EVA.

Het is alweer drie jaar geleden dat ik je in België heb gekocht en dat je deel van mijn leven bent geworden.

Charmaine heeft je naam mogen uitkiezen en in het begin heeft zij meerdere malen, op verschillende wijze getracht je van mij over te nemen.

Ik heb haar direct heel duidelijk gemaakt, dat dit nimmer zal gaan gebeuren!

Zij mocht met jou naar de honden school.

Je bent uitzonderlijk aanhankelijk en blijft in je gedrag nog steeds een pup.

Als er andere personen of honden bij ons zijn, ben je overdreven druk.

Zijn wij alleen met je vriendinnen Brenda en Balou, dan ben je de rust zelf.

Wij zijn in deze drie jaar veel van elkaar gaan houden en ik hoop dat wij nog lang bij elkaar mogen blijven.

Je baasje  Evert

ECOS.

27-05-2012 om 13:24 geschreven door Ecos  

Brenda ik zal je missen.

Deze nacht hebben jij en ik niet geslapen.

Jij was zo ziek en alleen mijn hand op je kop kon je troost geven, wat een voorrecht dat ik dat mocht doen.

Vanmorgen heel veel geruimd maar met heel veel liefde gedaan, maar met pijn in mijn hart om dat ik mij nu begin te realiseren, dat het einde gaat naderen.

Ik wil je troosten met alles wat ik in mij heb.

Ik wil jouw pijn en verdriet verminderen maar ik sta machteloos, o wat hou ik veel van je en ik zal je zo verschrikkelijk missen.

Er zullen momenten zijn dat niemand mij kan troosten, wat zal ik dan eenzaam is.

Wij samen hadden een verleden met een lijntje naar mijn dochters, die nimmer zullen weten wat voor pijn ik voel, maar jij wel, o mijn lieve onbaatzuchtige trouwe mensen hond, mijn grote steun al voor meer dan 12 jaar.

Ik zal je steun zijn, ook in je laatste momenten en je zult geen pijn lijden, daar zal ik voor zorgen.

Charmaine gebeld en ik heb gehuild, voor het eerst in 11 jaar, o wat heb ik een verdriet.

Jij slaapt nu, ik streel je kop en wacht tot je wakker wordt.

Ik zou zo graag willen dat je bij mij blijft maar onze tijd van samen zijn op deze wereld is bijna op.

Jouw mensen vriend Evert

ECOS

27-05-2012 om 13:17 geschreven door Ecos  

Ode aan mijn hond “Brenda “

Meer dan veertien jaar zijn wij samen geweest.

Jij en ik waren beide gedumpt.

Jij na een jaar bij je Belgische baas en ik na 28 jaar getrouwd te zijn geweest.

Zoveel onbaatzuchtige liefde, trouw, aanhankelijkheid en bescherming van je mogen ontvangen.

Nimmer heb jij mij teleurgesteld, nooit heb je tegen mij gegromd of je tanden laten zien.

Jij waakte over mij en was mijn troost bij mijn verdriet.

Vriendelijk maar waakzaam tegenover vreemden.

Instinctief voelde je aan wanneer ik verdriet had.

Je kwam naar mij toen legde je kop op mijn knie of ik moest je rechterpoot vasthouden.

Als jij er in de begin jaren na mijn scheiding niet was geweest, was ik er uitgestapt.

Wat zal ik je missen.

Je baasje Evert.

ECOS

27-05-2012 om 13:14 geschreven door Ecos  

” Pap doe niet zo gek ”

Wat was de reden van deze uitspraak.

Nadat haar moeder mij zonder opgave van reden, na acht en twintig jaar huwelijk binnen 24 uur had verlaten, had ik na enige weken een brief zonder enige zelf reflectie van haar zuster Sabine ontvangen.

Haar zuster had zich onterecht bemoeid met de boedelscheiding, wat ik niet van haar heb geaccepteerd, daar ik alles zeer correct heb afgehandeld.

Ik was over de houding van Sabine zeer verdrietig maar zij tegen Samantha:

“ Al zou ook jij je zo onheus tegenover mij gedragen, ook dan blijf ik sterk “

Ik zou in de goot liggen, maar na verloop van tijd op mijn knieën gaan steunen, daarna op mijn ellebogen en weer recht op gaan staan.

Ik weet namelijk dat ik goed voor jullie ben geweest, ook al heb ik natuurlijk net als ieder mens mijn fouten.

Jullie soms niet?

Toen ik haar naar de trein had gebracht en thuis kwam lag daar een heel lief dierbaar briefje met o.a. de woorden als je het zwaar hebt bel mij dan, wat ik natuurlijk nog bezit waarin zij aangaf dat zij veel van mij hield!

Nog geen veertien dagen later kreeg ik geheel onverwachts van Samantha een telefoontje, waarschijnlijk na manipulatie van haar moeder en zuster waarin zij mij de navolgende woorden toesprak:

Pap je hebt zelf een slechte verhouding met je moeder gehad, je moet Sabine bellen.

Ik heb haar verteld, dat ik Sabine niets verkeerd heb aangedaan, maar dat zij zich de afgelopen weken zeer onheus tegenover mij heeft misdragen, waar jij en ook twee andere personen o.a. op mijn verjaardag bij aanwezig waren en ik de mening als vader ben toegedaan, dat zij contact met mij op moet nemen en zich niet moet laten manipuleren door haar moeder.

De voor mij ongelofelijke woorden van Samantha waren toen tegen mij:

“Als jij dit niet oplost kies ik voor mijn zuster”

Einde gesprek met mijn dochter Samantha, die enkele dagen daarvoor nog aangaf zo veel van mij te houden!

Ik heb het uitgeschreeuwde, met mijn onmenselijk verdriet.

Onbegrijpelijk wat zijn woorden toch makkelijk uitgesproken en op papier gezet.

Ik lag na deze woorden in korte tijd wederom in de goot, ben op mijn knieën en ellebogen weer recht op gaan staan en kan hen allen recht in de ogen kijken en ook in de spiegel en weet al meer dan twaalf jaar niet waar mijn dochters wonen.

Waarom ik geen goed contact met mijn moeder had lag hierin, dat ik een zeer dominante moeder had, die mij ruim vier jaar gedwongen heeft van af mijn 13^e tot mijn 18^e jaar in een fabriek te werken, waar ik seksueel ben misbruikt.

Ik heb mijn moeder bijna iedere dag huilend gevraagd of ik niet meer naar die fabriek toe hoefde.

Helaas geen enkel signaal wilde zij door haar dominantie opvangen.

Daar heb ik natuurlijk nimmer mijn kinderen mee lastig gevallen of belast.

Met een dergelijk groot verdriet, daar loop je niet mee te koop!

Ik heb altijd voor mijn dochters klaar gestaan en mijn beste krachten aan hun gegeven, niet alleen met woorden, maar met daden!

“ Doe niet zo gek Pap ”

Deze woorden, heb ik in de afgelopen jaren duizend maal in mij zelf herhaald en mijzelf afgevraagd, of zij gemeend heeft wat zij op dat lieve briefje had geschreven, of dat het loze woorden waren!

Als ik door de Kazerne laan met die prachtige bomen rij, spreid zich een deken van verdriet over mij uit, maar ik lig niet in de goot en sta recht over eind met al mijn verdriet.

Ik vraag mij regelmatig af, hoe kunnen zij en speciaal mijn dochter Samantha hier mee leven. ?

Jullie vader.

27-05-2012 om 13:07 geschreven door Ecos  

Niets is blijvend in dit leven.

Ik weet, dat niets voor altijd blijvend is in dit leven.

Een keer verdwijnt alles in het leven.

In mijn gevoel wil ik terug naar jullie, maar jullie hebben mij gedumpt als een oud stuk vuil!

Ik kan alleen maar vooruit kijken, anders beëindig ik het heden en dat zijn jullie mij niet waard.

Mijn brandende vraag aan jullie is, hoe kunnen jullie hiermee leven?

Eens verdwijnt er ook in jullie leven iets, wat jullie zeer dierbaar is.

Voel dan heel even mijn pijn!

Jullie Vader.

27-05-2012 om 13:06 geschreven door Ecos  

MANIPULEREN.

Ik huil van binnen.

Naar buiten zijn mijn tranen bevroren.

Mijn gevoelens zijn diep verborgen.

Aan niemand tonen al mijn verdriet.

Waarom doen jullie mij en jullie zelf dit aan.

Was ik dan een slechte vader.

Ik heb voor jullie gezorgd, zorgen en lief gehad, ook nu nog.

Jullie  moeder heeft nimmer hoeven te werken kon alle aandacht aan jullie spenderen.

Alles heb ik naar vermogen voor jullie gedaan.

Ik heb jullie nimmer geclaimd.

Ook ik ben een mens met al mijn tekortkomingen.

Jullie niet?

Niets is mij te veel geweest, dat moeten jullie toch nog weten.

Al ruim twaalf jaar weet ik niet waar jullie zijn.

Iets moet er in jullie toch ook van mij zijn.

Zijn jullie dan zo gemanipuleerd.

Hebben jullie geen gevoel meer van binnen.

Hoe kunnen jullie hier mee leven?

Jullie vader.

27-05-2012 om 13:06 geschreven door Ecos  

MIJN LEVEN.

Ik heb mijn leven geleefd.                                                                            
Een afschuwelijke jeugd heb ik mee moeten maken.                                   
Deze jeugd heeft mijn hele leven getekend.                                                  
Eenieder in mijn leven, zijn eigen leven laat leven.                                        
Ik heb fouten gemaakt, die ik zou willen herstellen.                                         
Weten wat ik nu weet, zou ik mijn leven over willen doen.                              
De grootste fout in mijn leven heb ik gemaakt, om te trouwen met een vrouw die niet van mij hield.                                                                               
Ik had eerder moeten leren om nee te zeggen.                                                   
Ik had in mijn leven mijn persoon, op de eerste plaats moeten stellen.                     
Dat heb ik mijn hele leven tot mijn 69^e jaar niet gedaan!

27-05-2012 om 11:52 geschreven door Ecos  

GEESTELIJKE ALLERGIE.

Ik ben lichamelijk nergens allergisch voor.

Geestelijk ben ik allergisch voor dominante vrouwen!

Mijn haren gaan direct overeind staan en ik zet al mijn stekels uit om deze vrouwen van mij af te stoten, als zij in mijn buurt trachten te komen.

Ik herken deze vrouwen op een afstand.

Al heel vroeg kennis gemaakt met een dominante moeder die door haar dominant gedrag een zeer groot negatief stempel op mijn leven heeft gedrukt.

Een dominante moeder omschrijf ik als een vrouw, die wil bepalen hoe haar kind moet leven, dit is een vorm van kindermishandeling!

Een afschuwelijk jeugd gehad, met bijna vier jaar sequeel misbruik, waar mijn moeder geen enkel signaal van heeft opgevangen!

Een mens is een vrij wezen, die in alle vrijheid zelf zijn leven moet bepalen.

Een relatie in welke vorm dan ook, waarvan een tracht te domineren, is gedoemd vroeg of laat te mislukken.

ECOS

27-05-2012 om 11:45 geschreven door Ecos  

Schoonheid.

Uiterlijk schoonheid is vergankelijk.

Innerlijke schoonheid blijft bestaan.

Uiterlijke schoonheid is zo verschillend.

Innerlijke schoonheid zo universeel.

Uiterlijke schoonheid verdwijnt met de jaren.

Innerlijke schoonheid groeit met de jaren.

Bij het oud worden is het omhulsel van de mens

aan vergankelijkheid en aftakeling onderhevig.

De ziel dient bij het oud worden alleen maar mooier te worden, dat dient een universeel streven van ieder mens te zijn.

Ecos.

27-05-2012 om 11:42 geschreven door Ecos  

OPTIMIST.

Ieder leven, van mens en dier tot planten, is sterfelijk.

Indien je dat, emotioneel voor je zelf hebt verwerkt, sta je positiever in deze wereld.

Niets is blijvend in deze wereld, daardoor wordt je regelmatig geconfronteerd, met vaak intens verdriet. 
                                                                                                
Ook aan de pijn van ziekte en aftakeling komt een einde, dat is een schrale troost, maar kan je wel de kracht kan geven, om ondanks alles, positief per dag door te leven.

Het verlies van dierbaren personen door de dood, of andere omstandigheden, is bijna ondragelijk.                                                                                                           

Ook het verlies van dierbare beesten, kan je innerlijk zo pijn doen, die met geen woorden te beschrijven zijn, zelfs het verwelken van een bloem,plant of boom kan je innerlijk raken.                                                                                            

Het voorbijgaan van die mooie zomer, kan je verdrietig maken, als de bladeren van de bomen vallen, maar na de zomer komt ook weer de lente.                                                                                                                                       

Een optimist weet, dat alles eindigend is en kan na het verwerken, van zijn of haar verdriet verder leven, met alle mooie herinneringen, aan het verleden.

Het geloven in een hier namaals, kan je daarbij kracht geven, maar ook niet gelovigen, kunnen putten uit de kracht van hen zelf.                                                                
Tracht iedere dag positief te leven, goed te zijn voor allen, die je lief en dierbaar zijn en wees verantwoordelijk, voor deze wereld.

Optimisme wens ik een ieder toe.

Ecos

27-05-2012 om 11:39 geschreven door Ecos  

RESPECT.

Wederzijds respect is het fundament onder een relatie of vriendschap.

Respect tonen is een vorm van innerlijke beschaving.

Indien ener zijd of wederzijds geen respect meer getoond wordt, is een relatie of vriendschap gedoemd te mislukken.

Respect is je partner accepteren hoe hij of zij ook is.

Kun je dat niet, beëindig de relatie in beider belang.

Respect tonen is een vorm van liefde.

Respect komt meestal tot uiting in kleine veel al voor de ander, van onbelangrijke dingen of zaken.

Wie respect geeft, ontvangt deze meestal terug.

ECOS

27-05-2012 om 11:15 geschreven door Ecos  

VREDE.

Deze woorden zijn en worden over de hele wereld dagelijks uitgesproken door ontelbare mensen en religieuze instellingen.

Katholieken, Baptisten, Pinkstergemeente, Moslims, Hindoes, Boedisten, Gereformeerden, Hervormden, Orthodoxe Christen en Joden, allen geloven in een God en wat voor verschrikkelijks is er al niet namens deze God in de afgelopen eeuwen en in het heden, door het mensdom aangericht.

BESTAAT ER EEN GOD?  

Als je denkt aan de vergassing van de Joden, de ontelbare zelfmoord aanslagen door extremisten, de hongersnoden, oorlogen in het verleden en het heden, dan zou je gaan twijfelen en Atheïst worden.

Maar als je een kind geboren ziet worden, zo ook jonge honden, poesjes en andere levende wezens, de natuur in het voorjaar tot ontluiking ziet komen, de Sterren, Maan, Zon en het heelal aanschouwd, evenals de Zee met al zijn vissen en hun schoonheid in soort en kleuren, de menselijke communicatie, horen, zien, ruiken en voelen ervaart, dan moet er een hogere macht bestaan die wij met ons verstand niet kunnen benaderen.

Haat, leugens, jalousie, nijd, afgunst en egoïsme in de wereld zelfs in je directe omgeving, geeft de mens vaak een verdrietig en eenzaam gevoel, die met geen woorden tot uitdrukking zijn te brengen.

Ziekte, pijn en aftakeling is te verdragen, als je in het bezit bent van innerlijke rust en vertrouwen.

Gelukkig ben jij, als je in je leven mensen ontmoet, die een luisterend oor voor jou verdriet hebben en naar hun beste kunnen een goed mens trachten te zijn, in deze harde egoïstische zakelijk wereld, dat geeft je hoop en troost!

ECOS

27-05-2012 om 11:10 geschreven door Ecos  

Ouders of verzorgers dienen de vertrouwde basis

in je leven te zijn.

De invloed van ouders of verzorgers in een jong leven, draag je altijd met je mee.

Dit behoren voor je toekomst positieve invloeden te zijn.

Velen ontvangen in hun jeugd echter negatieve invloeden van hun ouders of verzorgers.

Natuurlijk mag men zich daar in het latere leven niet op blijven beroepen.

Positieve invloeden van ouders of verzorgers, hebben ook niet altijd een goede uitwerking op de persoon, net zo min als de negatieve.

Ieder mens is uniek en heeft in dit leven zijn eigen verantwoordelijkheid.

Als het einde van het leven in zicht is, kan men zich niet beroepen op de invloed van de ouders of verzorgers.

Een mens komt en gaat alleen.

ECOS

27-05-2012 om 11:08 geschreven door Ecos  

Ode aan mijn schoonmoeder “ Marietje “

Achtjaar heb ik het genoegen gehad, haar te mogen leren kennen een vrouw met een groot hart, waar plaats was voor alle mensen in het bijzonder voor kinderen,  ziekenen minder bedeelden in dit leven.

Ik blijf haar zien in haar jurk waar de onderjurk onderuit kwam, staande voor het hekje om snoep uit te delen aan de jongetjes uit de buurt, die haar hiervoor een heerlijke knuffel gaven, waar zij zo’n enorme behoefte aan had!

Een warm gevoel kreeg en krijg ik nog, als  zij mij voorstelde als haar schoonzoon, want dat was ik voor haar ook al was ik niet getrouwd met haar “Miem” zoals zij liefkozend Charmaine noemde.

Bijzonder was de samenstelling, als de hele familie bij elkaar kwam.

 Een buitenstaande heeft nimmer kunnen zien, dat zij niet vijf maar drie dochters had, het waren allemaal haar dochters die zij in haar hart had gesloten, ieder natuurlijk met een apart plekje. Ook de buurt en niet alleen de buurtjongetjes zullen haar missen, maar ook de diverse buren waar zij bijna dagelijks voor kookte en ook  altijd voor iedereen een luisterend oor had.

Nimmer krijg ik meer uit haar bibberende handen een kopje koffie en ook die bijzondere oogopslag zal ik nooit meer van haar zien, maar vergeten zal ik die nooit. Zij is plotseling van ons heen gegaan, wat zullen wij ieder op zijn manier haar  missen.  De dood is voor mij een zwart gat en er is nog niemand terug gekomen, om ons te vertellen hoe het aan de andere kant is.

Ik zal aan haar blijven denken, als een milde vrouw met haar zorgen en verdriet in dit aardse leven.

ECOS

27-05-2012 om 11:00 geschreven door Ecos  

ALS IK SLAPEN GA.

Als ik slapen ga tel ik regelmatig tot tien.                                   

Bij mijn eerste tel:                                                            

Denk ik aan jou mijn Rivella mijn liefde met al zijn ups en downs. 

Bij mijn tweede tel:                                                           

Denk ik aan mijn dochters en vraag mij af hoe het met hen gaat en waar zij wonen.                                                                   

Bij mijn derde tel:                                                              

Denk ik aan mijn beesten en wat voor belangrijk deel zij in mijn leven uitmaken.                                                                           

Bij mijn vierde tel:                                                               

Denk ik aan mijn jeugd met al het onbeschrijflijk verdriet.                

Bij mijn vijfde tel:                                                                    

Denk ik aan mijn grote financiële zorgen.                                   

Bij mijn zesde tel:                                                                     

Denk ik aan mijn zuster, ook een product van haar opvoeding.                

Bij mijn zevende tel:                                                             

Denk ik aan mijn vrienden speciaal aan Helga in verband met haar gezicht verlies.                                                                    

Bij mijn achtste tel:                                                                

Denk ik aan het verdriet en ongelijkheid in de wereld en vraag mij af of er een God bestaat.                                                              

Bij mijn negende tel:                                                               

Denk ik aan mijn gezondheid en de resterende tijd die mij nog rest.

Bij mijn tiende tel:                                                                  

Komt gelukkig weer die innerlijke rust en val ik in slaap.

27-05-2012 om 10:50 geschreven door Ecos  

ACHTER JE LATEN ZIJN WOORDEN DIE MIJ ZIJN TOEGESPROKEN.

Achter je laten wat je gedaan en mee gemaakt hebt en niet meer aan denken.

Deze woorden die mij zijn toegesproken, zijn in mijn ogen een makkelijke manier van leven, die niet de mijne is.                                                 

Het gaat voorbij aan het verleden.                                                        
       
Het heden is een afspiegeling van het verleden.                                            

Meestal herhaalt de geschiedenis zich in het leven.                                         

Natuurlijk mag je niet leven in het verleden, maar er wel aan herinnerd worden en uit bepaalde zaken lering trekken.                                            

Het kan het heden en de toekomst verbeteren.

ECOS

27-05-2012 om 10:45 geschreven door Ecos  

Een gedicht voor mijn Rivella,

Zij je moeder is heen gegaan

Zij heeft je daarvoor nog aangekeken

Je hebt haar hand nog gevoeld

De liefde van haar is in jou overgegaan

Zij is dardoor rustig heen gegaan

Zij heeft je gevraagd niet verdrietig te zijn !

Daarom was zij zo rustig,toen zij voor goed ging slapen

Nu doorgaan en af en toe niet weten hoe, vraagt moed en berusting

Jouw moeder heeft in haar hele leven veel moed getoond met haar groot hard, wat heel weinig mensen in dit leven bezitten!

Zij is boven gelukkig, als jij deze moed nu ook op kunt brengen

Verwerp de boosheid ver van je

Laat de berusting tot je komen

En denk aan al het goede, wat je van haar hebt mogen ontvangen

Dat geeft je kracht om het verdriet te verwerken en verder te leven in dit voor een ieder eindigend bestaan.

Je Gabber en de beesten

Rivella dag 14 mei 2006

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

AFSCHEID NEMEN UIT ZELF BEHOUD.

De afgelopen dagen weer verdrietig wakker geworden met de gedachten aan mijn beide dochters, verdriet overmand mij en begint mijn leven te beheersen, maar ik val hier niemand mee lastig.

Het is 12 ½ jaar geleden, dat ik hen gezien heb en zij mij als oud vuil gedumpt hebben.

Bij mijn dagelijks verdrieten in de afgelopen jaren mij altijd afgevraagd, hoe zij alles ervaren en hiermee kunnen leven en natuurlijk ook bij hun verdriet stil gestaan, zij hebben ook niet gevraagd om de scheiding van hun ouders en dat doet ieder kind pijn.

Wel hebben zij zich laten manipuleren en bewust gekozen zonder enige beperking voor hun moeder, zonder rekening te houden met mijn gevoel en liefde voor hen.

Na mijn open hart operatie, besloten om via derde al mijn gedachtes die ik in de afgelopen jaren heb opgeschreven te trachten bij hen af te leveren, wat door hen is geweigerd!

Toch door gezet en uiteindelijk van mijn jongste dochter een e-mail ontvangen, waarin zij mij vertelde dat zij een hersenbloeding heeft gehad en een dochter heeft. Dat is voor haar verschrikkelijk en voor mij nog meer extra heel verdriet om dat ik zoveel van haar hou. Ik kan haar niet troosten en even vast houden, zij wenste op dit moment zonder verklaring geen contact met mij, dat respecteer ik maar waarom mij toen zij ziek werd niet geinformeerd ?

In haar mail gaf zij een totale onjuiste gang van zaken weer, wat ik pertinent heb ontkent, maar verder in haar belang niet meer op in wens te gaan, tegen manipuleren en leugens kan niemand zich verdedigen.

Ik kon via een weblog zoals zij heeft aangegeven haar, en haar man en kind zien, waar ik uit zelf bescherming en respect aan mij zelf niet op in ben gegaan.

Ik wens mijn dochter na 12 ½ jaar niet op een beeldscherm te zien, samen met haar wil ik dat heel graag wel bekijken.

Ik kijk in de spiegel en moet uit zelf bescherming alles afsluiten, mijn dochters hebben voor hun moeder en zich zelf gekozen, dat is hun beslissing waar ik mee moet leren te leven, maar moet mijn leven er niet meer door laten beheersen.

Ik moet duidelijk als gedachten aan hen opkomen de navolgende woorden tot mijzelf spreken.

Zij hebben gekozen en voor mij is geen plaats in hun leven, ik moet het afsluiten  in het belang van mijn gezondheid en allen die mij nu lief zijn.
Wens hen in gedachten al het goede toe en maak hen geen verwijten, daar heb ik alleen mij zelf maar mee, daar er toch geen antwoorden op de zoveel vragen van mij komen.
ECOS  - 2008

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

MIJN TROUWE MAKKER.

Nooit meer samen kijkend naar de zee.

Nooit meer samen zwemmen in de zee.

Wat hebben wij het samen goed gehad.

Wat zal ik je missen.

Niets en niemand kan jou vervangen.

Vele jaren samen geweest.

Al de vreugde en verdriet van mij mee gemaakt.

Nimmer mijn vertrouwen beschaamt.

Nimmer tegen mij gegromd.

Altijd op mij gepast.

Jouw trouw was onvoorwaardelijk.

De mijne voor jou ook.

Je mensen vriend Evert 

Ingeslapen 8 februari 2009 om 10.00 uur

Bijlagen:
Herschaalde kopie van Together with my special dog Brenda.jpg (17.2 KB)   

Dochters,

Kunnen jullie mij een ding opnoemen, waarbij jullie mij in mijn leven mee geholpen hebben, zonder daarvoor geld voor te hebben ontvangen?

Dochters kunnen jullie een ding opnoemen, waarbij jullie mij gesteund hebben bij mijn scheiding van jullie moeder, die binnen 24 uur bij mij wegging, zonder opgave van reden waarvan jullie naar ik later begreep van op de hoogte waren en ik niet, met alle maal vieze smerige leugens als motief, om zich zelf te rechtvaardigen, eens krijgt zij en hiervoor een zware rekening!

Dochters bij mijn openhartoperatie, heb ik jullie niet gezien, maar wel heel erg gemist, gelukkig was mijn nieuwe lieve levens partner Charmaine er om mij te steunen!

Ik heb in mijn leven van mijn beesten meer liefde en trouw ontvangen dan van jullie, dat is heel erg om hier te moeten neer schrijven, maar helaas het is zo!

In het begin heb ik altijd gedacht en als excuus voor jullie aangevoerd, dat jullie door jullie moeder zeer zwaar werden gemanipuleerd, maar jullie hebben een leeftijd en een goed verstand, om eens met je zelf te praten, en eerlijk een juiste mening over mij te vormen.

Was ik dan een zodanig slechte vader voor jullie, geef dan eens aan op welke manier?

Eens krijgen jullie hiervoor ook de rekening, wat ik jullie niet toe wens!

Ik haat jullie moeder niet maar minacht haar wel, en accepteer jullie houding niet daar hebben jullie mij te veel verdriet voor gedaan, voor mij hebben jullie een onbegrijpelijk gedrag, wat niet in mijn genen zit!

 Kan in de spiegel kijken, ook al heb ik net als ieder mens natuurlijk mijn fouten, net zoals jullie!

Hou nog steeds intens veel van jullie en is jullie nog altijd, maar doet nu na jaren geen pijn meer, daar mijn tranen bevroren zijn en mijn hart versteend!

Samantha ik denk heel vaak met heel veel verdriet aan je, en hoop dat jij je met je ziekte, staande kan houden, en had je zo graag willen steunen, en even vast willen houden en troosten. Vergeet nooit dat ik je na ons telefoongesprek ben gaan zoeken, maar niet wist waar je woonde.

Sabine jou wens ik, met alles wat in mij zit je toe, zelf reflectie!
Alle afspraken die ik met jou gemaakt heb, wat heel veel geld heeft gekost, waar ik heel hard voor moest werken in een zeer slechte economische tijd, en waar je moeder nimmer een cent voor heeft bijgedragen, ben je niet nagekomen!
Met de kunstacademie in Den-Haag ben je na 2 maanden zonder opgave van reden gestopt.
Schoefers Europees secretaresse totaal niet afgemaakt, terwijl je dit uitdrukkelijk aan mij beloofd had, en ik toen eigenlijk al bang was dat jij jouw afspraak met mij niet na zou komen, maar je bent mijn kind waar ik het beste mee voor had en heb.
 Naar Frankrijk voor je Frans ook mislukt, je legt de schuld altijd bij een ander, heb je op mijn kosten terug gehaald, terwijl je moeder je daar geheel onverantwoordelijk wou laten zitten!
Je daarna geholpen, in huis genomen geld gegeven om kleren te kopen om te gaan solliciteren wat je toen zo graag wou, maar je besliste weer snel wat anders, je wilde gaan studeren in Tilburg met alle problemen van dien, daar ook dat niet goed ging, waar ik je voor gewaarschuwd heb.
Meer afspraken ben je met mij niet nagekomen, maar dat heb ik je allemaal, al heel lang geleden vergeven.

Sabine jij hebt mij verteld, dat jullie gezamenlijk een brief aan mij hebben geschreven, al mijn post heb ik altijd ontvangen die brief niet, denk dan ook dat jullie die niet hebben geschreven en het een leugen van je is, want ik had zeker gereageerd !

Mijn aller grootste fout is geweest, dat ik jullie te veel heb verwend, en alle zorgen altijd voor jullie hebben opgelost.

9 juli 2011 – niet verstuurt om jullie geen pijn te doen !

Jullie vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

BALOU.

Balou je bent alweer ruim zes jaar mijn poezen vriendin.                                  
Officieel is ook Charmaine je bazinnetje, maar je bent altijd bij mij op het Domein “Pluto “ waar je het zeer naar je zin hebt.                                                 
Je bent een zeer eigenzinnige poes, waar ik erg aan heb moeten wennen.                    Het liefst was je de eerste jaren alleen maar buiten, wel met mij spelen springend als een aap van tak naar tak.                                                                
Nu ben je heel veel binnen en zeer aanhankelijk!                                                   
Als het warm weer is mag je ook ‘s nachts van mij buiten.                                   
Je moet bijna van niemand wat hebben en uitzonderlijk accepteer je een ander persoon.                                                                                                               
Als mens heb ik van jou geleerd, dat ik meer aan mij zelf moet denken, ook al is deze wijsheid voor mij veel te laat gekomen!                                                         
Je bent de beste vriendjes met Brenda en Eva.

Het jagen op vogels en konijntjes is gelukkig voorbij!
Ik hoop dat ook jij nog heel lang bij mij mag blijven.

Je baasje  Evert

ECOS.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

Een gedumpte vader, kan ik niet rouwen.

Als gedumpte vader kan ik niet rouwen.

Bij iedere begrafenis of crematie die ik bijwoon, sterft er iets

van binnen in mij.

Twaalfjaar geleden, hebben mijn dochters mij bij het oud vuil gezet.

Gemanipuleerd door hun gefrustreerde moeder.

Zonder enige zelf reflectie, hebben zij het contact met mij verbroken.

Intelligente dochters, maar geestelijk arm.

Jaren heb ik verkondigd dat zij mijn kinderen, een goede moeder hadden!

Nu weet ik dat dit niet zo is, daar een moeder nimmer een kind mag manipuleren, dat is heel direct “kindermishandeling”.

Toch van mijn kinderen blijven houden, is iets wat die moeder mij niet af kan nemen, net zomin als de kinderen zelf.

De spiegel is mijn God en rechter in dit leven, waar ik mij dagelijks tegenover moet verantwoorden.

Maar o het doet zo’n pijn, ondanks dat ik met opgeheven hoofd in                           de spiegel kan kijken!

Een gedumpte vader, die niet om het verlies van zijn kinderen kan rouwen, is onmenselijk en veroorzaakt brandende littekens, die bij emotionele gebeurtenissen zoals bij begrafenissen en crematies open scheuren en niet meer genezen.

Jullie vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

DOCHTERS

Doelloos loop ik vaak rond.

In mijn geest op zoek naar jullie.

Jullie zijn zo gemanipuleerd en geïndoctrineerd.

Waar is jullie eigen gevoel en verstand.

Waar zijn jullie?

Wat doen jullie?

Hoe kunnen jullie?

Bij mij zoveel onherstelbaar leed veroorzaakt!

Hoe kunnen jullie hiermee leven?

Jullie vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

Dochters

Het verdriet dat blijft knagen. 

Stil gaat de dag aan mij voorbij.

Vandaag is mijn hele wezen er niet bij.

Ik voel mij ongelukkig en zo intens alleen.

Mijn gedachten drijven heen.

Waarom overvalt mij regelmatig dit gevoel.

Diep in mijn hart weet ik de reden.

Van binnen schreeuw ik om mijn dochters.

Ik mis mijn dochters en weet niet waar zij zijn.

Jullie Vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

DOCHTERS.

Als verdrietige vader dwaal ik in mijn geest.

Gedachten komen over wat is en had kunnen zijn.

Innerlijke pijn om jullie gemis beheerst mijn leven.

Ik ben door jullie verlaten en voel mij gekwetst.

Waarom hebben jullie je zo laten manipuleren?

Schaduw hebben jullie in mijn leven gebracht.

Mijn resterende levenspad is grillig en omringd door duisternis.

De kracht om zonder jullie verder te leven, is bij mij aanwezig.

Geen depressie of drank maar innerlijke rust geeft mij kracht.

Wel zou ik weer willen voelen en niet alleen mijn verdriet.

Er is steeds weer die ene vraag.

Hoe kunnen jullie hiermee leven?

Jullie Vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

DOCHTERS

Doelloos loop ik vaak rond.

In mijn geest op zoek naar jullie.

Jullie zijn zo gemanipuleerd en geïndoctrineerd.

Waar is jullie eigen gevoel en verstand.

Waar zijn jullie?

Wat doen jullie?

Hoe kunnen jullie?

Bij mij zoveel onherstelbaar leed veroorzaakt!

Hoe kunnen jullie hiermee leven?

Jullie Vader.

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

MEN ZEGT DAT WONDEN HELEN.

Men zegt dat wonden helen

Maar een litteken blijft altijd bestaan

Zoals onverwachts de wind op komt,

zo komt de pijn en het verlangen naar jullie mijn dochters

En steeds weer doet het meer pijn

De wonden die jullie bij mij gemaakt hebben, helen niet meer

Verdriet hoort bij het leven

Maar het leven heeft mij te veel verdriet gegeven

Al het verdriet om jullie heeft mij kwetsbaar gemaakt

Maar niet gebroken

Omdat ik in de spiegel kan kijken

Jullie ook ?

ECOS

26-05-2012 om 20:36 geschreven door Ecos  

IDEALIST.

Soms voel ik voel ik boosheid in mijzelf, omdat ik een idealist ben en dat past niet in deze wereld.

Soms ben ik boos op mij zelf omdat ik anders ben, dan de meeste anderen.

Meestal kan ik dat wel aan, maar soms maakt het mij zo intens verdrietig.

Vaak denk ik was ik maar net zo egoïstisch als de meeste andere mensen, wat zou het leven dan eenvoudiger zijn.

Maar nee ik blijf een idealist tot aan mijn dood.

Ik weet en voel van binnen, dat ik nimmer alleen ben.

Dat is mijn grootste steun in mijn leven.

Ik blijf trouw aan mij zelf!

ECOS

26-05-2012 om 20:31 geschreven door Ecos  

Een kind verliezen.

Een kind verliezen, is het ergste wat een mens in zijn leven kan overkomen.

Er zijn verschillende redenen, waaraan men een kind kan verliezen.

Door middel van een miskraam.

Door middel van een ziekte.

Door een ongeluk.

Door zelfmoord.

Door manipulatie van een van de ouders.

Door ruzie.

Door verdrinking.

Door een misdrijf.

Je leven is daarna geknakt.

Het verdriet hierover zal de rest van je leven een deel van je blijven, waar je mee moet leren verder te leven.

ECOS

26-05-2012 om 20:26 geschreven door Ecos  

Afscheid

Afscheid nemen
is denken aan wat voorbij is.
Je gedachten afsluiten, mooie herinneringen inpakken voor de achterblijvers.

Afscheid nemen
is nadenken dat je niets vergeet, loskomen van het heden en vertrouwen in het hiernamaals hebben.

Afscheid nemen is stil staan, bij het verdriet
van de achterblijvers die jou lief hebben.

Verdriet  en beeld vervaagd na verloop van tijd voor de achter blijvers, maar verdwijnt nimmer bij hen voor altijd.

ECOS

26-05-2012 om 20:08 geschreven door Ecos  

DE SPIEGEL.

De spiegel is de enige die weergeeft een werkelijk beeld  van je zelf. 
                                     
Als je niet meer in de spiegel kan kijken, weet je van binnen dat er iets goed fout zit.                                                                                         

Als je in je leven veel hebt mee gemaakt en je kan dan in de herfst van je leven nog met opgeheven hoofd in de spiegel kijken, geeft dat je innerlijke rust.   
                                                                                                                                          
Als verdriet en pijn op zijn diepste punt is, groeit de kracht voor de toekomst om te overleven.                                                                                                      

Als je in de spiegel kijkt weet je wat voor fouten je hebt gemaakt, die je graag zou willen herstellen, maar zo zit het leven helaas niet in elkaar. 
                                           
Als je in de spiegel kijkt zie je al de vreugde en verdriet van uit je kinderjaren tot de dag van heden Ieder mens heeft zijn menselijke fouten daar zijn wij mens voor.                     

Vergeven is ons geleerd maar vergeten lukt bijna nooit.

ECOS

26-05-2012 om 20:07 geschreven door Ecos  

Accepteren.

Iedere dag is anders.

Niets is blijvend in het leven.

Afscheid nemen van dierbaren doet pijn en laat littekens achter.

Afscheid nemen van plaatsen waar men gelukkig is geweest,  geeft verdriet en veroorzaakt pijn.

De moed om naar de toekomst te kijken, maakt je sterk voor het heden.

Genieten van de dag van heden, met mooie herinnering aan het verleden, dat geeft je troost en moed om positief door te gaan.

               ECOS                 

26-05-2012 om 19:57 geschreven door Ecos  

Woorden.

Woorden kunnen troost geven.

Woorden kunnen kwetsen.

Woorden kunnen hoop geven.

Woorden kunnen een gevoel uiten.

Woorden kunnen liefde uiten.

Woorden kunnen verdriet uiten.

Woorden kunnen een nood kreet zijn.

Woorden kunnen iets afwijzen.

Woorden kunnen ontzettend pijn doen

Woorden kunnen geloof openbaren.

Woorden kunnen angst oproepen.

Woorden kunnen dankbaarheid aangeven.

Woorden kunnen iets beloven.

Woorden zijn en blijven slechts woorden en vaak te snel en te gemakkelijk uitgesproken.

Als uitgesproken woorden niet gemeend zijn of niet in daden worden omgezet, dient men deze woorden niet uit te spreken, zij laten verdriet en innerlijke wonden achter.

ECOS.

26-05-2012 om 08:02 geschreven door Ecos  

NIETIG.

Wij mensen, zijn in het grote heelal nietig en slechts als een blad, die in de herfst van een boom valt.

ECOS

26-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

INNERLIJKE PIJN OM VERLIES.

Ontkenning van innerlijke niet zichtbare pijn kan jaren duren en vreet je van binnen op, zonder dat je het zelf beseft.

Pijn toelaten en accepteren, geeft je de kracht om verder te leven met deze pijn.

Het is moeilijk om te erkennen, dat deze pijn een deel van je zelf is geworden en mee gaat tot het einde van je leven.

Niets in deze wereld kan deze pijn wegnemen.

Alleen innerlijke rust kan deze pijn verzachten.

ECOS

26-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

HERFST.

De bomen schudden hun bladeren af.

Het gras stopt met groeien.

De zomerplanten sterven af.

De vogels zijn in de rui.

Een gevoel van eenzaamheid overvalt je soms.

De natuur is aan het doodgaan.

Wind en regen hebben de overhand.

Ik loop in het bos over de afgevallen bladeren.

Ik kijk naar de bomen.

De eerste knoppen kondigen zich al aan.

De natuur is niet dood.

Het nieuwe leven komt er aan.

Geniet van het leven.

ECOS

26-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos  

Een Email naar God

Ik heb regelmatig behoefte om met u te praten, daar ik heel veel dingen niet begrijp en daarmee worstel.                                                                                     
Waarom is er zoveel leed en ongelijkheid op deze wereld?                                       
De geestelijke van alle geloven weten hier geen antwoord op te geven en verkondigen het is de mens, die dat veroorzaakt.                                                
Als wij geschapen zijn naar uw beeld en gelijkenis, waarom zijn er dan zoveel slechte mensen, bent u dan ook een slechte God?                                 
Waarom grijpt u niet in bij ziekte, onrecht, oorlogen, honger en extremistisch daden.                                                                                                              
Als u bestaat heeft u toch een doel voor ogen gehad, met de mens en de natuur?                                                                                                                                      
Als ik om mij heen kijk, zie ik zo veel moois, weergegeven in de schoonheid van de gehele natuur alles is in harmonie, behalve het mensdom in al zijn variëteiten.                                                                                                                              
Als ik ’s avonds naar boven kijk, zie ik de schoonheid van het machtige heelal.                                                                                                                                        
 Als een kind gezond geboren wordt, is dat voor mij een onbegrijpelijk wonder, verdriet bij de geboorte van gehandicapte kinderen is niet te begrijpen!                                                                                                                         
Waarom lijden zoveel mensen honger en zijn andere mensen zo onmetelijk rijk en worden mensen te jong ziek, verliezen ouders hun kind op een veel te jonge leeftijd aan een ziekte of een ongeluk.                                                         
Kunt u begrijpen, dat ik dat alles niet begrijp?                                                          
Als u een momentje tijd heeft, wilt u mij dan alstublieft een E-mail sturen, ik zal u antwoordt dan zoveel mogelijk aan een ieder doorgeven, daar ik niet alleen met deze problemen worstel.                                                                             Mijn geloof in u ben ik nog niet kwijt geraakt en wil ik graag behouden.

 ECOS

26-05-2012 om 00:00 geschreven door Ecos