Nadat haar moeder mij zonder opgave van reden, na acht en twintig jaar
huwelijk binnen 24 uur had verlaten, had ik na enige weken een brief zonder
enige zelf reflectie van haar zuster Sabine ontvangen.
Haar zuster had zich onterecht bemoeid met de boedelscheiding, wat ik
niet van haar heb geaccepteerd, daar ik alles zeer correct heb afgehandeld.
Ik was over de houding van Sabine zeer verdrietig maar zij tegen
Samantha:
Al zou ook jij je zo onheus tegenover mij gedragen, ook dan blijf ik
sterk
Ik zou in de goot liggen, maar na verloop van tijd op mijn knieën gaan
steunen, daarna op mijn ellebogen en weer recht op gaan staan.
Ik weet namelijk dat ik goed voor jullie ben geweest, ook al heb ik
natuurlijk net als ieder mens mijn fouten.
Jullie soms niet?
Toen ik haar naar de trein had gebracht en thuis kwam lag daar een heel
lief dierbaar briefje met o.a. de woorden als je het zwaar hebt bel mij dan,
wat ik natuurlijk nog bezit waarin zij aangaf dat zij veel van mij hield!
Nog geen veertien dagen later kreeg ik geheel onverwachts van Samantha
een telefoontje, waarschijnlijk na manipulatie van haar moeder en zuster waarin
zij mij de navolgende woorden toesprak:
Pap je hebt zelf een slechte verhouding met je moeder gehad, je moet
Sabine bellen.
Ik heb haar verteld, dat ik Sabine niets verkeerd heb aangedaan, maar dat
zij zich de afgelopen weken zeer onheus tegenover mij heeft misdragen, waar jij
en ook twee andere personen o.a. op mijn verjaardag bij aanwezig waren en ik de
mening als vader ben toegedaan, dat zij contact met mij op moet nemen en zich
niet moet laten manipuleren door haar moeder.
De voor mij ongelofelijke woorden van Samantha waren toen tegen mij:
Als jij dit niet oplost kies ik voor mijn zuster
Einde gesprek met mijn dochter Samantha, die enkele dagen daarvoor nog
aangaf zo veel van mij te houden!
Ik heb het uitgeschreeuwde, met mijn onmenselijk verdriet.
Onbegrijpelijk wat zijn woorden toch makkelijk uitgesproken en op papier
gezet.
Ik lag na deze woorden in korte tijd wederom in de goot, ben op mijn
knieën en ellebogen weer recht op gaan staan en kan hen allen recht in de ogen
kijken en ook in de spiegel en weet al meer dan twaalf jaar niet waar mijn
dochters wonen.
Waarom ik geen goed contact met mijn moeder had lag hierin, dat ik een
zeer dominante moeder had, die mij ruim vier jaar gedwongen heeft van af mijn
13e tot mijn 18e jaar in een fabriek te werken, waar ik
seksueel ben misbruikt.
Ik heb mijn moeder bijna iedere dag huilend gevraagd of ik niet meer naar
die fabriek toe hoefde.
Helaas geen enkel signaal wilde zij door haar dominantie opvangen.
Daar heb ik natuurlijk nimmer mijn kinderen mee lastig gevallen of
belast.
Met een dergelijk groot verdriet, daar loop je niet mee te koop!
Ik heb altijd voor mijn dochters klaar gestaan en mijn beste krachten aan
hun gegeven, niet alleen met woorden, maar met daden!
Doe niet zo gek Pap
Deze woorden, heb ik in de afgelopen jaren duizend maal in mij zelf
herhaald en mijzelf afgevraagd, of zij gemeend heeft wat zij op dat lieve
briefje had geschreven, of dat het loze woorden waren!
Als ik door de Kazerne laan met die prachtige bomen rij, spreid zich een
deken van verdriet over mij uit, maar ik lig niet in de goot en sta recht over
eind met al mijn verdriet.
Ik vraag mij regelmatig af, hoe kunnen zij en speciaal mijn dochter
Samantha hier mee leven. ?
Ik heb mijn leven geleefd. Een
afschuwelijke jeugd heb ik mee moeten maken. Deze jeugd
heeft mijn hele leven getekend. Eenieder
in mijn leven, zijn eigen leven laat leven. Ik heb
fouten gemaakt, die ik zou willen herstellen. Weten
wat ik nu weet, zou ik mijn leven over willen doen. De grootste fout
in mijn leven heb ik gemaakt, om te trouwen met een vrouw die niet van mij
hield. Ik
had eerder moeten leren om nee te zeggen. Ik
had in mijn leven mijn persoon, op de eerste plaats moeten stellen. Dat heb ik mijn hele leven
tot mijn 69e jaar niet gedaan!
Ieder leven, van mens en dier tot planten, is sterfelijk.
Indien je dat, emotioneel voor je zelf hebt verwerkt, sta je positiever in
deze wereld.
Niets is blijvend in deze wereld, daardoor wordt je regelmatig
geconfronteerd, met vaak intens verdriet.
Ook aan de pijn van ziekte en aftakeling komt een einde, dat is een
schrale troost, maar kan je wel de kracht kan geven, om ondanks alles, positief
per dag door te leven.
Het verlies van dierbaren personen door de dood, of andere omstandigheden,
is bijna ondragelijk.
Ook het
verlies van dierbare beesten, kan je innerlijk zo pijn doen, die met geen
woorden te beschrijven zijn, zelfs het verwelken van een bloem,plant of boom
kan je innerlijk raken.
Het voorbijgaan van die mooie zomer, kan je
verdrietig maken, als de bladeren van de bomen vallen, maar na de zomer komt
ook weer de lente.
Een
optimist weet, dat alles eindigend is en kan na het verwerken, van zijn of haar
verdriet verder leven, met alle mooie herinneringen, aan het verleden.
Het geloven in een hier namaals, kan je daarbij kracht geven, maar ook niet
gelovigen, kunnen putten uit de kracht van hen zelf. Tracht iedere dag
positief te leven, goed te zijn voor allen, die je lief en dierbaar zijn en
wees verantwoordelijk, voor deze wereld.
Deze woorden zijn en worden over de
hele wereld dagelijks uitgesproken door ontelbare mensen en religieuze
instellingen.
Katholieken, Baptisten,
Pinkstergemeente, Moslims, Hindoes, Boedisten, Gereformeerden, Hervormden,
Orthodoxe Christen en Joden, allen geloven in een God en wat voor
verschrikkelijks is er al niet namens deze God in de afgelopen eeuwen en in het
heden, door het mensdom aangericht.
BESTAAT ER
EEN GOD?
Als je denkt aan de vergassing van de
Joden, de ontelbare zelfmoord aanslagen door extremisten, de hongersnoden,
oorlogen in het verleden en het heden, dan zou je gaan twijfelen en Atheïst
worden.
Maar als je een kind geboren ziet
worden, zo ook jonge honden, poesjes en andere levende wezens, de natuur in het
voorjaar tot ontluiking ziet komen, de Sterren, Maan, Zon en het heelal
aanschouwd, evenals de Zee met al zijn vissen en hun schoonheid in soort en kleuren,
de menselijke communicatie, horen, zien, ruiken en voelen ervaart, dan moet er
een hogere macht bestaan die wij met ons verstand niet kunnen benaderen.
Haat, leugens, jalousie, nijd, afgunst
en egoïsme in de wereld zelfs in je directe omgeving, geeft de mens vaak een
verdrietig en eenzaam gevoel, die met geen woorden tot uitdrukking zijn te
brengen.
Ziekte, pijn en aftakeling is te
verdragen, als je in het bezit bent van innerlijke rust en vertrouwen.
Gelukkig ben jij, als je in je leven
mensen ontmoet, die een luisterend oor voor jou verdriet hebben en naar hun
beste kunnen een goed mens trachten te zijn, in deze harde egoïstische zakelijk
wereld, dat geeft je hoop en troost!
Achtjaar heb ik het genoegen gehad, haar te mogen leren kennen een vrouw
met een groot hart, waar plaats was voor alle mensen in het bijzonder voor
kinderen,ziekenen minder bedeelden in
dit leven.
Ik blijf haar zien in haar jurk waar de onderjurk onderuit kwam, staande
voor het hekje om snoep uit te delen aan de jongetjes uit de buurt, die haar
hiervoor een heerlijke knuffel gaven, waar zij zon enorme behoefte aan had!
Een warm gevoel kreeg en krijg ik nog, alszij mij voorstelde als haar schoonzoon, want
dat was ik voor haar ook al was ik niet getrouwd met haar Miem zoals zij
liefkozend Charmaine noemde.
Bijzonder was de samenstelling, als de hele familie bij elkaar kwam.
Een buitenstaande heeft nimmer
kunnen zien, dat zij niet vijf maar drie dochters had, het waren allemaal haar
dochters die zij in haar hart had gesloten, ieder natuurlijk met een apart
plekje. Ook de buurt en niet alleen de buurtjongetjes zullen haar missen, maar
ook de diverse buren waar zij bijna dagelijks voor kookte en ookaltijd voor iedereen een luisterend oor had.
Nimmer krijg ik meer uit haar bibberende handen een kopje koffie en ook
die bijzondere oogopslag zal ik nooit meer van haar zien, maar vergeten zal ik
die nooit. Zij is plotseling van ons heen gegaan, wat zullen wij ieder op zijn
manier haarmissen.De dood is voor mij een zwart gat en er is
nog niemand terug gekomen, om ons te vertellen hoe het aan de andere kant is.
Ik zal aan haar blijven denken, als een milde vrouw met haar zorgen en
verdriet in dit aardse leven.
De
afgelopen dagen weer verdrietig wakker geworden met de gedachten aan mijn beide
dochters, verdriet overmand mij en begint mijn leven te beheersen, maar ik val
hier niemand mee lastig.
Het
is 12 ½ jaar geleden, dat ik hen gezien heb en zij mij als oud vuil gedumpt
hebben.
Bij
mijn dagelijks verdrieten in de afgelopen jaren mij altijd afgevraagd, hoe zij
alles ervaren en hiermee kunnen leven en natuurlijk ook bij hun verdriet stil
gestaan, zij hebben ook niet gevraagd om de scheiding van hun ouders en dat
doet ieder kind pijn.
Wel
hebben zij zich laten manipuleren en bewust gekozen zonder enige beperking voor
hun moeder, zonder rekening te houden met mijn gevoel en liefde voor hen.
Na
mijn open hart operatie, besloten om via derde al mijn gedachtes die ik in de
afgelopen jaren heb opgeschreven te trachten bij hen af te leveren, wat door
hen is geweigerd!
Toch
door gezet en uiteindelijk van mijn jongste dochter een e-mail ontvangen,
waarin zij mij vertelde dat zij een hersenbloeding heeft gehad en een dochter
heeft. Dat is voor haar verschrikkelijk en voor mij nog meer extra heel
verdriet om dat ik zoveel van haar hou. Ik kan haar niet troosten en even vast houden, zij wenste op dit
moment zonder verklaring geen contact met mij, dat respecteer ik maar waarom mij toen zij ziek werd niet geinformeerd ?
In
haar mail gaf zij een totale onjuiste gang van zaken weer, wat ik pertinent heb
ontkent, maar verder in haar belang niet meer op in wens te gaan, tegen manipuleren en leugens kan niemand zich verdedigen.
Ik
kon via een weblog zoals zij heeft aangegeven haar, en haar man en kind zien, waar ik uit zelf
bescherming en respect aan mij zelf niet op in ben gegaan.
Ik
wens mijn dochter na 12 ½ jaar niet op een beeldscherm te zien, samen met haar
wil ik dat heel graag wel bekijken.
Ik
kijk in de spiegel en moet uit zelf bescherming alles afsluiten, mijn dochters
hebben voor hun moeder en zich zelf gekozen, dat is hun beslissing waar ik mee
moet leren te leven, maar moet mijn leven er niet meer door laten beheersen.
Ik
moet duidelijk als gedachten aan hen opkomen de navolgende woorden tot mijzelf spreken.
Zij
hebben gekozen en voor mij is geen plaats in hun leven, ik moet het afsluiten in het
belang van mijn gezondheid en allen die mij nu lief zijn. Wens hen in gedachten al
het goede toe en maak hen geen verwijten, daar heb ik alleen mij zelf maar mee, daar
er toch geen antwoorden op de zoveel vragen van mij komen. ECOS - 2008
Kunnen jullie mij een ding opnoemen,
waarbij jullie mij in mijn leven mee geholpen hebben, zonder daarvoor geld voor te hebben
ontvangen?
Dochters kunnen jullie een ding
opnoemen, waarbij jullie mij gesteund hebben bij mijn scheiding van jullie
moeder, die binnen 24 uur bij mij wegging, zonder opgave van reden waarvan
jullie naar ik later begreep van op de hoogte waren en ik niet, met alle maal vieze
smerige leugens als motief, om zich zelf te rechtvaardigen, eens krijgt zij en hiervoor
een zware rekening!
Dochters bij mijn openhartoperatie,
heb ik jullie niet gezien, maar wel heel erg gemist, gelukkig was mijn nieuwe lieve
levens partner Charmaine er om mij te steunen!
Ik heb in mijn leven van mijn
beesten meer liefde en trouw ontvangen dan van jullie, dat is heel erg om hier
te moeten neer schrijven, maar helaas het is zo!
In het begin heb ik altijd gedacht
en als excuus voor jullie aangevoerd, dat jullie door jullie moeder zeer zwaar werden gemanipuleerd,
maar jullie hebben een leeftijd en een goed verstand, om eens met je zelf te
praten, en eerlijk een juiste mening over mij te vormen.
Was ik dan een zodanig slechte vader
voor jullie, geef dan eens aan op welke manier?
Eens krijgen jullie hiervoor ook de
rekening, wat ik jullie niet toe wens!
Ik haat jullie moeder niet maar
minacht haar wel, en accepteer jullie houding niet daar hebben jullie mij te
veel verdriet voor gedaan, voor mij hebben jullie een onbegrijpelijk gedrag,
wat niet in mijn genen zit!
Kan in de spiegel kijken, ook al heb ik net
als ieder mens natuurlijk mijn fouten, net zoals jullie!
Hou nog steeds intens veel van jullie en is jullie nog altijd, maar doet nu
na jaren geen pijn meer, daar mijn tranen bevroren zijn en mijn hart versteend!
Samantha ik denk heel vaak met heel veel
verdriet aan je, en hoop dat jij je met je ziekte, staande kan houden, en had
je zo graag willen steunen, en even vast willen houden en troosten. Vergeet
nooit dat ik je na ons telefoongesprek ben gaan zoeken, maar niet wist waar je
woonde.
Sabine jou wens ik, met alles wat in
mij zit je toe, zelf reflectie! Alle afspraken die ik met jou gemaakt heb, wat heel veel
geld heeft gekost, waar ik heel hard voor moest werken in een zeer slechte
economische tijd, en waar je moeder nimmer een cent voor heeft bijgedragen, ben
je niet nagekomen! Met de kunstacademie in Den-Haag ben je na 2 maanden zonder
opgave van reden gestopt. Schoefers Europees secretaresse totaal niet afgemaakt,
terwijl je dit uitdrukkelijk aan mij beloofd had, en ik toen eigenlijk al bang
was dat jij jouw afspraak met mij niet na zou komen, maar je bent mijn kind
waar ik het beste mee voor had en heb. Naar Frankrijk voor je Frans ook mislukt, je
legt de schuld altijd bij een ander, heb je op mijn kosten terug gehaald,
terwijl je moeder je daar geheel onverantwoordelijk wou laten zitten! Je daarna
geholpen, in huis genomen geld gegeven om kleren te kopen om te gaan
solliciteren wat je toen zo graag wou, maar je besliste weer snel wat anders, je wilde
gaan studeren in Tilburg met alle problemen van dien, daar ook dat niet goed
ging, waar ik je voor gewaarschuwd heb. Meer afspraken ben je met mij niet nagekomen,
maar dat heb ik je allemaal, al heel lang geleden vergeven.
Sabine jij hebt mij verteld, dat
jullie gezamenlijk een brief aan mij hebben geschreven, al mijn post heb ik
altijd ontvangen die brief niet, denk dan ook dat jullie die niet hebben
geschreven en het een leugen van je is, want ik had zeker gereageerd !
Mijn aller grootste fout is geweest,
dat ik jullie te veel heb verwend, en alle zorgen altijd voor jullie hebben
opgelost.
9 juli 2011 niet
verstuurt om jullie geen pijn te doen !
Balou je bent alweer ruim zes jaar mijn poezen
vriendin. Officieel is
ook Charmaine je bazinnetje, maar je bent altijd bij mij op het Domein Pluto
waar je het zeer naar je zin hebt. Je
bent een zeer eigenzinnige poes, waar ik erg aan heb moeten wennen.Het liefst was je de eerste jaren alleen maar
buiten, wel met mij spelen springend als een aap van tak naar tak. Nu ben je heel veel binnen en zeer
aanhankelijk! Als
het warm weer is mag je ook s nachts van mij buiten. Je moet bijna
van niemand wat hebben en uitzonderlijk accepteer je een ander persoon. Als
mens heb ik van jou geleerd, dat ik meer aan mij zelf moet denken, ook al is
deze wijsheid voor mij veel te laat gekomen! Je bent de beste vriendjes met Brenda en
Eva.
Het jagen op
vogels en konijntjes is gelukkig voorbij! Ik hoop dat ook jij nog heel lang bij
mij mag blijven.
Bij
iedere begrafenis of crematie die ik bijwoon, sterft er iets
van
binnen in mij.
Twaalfjaar
geleden, hebben mijn dochters mij bij het oud vuil gezet.
Gemanipuleerd
door hun gefrustreerde moeder.
Zonder
enige zelf reflectie, hebben zij het contact met mij verbroken.
Intelligente
dochters, maar geestelijk arm.
Jaren
heb ik verkondigd dat zij mijn kinderen, een goede moeder hadden!
Nu
weet ik dat dit niet zo is, daar een moeder nimmer een kind mag manipuleren,
dat is heel direct kindermishandeling.
Toch
van mijn kinderen blijven houden, is iets wat die moeder mij niet af kan nemen,
net zomin als de kinderen zelf.
De
spiegel is mijn God en rechter in dit leven, waar ik mij dagelijks tegenover
moet verantwoorden.
Maar
o het doet zon pijn, ondanks dat ik met opgeheven hoofd in de spiegel kan
kijken!
Een
gedumpte vader, die niet om het verlies van zijn kinderen kan rouwen, is
onmenselijk en veroorzaakt brandende littekens, die bij emotionele
gebeurtenissen zoals bij begrafenissen en crematies open scheuren en niet meer
genezen.
