dieren liefhebbers, We kunnen aan niemand vertellen, en zeker niet aan diegene die geen dierenliefhebbers zijn,wat het is een lief dier te moeten afgeven. gedurende 10 jaar, had ik een zwarte vrouwelijk kat,het was lijk ons kind, niets was teveel,goed eten, verzorging extra, bij de minste klacht naar de dierenarts,kost geld , maar daar gaf ik niet om,ze was altijd bij mij, buiten in de hof of in huis,ze sliep bij mij,en dan plots, kon niet meer eten,ze stak haar weg, en na een liefkozing ontdekte ik een groot gezwel,paniek, naar de dierenarts, en de diagnose, kanker in de hals, juist achter haar linkeroor. niets aan te doen,kan zo niet verder leven, maar een oplossing, een spuitje. ik durf bekennen ik heb gehuild , ze is weg, en ons huis is zo leeg, maar ik heb een troost ze zal niet veel pijn gehad hebben. spijtig alois
Zij die nog jong en gelukkig zijn, men beseft maar veel te laat, hoe gelukkig men is als men jong en gezond is. De miserie komt onverwacht,het ligt al lang te broeden, ge hebt er geen gedacht van, wat er te wachten ligt.men gaat als gehuwden beiden werken, ge wint uw brood, ge spaart zoveel als mogelijk is, ge word gepensioneerd,en petat,miserie ligt op de loer, een broer sterft, een ouder volgt,vrouw wordt ziek,t'schone lieken is uitgezongen,wat rest er nog,dokter hier, kliniek binnen, en dan hoor je het verdict, spijtig meneer,er is niets aan te doen, uw vrouw moet er mee leren leven, we moeten zorgen voor elkaar,maar soms valt het heel zwaar,niets kan nog, alles wat plezierig was valt weg,droevig thuis zitten is al wat nog kan. denk er aan misschien is het nu uw beurt alois
dieren liefhebbers,
