk; ik ga maar dan heeft ze wat rust.
Een half uur later kan ik het toch niet laten om nog eens te gaan kijken en ja hoor!!!!!!! hoi, hoi hoi een eitje
Ik ben Mieke
Ik ben een vrouw en woon in Westerbeek (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 05/08/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zijdeschilderen/batik, schilderen, mozaïk, ...... en alles waarin ik mijn creatieve ëi"in kwijt kan.
Hobby's en interesses genoeg, maar daar hebben we allemaal eigenlijk geen tijd voor..... we moeten door met de verbouwing. Alleen de dieren, daar kunnen we niet zonder.