|
Zondag 13 januari
We zijn maar wat langer blijven liggen. Het heeft de hele
nacht water gegoten, Praia dos Furnas leek al lang geen optie meer dus op naar
Almograve waar de ondergrond uit kleine kasseien bestaat. We kwamen er aan in
de stralende zon we maakten ook meteen een wandeling naar het strand beneden,
onderweg bemerkten we een waterbron, er werd wel vermeld dat het water niet
gecontroleerd werd maar voor de afwas zou het wel lukken zeker, en we hadden
toch juist een lege fles van 5 liter. Het mooie weer duurde ook hier niet lang.
We waren juist terug binnen daar gingen de hemelsluizen open en een wind die
naar stormhoogte ging. Dus ook geen plaatsje om te overnachten want we zouden
geen oog dicht doen met het gewiebel door de rukwinden. Ietsje verderop en
lager zagen we nog een zwerfauto staan maar dichterbij gekomen zagen we dat er
maar plaats was voor 1. Dus verder naar Cabo Sardoa eens zien of de ooievaars
van vorig jaar hun nest op de klippen teruggevonden hadden. En jawel vader en
moeder zaten al op hun nest. Rap een paar fotos genomen en dan terug verder.
In Zamboujera do mart zijn overal plakkaten energieplan met verboden
overnachten terwijl de camping voor het 2de jaar op rij gesloten
was. Dus maar nog een paar km verder naar het zuiden. We zaten toch al lang
niet meer op schema. Toen we het bordje Cavalho zagen besloten we deze richting
te volgen. Hier waren we nog nooit geweest. Het plaatsje bij het strand viel
mee, de ondergrond was min of meer verhard, en de wind werd tegengehouden door een
bergwand. We stonden er in het gezelschap van een Camper uit Frankrijk, Een tot
camper omgebouwde bus uit Duitsland, en een eveneens uit Duitsland omgebouwde
shelter van het leger. De Fransen hebben we nog niet gezien maar de Duitsers
waren jongelui hoogstwaarschijnlijk surfers. We denken surfers daar ze de
typische haarstijl daarvan hadden. De jongelui hadden ook een paar honden bij
dus we voelden ons veilig hoewel geen straatlantaarn aanwezig.
|
