Vanaf oktober 1864 wordt Vincent eerst naar de dorpsschool en later naar de kostschool van Zevenbergen gestuurd, en vervolgens, vanaf september 1866 naar de Hoge Burgschool (HBS) in Tilburg dit tot maart 1868. Toen is hij plots naar het ouderlijke huis in Zundert teruggehaald. Waarom Vincent het lopende schooljaar nog voor het einde ervan verliet is voor altijd en raadsel gebleven. Het enige dat we weten is dat zijn schooluitslagen goed zijn en dat hij een bijzondere aanleg heeft voor tekenen. Pas 17 maand later, in augustus 1869, hij is dan 16 jaar, gaat Vincent in dienst als jongste bediende bij kunshandel Goupil en Co. in Den Haag. De leiding daarvan wordt waargenomen door één van zijn ooms. Van de tien broers en zussen die Vincents vader had zijn er vier voor Vincent belangrijk geweest namelijk Hendrik Van Gogh (oom Hein) die kunsthandelaar was te Brussel en waarbij Vincents jongere broer Theo zijn eerste werkervaring opdeed, dan Johannes Van Gogh, een marine-admiraal, bij wie Vincent later in Amsterdam een jaar zal verblijven, vervolgens Cornelis Van Gogh ofte oom Cor, eveneens kunsthandelaar en tenslotte oom Cent, tevens Vincents peetoom. Oom Cent heeft in Den Haag zelf een handel in kunst opgezet. Later zou het een filiaal worden van de Parijse internationale kunsthandel "Maison Goupil". Het is in deze kunsthandel dat Vincent onder de directe leiding van de heer Tersteeg als 16-jarige begint te werken. Zijn vrije tijd besteedt hij vooral aan het veelvuldig bezoeken van de Haagse musea en daardoor leert hij het werk van o.a. Millet, Israels en A. Mauve kennen en waarderen. Laatstgenoemde, schilder van de Haagse School, zal jaren later nog een belangrijke rol in Vincnets leven spelen. Dat was het dan weer. Bij leven en welzijn tot de volgende keer!
Vincent-Willem Van Gogh werd geboren op 30 maart 1853 in het dorpje Zundert ( nu Groot-Zundert) gelegen in de nederlandse provincie Noord-Brabant op slechts enkele kilometer van de belgische provincie Antwerpen. Hij was de zoon van dominee Theodorus Van Gogh en van Anna-Cornelia Carbentus. Het toeval wilde dat zijn moeder Anna precies één jaar vroeger, dag op dag, beviel van een eerste zoon die evenwel dood geboren werd. Dit jongetje werd ook Vincent-Willem genoemd en men kan momenteel nog steeds zijn grafsteen bezoeken op het parochiekerkhof naast het kerkje van Groot-Zundert. Na Vincent werd het gezin nog gezegend met vijf kinderen namelijk Anna (1855), Theo (1857), Elisabeth (1859), Wilhelmina (1862) en ternslotte Cornelis (1865). Toendertijd was Zundert een overwegend katholiek dorp. Vader Van Gogh was evenwel dominee van de protestantse Hervormde Kerk en had daardoor niet al te veel toehoorders in zijn kleine kerkje waarbij zijn functie binnen de protestantse kerk er niet interessanter op werd en waarbij hij, mede door de opvolging van zulke oninteressante en weinig lonende overplaatsingen, mettertijd verbitterde. Tot het jaar 1865 is over Vincent niet al te veel geweten. Enkel uit het relaas van sommige familieleden weten we dat de kleine Vincent zelden speelde met zijn broer Theo of met zijn drie zusjes en dat hij graag alleen door de velden liep en rondtrok door de wijde omgeving. Zundert met zijn vlakke horizon, zijn overwicht aan grijze tinten, zijn melancholische en nevelige luchten, of ook dat hij graag alleen zat te tekenen aangemoedigd door zijn moeder. Verschillende van deze tekeningen zijn tot op heden bewaard gebleven en geven reeds een fantastisch inzicht in de enorme capaciteiten van Vincent als schetser en tekenaar. Ziezo, bij leven en welzijn, tot morgen voor het vervolg.
Vincent Van Gogh en de stromingen in de schilderkunst in het laatste kwart van de 19de eeuw.
De bedoeling van deze blog is het relaas te schrijven van de 19de eeuwse schilder VINCENT VAN GOGH, en de kunstgeschiedenis van de laat 19de eeuw in relatie tot Vincent Van Gogh. Regelmatig zal er een pagina bijgevoegd worden over Vincent en zijn omgeving, te beginnen in het jaar 1853, zijn geboorte, en zo verder tot bij zijn overlijden in 1890. Deze blog zal dus geruime tijd in beslag nemen eer het laatste woord is geschreven. Als een soort "mengelwerk", maar we komen er wel, beetje bij beetje.
