De wandeling.
Zo een twee keer per jaar laten we ons inspireren door een wandelnetwerk en vandaag is dat het netwerk van de Kempense Beemden. We stappen 10.780 km, van Lille naar Vorselaar. Het is een ideale wandeling voor wie houdt van onverharde, rustige veldwegen, tussen de nu kale akkers en de weiden door. 73% van de tocht loopt dan ook over zanderige wegen. Verwacht geen opvallende gebouwen of dergelijke onderweg, de Veertien Kapelletjes zijn zowat het enige punt waar het niet alleen genieten is van de rust, de herfst, de landelijkheid. Al stralen ook zij rust uit. We quoteerden 16/20, waarmee we onze appreciatie uitspreken voor een tocht die we natuurlijk zelf in elkaar gestoken hebben, met de nadruk op onverhard.

De winnende nummers: 12 13 14 15 21 62 61 60 52 53 95 96 93 92 41 42 43 44 1 56 39 90 53. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon de kaartjes - routeyou of NGI - gebruiken.

Het weer.
Eigenlijk prachtig weer, maar technisch gesproken bleef het langere tijd zwaar bewolkt, zij het met voornamelijk onschuldige altocumulus (zie een van de foto's) die slechts af en toe de zon kon versluieren. De wind waaide matig, zonder hinderlijk te zijn en de temperatuur lag met 17° toch wel hoog.

De stafkaarten.
16/3-4 Kasterlee (2016) - 16/1-2 Zandhoven (2016)

Hoe we er geraakten.
Andermaal kozen we voor de gemakkelijkste oplossing, met een rechtstreekse trein naar Herentals en aansluitende bussen, de 59 voor de heenreis, de X42 voor de terugreis.

Een beetje geschiedenis.
Heel erg lang heeft de tramgeschiedenis van Vorselaar niet geduurd: de tram Brasschaat - Brecht - Oostmalle - Herentals - Westerlo bediende de gemeente van 1908 tot 1949. Daarna volgde de onvermijdelijke verbussing. Ik heb geprobeerd om de geschiedenis rudimentair weder samen te stellen, met enkele reuzensprongen over de jaren heen.
In 1924 vinden we de tramlijn terug onder nummer 262. De meeste ritten worden voorgesteld als doorgaand, maar vaak zijn er lange wachttijden. Zo komt rit 225 aan in Herentals om 9:40 om er pas door te rijden om 12:09!
Vlak voor WO II is aan die onhandige toestand enigszins tegemoet gekomen.
Na WO II tekent zich een situatie af die een hele tijd mee zou gaan. Buslijn 311 (de latere vervangingslijn voor de treinen tussen Lier en Herentals) bedient ook ritten met vertrek in Vorselaar via Bouwel naar Lier. De tram wordt vervangen door een buslijn, ondergebracht in tabel 805: Oostmalle - Herentals.
In 1969 vinden we lijn 311 terug als lijn 29. Het NMVB-busnet is verder uitgebouwd met een bus 42 (tabel 656) Herentals - Zandhoven en bus 54 (tabel 671) Heist-op-den-Berg - Herentals. Let op dat nummer 42: het overleeft onder een of andere vorm zo goed als alle wijzigingen die daarna zijn doorgevoerd.
In 1982 is de toestand verder verbeterd: er is nog steeds een lijn 29a, lijn 42 verbindt nu Antwerpen via Broechem met Herentals en lijn 44 verbindt Oostmalle met Vorselaar.
Met de invoering van de basismobiliteit zien we een serieuze aangroei van het aantal schooldiensten, die deels ook al voordien bestonden. Dat hoeft ook niet te verbazen met een grote onderwijsinstelling in het centrum van Vorselaar.
De basisbereikbaarheid van vandaag zorgt voor een bus 21 (Vorselaar - Turnhout), voor een X42 (een snelbus Antwerpen - Herentals) die trouwens ook voordien bestond (als 427) en een aangepast schoolnet.

Nog één opmerking: lang niet alle vermelde tram- en busdiensten bedienden het centrum van Vorselaar. De tramhalte Doornboom lag op een klein uur stappen van het centrum dat sinds de verbussing wel goed bediend wordt.

De verbinding.

 * Herentals Station perron 9 - ** Lille Dorp - *** Vorselaar Dorp

En wat we beleefden.
Voor de vijfde opeenvolgende dag rijdt IC 3408 met één i.p.v. 2 vierledige stellen. Op het grootste deel van de reis zal dat wel geen capaciteitsproblemen opleveren, maar vanaf Tubize en tot Brussel-Centraal is de trein zwaar bezet. Uit het feit dat ook telkens wordt gemeld dat de trein uit 4 i.p.v. 8 rijtuigen bestaat, kunnen we gelukkig afleiden dat dit geen definitieve toestand is, maar een uitzonderlijke(?). En ja hoor, op het moment dat ik dit schrijf, is IC 3408 al in Turnhout aangekomen met twee vierledige stellen. In december komen er veel treinen bij: hoe dat moet als er nu al te weinig rijtuigen zijn, valt nog af te wachten. Stel 816 lijdt ook nog onder een redelijk vierkant wiel maar dat is eigenlijk bijzaak. Wel belangrijk: de hele rit rijdt de trein op tijd en dat geeft uitzicht op een geslaagde overstap naar bus 59.

Deze bus heeft geen gps-gegevens, maar vermits er maar één bus vertrekt van perron 9 kunnen we veronderstellen dat dat de 59 wordt. De rit verloopt best.

Voor de terugrit is het opnieuw wachten op een bus zonder gps. We zijn dan altijd blij als er een bus opduikt. Dat is de gelede 635042.Het heeft wat voeten in de aarde gehad, ook thuis in de leemgrond van de Zennevallei, voor ik wat gegevens vond over deze bus, die veel weg had van een spookbus: geen gps, geen werkende ontwaarders, geen vermelding in haltelink gps… Maar ook deze bus rijdt zo goed als stipt en dus genieten we opnieuw van een vlotte aansluiting.

IC 3437 rijdt met een kleine vertraging; in Brussel-Noord kan hij zelfs vertrekken met één luttele minuut. Maar dan begint het: Centraal: +3, Zuid +4, Halle bij aankomst +9. Het is één van de treinen waarvan de NMBS vooraf zou moeten aanduiden dat eerste klas kopen geen zin heeft, al is de bezetting van eerste klas toch nog altijd lager dan die van tweede. Dat het tweedeklasrijtuig vlak voor eerste klas ook nog ontoegankelijk is helpt de zaak niet vooruit. Ineens 140 zitplaatsen in tweede klas minder, dat kan tellen in het geval van een trein die sowieso al vol zit.

De treinlectuur.
P.F. THOMÉSE, De onderwaterzwemmer.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Drones: Russische hoornaars?

Uitgedrukt…
een ravottelink of ravotterink: een geluid dat je moeilijk thuis kunt brengen, bijvoorbeeld van iets wat buiten je zicht in elkaar stort of omvalt, maar ook het geluid dat een bewegende groep mensen maakt.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

05-11-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

01.10.2025
Vandaag is er staking bij de TEC-LV in de stelplaats Jemeppe. Aanleiding: een nieuwe werkregeling die vandaag ingaat en die onderhandeld is met de vakbonden. Getroffen lijnen: 9 – 10 – 40 – 41 – 42 – 43 – 44 – 46 – 47 – 48 – 49 – 50 – 51 – 52 – 53 – 86 – 87 – 88 – 89 – 90 – 91 – 122 – 145 – 153 – 156 – 194 – 285. Weinig of geen bussen.

03.10.2025
Bij de TEC-Charleroi in Jumet en Genson wordt er geprotesteerd tegen het aanhoudende personeelsgebrek. Een onbekend aantal bussen rijdt niet uit. Toevallig is er in de namiddag een vergadering om het probleem te bespreken.

04.10.2025
Onze bus van 17:47 rijdt andermaal niet: ofwel heeft hij geen gps-gegevens, ofwel wordt hij brutaalweg afgeschaft. De Lijn heeft ons nog de hele dag in de onzekerheid gehouden met het eerste, maar nog net op tijd verschijnt het bericht dat hij niet rijdt. Nog eens 4 km wandelgenot, en ja, we moeten amper 3 minuten vroeger vertrekken te voet dan met de bus: wachttijd aan de halte, afstand tussen bushalte van bestemming en echte bestemming. En we zijn tenminste zeker dat we ook nog op tijd zullen zijn. Hansea, in liberale middens droomt men van privédiensten… ik niet meer zo…

14.10.2025
Nationale actiedag van de vakbonden en nog wat mindere geesten. Zoals altijd worden in de eerste plaats de gebruikers van het OV geviseerd, in de privésector krijg je nog nauwelijks mensen op straat. Tenzij onze economie in elkaar stuikt, dan gaat dat vanzelf.
Maar terug naar het OV: we namen vandaag toch 2 van de schaarse bussen, een R55 van De Lijn en een 114 van de TEC. Die stoppen in Essenbeek op precies dezelfde plaats. Alleen is die halte door De Lijn herdoopt tot Kasteelstraat en heet ze voor de TEC nog altijd Nijvelsesteenweg. Hoe kun je verwachten dat toevallige reizigers dit begrijpen?

21.10.2025
Ik heb lang gedacht dat ik de vakbonden mijn vijanden waren, maar eigenlijk is het omgekeerd: ik ben hun vijand, samen met al die andere OV-gebruikers die eind november 3 dagen in de kou zullen blijven staan.

24.10.2025
Bij de TEC-LV is er vandaag eens een staking bij een onderaannemer: Keolis Sprimont. Op 1 januari zou die sluiten en dat is niet naar de zin van de CSC. Drie andere depots van Keolis liggen op fietsafstand…

26.10.2025
Alle OV-maatschappijen wijzen er terecht op dat de reiziger duidelijk moet maken als hij mee wil met de bus. Maar zouden de chauffeurs dan ook enige reactie kunnen tonen, bijvoorbeeld door de richtingaanwijzer te gebruiken? Of zijn het allemaal BMW-rijders?

31.10.2025

Info van De Lijn per mail:

Lijn 160 Edingen - Herne - Kester - Leerbeek (beide richtingen)
Van 3 tot 14 november
Niet bediende haltes: Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal

Lijn 163 Roosdaal - Lennik - Halle (beide richtingen)
Van 3 tot 14 november
Niet bediende haltes: Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal

Lijn 164 Halle - Pepingen - Heikruis - Leerbeek (beide richtingen)
Van 3 tot 14 november
Niet bediende haltes: Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal, Sint-Kwintens-Lennik Zonnestraal

Zou het kunnen dat de halte Zonnestraal in die periode niet bediend wordt?

01-11-2025 om 18:38 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Als je een wandeling volgt die 40 jaar geleden beschreven werd door Joris Sels in Info-Vakantiegenoegens, hou je er natuurlijk rekening mee dat ze ernstige verminkingen zal vertonen, al hebben we het ooit al anders ervaren. Maar hier in Broechem merk je inderdaad dat de tijd niet stilstaat: de mooie dorpskern (rond een dries) heeft zich in zowat alle richtingen uitgebreid, zodat straten die in 1985 nog best bewandelbaar moeten zijn geweest, nu alleen nog voor de aangelanden interessant kunnen zijn. Wat blijft er dan uiteindelijk over? De kastelen zijn er nog: het eerste, Kasteel Bossenstein, is nu het centrum van een uitgestrekt golfterrein, het tweede, het Broechemhof, is zelfs in de herfst nauwelijks zichtbaar. En de boomgaarden zijn veelal laagstamboomgaarden geworden, waardoor ze natuurlijk flink aan charme inboetten. Het beste deel van de wandeling loopt trouwens langs het eerste kasteel, Kasteel Bossenstein, maar daar hoor je steeds duidelijker het lawaai van de E313; gelukkig staat het verkeer richting Antwerpen zo goed als stil, wat een slok op een borrel scheelt qua storend achtergrondgedreun.
Blijft er dan niets meer over van de aantrekkingskracht van destijds? Toch wel, zo konden we genieten van de prachtige Onze-Lieve-Vrouwkerk, die vermoedelijk toevallig open was. De buurt van Bossenstein mag er ook zijn, met het enige stukje bos van de hele route en er loopt ook nog een mooi pad richting Emblem, al moet ik toegeven dat dat een ingeving van het moment was ter vervanging van een route langs verkeerswegen. Die laatste slikken trouwens meestal nogal wat autoverkeer: zouden de sluipwegen van de E313 zich tot hier uitstrekken? De TWQ bedraagt een povere 17% van de tocht die 14.420 km lang is, inbegrepen twee keer 600 m van de bushalte naar het vertrekpunt. Zie kaartje een en twee. We quoteerden 8/20.

Foto's zijn er nauwelijks… Die enkele vind je hier.

Veruit de mooiste weg van het hele traject, op weg naar Bossentein.

Het kasteel Bossenstein, thans golfparadijs…

Het weer.
Licht bewolkt, 13° warm en 3 Beaufort: het zou erger kunnen zijn. We genoten, kortom…

De stafkaarten.
16/5-6 Lille (2016) - 16/1-2 Zandhoven (2016)

Hoe we er geraakten.
We kozen de eenvoudigste optie en dat was een rechtstreekse trein naar Lier en daar een aansluitende bus van lijn 42a Lier - Berchem. En dat zowel heen als terug.

Een beetje geschiedenis.
In 1889 verbond de tram Antwerpen met Broechem. Dat duurde tot 1958. In 1930 werd de lijn nog geëlektrificeerd en vijf jaar later doorgetrokken tot het centrum. In Jos NEYENS, De Buurtspoorwegen in de provincie Antwerpen lees ik dat in 1926 de eerste naoorlogse elektrificatie (Antwerpen - Wommelgem) er kwam, gevolgd door Wommelgem - Broechem op 13.02.1928. Lier werd elektrisch bereikt in 1930. De bediening met spoorauto's Oostmalle - Broechem werd stopgezet op 01.07.1950, tegelijk met de elektrische dienst tussen Broechem en Lier. Naast de gewone bronnen vond ik ook nog deze wikipediapagina over deze lijn.
Met het verdwijnen van de tram deed de bus zijn intrede: zo vonden we in het spoorboekje van 1960 een tabel 653 met een lijn Antwerpen - Broechem - Oostmalle/Lier. Vermoedelijk droeg die bus toen al het lijnnummer 42, maar het zou nog een tijd duren voor dat ook uit de dienstregelingen af te leiden was. Tabel 653 werd gaandeweg ingewikkelder, met drie lijnen 42 (Antwerpen - Zandhoven - Herentals), 42 doorgestreept (Antwerpen - Lier) en 42B (Antwerpen - Hove). Dat was allemaal nog vrij overzichtelijk, maar de basismobiliteit zorgde voor een kluwen aan schooldiensten, naast de basislijn 420, gekenmerkt door een lijnnummer dat begon met 42. Er kwam zelfs een belbus 945, maar die verdween op het moment dat in Antwerpen drastisch gesnoeid werd in belbusaanbod.
Met de basisbereikbaarheid kwam lijn 42a met een resem schooldiensten. De meeste daarvan vonden hun oorsprong bij de realisatie van de basismobiliteit. En met de basisbereikbaarheid kwam ook de belbus terug, onder de vorm van een flexbus met heel wat halten in Broechem en ruime omgeving.

De verbinding.

En wat we beleefden.
IC 3408 zou met twee vierledige stellen moeten rijden maar het gebeurt al te vaak dat een stel ontbreekt: dat betekent dus een halvering van de capaciteit en dat merk je, ook in eerste klas. De controle komt er pas na Mechelen en op dat ogenblik is de bezetting al mager. Mooi is hoe de tbg haar tijd neemt om een zeventiger uit te leggen dat hij veel goedkoper zou kunnen reizen als senior, maar de brave man is er niet in geslaagd om zijn geboortedatum in de app in te brengen en dus krijgt hij eigenlijk een standaardbiljet. Ze zorgt ervoor dat de app de drager voortaan als 65+ zal herkennen.

De bouw van een tunnel onder de sporen heeft er indertijd voor gezorgd dat niet alle bussen meer voor het stationsgebouw het busstation kunnen bedienen. Gelukkig is er een halte Zagerijstraat (Station) die dat opvangt; de voetgangerstunnel onder de sporen zorgt voor de rest. Het deel van de rit op Liers grondgebied verloopt eerder stroef door de moeilijke manoeuvres van de gelede bus, maar blijkbaar is de dienstregeling er wel op voorzien. Het centrum van Broechem, met kerk, gemeentehuis en busstation, wordt door deze bussen niet aangedaan: er is een halte Van den Nestlaan, toch wel ruim een halve kilometer van dat centrum.

De terugrit verloopt analoog. De bus heeft in het eerste deel van zijn rit wel nogal wat vertraging opgebouwd: we zullen uiteindelijk 13 minuten later dan voorzien kunnen instappen, bij aankomst in Lier is de vertraging gekrompen tot 11 minuten. Dat is voor één keer geen probleem, want we hebben een ruime aansluiting.

Terwijl we staan te wachten zien we hoe 5 jongeren de sporen oversteken om wat sneller op spoor 2 te komen; de tunnel zal te vermoeiend zijn… Gelukkig wordt er geen alarm geblazen, zodat de treinen ongeveer op tijd kunnen blijven rijden. Meteen na het vertrek uit Lier krijgen we al controle door een tbg die zo-even nog op het perron stond. Ik meld het omdat we voorbij Brussel-Zuid nog eens gecontroleerd werden door een team van 3 (of meer?) tbg's. Tot mijn verbazing kan de tbg uit mijn biljet op de app afleiden dat we al gecontroleerd zijn. We bereiken Halle met een beperkte vertraging.

De treinlectuur.
Georges SIMENON, De zaak Louis Bert. Voor een keer geen Maigret van Simenon, maar het verhaal van een onhandige ritselaar die uiteindelijk van moord verdacht wordt - hij heeft het lijk laten verdwijnen, precies om dat te vermijden - maar die uiteindelijk toch door het Assisenhof veroordeeld wordt. Ik kocht het boekje 55 jaar geleden en het Zwarte Beertje ziet er nog zo goed als nieuw uit.

Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Ik lees in Knack dat de jeugd het moeilijk heeft met bijzinnen en metaforen en andere vormen van beeldspraak. Misschien moet ik een tweede versie van deze blog maken om daaraan tegemoet te komen. En als we dan toch bezig zijn kan ik misschien een speciale Antwerpse versie maken, waarin alles korte a's vervangen zijn door e's, of ie klank die in fonetisch schrift weergegeven wordt door een a en een e, die elkaar rug tegen rug recht houden…

Uitgedrukt…
Dat is een pijpengestel. Dat is prutswerk, iets dat slecht opgebouwd is en snel uit elkaar zal vallen en dus nauwelijks bruikbaar is.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

30-10-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Onze eerste schreden op de Tour du Brabant wallon zetten we op 5 juni 1999 tussen Wavre en La Hulpe. Die TBW was opgezet door een wandelvriendenclub die jaren aan een stuk de rood-blauwe bewegwijzering onderhielden - we vonden nog één merkteken in het Bois d'En Haut, gemakkelijk terug te vinden op de kaart (of op deze) want het was het enige stuk bos waar we vandaag door moesten. In 2017 namen de Waalse GR-paden het hele concept, de realisatie en het onderhoud ervan over en het pad werd beschreven in de topogids van GR127, die voor het eerst verscheen in januari 2018. We hebben ondertussen een dozijn trajecten gevolgd en ik denk niet dat er ook maar één ontgoochelend is geweest. Vandaag is het dus de beurt aan nummer 13, van Jodoigne naar Beauvechain, 13.640 km lang, langs een reeks oude, meestal goed verzorgde boerderijen en het dorpje Mélin, over veldwegen die alleen echt modderig waren waar de asfaltlaag centimeters dik vervuild was door de werf voor de bouw van een nieuwe watertoren. Moeten aannemers dan niet reinigen wat ze vuil hebben gemaakt? En oh ja, we vonden onderweg doornappel, maar we gaan ons niet belachelijk maken: als je alle giftige planten moet uitroeien blijft er hier binnenkort alleen nog gras over…
Ik ken sinds vandaag dankzij Tine Hens (interview in Knack) ook het woord solastalgie, over de pijn die je ervaart wanneer een landschap bruusk verandert, omdat je ziet wat er ontbreekt. Denk aan de ruilverkaveling uit de vorige bijdrage; bij mij spitst het verschijnsel zich voornamelijk toe op wegen die volgens de stafkaart onverhard zijn, maar die in werkelijkheid beton of asfalt hebben gekregen. En ja, ook die waren er vandaag weer hier en daar. Uiteindelijk strandde de TWQ op 48%, voornamelijk onverharde veldwegen. Enkele kasseistroken heb ik hier niet bijgeteld, al zijn dat op zichzelf wegen die tot traagheid nopen. Maar laat het duidelijk zijn, het traject van vandaag was in niets te vergelijken met dat van de vorige keer: hier was het volop genieten van een gevarieerd landschap, waar ook ruimte was voor wat anders dan industriële landbouw en dat ondanks de aanwezigheid van veel grote boerderijen. Die vind je terug als je de foto's bekijkt. Wij quoteerden 16/20.


Landbouwlandschap - heel even in de zon.

De Ferme de Wahenges, misschien wel de mooiste van de vele boerderijen op het parcours.

Het weer.
Eerst zwaar bewolkt tot betrokken, maar geleidelijk verschenen er toch wat opklaringen. Met 15° kregen we een aangename temperatuur; de wind waaide matig: 3Bf.

De stafkaarten.
40/3-4 Jodoigne (2019) - Tienen 32/7-8 (2019)

Hoe we er geraakten.
De verschillende apps vierden hun lusten bot op allerlei ingewikkelde verbindingen, met veel, vaak weinig betrouwbare overstappen. Wij kozen voor een eenvoudige verbinding uit Leuven naar Jodoigne, met de TEC-lijn 18 - goed voor een uur bus door een erg landelijk gebied. De terugkeer gebeurde met dezelfde lijn 18, maar deze rit was wel al 20 minuten korter, want Beauvechain ligt nu eenmaal wat dichter bij Leuven dan Jodoigne. De vorige keer hadden we de halte Centre Administratif als vertrekpunt voor de terugreis gekozen (we reden toen naar Tienen), maar deze keer had ik uitgevist dat de halte Place de la Victoire, vlak bij het Stadhuis én de GR 127 lag. Dat scheelde meteen zo een 600 m.

Een beetje geschiedenis.
Ik heb het me deze keer erg gemakkelijk gemaakt en haal gewoon dit stukje uit mijn bijdrage van 7 februari 2023, toen we ook in Beauvechain stapten.

De tramlijn Leuven - Jodoigne werd ingehuldigd eind 1892. Meer dan 10 jaar later kreeg Beauvechain een tweede verbinding: Tienen - Tervuren. Het gedeelte Beauvechain - Tourinnes-la-Grosse was gemeenschappelijk. De eerste tramlijn werd al verbust in 1953, voor de tweede was er nog uitstel tot 1959. Tussen Brussel en Hamme-Mille reden er toen al bussen en de tramdienst uit Tienen eindigde dan ook in Hamme-Mille. Eigenlijk vormden de tramlijnen ook de basis voor de latere busverbindingen: 21uit Tienen, 18 uit Leuven.
Na de splitsing van de NMVB in 1991 kwam lijn 18 onder het beheer van de TEC-Brabant-wallon. De Lijn zou nog een tijdje een functionele lijn 21 uitbaten, maar die verdween met de invoering van de basismobiliteit. Het belbusgebied 713 (Tienen - Hoegaarden - Boutersem) komt niet ver genoeg om Beauvechain te bedienen. En dus blijft vandaag alleen de Waalse lijn 18 over die Leuven met Jodoigne verbindt, op weekdagen zo goed als elk uur, op zaterdag met een dienst met nu eens intervallen van één uur, soms twee en zelfs drie uur. Op zondag rijden er maar 3 ritten in elke richting.
Van de tramlijnen is nog nauwelijks iets terug te vinden, op een verhoogde berm ergens midden in het veld na. Of toch? De oude stationsgebouwen van Beauvechain en Nodebais zijn pareltjes. Dat van Beauvechain lag op de wandeling, dat van Nodebais zagen we vanop de bus. De haltelijst verwijst trouwens nog enkele keren naar de oude tramlijn: Blanden Oud Station, Hamme-Mille Gare d’Autobusop de site van het station, Nodebais Ancienne Station, Tourinnes-la-Grosse Ancienne Station, Beauvechain Rue de la Station. Dat wekt misschien de indruk dat de tramlijn vooral de wegen volgde, maar dat was lang niet overal het geval.

De verbinding.

 * Leuven Station perron 14
**Jodoigne Place de la Victoire
***Beauvechain Monument
****Leuven Station
*****Vermoedelijk is dit een bus van Jodoigne - mijn meest "recente" stelplaatsenlijst dateert van 2021 en toen bleek deze bus tot Baulers te behoren - wie uitsluitsel kan geven: graag!

En wat we beleefden.
Eigenlijk sloegen we wat in paniek toen bleek dat het verkeer op lijn 60 Dendermonde - Jette onderbroken was. Immers, de 3208 die we wilden nemen, was de terugrit van de 3228 van Dendermonde naar Kortrijk en de informatie over die trein was alles behalve eenduidig. Als je de rit in realtime opzocht bleek die te lijden onder een half uur vertraging en dat zou ruim genoeg zijn om ook de 3208 met vertraging op te zadelen. Haltelink gaf voor beide treinen dezelfde samenstelling op. Alleen als je een vertragingsattest opzocht, bleek de trein niet gereden te hebben. Kortom, we vertrouwden het zaakje niet en namen het zekere voor het onzekere, met een vroeger vertrek in Halle en dus logischerwijze een vroegere aankomst in Leuven. Achteraf bleek dat de 3208 toch stipt gereden had. Ik gok dat men het treinstel uit Dendermonde rechtstreeks (via Gent) naar Kortrijk heeft laten rijden, maar het is dus niet meer dan een gok.
Het werd dus S 2258, al had IC 1908 ook gekund. En IC 508 bracht ons naar Leuven, waar we een half uur vroeger aankwamen dan oorspronkelijk voorzien. Grand Café Industrie zorgde voor de koffie.

Een wat aftandse Mercedes Citaro zal een uur lang onze thuis zijn. De TEC-bus heeft - zoals dat Vlaanderen past- geen plekje gekregen in het busstation en veel informatie is er ook niet te vinden: op het haltebord van perron 14 is geen plaats voor de 18; een gele dienstregeling hangt wat verwaarloosd in het bushokje. De chauffeur houdt er een vrij resolute rijstijl op na; we bereiken Jodoigne vijf minuten vroeger dan voorzien. In Hamme-Mille verwacht ik wat aansluitende bussen, maar de enige bus naast de onze is ook een 18, richting Leuven.

De terugrit zal dus wat minder lang duren. De bus rijdt tot net voor zijn eindhalte op tijd, maar dan verliest hij wat tijd in de chaos nabij het station. Het is een gelede bus en dat is in deze vakantieweek - voor de Waalse jeugd - overdreven. Ik denk niet dat hij meer dan 12 reizigers heeft mee gehad.

De terugreis uit Leuven verloopt zonder problemen: IC 539 rijdt gewoon op tijd, alleen 3 minuten extra stilstand van de 1939 in Brussel-Zuid zorgt voor wat vertraging.

De treinlectuur.
Patrice JEAN, Le parti d'Edgar Winger. Winger is door zijn publicaties in zijn jonge jaren tot held van progressief links uitgegroeid en lijkt daarna van de aardbol verdwenen. Het hoofdpersonage Romain gaat naar hem op zoek en vindt hem, ergens in een gat in de Auvergne. Dan blijkt waarom Winger zich al die tijd op de achtergrond heeft gehouden: na twee dagen zien Edgar en Romain het om ideologische redenen niet meer zitten om nog langer met elkaar om te gaan. In een lange biechtbrief legt Winger daarna uit wat er met hem gebeurd is: een gevangenisstraf wegens een verhouding met een 15-jarig meisje heeft hem doen inzien dat het Kwaad niet alleen bij de bourgeois en in het kapitalisme zit, maar overal terug te vinden is.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Ik heb er al wat meegemaakt, wissels van de macht bij de vakbonden. En altijd weer denk ik: zal deze zich wat redelijker opstellen dan zijn voorgang(st)er. (Let op de 8 laatste letters…) Niet dus…

Uitgedrukt…
nat gewogen… dit werd als grapje gezegd wanneer iemand zijn gewicht moest meedelen. Natte producten wegen immers meer dan droge. En dus kon het ook wel eens gebruikt worden als bedrog vermoed werd.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

22-10-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
We zijn ondertussen met GR412 al aanbeland in Warnant-Dreye, in Haspengouw, dus volop in landbouwgebied. GR412 is dan wel de Sentier des terrils, maar terrils zijn er in de verste verte niet te bespeuren. En toch is het landschap hier grotendeels vlak en dat verklaart meteen de zwakte van dit stukje GR: er valt zo goed als niets te beleven en een ruilverkaveling oude stijl heeft hier het hele gebied zo goed als volledig verknoeid, met lange, rechte, brede betonwegen, helemaal in de geest van de toen geldende gebruiken. Misschien herken je het wel op deze kaart of op deze… Als wandelaar is dit niet meteen wat je zoekt, zeker als je denkt een GR te volgen, maar die lijdt hier onder een verschijnsel dat ik al eerder aankaartte: langeafstandswandelpaden uitzetten rond een bepaald concept is gevaarlijk, omdat je soms lange afstanden moet overbruggen die helemaal niet in het (GR-)concept passen. Dat is zeker het geval vandaag: we stappen net geen 13 km en de TWQ bedraagt… 7%. Onverharde wegen zijn hier een zeldzaam goed en we mogen af en toe wel eens rond een bos(je) stappen, maar nooit er doorheen. Onze score lag dan ook laag: 6/20. De typische dorpjes met de opvallende namen konden daar niets aan veranderen.

De bewegwijzering is oké, behalve op één punt: in de buurt van Verlaine kruisen GR412 en GR579 elkaar en dat is zeer onvolledig aangeduid ter plaatse. Een wandelboom of een van die handige plaatjes die de Waalse GR gebruiken, zou hier zeker niet misstaan!

De Chapelle Notre-Dame de la Salle onder een indrukwekkende treurwilg.

Een andere Onze-Lieve-Vrouwekapel (Notre-Dame des Douleurs) bij het naderen van Dommartin.

Meer foto's vind je op deze plaats.

Het weer.
Zwaar bewolkt, 14° en een zwakke wind (2 Bf). Herfst…

De stafkaarten.
41/7-8 Saint-Georges-sur-Meuse (2020)

Hoe we er geraakten.
We hebben al eenvoudiger verplaatsingen gemaakt, maar uiteindelijk kwam voor de heenreis een verbinding via Statte uit de bus (!). Statte is voorlopig nog redelijk gemakkelijk te bereiken uit Brussel met de IC Brussel - Liège-Saint-Lambert en de bus passeert op een vijftal minuten van het station. Zo vermijden we een overstap in Huy, waar bus 145 niet langs het station komt: we zouden naar de overzijde van de Maas moeten stappen om de 145 te nemen. Voor de terugreis suggereren de apps allerlei complexe verbindingen, soms met meer dan één bus, maar een verbinding via Liège springt er qua eenvoud bovenuit. Bus 85 brengt ons naar Liège-Saint-Lambert, maar deze keer is de verbinding via Leuven veruit de beste.

Een beetje geschiedenis.
Dommartin betekent echt niets en toch duikt het op in de dienstregeling van de tram die Jemeppe-sur-Meuse verbond met Hannut, vaak met overstap in Omal. Je moet wel goed zoeken: later wordt Dommartin wel opgenomen in de gemeentelijst, maar bijvoorbeeld in 1935 moet je het onder Saint-Georges-sur-Meuse gaan zoeken. In het spoorboekje van 16.05.1935 herbeleven we het moment waarop de reizigersdienst tussen Fexhe-le-Haut-Clocher en Horion-Hozémont werd opgeheven. Nader onderzoek op de topografische kaarten uit die tijd toont inderdaad een driehoek in Horion, waarvan één tak richting Fexhe liep. Het deel dat ons vandaag interesseert, kwam er in 1905, werd zelfs geëlektrificeerd in 1944 maar verdween uiteindelijk toch in 1959.
Op dat ogenblik prijkt Dommartin al een tijdje in de gemeentelijst, na de verbussing in tabellen 1064 en 1087. Die 1064 behelst bus 86 Verlaine - Jemeppe-sur-Meuse - Liège, 1087 verwijst naar lijn 85 Liège - Huy - Omal. Eindpunt in Liège was het busstation van de Place X. Neujean.
Maar wat echt verwonderlijk is: vandaag bedienen beide lijnen nog altijd Dommartin, zij het dat de terminus in Liège nu op de Place Saint-Lambert ligt. Ik vermoed dat er maar weinig buslijnen zijn die quasi ongewijzigd meer dan een halve eeuw stand hebben gehouden. Zelfs de tram (april 2025) heeft daar niets aan veranderd.

Een uittreksel ui het spoorboekje van 1935. De tram reed ten zuiden van het dorp, de Rue du Vicinal herinnert eraan.

De verbinding.

* Statte Église
** Warnant-Dreye Église

*** Dommartin Église
**** Liège Cadran

En wat we beleefden.
Eerlijk, doodsangsten hebben we NIET doorstaan, maar vandaag heeft de NMBS ons toch weer getrakteerd op een allegaartje van zenuwslopende tekortkomingen. Op een bepaald moment waren we ervan overtuigd dat een taxi onze dag zou moeten redden.
Het begint al in Halle: S 3457 staat dan wel al klaar in het station, maar maakt geen aanstalten om te vertrekken - zou het kunnen dat er geen tbg is? De trein zal uiteindelijk met 20 minuten vertraging rijden en stranden in Meiser… Maar dat betekent wel dat het gros van de reizigers mee moet met "onze" S 3356. Die rijdt al met 4 minuten vertraging vanaf Halle en in ongeveer elke halte komt daar een minuut bij. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de druk van de hoger uitgevallen toevloed aan reizigers daar debet aan is. En ja, dat is verre van alles hier in 'alle: een IC naar Turnhout houdt het in Tubize voor bekeken, de IC naar Binche is afgeschaft na problemen in Tielen en de IC naar Quiévrain rijdt met bijna 20 minuten door problemen in Wezemaal. Het is me het dagje wel…) De toenemende vertraging van S 3356 doet ons nog niet echt in paniek slaan - we hebben 16 minuten overstaptijd - maar verdwijnt helemaal als we merken dat de aansluitende IC 2408 ook met aanzienlijke vertraging rijdt. Nu is het weer de aansluiting in Statte die in het gedrang komt, maar eigenlijk kan de rit naar Statte moeilijk beter verlopen dan vandaag: we vertrekken in Brussel-Luxemburg met 26 minuten (met een aansluiting trein/bus van 28 minuten in het verschiet), maar in Ottignies is de vertraging al geslonken tot 22 minuten. Voorbij Ottignies gaan we op tegenspoor om de L 6259 in te halen en voorbij te rijden en hetzelfde scenario herhaalt zich nog eens met L 4959 tussen Namur en Andenne. Hoe de reizigers van die L-treinen zich daarbij voelen??? Maar wij komen wel met 19 minuten vertraging aan in Statte en dus is de aansluiting gered.

De bus van lijn 145 naar Waremme heeft wat vertraging maar met amper 2 minuten vertraging in Warnant-Dreye kunnen we niet klagen. Tot hier zijn we de enige reizigers…

Dat is dan wel anders in de bus van de terugrit: als we instappen heeft die al een tiental reizigers mee en bij de halte Bierset Cimetière raakt de bus helemaal vol: blijkbaar is hier een asielcentrum in de buurt? We halen Liège Cadran uiteindelijk met maar 10 minuten vertraging en dat kan gezien de complete chaos daar, lees stilstand, rond deze halte een wonder heten. Sinds onze laatste keer is Liège-Saint-Lambert grondig vernieuwd: zeker boven de perrons is het onherkenbaar praktisch geworden.

We hadden wel al ingecalculeerd dat we de eerste theoretische aansluiting van 10 minuten niet zouden halen. Het is overigens maar 10 minuten extra wachten, maar dat betekent wel dat we niet meer meekunnen met de IC naar Kortrijk - die vertrekt op het moment dat de S-trein de Guillemins binnenrijdt, en dus wordt het IC 539 naar Oostende. Alleen voor Brussel-Noord is het wat treuzelen, maar we halen met overschot IC 1939 die vandaag uit Brussel-Noord vertrekt en dus al klaarstaat. De trein heeft bij de heenrit (uit Mons) zoveel vertraging opgelopen, dat de bediening van de luchthaven is geschrapt. De samenstelling met rijtuigen uit Hasselt lijkt nu wel zeker definitief. In Lot gaan we op tegenspoor en we maken ons op voor het derde inhaalmanoeuvre van de dag: deze keer is het de S-trein naar Braine-le-Comte die we in Buizingen inhalen.

De treinlectuur.
Patrice JEAN, Le parti d'Edgar Winger.
Willem Frederik DAEM, Tekens van leven.

De uitspraak van de week kwam van Lia van Bekhoven. Ze vindt het akelig dat we zomaar accepteren dat politici ronduit liegen. Hallo, Donald, hallo Caroline, hallo George Louis en je kunt het lijstje bijna dagelijks aanvullen…

Uitgedrukt…
Distelen maaien is distelen zaaien, distelen steken is distelen kweken… waarmee de boer lang geleden zijn machteloosheid tegen de distels uitsprak. Tegenwoordig is die trouwens niet langer vogelvrij, maar vrij tout court.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

17-10-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
We stappen vandaag langs GR563 (eertijds GR H, met de H van Herve), van Saive naar Olne. Dat is een tocht van 14.5km die volledig samenvalt met GR5. Herve staat natuurlijk voor een sterk golvend landschap, met voornamelijk weiden, waar je af en toe ook nog eens door moet, langs onverschillige koeien. We volgden echt wel heel mooie paden, wegen en paadjes - soms zelfs erg moeilijke! - maar ergens heb je toch het gevoel dat ook Wallonië stilaan (?) begint te lijden aan de Vlaamse ziekte: alles moet volgebouwd worden, en dat is in dit prachtige landschap des te storender. Laat bovendien enkele wegen die volgens de topografische kaart niet verhard zijn, dat ondertussen wel zijn en enige teleurstelling is me dan toch niet vreemd. De TWQ bedraagt 46% en daar is ook een stuk lomp verharde Ravel van de vroegere lijn 38 medeverantwoordelijk voor. Kortom, zeker nog altijd de moeite waard, maar de vraag is: hoe lang nog? Zeker de dorpjes, en het zijn er nogal wat op dit parcours, breiden sterk uit. We scoorden 17/20. Kaart routeyou en kaart NGI.

Als je uitgekeken bent op de kaart, vind je hier de foto's. Dit zijn er al twee:

We moesten dwars door een wei en liepen parallel met de Ruisseau des Marais.

En ja, zo een weg is ook altijd meegenomen.

Het weer.
Op een wat langere opklaring na, volledig bewolkt, bij 14 à 15° en zo goed als windstil (1 Bf).

De stafkaarten.
42/3-4 Herve (2019) - 42/7-8 Verviers (2019)

Hoe we er geraakten.
Voor de komst van de tram zouden we ongetwijfeld naar Liège-Saint-Lambert gespoord hebben, maar nu komt buslijn 67 niet verder meer dan de terminus van de tram. Die ligt gelukkig op minder dan 5 minuten van het NMBS-station van Bressoux; onze oorspronkelijke bedoeling was dan ook om naar Bressoux te rijden met de trein en dan naar Liège EXPO te stappen, waar we de 67 wilden nemen. Hetzelfde geldt trouwens voor de terugrit met bus 69 die nu ook niet verder rijdt dan Liège EXPO in de ene richting en Verviers-Central in de andere. We kiezen Verviers als overstappunt, dat tenslotte heel wat dichter bij Olne ligt dan Liège.

Een beetje geschiedenis.
Olne is zo een van die dorpen die er qua spoorvervoer precies tussenuitvielen: geen tram, geen trein bediende het dorp en dus werden er al voor WO II busdiensten georganiseerd. Zo reed er in 1934 een bus Fléron - Olne - Verviers (om de 90 minuten); in 1938 werd dat Fléron - Soumagne - Olne -Verviers (om de 2 uur). Nessonvaux (toen nog Nessonvaux-Fraipont) lag inderdaad dicht bij Olne en dat zal wel verklaren waarom na WO II een buslijn Liège - Soumagne - Nessonvaux tot stand kwam. Vanaf 1956 verscheen het lijnnummer 69, nummer dat tot vandaag stand houdt, voor de verbinding Liège - Soumagne - Verviers. In de 21^ste eeuw kwam daar nog een schooldienst 106 bovenop. Het laatste wapenfeit i.v.m. deze buslijn is dat haar terminus van de Place Saint-Lambert naar Liège EXPO verhuisde, waar ze aansloot op de enige tramlijn van de Vurige Stede.
Nog even dit: lijn 69 bedient ook het Domein van Wégimont en de voornaamste rol van (provinciale) domeinen lijkt erin te bestaan een bepaald publiek aan te trekken. Dat had ook gevolgen voor deze buslijn die op bepaalde momenten een politie-escorte kreeg om het janhagel onder controle te houden.
En ook nog dit: Olne is niet helemaal NMBS-vrij, want ongeveer halfweg tussen Trooz en Fraipont markeert Infrabel nog altijd het karakteristiek punt Olne. Als ik me niet vergis, is dat nog altijd een punt waar treinen op tegenspoor kunnen gaan en waar ook nog eens een laadkoer aanwezig is voor het gesteente dat daar ontgonnen wordt. Dat laatste allemaal met het nodige voorbehoud, maar Olne (LON) staat nog altijd in de netverklaring.

De verbinding.

 * Liège Gare des Guillemins - ** Liège EXPO - *** Saive Église - **** Olne Village - ***** Verviers Gare Centrale

En wat we beleefden.
Het ziet er meteen naar uit dat grijze bewolking niet alleen tijdens de wandeling zal overheersen, maar dat we ook de treinreis somber moeten inschatten. Met IC 3407 loopt het allemaal wel snor, maar IC 507 is op de sukkel. Hij is al met zeven minuten vertraging in Oostende vertrokken, maar onderweg is de vertraging alleen maar toegenomen: in Brussel-Zuid vertrekken we een vol kwartier te laat. Eerst lijkt het erop dat die vertraging nog wel kan slinken, maar dat is allerminst het geval: Liège-Guillemins wordt met 20 minuten vertraging bereikt en dus kunnen we ons oorspronkelijke plan - overstappen op S 18292 en in Bressoux uitstappen, in de hoop daar in de onmiddellijke buurt het vertrekpunt van bus 67 te vinden - opbergen. We zullen sowieso een uur later aankomen dan voorzien - zal dat compensatie opleveren als we ooit gecombineerde biljetten zullen kunnen kopen? - en dus proberen we onze tijd nuttig te besteden, met een koffie in Le Grand Café de la Gare.

Meegenomen is dat er plots ruimte is voor onze maidentrip met de Luikse tram. In het oorspronkelijke plan hadden we die niet opgenomen, omdat zowel de overstap van trein naar tram als die van tram naar bus erg kort was, maar nu hebben we tijd. Die tram rijdt frequent, ook al heeft hij de ene keer EXPO als terminus, de andere keer Coronmeuse. We nemen die van 10:47 en die zou ons in 21 minuten naar Liège-EXPO moeten brengen. Dat lukt aardig en dus kunnen we rustig de beginhalte van lijn 67 opzoeken. In EXPO wordt veel overgestapt, merken we, ook al is de bijzonder drukke tram - al eerder dan Liège-Guillemins - toch wel wat leeggelopen naarmate hij zijn terminus nadert. En de wrevel rond de tram is nog altijd niet helemaal geluwd: er is nog altijd protest tegen de inkrimping van de busdiensten, die veel overstappen vergt.

De bus van lijn 67 is een stokoude gelede. Hij vertrekt met 4 minuten vertraging en onderweg zien we ons ook nog geconfronteerd met een omleiding, wat de vertraging uiteindelijk op 11 minuten brengt. In Saive staat nog een groep van een twintigtal kleuters te wachten, maar het instappen gaat vlot.

Ook de bus van de terugrit vindt omleidingen op zijn traject. En ook nu leidt dat tot vertragingen: als we vertrekken uit Olne Village noteren we negen minuten. Wat volgt is een wilde rit in een erg oncomfortabele bus: we zitten achteraan tegen de verticaal opgestelde motorruimte aan en het lawaai is soms hels. Dat waren overigens de enige plaatsen waar we nog naast elkaar konden zitten; de ontwerpers en de aankopers van dit type bussen met 3 deuren behoren ongetwijfeld tot het sadistische type. Hybride, laat me niet lachen. Met zijn rijstijl slaagt de chauffeur erin de vertraging bij aankomst in Verviers tot 4 minuten te beperken.

Dan is het wachten op IC 539. Het is vrijdagavond, vooral in Liège-Guillemins en Leuven staan de perrons goed vol. Het storende element bestaat deze keer uit een 5-tal gepensioneerde NMBS'ers. Als er eentje uitstapt in Leuven, mogelijk om de bloemetjes nog eens buiten te zetten, keert de rust plots en opvallend terug. Meteen weten we wie het meeste lawaai veroorzaakt heeft. Overigens werd hij eerst door zijn collega's nog regelmatig aangemaand om wat minder luid te spreken.
De aansluitende IC 1939 bestaat sinds een tweetal weken uit M6/M7 i.p.v. M4. Die laatste zingen nu echt hun zwanenzang. Zoals vermoed lijken de rijtuigen toe te behoren aan Hasselt. In Brussel-Noord vertrekken we met 4 minuten; dat het tot Ruisbroek duurt voor hij op snelheid komt, helpt de zaak niet vooruit.

De treinlectuur.
Lize SPIT, Ik ben er niet.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Onze 2 overblijvende berken, die onlangs hun halve eeuw vierden, hebben de droge zomer niet overleefd. Ze waren al getopt, om de ergste schade bij omwaaien te voorkomen, maar nu moeten ze definitief weg, deze trouwe wezens die tientallen jaren voor gratis verkoeling hebben gezorgd in de almaar vervelend hetere zomers.
Ik probeerde nog even om onder een kapvergunning uit te komen, maar ik kende het antwoord al vooraf: het perceel ligt in natuurgebied en dan telt de regel niet dat voor bomen die dichter dan 15m van de huisgevel staan geen vergunning moet worden aangevraagd.
Ik nam dus de 3 gevraagde foto's en surfte naar het omgevingsloket waar ik het perceel vrij gemakkelijk kon aanduiden en voor het inplantingsplannetje moest ik zelf zorgen. Helaas, de aanvraag mislukte tot 3 maal toe en toen maakte ik een afspraak bij de stad Halle. De overigens vriendelijke en behulpzame dame aan het loket probeerde me te helpen, met een telefoonnummer van de helpdesk; ze drukte ook de formulieren af waarmee ik de aanvraag schriftelijk kon indienen: 30 (dertig!) pagina's, waarvan er maar een drietal ingevuld moesten worden. Ongetwijfeld kadert dit in de aangekondigde versoepeling van de procedures… Maar ik probeerde toch nog maar eens langs het omgevingsloket en alsof de duivel ermee gemoeid was, lukte het nu wel. En nu is het dus afwachten wanneer de administratieve mallemolen in beweging komt. Onze tuinman zou de bomen liefst in januari ontmantelen, hopelijk lukt dat nog. Bij een vorige aanvraag was de boom al omgewaaid voor de toelating er was.
Oh ja, de 2 bomen moeten waarschijnlijk vervangen worden door 3 nieuwe, nauwkeurig omschreven exemplaren en er moet ook nog een groenwaarborg gestort worden - de vorige keer was dat €600 (zeshonderd!) die je terugkrijgt als je kunt bewijzen dat de nieuwe bomen aangeplant zijn (opnieuw met foto's én de factuur én het bewijs dat je de waarborg wel degelijk betaald hebt, want zelf opzoeken of dat gebeurd is doen ze niet).
Het is al bij al niet verbazingwekkend dat anderen ons gek verklaren dat we die bomen niet gewoon (laten) vellen…

Uitgedrukt…
Dat es de klop… Dat is de oplossing, bijvoorbeeld als men een tijdje gezocht heeft naar iets dat geschikt is: een spijker, een schroef, een blad papier enz.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

10-10-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Onze eerste stappen op de GR Hageland zetten we op 8 februari 2013 in Kessel-Lo en verder gaat het via Sint-Pieters-Rode, Aarschot, Testelt, Kaggevinne, Ransberg naar Drieslinter vanwaaruit we op 12 februari 2016 ons voorlopig laatste traject aanpakten. Toen bereikten we Ezemaal, maar zoals het elk groot bedrijf past, moet ook hier het product regelmatig vernieuwd worden en daar zijn we vandaag gedeeltelijk het slachtoffer van: uit Drieslinter gaat het niet langer naar Ezemaal maar wel naar Tienen en dat is - als je er het verslag van 2016 op na leest - vermoedelijk een stevige verbetering. De TWQ van deze 16.510 km lange tocht bedraagt nu 60%, tegenover de povere 37% van de vorige versie, maar we "moeten" wel een stevig stuk opnieuw doen om op de vernieuwde GR te blijven. Dat stuk ligt gelukkig altijd in de buurt van de Grote Gete en laat dat nu net het interessantste stuk van ons deeltraject van vandaag zijn. De ontwerpers lieten zich gelukkig niet verleiden tot 2 gemakkelijkheidsoplossingen en dat maakt dat we vandaag een best genietbare tocht voorgeschoteld krijgen, die wel verzwakt naarmate we Tienen met zijn industrie naderen. Gemakkelijk zou het geweest zijn om de Gete over lange afstand te volgen en verder gebruik te maken van de fietsroute die de vroegere NMBS-lijn 22 nu geworden is. Uit de kaartjes (hier en hier) is gemakkelijk af te leiden dat dit lang niet overal gebeurd is, ook omdat de lange rechte streep van de Ravel deels over een onverhard stuk loopt. Mooi zo, ontwerpers! Voor de liefhebbers is er ook nog de stad Tienen en dat maakt de terugreis erg eenvoudig. Wij quoteerden 15/20, een vrij hoge score die dit GR-traject hoofdzakelijk te danken heeft aan de eerste 12 kilometer. Vermeldenswaard zijn nog de Necropolis in de vroegere kerk van Grimde, waar tientallen in WO I gesneuvelde soldaten van hun laatste rust genieten en wat verder de Drie Tommen (of Tumuli), waar dan weer andere krijgers hun einddoel in dit ondermaanse bereikt hebben.

Alle foto's vind je hier. Dit zijn er alvast twee, één van de Grote Gete en de zeer aangenamen (wandel)weg ernaast en één van de opvallende Drie Tommen (of Tumuli) in Grimde.

Het weer.
Aarzelend tussen half en licht bewolkt, bij een temperatuur van 17° en een zwakke wind (2 Bf): ideaal wandelweer.

De stafkaarten.
33/1-2 Zoutleeuw (2018) - 33/5-6 Sint-Truiden (2018) - 32/7-8 Tienen (2019). De kaart van Sint-Truiden heb je maar voor een klein stukje nodig.

Hoe we er geraakten.
Onze rechtstreekse IC naar Tienen hebben we moeten afgeven, maar zelfs met overstap is het nog altijd eenvoudig. Voor de heenreis hebben we ook nog een bus naar Sint-Truiden, de 67, nodig. In combinatie met de 66 naar Diest rijdt er om het half uur een bus naar Drieslinter. De terugreis zonder bus is nog eenvoudiger.

Een beetje geschiedenis.
Gewoontegetrouw wijd ik het stukje geschiedenis aan het opstappunt van de terugreis en vandaag is dat NMBS-station Tienen. Informatie vind je hier, hier en hier. En eigenlijk op nog veel andere plaatsen. Maar ik wil toch ook een eigen kleine bijdrage leveren en daarvoor koos ik het spoorboekje van 20 mei 1951.
Veruit het drukst was (uiteraard) het verkeer op lijn 36 Brussel-Noord - Luik. Het vlotte toen met de bouw van de NZV en heel wat treinen vertrokken in het hoge station, d.w.z. van het niveau waarop later het hele station Brussel-Noord kwam te liggen. Heel veel treinen reden als stoptrein naar Landen, maar uiteraard waren er ook treinen naar Liège-Guillemins en Verviers-Central. Vreemde eenden in de bijt waren een trein naar Liège-Longdoz en een andere met eindbestemming Herbesthal. Een viertal treinen voert ook een "karretje" mee, in het spoorboekje snack-bar genoemd. In de andere richting is de eindbestemming Brussel-Noord, op 4 treinen na die beperkt zijn tot Leuven. Het lijkt misschien veel (21 treinen in beide richtingen) maar het aanbod is in niets te vergelijken met het huidige. Dat is des te meer het geval voor de andere lijnen die in Tienen vertrekken of aankomen, eenvoudigweg omdat er op die lijnen al lang geen aanbod meer is. Zo is er lijn 22 Tienen - Diest: in de tabel worden ook treinen vermeld tot Drieslinter, die verder rijden naar Tongeren langs lijn 23. Drieslinter fungeerde dus als splitsings- en overstapstation. Tussen Tienen en Drieslinter reden er op weekdagen 10 treinen. Een tweede lijn die al lang tot het verleden behoort is lijn 142 Tienen - Namur. Amper 6 treinen reden het hele traject, maar er waren meer verbindingen met een overstap in Ramillies., waar lijn 142 en lijn 147 elkaar kruisten. Lijn 147 verbond Landen met Tamines via Gembloux. Samen vormden ze het Kruis van Haspengouw.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Enig noemenswaardig feit van de treinrit van de heenreis is dat er opnieuw bedelbriefjes uitgedeeld worden tussen Brussel-Centraal en Brussel-Noord, maar veel zal hij wel niet opgehaald hebben, want hij wordt meteen achternagezeten door een kordate tbg. In Tienen staat de "loketbediende", zoals dat nu de gewoonte is, voor het loket. Een dame wil een biljet kopen, maar hij vraagt meteen of ze met de kaart kan betalen. Dat kan ze niet, duidelijk tot ongenoegen van de "onthaal"bediende die buitenom - echt buiten! - moet om in zijn kantoortje van weleer te belanden. Ondertussen gaat ook de telefoon nog, alleen bereikbaar via het loket - de etiquette leert ons dat je die pas opneemt nadat je de klant bediend hebt- en na de dame richten nog 3 andere reizigers zich tot het loket, terwijl de automaat er ondertussen werkloos bijstaat. Ik werp de steen niet naar de loketbediende, wel naar de wat wereldvreemde NMBS, een soort heropvoedingsgesticht voor balsturige reizigers, sorry, klanten.

Het busstation van Tienen wordt vernieuwd en dus zijn er reserveperrons. Anders dan vroeger staan de (voorlopige?) perronnummers nu wel duidelijk aangegeven. De rit naar Drieslinter zal eindigen met 4 minuten vertraging, die anders dan je zou verwachten door de lange omleiding al in Tienen is opgelopen.

Voor de terugrit kunnen we kiezen uit M6 of M7. Vooraan hangen de M7. De rit zelf verloopt vlekkeloos. In Brussel-Noord hopen we IC 3437 naar Binche te kunnen nemen, maar die is al vanaf Mechelen aan de sukkel. Hij is niet de enige trouwens: op het al te smalle perron 12 staan ook reizigers te wachten op een S1 naar Nivelles in vertraging. Een en ander doet me terugdenken aan de staanplaatsen in een voetbalstadion, toen je daar ook nog als normale mens terecht kon. We kiezen uiteindelijk om naar perron 2 te stappen waar we IC 3238 naar Tournai en Kortrijk kunnen nemen; echt stipt rijden die nooit naar Halle, maar de vertraging loopt zelden de spuigaten uit. Vandaag is dat 1 minuut en daar kunnen we echt niet om malen.

De treinlectuur.
Lize SPIT, Ik ben er niet.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

De Ridder wil al die borden die een trajectcontrole aankondigen terugplaatsen. Kost stukken van mensen, maar zo is de automobilist tenminste op tijd verwittigd dat hij zich even moet inhouden. Mocht ze maar diezelfde inzet vertonen om De Lijn te laten functioneren zoals het hoort…

Uitgedrukt…
Hoe linker hoe flinker, hoe rechter hoe slechter… Gezegd als iemand beweert dat zijn oor jeukt. De betekenis is duidelijk.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

02-10-2025 om 00:00 geschreven door overweg13  

02.09.2025
We zijn vandaag aan stakingsdag 41 van 2025 toe, met in de hoofdrol de stelplaatsen Mons (20% rijdt) en Eugies (80% rijdt). De oorzaak van de wilde staking is agressie de dag voordien: een reiziger die weigerde te betalen.

12.09.2025
De bus R10 die we vandaag nemen in Halle heeft geen gps-gegevens, en beide ontwaarders weigeren dienst, net zoals de witte ontwaarder die nog ingepakt is. De chauffeur heeft een erg brutale rijstijl en slaagt er aan bijna elke halte in om het uitstappen te bemoeilijken, bijvoorbeeld door recht tegenover een haag te stoppen. Bij aankomst aan de halte Dilbeek Kalenbergstraat rijden we 13 minuten te vroeg.

13.09.2025
Al van in de ochtend worden 2 bussen als afgeschaft aangeduid (een R54 en een R55). Maar tot onze grote verbazing staat die R54 gewoon klaar aan het AZ Sint-Maria en als je haltelink gps raadpleegt wordt de bus ook correct weergegeven. De kans is dus groot dat ook de laatste R55 richting Halle zal rijden, want dat is normaal gezien de volgende rit van deze bus. Wel vertrekt de bus 6 minuten te vroeg… Info, allemaal goed en wel, maar met De Lijn heb je maar één zekerheid: onzekerheid.

20.09.2025
Soms hebben bussen weinig herbenuttigingstijd, toegegeven. Maar als ze een kwartier de tijd hebben om van R53 naar R55 over te schakelen zou dat toch moeten lukken. Vandaag staat onze bus stil in de stelplaats het Rad. Hij is daar zo goed als stipt aangekomen als R53. Toch vertrekt de R55 met 8 minuten vertraging, zonder aanwijsbare reden. Als we in Halle uitstappen is de vertraging nog altijd 6 minuten: vermoedelijk heeft de chauffeur gedacht dat hij die vertraging wel kon inlopen, niet dus. Zelfs op zaterdag kan het op een drietal punten verkeerd gaan.

Bij de terugrit meldt de display in de bus dat we op lijn 61 naar Geraardsbergen zitten. Buiten zijn de aanduidingen wel correct. Maar het kan nog erger: de bus van de tegenrichting heeft helemaal geen film. Maar ja, we moeten al blij zijn als de bus rijdt, wat lang niet altijd het geval is.

23.09.2025
Vandaag nog eens de 164 genomen (omdat R53 te veel vertraging had…). Meer dan een jaar geleden had ik gesignaleerd dat de haltes op de lusbediening van Beert niet geafficheerd werden op de display in de bus. Ik kreeg toen het antwoord dat dat voor lussen niet kon. Nu, na zoveel maanden kan dat nog altijd niet.

27.09.2025
Vanmorgen om 6:30 krijgen we al een berichtje dat onze bus van 17:47 niet zal rijden. Dat we een bericht krijgen, is uiteraard handig, maar moet dat echt in de ochtendlijke vroegte? En het is weer een bus van Hansea die forfait geeft.

30-09-2025 om 17:17 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Eén van de oudste wandelfolders die ik hier nog liggen heb, dateert van 1989: Wandelwegen in Lummen. Kiezen uit zo een prehistorisch gestencild boekje met rudimentaire artisanale kaartjes houdt natuurlijk allerlei risico's in, maar meestal heb je wel een idee vooraf als je zo een tocht op een topografische kaart uittekent. Het nummer 2 brengt je langs een mooie weg, waar het lawaai van het verkeer op de N725 nooit ver weg is, naar de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart, ook de kapel van de Beukenboom genoemd en verder naar het domein van de Duizendjarige Eik. Tot daar valt het mee, behalve de halve kilometer langs de N725 die op zijn Waals is ingericht: de voetganger wordt verbannen naar de grasstrook en de fietser moet maar hopen dat het noodlot vandaag niet op hem valt. Maar toch vallen al de stukjes onverhard (TWQ is 26%) in de eerste 4.5 km. De rest is de terugtocht naar het vertrekpunt, voorbij het indrukwekkende O.C. Sint-Ferdinand(us) en de straten die naar het centrum van Lummen voeren. We quoteerden toch nog 13/20. Kaart routeyou en NGI.

Deze weg die klimt naar de Willekesberg ziet er top uit, maar hij loopt zo goed als volledig parallel met de N725 en het lawaai van het verkeer is erg storend.

De Duizendjarige Eik heeft zelfs een plaatsje op de stafkaart gevonden!

Meer foto's op deze plaats.

Het weer.
Zwaar bewolkt, fris (14°) en rustig (2Bf).

De stafkaarten.
25/5-6 Diest (2017) - 25/1-2 Tessenderlo (2017)

Hoe we er geraakten.
Lummen wordt bediend door de buslijnen 34 (Hasselt - Beringen) en 35 (Diest - Houthalen), beide met een uurdienst. Ze geven onderlinge aansluitingen aan de halte Frederickxstraat. Sinds december beschikken we over een rechtstreekse trein Halle - Diest (IC Quiévrain - Tongeren); de aansluiting in Diest is wel erg ruim; het kan met een betere overstap als we een overstap in Leuven inplannen, maar de tijdswinst weegt niet op tegen de overstapvrije verbinding.

Een beetje geschiedenis.
In mijn zoektocht naar trein-, tram- of busverbindingen in Lummen voor WO II kwam ik van een kale reis thuis. Lummen lijkt wel tussen alles in te liggen. Het is pas in het spoorboekje van 9 mei 1948 dat ik Lummen voor het eerst aantref, in een tabel 331 Hasselt - Tessenderlo. (met een zestal ritten in elke richting per dag). Later zou het tabelnummer 326 worden. Op 29 september 1959 werd de bediening uitgebreid met een nieuwe lijn 35c: Diest/Tessenderlo - Hasselt. Lummen kon profiteren van de ritten van en naar Diest én Tessenderlo. Op 4 oktober 1959 (of ergens in die buurt, want bij de NMVB bracht men wijzigingen aan wanneer het hén paste) kwam er een nieuwe lijn 30 (tabel 1155) Sint-Truiden - Herk-de-Stad - Lummen - Beringen. Met de invoering van de basismobiliteit werd Lummen een belangrijke draaischijf in het OV van een ruime omgeving; in mijn eigen gemeenterepertorium vond ik de lijnen 7 29 30 35c 90 91 92 en de snellijn 178 terug. De basisbereikbaarheid zorgde voor een rationalisatie - zoals dat heet: als vaste, gecadanceerde lijnen bleven de lijnen 34 (Hasselt - Beringen) en 35 (Diest - Houthalen) over, aangevuld met niet minder dan 9 schooldiensten!

De verbinding.

En wat we beleefden.
Het houdt niet op met de gewijzigde samenstellingen: IC 3408 naar Turnhout rijdt met een stel M6-rijtuigen i.p.v. de gebruikelijke vierledige stellen en IC 1930 maakt het nog bonter, en dat blijkbaar al sinds maandag het geval, met combinaties van M6 en M7. Ook onze IC 1708 rijdt trouwens met een homogeen stel M7-rijtuigen, waar ik M6 verwachtte. De reis naar Diest verloopt helemaal volgens het boekje. We hebben een aansluiting van 50 minuten naar bus 35, maar gelukkig heeft het station nog een stationsbuffet die naam waardig. Sinds onze laatste keer in Diest is hier wel een en ander veranderd: sporen 1 en 2 hebben nu hoge perrons en wie de lift niet wil gebruiken, kijkt tegen een hoge trap aan.

Zowel de heen- als de terugreis naar en van Lummen verlopen in een elektrische MAN-bus. Bij de halte Lummen Frederickxplein staan inderdaad 4 bussen, onderling aansluitend. De bus van de terugrit heeft wel 10 minuten vertraging; ik ben natuurlijk benieuwd hoe het dan zit met de aansluitingen. Niet goed dus, want de bus van lijn 34 naar Hasselt vertrekt gewoon op tijd, zonder te wachten op de bus in vertraging. Tenzij er een communicatie tussen bus en bus of tussen dispatch en bussen is geweest, want er lijkt inderdaad geen overstapper te zijn.

Ook de treinreis verloopt in de beste orde, zoals dat heet. De trein van 10 rijtuigen heeft wel 5 AB-rijtuigen mee, wat het aantal aangeboden tweedeklasplaatsen drastisch verkleint. In Halle zitten de benedenverdiepingen inderdaad goed vol en dan zijn er al veel reizigers uitgestapt. Wat is dat toch met die treinsamenstellingen met veel te veel AB-rijtuigen?

De treinlectuur.
Dorothy L. SAYERS, Have his carcase.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Ergens moet er een algoritme bestaan dat maakt dat jouw optie altijd ontbreekt in het keuzemenu van de automatische klantendiensten.

Uitgedrukt…
Er een handje van weg hebben… Ergens overweg mee weten, soms (vaak?) ook negatief.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

28-09-2025 om 13:48 geschreven door overweg13  

De wandeling.
Eigenlijk kan een wandeling uitstippelen soms vrij eenvoudig zijn. Een goede wandelkaart (ze mag zelfs 10 jaar oud zijn), een goede OV-verbinding (ze mag zelfs wat meer tijd vragen), dat is alles wat je nodig hebt, toch als je je bestemming goed weet te kiezen. De wandelkaart was dit keer een wandelkaart van Libramont-Chevigny uit 2015 met 13 uitgestippelde en bewegwijzerde wandelingen en we geraakten er met amper 2 treinen en een busrit van 5 minuten. Wij kozen voor traject 12 Entre Vierre et Ourthe, vertrekkend uit Ourt, enkele straten, met wat huizen errond. Stel je niets voor bij Vierre en Ourthe, mooie rivieren dat wel, maar wel erg ver van de tocht van vandaag. Het is een erg geapprecieerde tocht geworden, met een mooi stukje bos, dito vergezichten over de weiden en de bossen in de verte en wie in koeien niet meteen methaan producerende monsters ziet, kan zeker genieten van de vele zachtbruine runderen in immense weiden. Wij quoteerden 15/20 en de TWQ lag met 52% op een min of meer aanvaardbaar niveau. Oh ja, de tocht zelf is 7.92 km lang. Op de kaartjes is te zien dat het om een perfecte lus gaat: NGI of routeyou.

Foto's vind je hier. En mijn eigen keuze vind je hieronder:

Presseux. Eén van de mooie boerderijen op onze tocht, al is hier toch wel wat werk aan.

Vier op een rij. We zagen er naar schatting zo een 150, wel niet per 4 gegroepeerd.

Het weer.
Zwaar bewolkt, winderig (3 Beaufort) en fris (12°). Even rillen bij het begin, maar dat gaat al stappend snel over.

De stafkaarten.
64/3-4 Libin (2020) - 64/7-8 Bertrix (2020)

Hoe we er geraakten.
Libramont betekent wel bijna 3 uur trein uit Halle. Daar volgt een goede aansluiting met de directe bus naar Bastogne, die alleen in een select reeksje haltes stopt: Ourt Centre hoort daar bij.

Een beetje geschiedenis.
Ourt was een halte op lijn 163 Libramont - Bastogne - Gouvy, op 3.5 km van Libramont. Op een busdienst was het wachten tot 29.9.1963, toen bus 163b zijn intrede deed, in de gemeentelijst trouwens vermeld als 415. Op dat ogenblik wordt Ourt vrij riant bediend door de combinatie van de treinen van lijn 163 en de bussen van lijn 163b.
Maar het mooie (?) liedje zou niet blijven duren: op 28.05.1978 verdwijnt Ourt als een van de eerste tussenstops tussen Libramont en Bastogne en dat was de voorbode van een verdere afbouw van de treinbediening op lijn 163, wat uiteindelijk zou leiden tot de invoering van een directe treindienst Libramont - Bastogne bij de invoering van IC-IR in 1984. Zoals geweten was die geen lang leven beschoren. Voortaan zou alleen de bus nog tussen Libramont en Bastogne rijden. In principe werd de lijn 163 pas vele jaren later door de NMBS afgeschaft, wat erop neerkwam dat Bastogne-Sud al die tijd een NMBS-station bleef en dat je met een NMBS-biljet gebruik kon maken van bus 163b. Maar ook die regeling werd uiteindelijk opgedoekt.
De enige noemenswaardige wijziging aan de busdienst is de invoering van directe bussen, die weinig of geen dorpen bedienen en de hoofdweg volgen, anders dan de omnibusdiensten die vaak erg lang onderweg waren. De bediening met directe bussen werd enkele jaren geleden veralgemeend: voortaan zou lijn 6 elk uur sneller naar Bastogne rijden. Enkele tragere bussen van lijn 601 - niet meer dan een schooldienst- zouden voortaan instaan voor de bediening van een lange reeks dorpen. Ourt ligt gelukkig gunstig en wordt nu dus bediend door de directe bussen van lijn 6.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Je houdt het eigenlijk niet voor mogelijk, maar IC 2109 bereikt Libramont zonder dat in al de stations ernaartoe bij vertrek ook maar één minuut vertraging kon worden opgetekend. Enige schoonheidsvlek: er ontbreekt nog maar eens een AB-rijtuig en zeker in het begin is de drukte storend. Vier Britten en vier Amerikanen - niet samen, en dus konden de Britten zich niet als gatlikkers bij hun ongeveer taalgenoten aanbieden - maakten eerst nogal wat lawaai, maar het werd gelukkig vrij snel rustig. En opnieuw kwam de tbg wel drie keer rond tussen Brussel en Libramont. We hadden wel even geluk, want niet lang na onze doortocht in Bosvoorde moesten daar dringende werken worden uitgevoerd, met zware hinder die tot een stuk in de avondspits duurde. Ik las ergens dat er brokstukken op het spoor gevallen waren, na tijdens het weekend uitgevoerde werken aan de installatie voor rookafvoer.

Maar wij haalden dus moeiteloos onze aansluiting met bus 6, die ons al na 5 minuten ter bestemming bracht. Ook voor de terugreis was een goede aansluiting van 12 minuten voorzien, maar de bus reed met 8 minuten vertraging en dan blijft er niet veel over om naar perron 2 te stappen. Het komt spijtig genoeg al te vaak voor, ook bij De Lijn. Men wil snelle bussen invoeren, maar men vergeet de allesbepalende factor: het wegverkeer. Bij vertrek uit Bastogne kan dat inderdaad roet in het eten strooien; als onderweg dan ook nog te weinig tijd voorzien is, groeit de vertraging nog. En dan mag de aansluiting in theorie schitterend zijn, ze is even kwetsbaar. Maar wij haalden de aansluiting dus, ook al omdat IC 2137 met vertraging aan het perron kwam, dat net voordien nog bezet was door de IC uit Brussel.

Deze keer was er wel een tweede AB-rijtuig. Nu waren het zes Luxemburgse politiemannen annex hond die voor te veel achtergrondlawaai zorgden. De hond was wel rustig, zoals het een politiehond betaamt, maar een van de politiemannen had zich blijkbaar voorgenomen zonder onderbreking en veel te luid te praten, terwijl de anderen discreet moesten luisteren en ja-knikken. Gelukkig moesten ze niet verder dan Namur mee. Ook deze trein reed met een beperkte vertraging (+2 in Ottignies) maar dan begon de miserie: de werken in Bosvoorde waren nog niet achter de rug en je kunt gerust stellen dat het treinverkeer keer op keer stokte. Na enkele onvoorziene stilstanden (volgens de tbg omdat we door de problemen in Bosvoorde vaak moesten wachten op treinen uit Brussel) bereikten we Brussel-Luxemburg met 22 minuten vertraging. De voorziene aansluiting met S 3588 viel uiteraard weg en eigenlijk had rondrijden via Brussel-Noord al evenmin zin. Dus werd het S 3389, een van de weinige naar Geraardsbergen. En zo kwamen we uiteindelijk "maar" 31 minuten later dan voorzien in Halle aan.

De treinlectuur.
Dorothy L. SAYERS, Have his carcase.
Frederik Willem DAEM, Tekens van leven.

Oorlogszucht overal en het is niet gemakkelijk om met je vijanden te onderhandelen. Dat ondervindt Ann Schoubs van De Lijn nu ook. En zoals altijd zal het de brave derde zijn die het slachtoffer wordt.

Uitgedrukt…
Ge moogt uw pollekes van binnen en van buiten kussen. Pollekes zijn uiteraard handjes. De uitdrukking betekent zo iets als: je hebt verdorie veel geluk (gehad) dat het niet slechter afgelopen is.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

22-09-2025 om 00:00 geschreven door overweg13