Stipt om 7 haalt de wekker ons uit een verwarde ochtenddroom, en meteen begint een nieuwe nachtmerrie: we hebben een wandeling gepland, maar de treinbegeleiders hebben her en der het werk neergelegd, en dus is de ochtendspits verstoord, zoals dat heet. Maar met een bestelde belbus is thuis blijven niet zo evident, en dus wordt railtime ingeschakeld. Snel blijkt dat een paar Halse lijnen toch wel stevig onderuit gaan (we delen altijd in de Waalse klappen), maar dat heel wat treinen toch ook tamelijk normaal rijden.
Dus toch maar vertrekken, naar Hoksem, vlakbij Tienen, waar we verleden jaar aankwamen na een aangename tocht langs GR128. Vandaag stappen we het vervolg, tot Ezemaal, zo'n 19 km. We volgen een wisselvallig traject, met vaak stevige, onverharde veldwegen en enkele goed bewaarde voetwegen, langs plekken waar je 360 graden rondom kunt kijken, maar even vaak met wat eentonige verharde wegen langs nietszeggende landschappen. Hoegaarden passeren we langs banale straten, hoewel een traject langs het centrum zich opdringt. Vooral aan Vlaamse kant heeft de verharding toegeslagen: met een TWQ van 42 % scoort deze GR dan ook eerder zwak, al is de wandeling als geheel toch de moeite waard. Af en toe even doorbijten, en de beloning wacht al meteen achter het hoekje. De beide Getes zorgen voor wat afwisseling, en het kasteel van Opheylissem met domein en vijvers zorgt voor een aangenaam rustpunt na een goede 13 kilometer.
De voor de hand liggende verbinding als je vanuit Halle in Tienen een belbus wil halen om 10:00, begint met de IR naar de Luchthaven van 8:47, maar dat plan hebben we de avond voor de staking al opgegeven, omdat de aansluiting in Brussel-Zuid met de IC naar Genk niet erg betrouwbaar is op dit uur van de dag. Nu er gestaakt wordt, kan er al helemaal geen sprake meer van zijn. We mikken naar de CR naar Leuven van 8:31, en die lijkt te rijden volgens railtime; als we vlot in Halle geraken moet de CR naar Dendermonde van 8:23 zelfs tot de mogelijkheden behoren; de P-trein 7515 naar Leuven (met gemoderniseerde M5) is ondertussen ook afgeschaft, al rijdt hij acht minuten vroeger dan voorzien leeg door Halle. Treinen kunnen nu eenmaal rijden als er een bestuurder is, maar zonder treinbegeleider kunnen er geen reizigers mee.
Halle - Brussel-Zuid doen we dus aan boord van ms 603 (CR 1557 8:23 - 8:34) en we komen er goed vanaf met 8 minuten vertraging bij aankomst in Brussel-Zuid. Over de radio werd al even gesuggereerd dat de staking misschien voorbij was, maar daar is nog niet veel van te merken. Op enkele lijnen wordt een flink uitgedunde dienst gereden, met fikse vertragingen. Gelukkig lijkt de schade tussen Gent en Brussel mee te vallen, en dat is meegenomen: we willen de IC naar Genk nemen van 9:09, waarmee we probleemloos de aansluiting in Tienen zouden moeten halen. Toch is er een trein op het aankondigingsbord die in het oog springt: de IC naar Liège van 8:28 staat er aangekondigd met 38 minuten vertraging, en die zou ons dus nog beter uitkomen. Even later wordt zelfs aangekondigd dat deze trein zich op spoor 3 bevindt. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken, maar inderdaad, op spoor 3 staat een lang stel M4 van Liers (LSL) en er lopen ook treinbegeleiders, die me verzekeren dat deze trein zal rijden en zal vertrekken zodra ze hem "klaargemaakt" hebben. En inderdaad, rond 9:10 vertrekt hij, zo goed als leeg. Van de IC naar Genk is op dat ogenblik nog geen spoor te bekennen: het is een goede gok gebleken om voor de IC naar Liège te kiezen. De (Vlaamse) TBG noemt hem in zijn aankondiging trein 1707. Om 9:53, met 44 minuten vertraging, arriveren we in Tienen, de belbus kan ons niet ontsnappen. Onderweg vernemen we nog het trieste nieuws van een TBG dat hun collega, die in Dinant onder een trein gerukt is, de nacht voordien overleden is, en dat men daarom staakt. Dat zal achteraf een kwakkel blijken te zijn, wat me doet vermoeden dat deze stakingsactie ontstaan is na een fout gerucht. Eigenlijk maakt het allemaal niet veel uit: de feiten wegen zwaar, dat is zeker, maar of staken meteen de meest voor de hand liggende reactie is durf ik betwijfelen. Een zwarte armband, een mededeling in de trein, zou bij de meeste reizigers ongetwijfeld veel meer medeleven en sympathie opwekken, dan nog maar eens een staking, die eigenlijk ook een vorm van agressie is, in de andere richting dan, en waarbij even onschuldige slachtoffers vallen.
De belbus van firma "De Bezembinder" (zonder nummer, maar met nummerplaat XRI.128) laat even op zich wachten, maar erg is dat niet. Eerst rijden we naar Wimmertingen om een medepassagier te laten uitstappen die ook al uit Leuven komt en plastisch de problemen bij het spoor beschrijft. In Hoksem is er al meteen een nieuwe klant die onze plaatsen inneemt. We zijn op het voorziene uur in Hoksem geraakt en dat is het beste wat je op een dag als vandaag kunt verwachten.
Onderweg lopen we even over een restant van de trambedding van de lijn Beauvechain - Tienen, en in de buurt van Hoegaarden liep lijn 142 Namur - Tienen. Die is nog heel wat duidelijker in het landschap aanwezig. Van de oude tramlijn Jodoigne - Sint-Truiden vinden we niets meer terug, noch in Opheylissem, noch in Ezemaal. En van duidelijk aanwezig gesproken, dat is het minste wat je kunt zeggen van lijn 2, de HSL tussen Leuven en Ans, die we kruisen in de buurt van Hoegaarden.
De terugrit lijkt probleemloos te zullen verlopen: van Ezemaal naar Tienen zitten we in ms 386 van IR 3640 (16:58 - 17:03, die met 1 minuut vertraging rijdt). De overstap in Tienen verloopt vlot: de IR is nauwelijks vertrokken als de IC naar Gent al aangekondigd wordt: loc 2747 sleept een stel M6 (met o.a. 61033) dat zelfs te vroeg in Brussel-Noord (17:10 - 17:43) aankomt. Maar dan kan de miserie weer beginnen: richting Halle rijdt alleen de CR van 18:02, maar we opteren voor de CR naar Geraardsbergen van 18:17 (1589 18:17 - 18:37, die uiteindelijk in Halle met 16 minuten vertraging zal aankomen (ms 697). Dat is 40 minuten later dan voorzien. We hebben ontegensprekelijk een aantal keren geluk gehad, en dat is wat je op een dag als vandaag nodig hebt. Je opwinden heeft weinig zin, en als het af en toe eens meevalt, kun je weer even opgelucht ademen. Dat moet zo ongeveer hetzelfde gevoel zijn als dat van die hond die zijn slagen gewend is geraakt.
29-05-2009 om 08:43
geschreven door overweg13 
|
