Op zoek naar een bepaalde informatie ? Geef hieronder je trefwoord in...
Zoeken in blog

Foto
Foto
Gastenboek
  • goed blogje voor ouders
  • Groetjes van Jean van molen_jean..en proficiat
  • Welkom
  • welkom en veel plezier
  • Succes met uw blog.

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Foto
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Laatste commentaren
    Foto
    Startpagina !
    Foto
    Blog als favoriet !
    Kijk mama, zonder handen !
    Opvoeden in de 21e eeuw
    01-12-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SOS ! Hulp voor ouders
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  





    SOS ! Hulp voor ouders
      
    Praktische gids
    omgaan met gedragsproblemen van kinderen

    Lynn Clark – Bohn Stafleu van Loghum, oktober 2009 – ISBN10 : 9031368814 – ISBN13 : 9789031368815 – 26-10-2009

    'SOS ! Hulp voor ouders' reikt praktische handvatten aan om ongewenst gedrag van je kind te veranderen.
    Het gaat hierbij om vaardigheden, procedures en strategieën die direct toegepast kunnen worden en waarvan in de alledaagse opvoedpraktijk bewezen is dat ze effectief zijn.
    Ouders krijgen met deze stap-voor-stapmethode meer zelfvertrouwen.
    Bijna altijd is na enkele weken al verbetering merkbaar; de sfeer in het gezin wordt meer ontspannen en het kind blijer en gelukkiger.

    SOS: Help for Parents

    Cfr. : http://www.amazon.com/SOS-Help-Parents-Lynn-Clark/dp/0935111204

    Uitgangspunt van deze prettig leesbare opvoedingsgids is dat gedrag - goed en slecht gedrag - is aangeleerd.
    Dat betekent dat slecht gedrag ook afgeleerd kan worden.
    Het boek is in Amerika al aan zijn derde druk toe en is inmiddels in tien verschillende talen uitgebracht.

    Voor wie

    'SOS ! Hulp voor ouders' is een beproefde methode die geschreven is voor ouders van kinderen van twee tot twaalf jaar, professionele opvoeders en mensen in het onderwijs.

    Cfr. : http://home.bsl.nl/content.jsp?objectid=17398&utm_source=nieuwsbrief_GGZnieuwsbrief_december2009&utm_medium=email&
    utm_content=creatie_tekst_SOS!Hulpvoorouders&utm_campaign=campagne_conversie-order



    01-12-2009 om 15:44 geschreven door Simonne

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:gedrag, gedragsproblemen, kinderen, onderwijs, opvoeden, opvoeders, ouders, zelfvertrouwen
    >> Reageer (0)
    07-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stressziekten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
































    Stressziekten

    GoedZO.com, 06-10-2009
    Bron : Illusies - Over bevrijding uit de doolhof van onze emoties - Ingeborg Bosch (pag. 153)

    Hieronder alle aandoeningen die het gevolg zijn van te veel stress en spanning over een te lange periode waardoor het lichaam zich structureel niet heeft kunnen herstellen en uitputting optreedt.
    Deze uitputting tengevolge van een te langdurige te hoge adrenaline spiegel draagt sterk bij aan "moderne" ziektebeelden waaronder :

    • hyperactiviteit;

    • overspannenheid (labiliteit en uitputting die binnen 6 weken herstelt);

    • burn-out (labiliteit en uitputting die jaren herstel kan vergen);

    • chronische vermoeidheidssyndroom, CVS of ME (jarenlange extreme vermoeidheid);

    • Repetitive Strain Injury (RSI) (ook wel bekend als 'muisarm');

    • fybromyalgie (reumatische pijnen in de zenuwen);

    • reumatische spierpijnen;

    • chronische slapeloosheid (die langer duurt dan een paar weken en geen direct verband houdt met ingrijpende externe gebeurtenissen);

    • auto-immuunziekten (het immuunsysteem richt zich tegen jezelf : je fysieke overlevingsmechanisme beschermt je niet, maar valt je juist aan).

    Bij al dit soort stressziekten veronderstel ik dat er sprake is van een te landurige en te sterk in de ban geweest zijn van de illusie van de valse hoop.
    Wat er gebeurd is om deze valse hoop te willen vervullen, we steeds harder gaan rennen om deze illusie proberen te verwezenlijken.
    Maar omdat we harder gaan rennen, aangevuurd door het stresshormoon adrenaline, worden we vermoeider en hebben we meer adrenaline nodig om op de been te blijven om door te kunnen rennen.
    Al snel is onze natuurlijke energievoorraad, die we dagelijks tot onze beschikking hebben uitgeput en is de adrenaline zelf de brandstof waar op we gaan lopen.
    Het gevolg van deze hoge adrenalinespiegel is echter ook dat het steeds moeilijker wordt om tot rust te komen en een nieuwe energievoorraad op te bouwen.
    Als we al willen rusten of slapen lukt dat nog maar nauwelijks of niet.

    We raken vervolgens nog vermoeider en gaan dus weer adrenaline aanmaken om overeind te blijven, nog slechter tot rust komen, nog meer adrenaline nodig hebben enzovoort, tot we (vaak pas jaren later) aan een burn-out, chronische vermoeidheid of ME bezwijken.

    Er is een kritische stresshormoonzone waarin we zelf schade oplopen en het risico lopen om in de eerder genoemde adrenaline cirkel terecht kunnen komen.
    Signalen om heel goed op te letten wanneer ze zich structureel voordoen :

    • slecht slapen;

    • een hoge hartslag;

    • griepachtige pijn in de spieren of lymfeklieren;

    • veel haaruitval;

    • branderige ogen;

    • trillingen in je stem;

    • hoofdpijn;

    • het opeens heel warm krijgen.

    Als je merkt dat je last heb van de bovenstaande symbolen doe dan de volgende vier dingen :

    • Beperk je inspanningen tot maximaal 1 dagdeel per dag.
      Het is van groot belang om je lichaam zeer beperkt te belasten.

    • Las korte slaapjes in, 30 to 60 minuten per keer.
      Hiermee train je je lichaam meerdere keren per dag om de aanmaak van adrenaline te verminderen.
      Het is niet makkelijk, maar ga toch in bed liggen en doe je ogen dicht.

    • Doe een beetje beweging in de buitenlucht.
      Ga niet 2 uur fitnessen of een uur hardlopen, want dat is veel te veel gevraagd.

    • Vraag jezelf af, waar je zo op hoopt met al je activiteiten.
      Ontmantel je valse hoop.

    Heb geduld !
    Als je lichaam zover is opgebrand, meestal na jaren van onbewust roofbouw, zal je het herstel ook tijd moeten gunnen.

    Cfr. :
    -
    http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/74354/Stressziekten.html#Post74354
    - http://www.goedzo.com/index.php/2009/10/06/stressziekten



     
    De herontdekking van het ware zelf
    - Een zoektocht naar emotionele harmonie -

    Ingeborg Bosch - L.J. Veen, mei 2003 - ISBN10 : 9020400053 – ISBN13 : 9789020400052

    We overleven allemaal onze jeugd dankzij verdringing en ontkenning van de waarheid.
    Dat maakt het mogelijk onszelf wijs te maken dat we een gelukkige jeugd hebben gehad en dat het allemaal wel meevalt.
    Helaas worden deze levensreddende mechanismen als we eenmaal volwassen zijn destructief en maken ons leven moeilijker en pijnlijker dan nodig is.

    Pas Reality Integration (PRI) is gebaseerd op de gedachte dat wij een gedeeld bewustzijn hebben moeten ontwikkelen : het ene deel ziet de wereld door de ogen van het kind dat wij ooit waren en het andere deel ziet de wereld van de volwassene die we nu zijn.
    Door de splitsing zien en ervaren we de dingen heel verschillend, afhankelijk van het deel van het bewustzijn waarin we ons op dat moment bevinden.

    In dit boek biedt Ingeborg Bosch een concreet stappenplan dat de lezer helpt de oude pijn bloot te leggen en te voelen en toe te werken naar een bewustzijn dat weer uit één geheel bestaat.
    Daarnaast toont Bosch aan de hand van diverse persoonlijke verslagen van cliënten wat de PRI-methode met mensen doet.

    'Dit boek is wezenlijk voor eenieder die de kwaliteit van zijn leven wil verbeteren. PRI is bij mijn weten de eerste therapievorm die gelijke aandacht heeft voor zowel doen, denken als voelen en deze inzichten bovendien in een breder existentieel kader plaatst,' zegt Jean Jenson, auteur van 'Op weg naar je ware zelf'' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/op-weg-naar-je-ware-zelf/666870104/index.html -).

    'Eindelijk heb ik een boek gevonden dat de stukjes van de puzzel in elkaar past,' schrijft een lezer.

    'PRI is een nieuwe weg om je traumatische verleden te integreren in het hier en nu van elke dag en je daardoor beter te gaan voelen,' vindt Dr. Marc Nejevan, psychiater-psychotherapeut.

    Drs. Ingeborg Bosch (1960) is psycholoog.
    Ze verwierf bekendheid met de ontwikkeling van de nieuwe therapie Past Reality Integration.
    'De herontdekking van het ware zelf' verscheen voor het eerst in 2000, gevolgd door 'Illusies - Over de bevrijding uit de doolhof van onze emoties' (2003 - cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/illusies/1001004001832605/index.html -).

    Recensie (NBD|Biblion)

    Past Reality Integration therapie besteedt veel aandacht aan het verwerken van informatie uit de kindertijd en daaraan gekoppelde afweerprogramma's.
    Jaarlijks worden 80.000 kinderen misbruikt of anderszins gekweld door hun ouders of verzorgers.
    Maar zichtbaar wordt ook hoe gebrek aan aandacht even vreselijk is en openstellen voor oude pijn altijd een noodzaak.
    Het integreren van de werkelijkheid van je verleden wordt vaak belemmerd door zogenoemde primaire afweer, valse hoop en valse macht.
    Het voelen van de oude pijn, huilen en rouwen is meestal niet voldoende voor heelwording.
    Recent hersenonderzoek wordt aangehaald dat ons veel leert over de processen die aan symboliseren, verdringing, ontkenning en genezing ten grondslag liggen.
    De schrijfster (1960, psychologe en coach en bovendien moeder van twee kinderen) heeft als leerlinge van de Amerikaanse therapeute Jean Jenson (die ook het voorwoord schreef) met dit handboek een mooi vervolg op Jensons 'Op weg naar je ware zelf' gemaakt.
    Vanwege nogal wat medisch en psychologisch vakjargon is dit boek, ondanks een goede woordenlijst en register, qua visie en oefeningen vooral voor vakgenoten en mensen in therapie boeiend.
    Enkele inzichten en praktische info zijn geactualiseerd.

    Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html



     
    Illusies
    - Over bevrijding uit de doolhof van onze emoties -

    Ingeborg Bosch - Amstel Uitgevers, mei 2003 – ISBN10 : 902040542X – ISBN13 : 9789020405422

    'Niemand geeft echt om mij'.
    'Als het even kan, vermijd ik elke confrontatie'.
    'Ik doe alles om maar aardig gevonden te worden'.
    'Uiteindelijk doe ik het toch nooit goed'.
    'Soms wil ik de boel gewoon kort en klein slaan'.

    Heftige emoties en nare gedachten kunnen ons leven beheersen wanneer we niet weten waar ze vandaan komen, wat we ermee aan moeten en he we ons ervan kunnen bevrijden.
    Louter overleven en vermijden, angsten en conflicten zijn het gevolg.
    Dat is onnodig, omdat veel van deze gevoelens en gedachten op illusies berusten.
    Illusies waardoor we niet meer constructief kunnen omgaan met wat op onze weg komt en niet werkelijk van het leven kunnen genieten.

    In het vervolg op het succesvolle 'De herontdekking van het ware zelf' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html -) schetst Ingeborg Bosch treffend en herkenbaar hoe ons leven, zonder dat we ons daarvan bewust zijn, wordt beheerst door illusies waarmee we pijnlijke gevoelens uit onze kindertijd verdringen.
    Hoe nuttig deze onbewuste overlevingsstrategiën ook kunnen zijn voor een kind, voor de volwassene werken ze voornamelijk destructief.
    Het gevolg is dat we meer lijden dan nodig is.

    Aan de hand van duidelijke voorbeelden legt Bosch uit hoe we aan dit illusoire lijden kunnen ontsnappen.
    Ze geeft de lezer een sleutel om zich te bevrijden uit de doolhof van soms overweldigende en dikwijls onbegrepen emoties en gedachten, die een belemmering vormen voor emotionele harmonie.

    Recensie (NBD|Biblion)

    Psychologe Bosch (1960) schreef eerder over de door haar ontwikkelde Past Reality Integration therapie (cfr. : http://nl.wikipedia.org/wiki/Past_Reality_Integration -), geinspireerd door Alice Miller en Jean Jenson in 'De herontdeking van het ware zelf' (cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/de-herontdekking-van-het-ware-zelf/1001004001949972/index.html -).
    Onbewuste (kinder)overlevingsstrategieen deelt ze in vijf soorten in :

    1. primaire afweer

    2. valse hoop

    3. valse macht

    4. ontkenning van behoeften en

    5. angst.

    Bosch leert clienten onder andere zelfstandig regressies op te wekken om de eigen afweer te ontmantelen.
    Op weg naar een onbelast volwassen bewustzijn leert men gedragspatronen en triggerende symbolen te herkennen.
    In plaats van het maskeren binnen een illusie moet de patient de oorspronkelijke pijn echt en fysiek durven voelen in een realiteit die boven de kinderkwetsuur staat.
    Omkeren dus, niet meer leven in het verleden.
    (Iets te) veel verhalen van enthousiaste clienten die ook voldoende financiele middelen moesten hebben, laten zien dat het een lange moeizame weg is ('Nu, 35 sessies later...').
    Zelfdestructieve en suicidale personen vinden er mogelijk een echte doorbraak in.
    Achterin een test om vast te stellen welke afweervormen men het meest gebruikt.
    Met bibliografie en register.
    Omslag in geel en lichtblauw met onduidelijke vormen.
    Het boek is een zelfstandig leesbaar vervolg op 'De ontdekking van het ware zelf'.

    Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/illusies/1001004001832605/index.html




    Op weg naar je ware zelf
    - Een stap voor stap gids om schadelijke gevolgen van onze opvoeding te boven te komen -

    Jean Jenson (vertaald door M. de Vre) – Unieboek, januari 2002 – ISBN10 : 9026923686 – ISBN13 : 9789026923685

    'Op weg naar je ware zelf' biedt een methode die de volwassene helpt het verdriet om de verliezen van de jeugd te verwerken zonder zichzelf in e chaos van zijn eigen gevoelens kwijt te raken.
    Met behulp van haar oefeningen kan de volwassene leren te werken aan de gevoelens die te herleiden zijn tot zijn jeugd en leren onderscheid te maken tussen de twee niveaus : dat van het bewustzijn van het kind en de realiteit van de volwassene.
    Aldus maakt hij een door hemzelf op gang gebrachte, gestructureerde regressie naar het verleden mogelijk, die in dienst staat van een proces van volwassenwording.

    Recensie (NBD|Biblion)

    De auteur maakt inzichtelijk hoe problemen in het hier-en-nu te maken hebben met (onverwerkte) problemen en gevoelens uit de kindertijd.
    Zij beschrijft een methode om gevoelens uit de kindertijd te onderscheiden van het hier-en-nu van de volwassene.
    Haar methode is een vorm van regressietherapie.
    Ze neemt afstand van therapieen die slechts op herbeleving van gevoelens gericht zijn zonder die te verklaren of te begrijpen en het besef dat die gevoelens in het heden veelal geen adequate reacties opleveren.
    Haar visie en methodes doen denken aan die van Alice Miller, die dan ook het voorwoord schreef.
    Het boek is helder en eenvoudig geschreven en de vele voorbeelden maken het leesbaar, herkenbaar en dus goed toegankelijk voor een breed publiek.
    De methode is niet snel als zelfhulpmethode aan te raden aan (ernstig) getraumatiseerde mensen.
    Een therapeut lijkt noodzakelijk.
    In één van de bijlagen positioneert de auteur samen met een Nederlandse collega de door haar ontwikkelde therapie ten opzichte van andere gangbare therapieen (zoals Rogeriaanse, Gestalt, Pesso).
    Deze bijlage verheldert haar uitgangspunten zeer.

    Cfr. : http://www.bol.com/nl/p/boeken/op-weg-naar-je-ware-zelf/666870104/index.html


    Past Reality Integration therapie


    Ingeborg Bosch

    .../... Uiteindelijk ontwikkelde Ingeborg in 2000 een fundamenteel vernieuwende therapie : Past Reality Integration (PRI).
    Een therapie die niet alleen een brug slaat tussen oosterse en westerse concepten, maar die een fundamenteel andere kijk op emotionele problematiek voorstaat : ons probleem is niet wat we denken wat het is, ons probleem is ‘slechts’ een manier waarop ons bewustzijn ons afleidt van het werkelijke probleem, dat meestal diep in ons emotionele (onbewuste) brein verborgen ligt.

    PRI bestaat uit een specifieke combinatie van :

    1. eeuwenoude oosterse concepten :
      - zelfobservatie als basis en
      - de noodzaak om de illusoire aard van onze identiteit te ontmaskeren en

    2. beproefde westerse therapeutische concepten :
      - gedrags- en cognitieve principes : deconditionering van destructieve ingesleten gedragingen en gedachten en cognitieve herstructurering en
      - het werken met gevoelens : ‘exposure’ door gebruik van specifieke technieken om onze angsten te ontmaskeren en de oorsprong van onze gevoelens in het verleden te lokaliseren.

    .../...

    Cfr. :
    -
    http://www.prionline.nl/default.asp?contentID=675
    - http://www.prionline.nl/default.asp?contentID=1




    Past Reality Integration (PRI)

    Wikipedia, de vrije encyclopedie

    Past Reality Integration (PRI) is een vorm van psychotherapie die ontwikkeld is door Ingeborg Bosch.

    De therapie is gebaseerd op het Freudiaanse concept van verdringing en gaat ervan uit dat psychische problemen voortkomen uit verdrongen pijn uit de jeugd.
    De pijn wordt volgens Bosch ontkend maar blijft het gedrag en de emoties bepalen.
    Te veel eten, te weinig eten, onredelijk boos worden, overdreven je best doen om anderen te behagen, zijn volgens haar reacties waarachter oude pijn zit.
    Ze zouden leiden tot nieuwe pijn, terwijl dat niet nodig is.
    De oude pijn uit de jeugd moet volgens PRI worden gevoeld en verwerkt, waarna ze zal verdwijnen en ook in het nu geen pijn meer zal worden gevoeld.

    Afweer

    Om de oude pijn te kunnen voelen, moet volgens Bosch de afweer worden herkend en afgebroken.
    De afweer zou bestaan uit de gedachten, emoties en gedragingen die de dieper liggende pijn verbergen.
    PRI onderscheidt vijf vormen van afweer :

    • De eerste afweer is angst.
      De angst om emotionele pijn te voelen geeft de lichamelijke impuls om te vluchten in plaats van de pijn te verwerken.

    • De tweede afweer noemt Bosch de Primaire Afweer en wel omdat het de eerste cognitieve tactiek zou zijn om de pijn niet onder ogen te zien.
      Deze afweer bestaat uit schuldgevoel.
      Dit is volgens Bosch het accepteren, maar niet verwerken, van de oude pijn vanuit de gedachte dat de pijn terecht is, omdat er iets mis met je is.

    • De derde afweer noemt Bosch Valse Hoop.
      Deze bestaat volgens haar uit alle gedachten en gedragingen waardoor je denkt je beter te gaan voelen, terwijl je de oude pijn probeert te negeren.
      Als dit niet lukt, val je misschien terug op de primaire afweer (schuldgevoel) of je gaat naar de vierde vorm van afweer.

    • De vierde afweer noemt Bosch Valse Macht.
      Hierbij geef je anderen de schuld van je pijn.
      Je gelooft dat als anderen zich anders zouden gedragen, alles goed zou komen.
      Hierbij hoort woede en manipiulatief gedrag.

    • De vijfde afweer noemt Bosch Ontkenning van Behoeften.
      Het is de ontkenning van alle pijn en hoop.
      Uiterlijk lijkt dit gezonde tevredenheid, maar er is gebrek aan levenslust of moeite met intimiteit.

    Als de ene vorm van afweer faalt, valt men volgens Bosch gewoonlijk terug op een andere vorm van afweer.
    Na een woedeaanval (valse macht) zou men zich schuldig voelen (primaire afweer), zoetigheid gaan eten (valse hoop) en zou men zich daarna wijsmaken dat er niks aan de hand is (ontkenning van behoeften) waarna men toch weer op zoek gaat naar afleiding (valse hoop).

    Genezing komt volgens Bosch als het netwerk van de afweer wordt doorzien en de oude, onderliggende pijn gevoeld kan worden.
    Dit kan een angstige ervaring zijn.

    Cfr. : http://nl.wikipedia.org/wiki/Past_Reality_Integration

    07-11-2009 om 20:34 geschreven door Simonne

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    Tags:adrenaline, afweer, auto-immuunziekten, burn-out, chronische vermoeidheidssyndroom, CVS, fybromyalgie, herbeleving, ME, ontkenning, overspannenheid, Past Reality Integration, PRI, regressie, reuma, slapeloosheid, spierpijnen, stressziekten, verdringing
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Werk en gezin - Hoe overleef jij ?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen












       Werk en gezin - Hoe overleef jij ?
      
    Klasse voor Ouders, 06-10-2009

    "Dit schooljaar overleef ik niet !"
    Het eten moet op tafel.
    Lien op tijd uit bed.
    Joris naar de sportclub.
    Rommel weggezet.
    Uit en thuis combineren is niet eenvoudig.
    Je hebt steeds tijd te kort.
    Ervaren gezinsmanagers zijn het eens : "Het is saai maar het werkt : bouw routine in.”
    Maar hoe doe je dat ?
    Jouw collega ouders geven 8 stressloze tips.


    1. - Goed genoeg is goed genoeg

    Laat je niets aanpraten.
    Perfect bestaat niet.
    Altijd de tafel opgeruimd ?
    Kinderen altijd om 10 voor 8 in bed ?
    Vergeet he t!
    Stel jezelf de vraag : "Vergaat mijn wereld als... ?"
    Meestal is het antwoord : "Nee."
    Doe iets aan je schuldgevoel.
    Word een goed-genoeg-ouder.

    • Mama An bekent : "Ik zet de kinderen maar om de twee dagen in bad !"

    • "Ik zou na schooltijd vroeger op school kunnen zijn maar ik doe dat niet. Eerst klusjes, daarna haal ik de kinderen. Zo kan ik hen veel aandacht geven", zegt mama Evelien.

    • Mama Els gebruikt een truc : "Nadat ik het zwemgerief gewassen en gedroogd heb, gaan de handdoeken en zwembroeken rechtstreeks terug in de zwemtas. Alle zwemtassen staan bij ons stand-by, naast de voetbaltas, de danstas en de tennistassen."


    2. - Laat de kinderen doen

    Alles voor je kinderen regelen werkt niet.
    Zelfs een portie verveling kan wonderen doen (cfr. 'Laat je kind zich vervelen' op :
    http://www.klasse.be/ouders/13129/Laat-je-kind-zich-vervelen -).
    Eis tijd voor jezelf op.
    Neem tijd met je partner.
    Je bent er geen slechtere ouder door.

    • Mama Vicky doet het zo : "Eerst samen de tafel afruimen en huiswerk bekijken. Of even samen spelen. Daarna volgt een stil moment. De kinderen moeten papa en mama dan even met rust laten."

    • "Mijn kinderen hebben mij niet constant nodig”, zegt mama Liesbeth : “Meteen na schooltijd reserveer ik een half uur alleen voor hen. Samen spelen, tv kijken, kleuren of gezellig babbelen. Daarna kunnen ze weer wat alleen zijn en heb ik tijd voor andere dingen. Iedereen tevreden !"


    3. - Maak een overzicht

    Joris moet gaan zwemmen, Sien heeft karate en Robbe volgt muziekles.
    Zonder overzicht loopt je planning snel in het honderd.
    Met een maandkalender (cfr. :
    http://www.klasse.be/ouders/files/pdf/maandkalender_2009-2010.pdf -) loopt het huishouden gesmeerd.

    • "Wij gebruiken een bord. Daarop komt de maandplanning. Alles staat erop : uitstappen, vrije dagen, activiteiten, opvang van de kinderen, activiteiten op school... Afbeeldingen maken het duidelijk voor de kleintjes", zegt mama Nancy.

    • Mama Kristel maakt een weekplan : "Daarin zet ik ook waaraan ik moet denken (dinsdag betalingen doen, donderdag huisarts bellen...) Ik laat ruimte vrij. Je weet nooit of er iets tussen komt."


    4. - Maak keuzes

    Kinderen willen veel.
    Ouders ook.
    Jeugdbeweging, dansles, muziekles, sportclub...
    Soms wordt het te veel.
    Stel vragen : "Wil mijn kind dit ? Of wil ík dat mijn kind dit doet ?" - "Is dit zinvol, leuk... ?" - "Wat zijn de gevolgen voor het gezin ?" - "Kan het er nog bij ?".
    Een rustig gezinsmoment is immers ook nodig.

    • "Wij zetten de naschoolse activiteiten zoveel mogelijk bij elkaar (muziekles bij balletles, instrument spelen en daarna tekenles...) Dat bespaart ons tijd én geld.” Zo puzzelt mama Brigitte 2 avonden per week vrij.

    • Papa Dirk zoekt alles dichtbij : “Wij moeten niet ver naar de activiteiten van onze 3 kinderen. Maximum twee kilometer ! Die afstand fietsen we. Goedkoop en lekker ontspannend. Elke fietsrit krijgen de kinderen 30 cent. Voor dat geld kunnen we onze auto niet gebruiken !"

    Elke dag fijne gezinsmomenten inlassen ?
    Met een 'Quality-Time-Plan' zoals je er een vindt op :
    http://www.klasse.be/ouders/files/pdf/qualitytime.pdf - kan het.
    Of maak je er zelf een.


    5. - Maak afspraken

    Een wekelijks praatmoment zet alle neuzen in dezelfde richting.
    Vertel over het leukste moment van de afgelopen week en het minst leuke.
    Verklap werkpuntjes voor de komende week.
    En gaat het toch mis ?
    Bespreek dan zonder verwijten.
    Lees op 'Elke zondag : gezindsraad' op :
    http://www.klasse.be/ouders/help/56/245 - hoe een gezinsraad kan werken.

    • Papa Karel : "We houden een praatcafé. Met vier praten we over de voorbije week. Ik leer daaruit wat voor ons belangrijk is. En mijn kinderen leren toegevingen doen."


    6. - Iedereen helpt

    Laat kinderen ook taakjes doen.
    Zo leren ze plannen, problemen oplossen én verantwoordelijkheid nemen.
    Het verlicht ondertussen jouw taak.
    Met het klusplan op
    http://www.klasse.be/ouders/files/pdf/hetklusactieplan.pdf - of met een weekplan verdeel je de klusjes onder alle gezinsleden.

    • "Werk verdelen. Dat doet het bij ons”, verklapt Margot : “Mama en papa elk hun vaste taken. En de kinderen... die werken flink mee natuurlijk."

    • Mama Tanja : "Elke dag heeft elk kind 1 taak (tafel dekken, tafel afruimen, afwasmachine leegmaken...). Die taken én een dagje vrijaf schuiven we door. Iedereen houdt zich aan zijn taak, zonder protest. En ik hoef niet te zeuren."

    • Mama Inne : "Ik heb lage kasten met plakkertjes. Daar staat op wat er in zit. Na het winkelen zetten de kinderen de boodschappen weg."

    • "Laat op tijd los”, waarschuwt papa Karel : “Wees blij dat iemand anders je taak eensoverneemt. Die doet het niet slechter, die doet het ánders."

    • Mama Elien breekt een lans voor carpoolen : "Kinderen moeten naar school ? Naar de sportclub ? Spreek af met buren ! Wij de ene week, zij de andere week."

    Je kind is nog niet zelfstandig genoeg ?
    Met de figuurtjes op
    http://www.klasse.be/ouders/files/pdf/stappenplan.pdf - boven zijn studeerplaats wordt het dat snel.


    7. - Maak rituelen

    Ochtendstress verpest jouw dag en die van de kinderen ?
    Een vast ochtendritueel biedt houvast.
    Moedig de kinderen aan om zich zelfstandig klaar te maken.
    De structuurkaarten op
    http://www.klasse.be/ouders/files/pdf/structuurkaarten_LR.pdf - helpen je.
    Maar moet alles echt nog 's morgens gebeuren ?

    • "Ik zet 's avonds de ontbijttafel klaar. Dan smeer ik de boterhammetjes en die gaan dan in de koelkast.” Weg met de ochtendstress van mama Nancy.

    • Papa Danny legt ’s avonds alle kleren al klaar : “Zo kunnen we langer slapen en relaxt aan de nieuwe dag beginnen."
      "Maar kijk eerst naar het weerbericht !" voegt mama Inge toe.

    • "Elk kind heeft zijn doos in de kleerkast. Elk een verschillende kleur. Wanneer ze opstaan leggen ze hun pyjama in de doos en nemen ze hun kleding eruit. Ze hebben ook hun eigen kapstokje. Gedaan met zoeken van wie die jas is !", besluit mama Anja.


    8. - Leer van andere ouders

    Kleine ingrepen kunnen veel ellende voorkomen.
    Kijk hoe anderen het doen.
    Zo heb je snel een doos vol trucs.

    • Mama Hilde doet het zo : "Ik neem begin september enkele dagen verlof. Dan heb ik tijd genoeg om de kinderen (ontspannen) naar school te brengen, af te halen, te winkelen en te koken. De avonden zijn dan lekker rustig voor iedereen. Een goed begin van het schooljaar."

    • Mama Denise : "Laatste stuk zeep gepakt ? Laatste fles melk begonnen ? Ik schrijf het onmiddellijk op ! Zo is mijn lijstje steeds half klaar. Eén grote winkelbeurt per week is dan voldoende om te overleven."

    • Mama Hilde : "Wij maken geen weekmenu. Wij maken een 4-weken-menu ! Makkelijk om boodschappen te doen en zo gooien we minder weg. Wie eerst thuis is kijkt op de lijst en begint te koken. We zijn dan sneller klaar en hebben meer tijd voor elkaar."

    • Mama Veronique : "Ik maak 2 keer per week een grote ketel verse soep en een grote pot fruitsalade. Bij ons geen ongezonde tussendoortjes. En het staat al klaar als de kinderen van school komen."

    • Mama Vicky : "Ik kook altijd voor 2 dagen. De tweede portie voor de volgende dag of voor een moeilijk moment. Leve de diepvries !"

    • En papa Luc besluit met een opgeruimde tip : "Gooi weg, die uitgeknipte recepten ! Je gebruikt ze toch nooit. Ik maak alleen nog simpele maar gezonde kost. Inspiratie vind ik op het web. Zoals op 'Koken met Karin' op : http://www.kokenmetkarin.nl/ - bijvoorbeeld."


    Cfr. : http://www.klasse.be/ouders/13373/Werk-en-gezin-Hoe-overleef-jij

    07-11-2009 om 20:25 geschreven door Simonne

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:gezin, klusplan, ouder, rituelen, stress, werk
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De zes kenmerken van goed opvoeden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
































     

    De zes kenmerken
    van
    goed opvoeden


    Kinderen opvoeden

    Enthousiasme.be

    Kinderen opvoeden is niet de gemakkelijkste taak op aarde, maar wel een van de meest verrijkende.

    Het vraagt een enorme inzet, heel veel liefde, geduld, volharding en is een voortdurende invraagstelling van jezelf.

    Kinderen opvoeden is eigenlijk ze begeleiden om het beste uit zichzelf te halen.
    Opvoeden is hen helpen al de mogelijkheden die ze in aanleg met zich mee hebben gebracht, te ontplooien en te benutten.

    Het is het unieke zien in hen en hen laten "zijn" in hun "uniek zijn".
    Het is hun specifieke talenten ontdekken (de hunne, niet de talenten waar jij van droomt en die je in je kind projecteert !) en het juiste kader aanbieden waarin zij hun talenten kunnen ontplooien.
    Wie is dit kind ?
    Wie is dit wezen dat mij als moeder of als vader heeft gekozen ?
    Wat is dit kind mij komen tonen ?
    Wat kan ik leren aan mijn kind en wat kan ik leren van mijn kind ?

    Dit zijn de belangrijkste vragen die je je kan stellen.

    Hierbij moet je hen ook helpen hun grenzen te ontdekken en die van anderen te respecteren.
    Je moet hen begeleiden in de zoektocht naar zichzelf.
    Op deze zoektocht zullen ze je af en toe pijn doen en toch moet je doorgaan.
    Jij bent als ouder, als opvoeder, de "test".
    Als jij als opvoeder te slap bent, zullen je kinderen buitenshuis grenzen gaan uittesten.
    Kinderen hebben grenzen nodig om zich veilig te voelen vanbinnen.
    Zolang de grenzen te vaag zijn vinden kinderen geen innerlijke rust en verliezen ze meer energie aan het uittesten van te onduidelijke grenzen dan aan het ontwikkelen van hun talenten.

    De grootste uitdaging in de opvoeding is wel dat je zelf het voorbeeld moet geven en moet zíjn wat je predikt.
    Het heeft geen zin hen om de oren te slaan met het feit dat ze zich moeten inzetten als je zelf maar alles laat aanmodderen in je eigen leven.

    In mijn artikelen over kinderen en opvoeden wil ik graag, als moeder van vier kinderen en als psychologe, een hand reiken aan al diegenen die deze taak met zorg en inzet op zich hebben genomen.

    Cfr. : http://www.enthousiasme.be/artikelen/artikelen-over-kinderen-opvoeden.php


    Je kunt ze maar eenmaal opvoeden

    Pravoo

    Dit boekje gaat over het opvoeden thuis.
    U voedt uw kind niet alleen, maar u voedt uw kind ook op.
    Zonder opvoeding is het voor mensenkinderen vrijwel onmogelijk om tot een volwassene op te groeien die zichzelf ruimte biedt en ook anderen de ruimte geeft.
    Meestal gaat het opvoeden vanzelf. U gaat met u kind om en soms wordt het omgaan omgezet in opvoeden.
    Dan gaat u niet zomaar met uw kind om, maar wilt u het kind iets leren, iets uitleggen, iets voorleven of moet u corrigeren en ingrijpen.
    Dat hebt u niet geleerd.
    Kinderen mag je opvoeden zonder dat je daar een diploma voor hebt.
    Dat is ook niet nodig, want meestal gaat het goed.

    U hebt waarschijnlijk ook geen diploma om uw tuin te onderhouden en toch doet u dat ook.
    Toch zijn er momenten in de ontwikkeling van een kind waarbij het opvoeden even moeilijk kan zijn en dan moet u ook even pas op de plaats maken en bedenken hoe u uw kind het beste kunt begeleiden.
    Dat kunt u met een familielid, een vriend(in) of een buurvrouw overleggen, maar u kunt er ook eens wat over lezen.
    In dit boekje willen we u niet richten op wat u fout kunt doen, maar we willen u voorstellen om de zes kenmerken van goed opvoeden eens te bekijken.

    Hoe meer van deze kenmerken vervuld zijn, des te groter de kans is dat uw kind geen gedragsproblemen ontwikkelt.
    Vanuit het bovenstaande plaatje krijgt u misschien de indruk dat het alleen goed gaat als het kind opgevoed wordt door een vader en moeder, maar dat is niet zo.
    Het is belangrijker dat de zes kenmerken zoveel mogelijk vervuld zijn.
    Ook is het belangrijk dat het kind gezond is.
    U kunt het boekje achter elkaar doornemen, maar u kunt ook iedere keer een onderdeel lezen en bespreken met iemand.

    Cfr. : http://www.pravoo.com/index.php?id=oudervoorlichting


    Opvoeding

    Kind & Gezin

    Het is normaal dat je als ouder vragen hebt over de opvoeding van je kind.
    Iedereen twijfelt er wel eens over of hij “goed bezig” is.
    Vaak kan je met je vragen en twijfels terecht bij familie, vrienden of buren.
    In dit luik van de website geven we heel wat tips rond verschillende opvoedingsthema’s.

    Steunen, stimuleren, sturen

    Opvoeding is een voortdurende wisselwerking tussen kind, ouders en omgeving.
    Elke opvoeding verloopt anders.
    Maar in elke opvoeding zijn drie zaken belangrijk: steunen, stimuleren en sturen.

    Steunen

    Je steunt je kind door het te geven wat het nodig heeft : zorg, warme aandacht, aanmoediging, kleding, een dak boven het hoofd enz.
    Kinderen hebben ondersteuning nodig.
    Zo weten ze dat je hen als ouder graag ziet en hierdoor krijgen ze zelfvertrouwen.

    Bijvoorbeeld :
    - Reageer als je baby nood heeft aan eten, rust, verzorging en nabijheid. Troost je baby als hij zich niet goed voelt en kijk na wat hij nodig heeft. Eten, een droge luier, even vastpakken en wiegen...
    - Beloon je kind bijvoorbeeld door te zeggen : “Wat ben je flink : je hebt papa goed geholpen in de tuin

    Stimuleren

    Je stimuleert je kind om nieuwe dingen te leren en om op ontdekking te gaan.
    Je kan je kind aanmoedigen om te spelen, te praten, vrienden te maken, grote en kleine problemen op te lossen enz.
    Zo worden ze vlugger zelfstandig.
    Als je je kind een lieve opmerking geeft wanneer het zich aan je regels houdt, zal het gestimuleerd worden om zich in de toekomst aan die regels te blijven houden.
    Bijvoorbeeld :
    - Als ouder geef je je baby iets om naar te kijken, je praat tegen hem, lacht en brabbelt mee. Zo gaat de baby zich niet vervelen. Als je baby gaat rollen, kruipen, rechtstaan of lopen, help hem dan een handje.
    - “Flinke meid, je hebt je voetjes mooi afgeveegd als je binnenkwam !” Zo stimuleer je je kind om zich in de toekomst opnieuw aan die regels te houden.

    Sturen

    Je stuurt je kind door leiding te geven.
    Je zegt wat je verwacht, je stelt grenzen en stuurt bij wanneer je kind in de verkeerde richting loopt.
    Je kind heeft grenzen nodig om te leren wat kan en wat niet kan.
    Bijvoorbeeld :
    - In het begin krijgt je baby 's nachts nog te eten als hij erom vraagt. Door 's nachts minder aandacht te geven aan je baby (niet spelen, geen licht aandoen enz) leer je hem dat de nacht er is om te slapen. Overdag geef je wel veel aandacht aan je baby. Op de duur slaapt je baby 's nachts door.
    - “Ik wil dat je je speelgoed opruimt als je stopt met spelen”. Zo weet je kind wat jij verwacht.

    Het samenspel van steunen, stimuleren en sturen vind je terug in elke dagelijkse opvoedingssituatie.
    Een voorbeeld :

    Wanneer het bedtijd is voor je kind, kan je als ouder zeggen : “Als de wijzer boven staat, is het bedtijd”.
    Hiermee geef je je kind een grens aan : je zorgt voor sturing.
    Je kan ook vragen om eerst nog de blokken op te ruimen.
    Met deze vraag zorg je ook voor sturing.
    Je kan ook zelf helpen opruimen.
    Zo leert je kind hoe het moet.
    Je stimuleert je kind om zelf te leren opruimen.
    Je kan het ook aanmoedigen : “Kijk hoe goed jij al kan opruimen !”
    Zo steun je je kind.
    Voor het slapengaan kan je nog een verhaaltje voorlezen, knus met je kind tegen je aan.
    Hier stuur je door je kind te belonen voor zijn goed gedrag (het ruimt zijn blokjes op en gaat slapen als het tijd is).
    Je stimuleert het ook door een verhaaltje aan te bieden.
    Tegelijk steun je je kind door het warme aandacht te geven.

    Cfr. : http://www.kindengezin.be/Themas/Opvoeding/default.jsp


    Hoe ben ik streng zonder me een slechte ouder te voelen

    Susanne Biemans
    Hoedoe.nl - © Applinet B.V. 2008-2009

    Bron :
    Einde discussie - Voorkom strijd met je kind door actief te luisteren

    Michael Nichols (vertaald door M. van der Velden)
    Uitgeverij Thema, april 2006 – ISBN10 : 9058712060 - ISBN13 : 9789058712066
    Cfr. :
    http://www.bol.com/nl/p/boeken/einde-discussie/1001004002729326/index.html

    Je wilt dat je kind doet wat jij wilt. Je wilt dat het luistert.
    Maar je wilt ook dat je kind van je houdt.
    En je wilt je ook geen slechte ouder voelen, doordat je je kind dingen ontzegt.
    Moeilijk, moeilijk, moeilijk !
    De oplossing zit hem in actief luisteren.

    Stappen

    1/ Accepteer weerstand

    Actief luisteren is luisteren naar de argumenten van je kind, zonder in een ruzie te belanden.

    Als een kind tegensputtert, drukt het bijna altijd twee dingen uit : zijn of haar gevoel enerzijds en een verzoek anderzijds.
    Bijvoorbeeld : “Hè mam, ik ben zo lekker aan het spelen, mag ik nog even opblijven ?”

    Ook al wil je dat je kind naar bed gaat, het kan best zo zijn dat je kind liever zou willen blijven spelen.
    En daar is op zich niets mis mee, met die wens.
    Het gaat pas mis als je in een discussie erover belandt.

    Om de weerstand bij je kind weg te nemen, is de crux juist die weerstand te accepteren als een legitieme uitdrukking van de gevoelens en wensen van je kind.
    Je kunt moeilijk verwachten dat je kind altijd blij is met jouw beslissingen.
    Dus : weerstand is legitiem !

    2/ Onderdruk je impuls mee ruzie te gaan maken

    Het makkelijkst is om meteen in een welles-nietes spel te verzeilen, met escalatie tot gevolg.

    Aangezien jij de ouder bent, is het aan jou om hier niet in mee te gaan.
    Meestal weet je ook wel wat de typische ruziemomenten zijn : eten, naar bed, opruimen…
    Dan kun je je geestelijk voorbereiden : “Ik ga geen ruzie maken, ik ga geen ruzie maken”.
    Naarmate je daar vaker in slaagt, wordt het ook steeds makkelijker om op de onverwachte momenten niet meteen te ‘happen’.

    Kortom, hap niet maar haal diep adem.

    3/ Vraag naar de gedachten, gevoelens en wensen van je kind

    In plaats van te zeggen : “Toch moet je naar bed” kun je vragen wat er aan de hand is.
    Luister goed naar wat je kind te zeggen heeft en hoor niet enkel wat je wil horen of verwacht te gaan horen.
    De kunst is om open vragen te stellen : 'wie', 'wat', 'waar', 'waardoor', 'welk', 'wanneer' en ook open naar de antwoorden te luisteren.

    Dus af en toe op je tong bijten om niet meteen in een discussie te belanden, maar interesse tonen.
    Hiermee geef je je kind geen gelijk, je vraagt gewoon naar de achtergronden van de weigering of opstandigheid.

    4/ Vat samen

    In je eigen woorden herhalen wat je kind als antwoord gaf, geeft je de mogelijkheid te checken of je het goed begrepen hebt (en toch niet per ongeluk alweer aan het invullen bent).
    Anderzijds is het een aanmoediging richting je kind om meer te vertellen.
    Je kunt bijvoorbeeld zeggen : “Dus je wilt nog langer spelen, omdat je nog niet moe bent en net je garage aan het opbouwen bent ?
    ”

    Soms kun je ook samenvatten door een gevoel te reflecteren : "Je bent echt teleurgesteld, hè ?"

    5/ Vraag om een reactie

    Luister naar wat je kind erop te zeggen heeft.
    En als het niks zegt, vraag dan om een reactie.
    Je kunt vragen : "Heb ik het zo goed begrepen ?"

    En nog aanmoedigender is om aan te geven, dat je het nog niet helemaal hebt begrepen: "Ik snap nog niet helemaal wat je nu het vervelendst vindt ?"

    Je geeft je kind de ruimte om zijn gevoelens en ideeën te uiten, waardoor hij zich in ieder geval gehoord en erkend voelt.
    En je hem ook daadwerkelijk hébt gehoord.
    Uiteraard houdt dit niet in dat hij ook automatisch zijn zin krijgt !
    De beslissing nemen is de volgende stap.

    6/ Beslis na een 'time-out'

    Neem even de tijd om over je beslissing na te kunnen denken.
    Je hebt nieuwe informatie gehoord, wellicht dat dat je beslissing beïnvloedt, wellicht ook niet.
    Geef jezelf de ruimte om dat even te laten bezinken.
    Soms gaat het maar om enkele seconden.
    Als je meer bedenktijd nodig hebt, kun je tegen je kind zeggen dat je er even over na wilt denken en zo terugkomt met de beslissing.
    Ook al verandert je beslissing niet, jij weet dat je er goed over hebt nagedacht.
    En bijkomend voordeel is ook dat je kind merkt dat je zijn of haar opmerkingen meeneemt in je beslissing.

    Dat versterkt het gevoel van gehoord te zijn.

    7/ Vertrouw op jezelf

    En dan héb je actief geluisterd, maar ga je toch nog twijfelen over je beslissing.
    Of je tóch niet toe had moeten geven.
    Of juist niet.
    Of je toch niet een slechte ouder bent.
    Stop !

    Telkens als die twijfel opduikt, zeg dan tegen jezelf : “Ik heb actief geluisterd en een zorgvuldige beslissing genomen. En dan is het goed !”
    En herhaal dat 'mantra' net zolang tot je jezelf overtuigd hebt.

    En bedenk ook : “Een goede ouder is een ouder die ook nee kan zeggen !”

    Do's

    • luister

    • neem de tijd en aandacht

    • beslis zelf

    • en sta erachter

    Dont's

    • je geduld verliezen

    • ruzie maken

    • klakkeloos toegeven

    • je schuldig voelen.

    Cfr. : http://www.hoedoe.nl/familie-relaties/kinderen/hoe-ben-ik-streng


    Stop maar met opvoeden !

    Maaike Boersma – DePers.nl., 07-02-2008

    Vergeet de nanny, het strafstoeltje en de time-out.
    Moderne ouders gebruiken een veel effectievere opvoedtactiek : overleggen met je kind.
    En een beetje toegeven.
    ‘Wil je niet naar bed ? Prima

    Het nannytijdperk, waarbij kinderen met discipline en duidelijkheid leren gehoorzamen en anders moeten afkoelen op een strafstoeltje, is passé.
    Cursussen waar ouders ‘respectvol’ met hun kinderen leren omgaan zijn daarentegen zo populair dat er wachtlijsten bestaan.

    Gordoncursus

    ‘Ezra’s haren kammen was vroeger echt een probleem. Elke dag kwam hij met een enorme bos klitten uit bed die hij niet wilde kammen’, vertelt Floortje Vermeiden.
    Vorig jaar had ze een periode waarin het even niet zo lekker liep met haar 5-jarige zoon en ze besloot een Gordoncursus te doen.
    Daar leerde ze op een ander manier met haar kind te communiceren en strijdpunten te relativeren.

    ‘Waarom wil je per se dat je kind zijn haar kamt ? Gewoon omdat jij vindt dat het zo hoort. Maar is haren kammen echt die strijd wel waard ? Nu kammen we zijn haren nooit meer. Hij doet het af en toe uit zichzelf.’

    ‘Als wij als ouders onmacht voelen, gaan we mopperen en straffen, waardoor je een politieagent in je eigen huis wordt’, zegt initiatiefnemer Emmeliek Boost van de Opvoeddesk.

    Overleggen in plaats van macht

    Macht gebruiken, daar moet ook cursusleider Jan Dirk van Abshoven, die de Gordontraining geeft, niets van weten.
    ‘Met overleggen bereik je meer. Als ouder hoef je niet altijd 100 procent je zin te krijgen en je kind 0 procent. Ouders die bij mij komen, willen weten waar de knoppen op hun kind zitten zodat het doet wat zij willen. Dat is een hele slechte instelling. Ouders denken dat de wereld vergaat als een kind zijn tanden niet wil poetsen, dat is toch idioterie. Of dat een kind altijd zijn bord leeg moet eten. Wat een onzin, een kind kan een week zonder eten. En stop die vla ook maar in je reet.’

    Soms wil Van Abshovens zoon niet naar bed.
    ‘Prima, waarom zou ik er een gevecht van maken, wat is mijn belang ? Een keer in de drie maanden wordt het dus tien uur, nou en ?’

    Humor

    Een ander belangrijk element in deze cursussen is humor.
    ‘Als hij bijvoorbeeld niet wil eten, zeg ik : ‘ik ben broccoli, ik wil naar mijn vriendje worst in je warme buikje’ en hup, hij eet zijn boord leeg’, zegt Mischa van Kaam, die de nieuwe cursus How2Talk2Kids volgde.
    ‘En zo zijn er talloze voorbeelden van vroegere strijdpunten die nu met humor of overleg worden opgelost. Lyrisch ben ik, ik kan niet anders zeggen. Ons leven is er echt door veranderd. Als mijn zoon van zes vroeger boos was, werd ik ook boos. Nu zeg ik gewoon : ‘ik zie dat jij boos bent’. Punt. En daarna geef ik uitleg. Door zijn gevoel te erkennen, voelt hij zich serieus genomen en is de boosheid weg. Doordat ik met argumenten kom, is er minder strijd.’

    Straffen is taboe

    Initiatiefnemer Heleen de Hertog van How2Talk2Kids : ‘Begrip tonen voor de gevoelens van je kind is van wezenlijk belang. Door anders te praten en te luisteren naar je kind krijgt het meer ruimte en gaat het zelf oplossingen bedenken. Je moet gewoon alle gevoelens accepteren, alleen bepaald gedrag moet worden gestopt of gecorrigeerd.’

    Over één ding is iedereen het eens : straffen is taboe.
    ‘Hooguit eens per maand’, zegt Boost.
    Van de welbekende nanny’s op tv moet Van Abs-hoven niets hebben.

    ‘Dat belonen en straffen is te gek voor woorden. Je kind is toch geen hond, dat is dezelfde manier van macht gebruiken. Weg met die discipline in de opvoeding.’
    Straffen is taboe.
    Hooguit eens per maand.
    ‘Maar het is niet meer nodig.'

    Cfr. : http://www.depers.nl/binnenland/170196/Stop-maar-met-opvoeden.html




    (Voor grootouders)

    - Verwennen of opvoeden ? -

    Angélique van Beers - Gezondheidsnet.nl

    "Voor mijn eigen kinderen was ik vroeger veel strenger."
    Hoe vaak je dat niet hoort zeggen als je naar de opa's en oma's van nu luistert.
    Eigenlijk is dat ook wel logisch.
    Als ouder ben je verantwoordelijk voor álle aspecten van de opvoeding.

    Consequent blijven

    Niet alleen voor de leuke, maar ook voor de minder leuke kanten.
    Je moet grenzen stellen voor je kind en daarin consequent blijven.
    Je moet hem terechtwijzen en straffen als dat nodig is, terwijl hij voortdurend uitprobeert hoever hij kan gaan in zijn ondeugende gedrag.

    Andere rol als grootouder

    Tegen de tijd dat je opa of oma bent, ligt je rol anders.
    Het belangrijkste verschil met vroeger : je bent niet meer rechtstreeks verantwoordelijk voor de opvoeding.
    Alle moeilijke beslissingen zijn nu in principe voor rekening van de ouders.

    Jij kunt je dus concentreren op die dingen die kinderen zo gezellig vinden.
    Samen naar de speeltuin, eendjes voeren in het park, lekker pannenkoeken bakken of wat ze maar willen.
    Voor de meeste mensen is dit een periode om echt van te genieten.

    Opvoedkundige keuzes

    Maar hoewel je als grootouder niet meer direct verantwoordelijk bent voor deze taak, kijk je misschien wel eens met gefronste wenkbrauwen naar de opvoedkundige keuzes van je kinderen.
    Wat is er bijvoorbeeld gebeurd met de rust, reinheid en regelmaat van vroeger ?

    Tegenwoordig worden die kleintjes overal maar mee naartoe gesleept.
    En eten wat de pot schaft was toch een prima principe ?
    Waarom krijgen ze nu vooral wat ze lusten ?
    Het zijn maar een paar van die voorbeelden waar je zelf misschien ook wel moeite mee hebt.

    Je eigen regels

    Natuurlijk hoeft dat niet meteen tot moeilijke situaties te leiden.
    Iedereen voedt nou eenmaal anders op en iedereen moet zelf ondervinden wat het beste werkt.
    Toch vraag je je misschien af of je in jouw huis je eigen regels kunt stellen.

    Regels die misschien strenger zijn dan je kleinkinderen thuis gewend zijn of die hen juist meer vrijheid geven.
    Zeker als je oppasoma of -opa bent en de kleintjes regelmatig over de vloer hebt, is dat een belangrijke vraag.
    We geven graag de volgende adviezen mee.

    Bij kleintjes ritme van papa en mama aanhouden

    • Bij kinderen die jonger zijn dan een jaar of drie, is het belangrijk om niet te veel tegenstrijdige boodschappen te geven.
      Dat snappen ze niet en maakt hen onzeker.
      Probeer dus de regels van papa en mama aan te houden.
      Doen ze thuis altijd een middagslaapje om twee uur ?
      Dan bij jou thuis ook.
      Krijgt je kleinkind van zijn ouders te drinken als hij er om vraagt ?
      Dan krijgt hij dat ook van jou.

    Oudere kinderen snappen regels

    • Kinderen die wat ouder zijn, snappen veel beter dat er bij verschillende mensen verschillende regels gelden.
      Dat hij bij jou bijvoorbeeld wat meer verwend wordt.
      Dat hij van 'Opa Snoep' vaker wat lekkers mag pakken dan thuis.
      Dat hij bij oma soms langer mag opblijven.
      Verwennen is geen enkel probleem, maar overdrijf het niet en laat het geen gewoonte worden.
      Anders wordt het voor de ouders wel heel moeilijk om weer naar de orde van de dag over te gaan.
      Zeker als je regelmatig oppast, is dit een belangrijk advies.

    Maak afspraken met de ouders

    • Of je nou mildere of juist strengere regels wilt aanhouden, zorg dat je hierover duidelijke afspraken maakt met de ouders.
      Anders kunnen er alleen maar conflicten ontstaan.
      Het laatste wat je wilt, is dat je kleinkind het middelpunt wordt van allerlei ruzies en misverstanden.
      Of dat je kleinkind zich bij jou steeds als een engeltje gedraagt, maar thuis steevast in een onhandelbaar heksje verandert ("Bij opa en oma hoef ik mijn spruitjes niet op te eten !").
      Hoe duidelijker jullie afspraken zijn, hoe duidelijker jij en de ouders kunnen zeggen : "Thuis is het zo en bij opa en oma is het anders."

    Dring je keuzes niet op

    • Bekritiseer je kinderen niet om hun opvoedkundige keuzes, zeker niet waar de kleinkinderen bij zijn.
      Zorg ervoor dat ze altijd bij je terecht kunnen voor raad en advies, zonder je daarbij op te dringen.
      Bemoeienis met de opvoeding blijft nou eenmaal een teer punt.
      Bovendien : hoe minder je over al die opvoedkundige problemen piekert, hoe meer je kunt genieten van de gezellige momenten met je kleinkind !


    Cfr. : http://www.gezondheidsnet.nl/relatie/artikelen/533/verwennen-of-opvoeden-





    Waar kan ik terecht met wat ik zie mislopen ?

    Van op afstand ben ik getuige van hoe het in een gezin fout lijkt te lopen : de ouders voeren ofwel oorlog ofwel leven ze naast elkaar.
    Ze blijven samen voor hun kinderen (10 en 12), maar die zijn de laatste tijd heel stil en teruggetrokken.
    Ze trekken hun haren uit, doen opnieuw in hun broek, weigeren te eten, vechten met elkaar en hebben vaak bang.
    De oudste moet bijvoorbeeld onder narcose voor een simpele tandverzorging.
    Ik denk dat dit gezin hulp nodig heeft, kan ik iets doen ?

    Cfr. : http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GVJ27P2RM


    Lees ook

    1. A Parent's Guide to Internet Safety
      Cfr. :
      http://www.fbi.gov/publications/pguide/pguidee.htm

    2. Elke zondag : gezindsraad
      Klasse voor Ouders
      Cfr. :
      http://www.klasse.be/ouders/help/56/245

    3. Geef zelf het goede voorbeeld
      Enthousiasme.be
      Cfr. :
      http://www.enthousiasme.be/artikelen/geef-zelf-het-goede-voorbeeld.php 

    4. Geen woorden maar daden
      Enthousiasme.be
      Cfr. :
      http://www.enthousiasme.be/artikelen/geen-woorden-maar-daden.php 

    5. Gids voor succesvol opvoeden
      Peter Adriaenssens – Lannoo, oktober 2007 – ISBN10 : 9020971530 – ISBN13 : 9789020971538 
      In dit boek geeft kinderpsychiater Peter Adriaenssens zijn visie op het opvoeden van kinderen in de 21ste eeuw.
      Aan de hand van vele concrete voorbeelden uit de eigen gezins- en beroepspraktijk, krijgen ouders antwoorden op vragen als : wat zijn gedragsregels in het gezin ?
      Hoe kunnen die er het beste uitzien ?
      Hoe kunnen we als ouders verantwoord straffen en belonen ?
      Hoe pak ik ongehoorzaamheid aan ?
      Enzovoort.
      De auteur beklemtoont daarbij steeds dat het gezin de beste plek is voor de opvoeding van kinderen, de kern waar ze de samenhang kunnen ontdekken tussen regels en vrijheden, tussen affectie en kordaatheid.
      Dit lijvige boek verveelt op geen enkel ogenblik en kan gelden als een erg praktische en veilige gids voor succesvol opvoeden.
      Het boek wordt nu eens niet besloten met de gebruikelijke literatuurlijst, want de auteur gaat er namelijk van uit dat opvoedingsboeken zich in grote mate baseren op een gemeenschappelijke basis van kennis.
      Wel geeft hij aanwijzingen voor ouders die op zoek zijn naar verdere informatie.
      Een aanrader voor alle ouders en opvoeders.
      Sobere lay-out met kleine letter.
      Cfr. :
      http://www.bol.com/nl/p/boeken/gids-voor-succesvol-opvoeden/1001004005511413/index.html

    6. Heeft zoon- of dochterlief een slecht rapport ?
      Ai, weer een buis voor wiskunde.
      En dat rode cijfer voor Frans valt zo enorm op.
      Veel kinderen durven nauwelijks naar huis met hun slecht rapport omdat ze weten dat er scènes zullen volgen.
      Maar woedend reageren is niet de juiste aanpak, vindt kinderpsycholoog Peter Adriaenssens.
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GK92C28K2

    7. Help, ik moet een kind opvoeden !
      We weten álles van opvoeding.
      Want de televisie toont ons hoe het moet en aan boeken over de band tussen ouders en kinderen ontbreekt het ook al niet.
      Dat is de theorie.
      En dan is er de praktijk.
      Die vertelt ons dat ouders nooit onzekerder geweest zijn over opvoeden dan vandaag.
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GL42AML3Q

    8. Hoe kan ik consuminderen met kinderen
      In de consumptiemaatschappij van vandaag de dag is het voor kinderen vaak moeilijk om de waarde van geld te bepalen.
      Het lijkt of iedereen altijd in de nieuwste kleding loopt en met de nieuwste mobieltjes belt.
      Vanaf de puberteit zullen je kinderen eigen keuzes maken, maar voor die tijd heb je ruim de gelegenheid om ze een goede basis mee te geven door ze te leren consuminderen.
      Marieke Henselmans legt in haar boek ‘Consuminderen met Kinderen’ (cfr. : 
      http://www.bol.com/nl/p/boeken/consuminderen-met-kinderen/1001004001807892/index.html -) uit hoe je dit goed aan kunt pakken.
      - Maak je kinderen bewust van de voordelen (voor hen!) van het consuminderen
      - Leer ze budgetteren
      - Maak van het consuminderen een gezinsaangelegenheid
      - Leg bezuinigingen niet zomaar op, maar bespreek ze eerst.
      Cfr. :
      -
      http://www.hoedoe.nl/geld/besparen/hoe-kan-ik-consuminderen-met-kinderen

    9. Hoe lang mag een kind op internet ?
      Stichting Mijn Kind Online, 26-08-2007 (laatst gewijzigd : 31-01-2009)
      Cfr. :
      http://www.mijnkindonline.nl/127/hoe-lang-mag-kind-internet.htm 

    10. Hoe leer je je kind met geld omgaan
      Je kind leren met geld om te gaan, is een belangrijk deel en tevens een belangrijk doel van de opvoeding.
      Hij moet keuzes leren maken tussen uitgeven en sparen, waarbij hij bovendien moet leren dat hij zijn geld maar één keer kan besteden.
      Kinderinfo legt uit hoe je je kind kunt leren met geld om te gaan.
      Cfr. :
      http://www.kinderinfo.nl/artikelen/artikel.asp?ArticleID=370

    11. Hoe maak ik ruzie met mijn puber
      Jouw puber vindt heel de wereld stom en jou nog wel het meest.
      En zo hoort het ook !
      Elke nieuwe generatie hoort grondig af te rekenen met alles wat haar voorgangers verkeerd hebben gedaan, want daar worden we betere mensen van.
      Maar jij zit met de brokken.
      Hoe houd je je staande tegenover het hormonengeweld ?
      Hoe houd je contact vanuit je hart ?
      Hoe blijf je je puber zien als de mooie persoon die zij (of hij) is ?
      En hoe zorg je dat jullie allebei beter worden van dit vijf-jaren-avontuur ?
      Cfr. : 
      http://www.hoedoe.nl/familie-relaties/kinderen/hoe-maak-ik-ruzie-met-mijn-puber
      Cfr. ook '  The Center for Nonviolent Communication' : http://www.cnvc.org/ 

    12. Hoe vaak mogen kinderen hun computer en gsm gebruiken ?
      Mijn kinderen moeten na school hun gsm in de keuken zetten en mogen hem enkel tussendoor bekijken, zodat ze goed kunnen studeren en slapen.
      Op de computer mogen ze enkel in het weekend en op woensdag of als ze hem nodig hebben voor huiswerk.
      Zij willen hun computer en gsm veel meer gebruiken.
      Ben ik een abnormale ouder ?
      Blijkbaar ben ik nog de enige die dit durft te eisen.
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GL42AML4Q

    13. Hoe voed je een pleegkind op ?
      Ik ben onderwijzeres op een lagere school.
      Een alleenstaande moeder van een van onze leerlingen kan niet meer zorgen voor haar kind (8) wegens schulden, een depressie...
      We hebben jaren geleden al eens overwogen om als pleeggezin kinderen in huis te nemen.
      Nu hebben we ons kandidaat gesteld om dit kind op te vangen.
      Kunt u ons tips geven rond het opvoeden van een pleegkind ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G6U29VG8V

    14. Ik heb minder tijd voor de kinderen dan mijn ex-man
      Ik deel het co-ouderschap met mijn ex-man.
      Als ons zoontje (3,5) bij mijn ex is, gaat hij 2,5 dagen naar school.
      Als hij bij mij is, moet hij elke dag van zeven tot half vier naar de opvang en school, wat volgens mijn ex veel te vermoeiend is.
      Ik voel me schuldig, want overal lees je dat zoiets niet goed is.
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GMJ28A2FQ

    15. Kinderen komen steeds vroeger in hun puberteit
      De laatste jaren merken we dat kinderen steeds vroeger in hun puberteit komen.
      Onze leerkrachten van het vijfde en zesde leerjaar ervaren steeds meer problemen en weten niet goed hoe je kinderen in hun prepuberteit het best aanpakt.
      We willen dat deze kinderen zich goed blijven voelen en dat ze op een aangename manier met elkaar kunnen omgaan.
      Hoe doen we dat ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G4V295LAN

    16. Laat je kind zich vervelen
      Klasse voor Ouders, 11-09-2009
      Cfr. : 
      http://www.klasse.be/ouders/13129/Laat-je-kind-zich-vervelen

    17. Leer je kind goede gewoontes
      Iedereen heeft vervelende gewoontes.
      Ook je kinderen zijn, gelukkig, niet perfect !
      Maar sommige gewoontes van je kind wil je hem/haar toch graag afleren.
      Vloeken, duimzuigen, niet tegen je verlies kunnen, neuspeuteren en waarschijnlijk kan je zelf nog wel een aantal ongewenste gewoontes bedenken.
      Je kan natuurlijk elke keer blijven waarschuwen op het moment dat het negatieve gedrag zich voordoet.
      Maar op een gegeven moment word jij en je kind daar doodmoe en supergeïrriteerd van.
      Het kan ook anders !
      Cfr. :
      http://lifehacking.nl/opvoed-tips/leer-je-kind-goede-gewoontes/

    18. Leer je kinderen wat respect is
      Enthousiasme.be
      Cfr. :
      http://www.enthousiasme.be/artikelen/leer-je-kinderen-wat-respect-is.php 

    19. Mag ik mijn zwaar ziek kleinkind 'milder' opvoeden ?
      Mijn kleinkind is zwaar ziek.
      Mogen we het dan 'milder' opvoeden ?
      Is het dan echt nodig naar school te blijven gaan ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G3I28JJJR

    20. Met het hart op de tong - Praten met je kinderen
      Ellen De Winter – GroeiMee.be, 27-08-09
      Communiceren doen we constant.
      We zenden altijd wel een boodschap uit, verbaal, maar vooral ook non-verbaal.
      Communicatie is erg belangrijk in ons dagelijkse leven en is heel persoonlijk.
      Iedere ouder heeft een eigen opvoedingsstijl en communiceert op unieke wijze met zijn of haar kind.
      Kinderen vinden dat volwassenen niet echt geïnteresseerd zijn in communiceren met hen, zo blijkt uit onderzoek.
      Ouders willen wel, maar soms is het niet zo eenvoudig om te praten met je kind.
      Het aanknopen van een gesprek met je kind is niet altijd gemakkelijk.
      Het is iets dat je ook niet in één keer doet.
      Het moet groeien via en door de opvoeding.
      Een vaardigheid die zich van jongsaf aan aangeleerd wordt, stap voor stap .../...
      Cfr. :
      http://www.groeimee.be/informatie/praten_met_je_kinderen/

    21. Mijn kind wil niet slapen !
      Enthousiasme.be
      Cfr. :
      http://www.enthousiasme.be/artikelen/mijn-kind-wil-niet-slapen.php 

    22. Mijn zoon is uitgeblust en wil dood
      Mijn zoon (18) doet al drie maanden niets : hij is gestopt met school, slaapt tot 's middags, speelt computerspelletjes en gaat nog amper om met zijn vrienden.
      Hij wil dood, zegt hij.
      Ik heb al van alles geprobeerd en ik probeer ook consequent te zijn zoals u altijd zegt, maar niets helpt.
      Een therapeut raadt me aan hem als vrijwilliger naar het buitenland te sturen, maar ik denk dat hij daar te onzeker voor is.
      Hij wíl hij niet geholpen worden.
      Wat nu ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G7D2B29AN

    23. Moet ik mijn dochter verplichten op kamp te gaan ?
      Mijn oudste dochter (14) wil deze zomer, in tegenstelling tot andere jaren, niet op scoutskamp.
      Ze zegt dat ze bang is om haar maandstonden te krijgen, dat de tweedaagse tocht te zwaar is en ze ons te veel mist.
      We hebben haar gerustgesteld maar niets baat, ze huilt en maakt scènes.
      We vinden ook dat ze als patrouilleleidster haar verantwoordelijkheid moet nemen.
      Moeten we haar verplichten te gaan ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G3E2BBH4A

    24. Mogen of moeten kinderen 'klikken' ?
      Mijn dochtertje mispeuterde onlangs iets in de kleuterklas.
      De juf strafte haar en mijn dochter zei dat ze 'enkel deed wat de andere kindjes ook deden'.
      Daarop zei de juf dat je niet mag klikken.
      Dezelfde dag was er op de middelbare school een incident.
      De directie vroeg of de leerlingen iets verdachts hadden gemerkt.
      Iedereen zweeg, want allemaal hadden ze geleerd dat ze niet mogen klikken.
      Moeten kinderen klikken of niet ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GAQ29DHIR

    25. Niet schoolrijp : jaar overzitten of niet ?
      Mijn kleindochter (8) zit in het derde leerjaar, maar we voelen dat ze het niet aankan.
      Na onderzoek door CLB blijkt dat ze verstandelijk niets mankeert, maar dat ze niet schoolrijp was toen ze begon aan het eerste leerjaar.
      De begeleiders stellen voor dat ze een jaar overzit, maar mijn schoondochter wil dat niet aanvaarden.
      Mag en kan ik nog iets doen ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G4D2ABL9C

    26. Opvoeden is een groeiproces - Wegwijzer voor vaders en moeders
      Peter Adriaenssens - Uitgeverij Terra – Lannoo, september 2008 – ISBN10 : 9020970372 – ISBN13 : 9789020970371
      In dit succesboek, dat aan zijn 21ste druk toe is, schrijft kinderpsychiater Peter Adriaenssens (Universiteit Leuven) dat opvoeden altijd het beste gebeurt met duidelijk leiderschap en in een positieve gezinssfeer, waarbij de aandacht meer gaat naar de vaardigheden van kinderen dan naar hun tekorten.
      De auteur beschrijft in een aantal hoofdstukken hoe de opvoeding in al haar aspecten er kan uitzien.
      In ieder hoofdstuk vinden we ook tal van tips, adviezen en concrete voorbeelden in cursief.
      Eerst wordt dieper ingegaan op hoe we ouders worden, om daarna een basis van het opvoeden te zoeken.
      Dan volgen uiteenzettingen over belonen en straffen, invloed van slechte vrienden en films, specifieke opvoedingsmoeilijkheden, mogelijke oplossingen etc.
      Aan het eind van het boek worden de functionele werkschema's en plannetjes die ook elders in het boek voorkomen, samengeplaatst.
      Verder treffen we nog een beknopte bibliografie en een beknopt trefwoordenregister aan.
      Door de duidelijke indeling en doordat het boek nergens belerend of moraliserend is, is het een echte aanrader voor zowel ouders als opvoeders.
      Cfr. :
      http://www.bol.com/nl/p/boeken/opvoeden-is-een-groeiproces/1001004005076528/index.html

    27. Opvoeden is frustreren
      Enthousiasme.be
      Cfr. :
      http://www.enthousiasme.be/artikelen/opvoeden-is-frustreren.php 

    28. Opvoeden met een handicap
      Mijn echtgenoot is na een hersenbloeding nooit meer de oude geworden: hij praat moeilijk, is minder mobiel... De druk op mij, als moeder, is groot. Mijn man slaagt er niet in zijn wensen uit te drukken, en de kinderen (5 en 7) maken er dan een spelletje van. Zullen deze 'tekorten' in de opvoeding zich later niet wreken? Ik zou het erg vinden als onze kinderen een slecht karakter ontwikkelen omdat hun vader een handicap heeft en ik voltijds werk om de kosten te dragen.
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=G9M29O0BA

    29. Opvoeden zonder geweld
      Nederlands Jeugdinstituut (NJI)
      Cfr. :
      http://www.nji.nl/publicaties/opvoedingsondersteuning/Ouderfolder%20Opvoeden%20zonder%20geweld.pdf

    30. Waarom zijn onze kinderen zo koppig ?
      Cfr. :
      http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx?genericId=365&articleId=GM228T0J1


    07-11-2009 om 13:30 geschreven door Simonne

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:aanmoedigen, afspraken, begeleiden, belonen, boosheid, discipline, gedragsproblemen, gezin, gezinsraad, Gordontraining, grootouders, How2Talk2Kids, macht, ontdekken, ontplooien, opvoeden, regels, ruzie, stimuleren, straffen, streng, talenten, verwennen
    >> Reageer (0)
    06-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    Met vriendelijke groeten,
    SeniorenNet-team

    06-11-2009 om 21:44 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Startpagina !

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Inhoud blog
  • SOS ! Hulp voor ouders
  • Stressziekten
  • Werk en gezin - Hoe overleef jij ?
  • De zes kenmerken van goed opvoeden
  • Proficiat!

    Foto

    Archief per week
  • 30/11-06/12 2009
  • 02/11-08/11 2009


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!