Maar we zijn er. We zijn redelijk op tijd vertrokken maar zeker op tijd aangekomen. De vlucht is prima gegaan.Bij de douane kenden ze Otto nog, hij stond nog in de computer dus hij hoefde geen iriscan en vingerafdruk maar die van mij hadden blijkbaar in Chicago niet gewerkt. Ik moest op nieuw. Toen we er door waren draaiden er al twee koffers van ons op de band maar het derde koffertje kwam maar niet. Ik gevraagd aan een aardige meneer met een briefje in zijn handen. En wat stond er op het briefje. De derde koffer van Falkeisen was vergeten en stond nog in Amsterdam. Wordt nog bezorgd, waarschijnlijk morgen. Toch jammer want dit kostte veel tijd. We kwamen midden in de spits terecht van LA. Na een uur maar gestopt en wat gegeten. Ik was nogal beroerd maar we moesten door. Blij dat we er eindelijk waren. De sleutel van ons huis opgehaald en snel naar ons vakantiehuis. Heel goed. Toilettas uitgepakt en gauw naar bed. We waren al wat uurtjes wakker.